Κάτω Κόσμος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Σήμερα με τον όρο Κάτω Κόσμος εννοούμε την Κόλαση. Δηλαδή οι αμαρτωλοί, μόλις βρουν τον θάνατο, οδηγούνται εκεί.

Στην Αρχαιότητα ήταν ο μεγάλος κι απαράβατος όρκος θνητών αλλά και θεών. Ο όρκος αυτός συνήθως πραγματοποιούνταν στα νερά της Στύγας του Άδη, ο οποίος ήταν κυβερνήτης του Κάτω Κόσμου. Κι όποιος πατούσε αυτόν τον όρκο σκοτωνόταν απ' τον πατέρα ανθρώπων και θεών Δία.

Στην αρχαία ελληνική μυθολογία ο Άδης θεωρούνταν κι αυτός θεός. Ένα παράδειγμα τέτοιου όρκου ήταν αυτός της Καλυψώς στον Οδυσσέα, υποστηρίζοντας πως ήθελε το καλό του. Επίσης ο Άδης προφυλασσόταν από τα Ατλαία.