Ινοστρανσέβια
| Ινοστρανσέβια Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων: Πέρμια 260–254Ma | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Συναρμολογημένος σκελετός ενός Inostrancevia alexandri
| ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Τυπικό είδος | ||||||||||||||
| Inostrancevia alexandri Amalitsky, 1922 | ||||||||||||||
| Είδη | ||||||||||||||
|
I. alexandri (Amalitsky 1922) | ||||||||||||||
Η Ινοστρανσέβια είναι εξαφανισμένο γένος σαρκοφάγων θηριαψιδωτών, που περιέχει τα μεγαλύτερα μέλη της οικογένειας των γοργονόψιδων, θηρευτών που χρακτηρίζονται από μακρείς, ξιφοειδείς κυνόδοντες. Τα διάφορα είδη του έζησαν στη βόρεια Ρωσία κατά την άνω Τατάρια (Βιάτσκια),[1], τοπική ρώσικη φάση της ύστερης Πέρμιας αντίστοιχη της Βουτζιαπινγκιανής,[2] η οποία χρονολογείται στα 260 έως 254 mya. Το γένος είναι γνωστό από αρκετά κρανία και δύο σχεδόν πλήρεις σκελετούς.[3]
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα είδη της Ινοστρανσέβιας ήταν τα μεγαλύτερα γνωστά γοργονόψιδα, με το μήκος σώματος κάποιων γνωστών ατόμων να φτάνει στα 3.5 μέτρα, και με στενόμακρα κρανία που έφταναν τα 60 εκατοστά σε μήκος. Όπως διάφορα άλλα γοργονόψιδα, η Ινοστρανσέβια χαρακτιρίζονται από έντονα αναπτυγμένους κυνόδοντες, με αυτούς της άνω γνάθου να φτάνουν στα 15 εκατοστά, και τη ρίζα να αντιστοιχεί στο μισό τους μήκος. Τα σώματά τους ήταν λεπτοκαμωμένα με σχετικά κοντά πόδια.[1] Η Ινοστρανσέβια είχε το ίδιο ενδιαίτημα με τον Σκουτόσαυρο τον οποίο και πιθανότατα θήρευε.[1]
Ετυμολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ινοστρανσέβια ονομάστηκε από τον ρώσο παλαιοντολόγο Βλάντιμιρ Προχόροβιτς Αμαλίτσκι[4] προς τιμήν του ρώσου γεωλόγου Αλεκσάντρ Ινοστράντσεφ.[5]
Ανακάλυψη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα πρώτα απολιθώματα βρέθηκαν στην Περιφέρεια Αρχάγγελσκ[1] στα πλαίσια των ανασκαφών στον Βόρειο Ντβίνα από τον Αμαλίτσκι στα τέλη του 19ου αιώνα. Βρέθηκαν δύο σχεδόν πλήρεις σκελετοί μαζί με άλλα σκελετικά κατάλοιπα, ένας από τους οποίους συναρμολογήθηκε και εκτίθονταν στην Αγία Πετρούπολη από το 1900 ενώ ο άλλος ακολούθησε λίγα χρόνια αργότερα. Οι κανονικές περιγραφές των ευρημάτων δημοσιεύτηκαν μετά θάνατον το 1922.[3][4]
Ταξινόμηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ακολουθεί κλαδόγραμμα από τη φυλογενετική ανάλυση του Gebauer (2007):[6]
| Gorgonopsia |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Ivakhnenko, M. F. (2001). «Tetrapods from the East European Placket—Late Paleozoic Natural Territorial Complex.» (στα ρώσικα). Proceedings of the Paleontological Institute of the Russian Academy of Sciences 283: 1–200 [103]. http://books.google.com.mx/books?id=N524Vah8MRAC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false.
- ↑ Kukhtinov, D. A.; Lozovsky, V. R.; Afonin, S. A.; Voronkova, E. A. (2008). «Non-marine ostracods of the Permian-Triassic transition from sections of the East European platform». Boll.Soc.Geol.It. (Ital.J.Geosci.) 127 (3).
- ↑ 3,0 3,1 Pravoslavlev, P. A. (1927). «Gorgonopsidae from the North Dvinsky excavations of V. P. Amalitsky.». Academy of Sciences of the Union of Soviet Socialist Republics (Leningrad): 170. http://www.paleoglot.org/files/Pravoslavlev_27b.pdf.
- ↑ 4,0 4,1 Amalitsky, V. P. (1922). «Diagnoses of the new forms of vertebrates and plants from the upper Permian of North Dvina.». Bulletin of the Russian Academy of Sciences. (Saint Petersburg) 16 (6): 329–340.
- ↑ «Inostrancevia». Paleofile. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Gebauer, E.V.I. (2007). Phylogeny and evolution of the Gorgonopsia with a special reference to the skull and skeleton of GPIT/RE/7113 ('Aelurognathus?' parringtoni) (PDF) (Διδακτορική διατριβή). Tübingen: Eberhard-Karls Universität Tübingen. σελίδες 1–316.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ταξινομικές πληροφορίες Αρχειοθετήθηκε 2020-08-24 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
- Ανατομικές πληροφορίες Αρχειοθετήθηκε 2007-12-13 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)