Ισμπί-Ερά
| Ισμπί-Ερά | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 21ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 1985 π.Χ. (πιθανώς) |
| Θρησκεία | Μεσοποταμιακή μυθολογία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Περίοδος ακμής | 2018 π.Χ. - 1985 π.Χ. |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Σου-Ιλισού |
| Οικογένεια | d:Q16559168 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Lugal (Isin) |
Ο Ισμπί-Ερά ήταν ο ιδρυτής της Δυναστείας της Ισίν, κυβέρνησε την περίοδο (2017 π.Χ. - 1986 π.Χ.) σύμφωνα με την Μέση Χρονολόγηση ή την περίοδο (1953 π.Χ. - 1920 π.Χ.) σύμφωνα με την Νέα Χρονολόγηση. Ο προκάτοχος του ήταν ο Ιμπί-Σιν ο τελευταίος βασιλιάς από την Τρίτη Δυναστεία της Ουρ, τον διαδέχθηκε ο γιος του Σου-Ιλισού. Ο Ισμπί-Ερά κυβέρνησε 33 χρόνια, είναι όλα καταγεγραμμένα με ακρίβεια.[1] Παρά το γεγονός ότι προσπάθησε να διατηρήσει τα Σουμεριακά έθιμα η Ακκαδική γλώσσα είχε αρχίσει να κυριαρχεί από τα τελευταία χρόνια της τρίτης δυναστείας της Ουρ. Στην αρχή της σταδιοδρομίας του διορίστηκε υψηλός αξιωματούχος από τον Ιμπί-Σιν, υπεύθυνος για την Νιππούρ και την Ίσιν, ήταν Σημίτης από την Μάρι της Συρίας. Οι δραστηριότητες του είναι καταγεγραμμένες στις επιστολές που αντάλλαξε ο βασιλιάς της Ουρ με τον έμπιστο αξιωματούχο του Πουζούρ-Σουλγκί, η αυθεντικότητα των επιστολών ωστόσο αμφισβητείται.[2] Οι σχέσεις του με τον Ιμπί-Σιν επιδεινώθηκαν όταν κατηγορήθηκε ότι έκανε στην Ίσιν κατάσχεση στο στάρι. Ο ίδιος δικαιολογήθηκε ότι σπατάλησε εξωφρενικά ποσά να το αγοράσει, ήθελε να το προστατεύσει από τους Αμορίτες και ζήτησε από τον βασιλιά της Ουρ 600 πλοία για να το μεταφέρει.[3] Παρά το γεγονός ότι ο Ιμπί-Σιν τον ευεργέτησε από το 8ο έτος της βασιλείας του Ιμπί-Σιν ξεκίνησε να κυβερνά σαν ανεξάρτητος ηγεμόνας, από τότε η σχέση του με τον βασιλιά της Ουρ έγινε εχθρική.[4] Ο Ιμπί-Σιν κατηγόρησε σκληρά τον Ισμπί-Ερά για την καταγωγή του "δεν είναι Σουμέριος", έγραψε στον έμπιστο του Πουζούρ Σουλγκί:
"Ο Ενλίλ θα στερήσει από τους Αμορίτες όλα τα εδάφη, οι Ελαμίτες θα τους καταλάβουν και θα αιχμαλωτίσουν τον Ισμπί-Ερά"
Δεν ακολούθησε ποτέ ένοπλη σύγκρουση αλλά ο Ισμπί-Ερά επέκτεινε σιωπηλά συνέχεια το βασίλειο του σε βάρος της Ουρ τα επόμενα 12 χρόνια, μέχρι την χρονιά που οι Ελαμίτες διέλυσαν το κράτος και την δυναστεία του Ιμπί-Σιν.[5] Μετά την κατάληψη της Ουρ ο Ιμπί-Σιν μεταφέρθηκε αιχμάλωτος από τους Ελαμίτες στα Σούσα όπου και πέθανε στην φυλακή. Ο Ισμπί-Ερά πέτυχε τον 8ο χρόνο της βασιλείας του αποφασιστική νίκη απέναντι στους Αμορίτες, το ίδιο έγινε και με τον Ελαμίτες το 16ο έτος της βασιλείας του. Το 27ο έτος της βασιλείας του έδιωξε οριστικά την Ελαμίτικη φρουρά από την Ισίν και ανακηρύχτηκε "βασιλιάς της Σουμέρ και της Ακκάδ, διάδοχος της Ουρ", τον τίτλο χρησιμοποίησε ωστόσο πρώτος ο εγγονός του Ιντίν-Νταγκάν. Υιοθέτησε όλους τους βασιλικούς τίτλους της Τρίτης Δυναστείας της Ουρ, αφιέρωσε πολλούς βασιλικούς ύμνους και ποιήματα στις θεότητες, επτά από τα οποία είναι εκτενή και έδωσε στον εαυτό του τον τίτλο "θεός στην χώρα μου". Το 22ο έτος της βασιλείας του διόρισε την κόρη του υψηλή ιέρεια του Ανού στην θέση της κόρης του Ιμπί-Σιν . Οικοδόμησε πολλά κάστρα και τείχη αλλά το όνομα του σώζεται μόνο από μια επιγραφή.[6] Είναι γνωστοί πολλοί ύμνοι για τον "Ίσμπί-Ερά, βασιλιά της Ισίν".[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Jacobsen, Thorkild (1953). "The reign of Ibbī-Suen". Journal of Cuneiform Studies. 7 (2): 36–47
- ↑ Stiebing, σ. 79
- ↑ https://etcsl.orinst.ox.ac.uk/section2/tr223.htm
- ↑ https://cdli.ox.ac.uk/wiki/doku.php?id=year_names_ibbi-suen
- ↑ https://www.metmuseum.org/art/collection/search/329060
- ↑ https://www.britishmuseum.org/collection/object/W_1948-0423-362
- ↑ https://cdli.ucla.edu/search/archival_view.php?ObjectID=P137833
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Jacobsen, Thorkild (1953). "The reign of Ibbī-Suen". Journal of Cuneiform Studies. 7 (2): 36–47
- Stiebing, William H. Jr. (2003). Ancient Near Eastern History and Culture. New York, NY: Pearson Education
|