Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιωάννης Καραβιδόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Καραβιδόπουλος
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ιωάννης Δ. Καραβιδόπουλος (Ελληνικά)[1]
Γέννηση10  Φεβρουαρίου 1937[2]
Θεσσαλονίκη[3]
Θάνατος15  Απριλίου 2023[3]
ΥπηκοότηταΕλλάδα
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Επιστημονική σταδιοδρομία
Αξίωμαoμότιμος καθηγητής (2004)
Ιδιότητασυγγραφέας, διδάσκων πανεπιστημίου και θεολόγος

Ο Ιωάννης Καραβιδόπουλος (1937-2023) ήταν Έλληνας ομότιμος καθηγητής Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης στο τμήμα Θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ο Ιωάννης Καραβιδόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ολοκλήρωσε τις σπουδές στη Θεολογία και τη Φιλοσοφία στο Α.Π.Θ. και κατόπιν μετεκπαιδεύτηκε στο Στρασβούργο της Γαλλίας και το Γκέτινγκεν της Γερμανίας. Από το 1969 έως το 2004 δίδασκε Ερμηνεία Καινής Διαθήκης στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 2004 έγινε ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.[4]

Εργάστηκε για την ανάδειξη της αξίας του Βυζαντινού ή Εκκλησιαστικού κειμένου της Καινής Διαθήκης και προώθησε δυναμικά την κριτική έκδοσή του. Ήταν μέλος της πενταμελούς εκδοτικής επιτροπής της 27ης (1993) κριτικής έκδοσης της Ελληνικής Καινής Διαθήκης των Nestle-Aland της Γερμανικής Βιβλικής Εταιρίας , μαζί με τους Μπάρμπαρα και Κουρτ Άλαντ, Κάρλο Μαρτίνι και Μπρους Μέτζγκερ, αλλά και στην εκδοτική επιτροπή της The Greek New Testament των Ενωμένων Βιβλικών Εταιριών. Επίσης, συμμετείχε στην επιμέλεια της σύγχρονης μετάφρασης της Αγίας Γραφής σε δημοτική γλώσσα[4], της Μετάφρασης από τα Πρωτότυπα Κείμενα. Επίσης, πρωτοποριακή υπήρξε η συμβολή του στη μελέτη των αποκρύφων συγγραμμάτων της Καινής Διαθήκης[5].

Το εμπεριστατωμένο έργο του Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη αποτελεί ενημερωμένη με τα σύγχρονα δεδομένα συνεισφορά στην σχετική επιστήμη. Έγραψε δύο ερμηνευτικά έργα βιβλίων της Καινής Διαθήκης και συμμετείχε σε συλλογικά έργα όπως οι Μελέτες Ερμηνείας και Θεολογίας της Καινής Διαθήκης (1990) και οι Βιβλικές Μελέτες (τόμ. Α' 1995, τόμ. Β' 2000 και τόμ. Γ' 2004). Υπήρξε ο εμπνευστής και ταυτόχρονα εκδότης, μαζί με τον καθηγητή Βασίλη Στογιάννο, δυο θεμελιακών σειρών όσον αφορά τις καινοδιαθηκικές σπουδές στην Ελλάδα, την Ερμηνεία της Καινής Διαθήκης και τη Βιβλική Βιβλιοθήκη (Bibliotheca Biblica), στις οποίες περιλαμβάνονται σύγχρονες πρωτότυπες μελέτες και υπομνήματα. Με το έργο του συνεισέφερε σημαντικά στη διαμόρφωση και στην ευρύτερη αποδοχή της ανανεωτικής στροφής προς την Ορθόδοξη Βιβλική θεολογία, στην οποία πρωτοστάτησε ο καθηγητής Σάββας Αγουρίδης.

Οι σημαντικότερες μονογραφίες του είναι:

  • Εικών Θεού και "κατ' εικόνα" Θεού παρά τω αποστόλω Παύλω. Αι χριστολογικαί βάσεις της παύλειου ανθρωπολογίας, 1964.
  • Η αμαρτία κατά τον Απόστολον Παύλον, 1968.
  • Το σωτήριον πάθος, 1974.
  • Το Πάθος του Χριστού κατά τις διηγήσεις των Συνοπτικών Ευαγγελίων, 1974
  • Αποστόλου Παύλου επιστολές προς Εφεσίους, Φιλιππησίους, Κολοσσαείς, Φιλήμονα (στη σειρά Ερμηνεία Καινής Διαθήκης), 1981.
  • Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη (στη σειρά Βιβλική Βιβλιοθήκη), 1983, 1998, 2007.
  • Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (στη σειρά Ερμηνεία Καινής Διαθήκης), 1988.
  • Απόκρυφα Χριστιανικά Κείμενα, τόμ. Α', Απόκρυφα Ευαγγέλια, 1999.
  • Απόκρυφα Χριστιανικά Κείμενα, τόμ. Β', Απόκρυφες Πράξεις, Επιστολές, Αποκαλύψεις, 2004.
  • Το γνωστικόν κατά Θωμάν Ευαγγέλιον, 1967.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]