Κέολγουλφ της Νορθουμβρίας
| Κέολγουλφ της Νορθουμβρίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 695 |
| Θάνατος | 15 Ιανουαρίου 765 Λίντισφαρν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Νορθούμπρια |
| Eορτασμός αγίου | 15 Ιανουαρίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης μοναχός[1] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Cuðwin (?)[2] |
| Αδέλφια | Κοένρεντ της Νορθουμβρίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς της Νορθουμβρίας (729–737) |
Ο Κέολγουλφ της Νορθουμβρίας (Ceolwulf, περί το 695 - 764) βασιλιάς της Νορθουμβρίας (729 - 731 και 732 - 737) ήταν αδελφός του Κοένρεντ της Νορθουμβρίας, διαδέχθηκε τον Όσρικ της Νορθουμβρίας ο οποίος τον είχε ορίσει διάδοχο πριν τον θάνατο του.[3] Το 737 παραιτήθηκε από τον θρόνο για να αποσυρθεί στο μοναστήρι του Λίντισφαρν στο οποίο παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του, ο Βέδας στο έργο του Εκκλησιαστική ιστορία τον περιγράφει ως τον "πιο φωτεινό βασιλιά". Το Αγγλοσαξωνικό χρονικό αναφέρει για το γενεαλογικό του δέντρο : "ο Κέολγουλφ ήταν γιος του Κάθα, ο Κάθα ήταν γιος του Κάθγουιν, ο Κάθγουιν ήταν γιος του Λέολβαλντ, ο Λέολβαλντ ήταν γιος του Έγκβαλντ, ο Έγκβαλντ ήταν γιος του Άλντχελμ, ο Άλντχελμ ήταν γιος του Όκγκα, ο Όκγκα ήταν γιος του Ίδα της Βερνικίας, ο Ίδα ήταν γιος του Εόππα".[4]
Ο αδελφός του Κέολγουλφ Κοένρεντ της Νορθουμβρίας ανέβηκε στον θρόνο της Νορθουμβρίας (716) και βασίλευσε δυο χρόνια.[5] Διάδοχος του Κέολγουλφ ήταν ο Όσρικ ο τελευταίος από τον κλάδο του Έθελρικ της Βερνικίας που βασίλευσε 10 χρόνια, λίγο πριν τον θάνατο του όρισε διάδοχο του τον Κέολγουλφ.
Έντονα θρησκευόμενος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε όλα τα σημαντικά θέματα συμβουλευόταν την "Εκκλησιαστική Στέγη", ο Βέδας αναφέρει ότι η θρησκευτική του πίστη ήταν τόσο βαθιά που είχε αμφιβολίες σχετικά με τις ικανότητες του να κυβερνήσει, το μεγάλο ενδιαφέρον του για τα μοναστήρια του είχε φέρει αποστροφή για τα πολιτικά θέματα. Ο Βέδας αφιέρωσε στον Κέολγουλφ το έργο του Ιστορία της Αγγλικής εκκλησίας (731).[5] Το φθινόπωρο του 731 - 732 εκθρονίστηκε για σύντομο χρονικό διάστημα αλλά σύντομα επανήλθε, οι λεπτομέρειες του πραξικοπήματος είναι ασαφείς, το πιο πιθανό η στέρηση της επισκοπής από τον Άκα του Έξχαμ δημιούργησε εξέγερση στους αντιπάλους του.[3] Την περίοδο της εξορίας του έζησε στην Ιρλανδία που μελέτησε βαθιά την χριστιανική πίστη γι'αυτό στην συνέχεια σαν βασιλιάς χρηματοδότησε το μοναστήρι του Λίντισφαρν με πλούσια δώρα. Δημιούργησε κανόνες με τους οποίους οι μοναχοί εξαιρούνταν στις απαγορεύσεις σχετικά με την κατανάλωση μπύρας και κρασιού κάτι που ερχόταν σε σύγκρουση με τα έθιμα της Κέλτικης εκκλησίας εναντίον του αλκοόλ.[5] Ο Κέολγουλφ παραιτήθηκε από τον θρόνο (737) χάρη του πρώτου ξαδέλφου του Έαντμπερτ της Νορθουμβρίας και αποσύρθηκε σε μοναστήρι, πέθανε τον χειμώνα του 764 - 765 σε μεγάλη ηλικία, αργότερα αγιοποιήθηκε και η μνήμη του τιμάται στις 15 Ιανουαρίου.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 3,0 3,1 Odden, Per Einer. "The Holy Ceolwulf of Northumbria (~ 695-764)", The Roman Catholic Diocese of Oslo, May 26, 2004
- ↑ Hind, George. "Ceolwulf." The Catholic Encyclopedia. Vol. 3. New York: Robert Appleton Company, 1908. 18 May 2013
- ↑ 5,0 5,1 5,2 St. Ceolwulf, King of Northumbria (c.AD 695-764)", Britannia Biographies
- ↑ Catholic Online. "St. Ceolwulf of Northumbria - Saints & Angels - Catholic Online". Catholic.org. Retrieved 2012-01-16.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bede (1994), McClure, Judith; Collins, Roger, eds., The Ecclesiastical History of the English People, Oxford World Classics, Oxford: Oxford University Press.
- Fraser, James E. (2009), From Caledonia to Pictland: Scotland to 795, New Edinburgh History of Scotland, I, Edinburgh University Press.
- Higham, N. J. (1993), The Kingdom of Northumbria AD 350–1100, Stroud: Sutton.
- Higham, N. J. (2006), (Re-)Reading Bede: The Ecclesiastical History in context, Abingdon: Routledge.
- Kirby, D. P. (1991), The Earliest English Kings, London: Unwin Hyman.
- Marsden, J. (1992), Northanhymbre Saga: The History of the Anglo-Saxon Kings of Northumbria, London: Cathie.
- Yorke, Barbara (1990), Kings and Kingdoms in Early Anglo-Saxon England, London: Seaby.
- Yorke, Barbara (2006), The Conversion of Britain: Religion, Politics and Society in Britain c. 600–800, London: Longman.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κέολγουλφ Αρχειοθετήθηκε 2018-03-04 στο Wayback Machine.
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Ceolwulf of Northumbria της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |