Ιεριχώ
Συντεταγμένες: 31°51′N 35°27′E / 31.850°N 35.450°E
| Ιεριχώ | |
|---|---|
 | |
  Ιεριχώ | |
| Χώρα | Κράτος της Παλαιστίνης[1] |
| Διοικητική υπαγωγή | Κυβερνείο Ιεριχούς |
| Ίδρυση | 96ος αιώνας π.Χ. |
| Έκταση | 59 km² |
| Υψόμετρο | −275 μέτρο |
| Πληθυσμός | 23.220 (2016) |
| Τηλ. κωδ. | 02 |
| Ζώνη ώρας | UTC+02:00 |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ιεριχώ (εβραϊκά: יְרִיחוֹ Yərīḥō; αραβικά: أريحا Arīḥā ʔaˈriːħaː (
ακούστε))) είναι πόλη κοντά στον Ιορδάνη ποταμό, στη Δυτική Όχθη των Παλαιστινιακών περιοχών. Από το τέλος της εποχής της Παλαιστίνης υπό Βρετανική Εντολή, η πόλη προσαρτήθηκε και κυβερνήθηκε από την Ιορδανία από το 1949 έως το 1967 και, με την υπόλοιπη Δυτική Όχθη, υπόκειται στην ισραηλινή κατοχή από το 1967· ο διοικητικός έλεγχος παραδόθηκε στην Παλαιστινιακή Αρχή το 1994.[2][3] Είναι πρωτεύουσα της Επαρχίας Ιεριχούς και είχε πληθυσμό το 2007, 18.346 κάτοικους.[4] Ευρισκόμενη αρκετά κάτω από το επίπεδο της θάλασσας (περίπου 260 μέτρα) 16 χλμ. βορείως της Νεκράς Θάλασσας, η Ιεριχώ είναι το χαμηλότερο σημείο του πλανήτη με μόνιμους κάτοικους. Πιστεύεται επίσης ότι είναι μία από τις παλαιότερες συνεχώς κατοικούμενες πόλεις του κόσμου.[5][6][7] Αρχαιολογικές έρευνες έχουν ανακαλύψει τα κατάλοιπα πάνω από 20 διαδοχικών εγκαταστάσεων στην Ιεριχώ, η πρώτη από τις οποίες είναι 11.000 ετών (9000 ΠΚΕ),[8] σχεδόν στην αρχή του Ολόκαινου. Είναι επίσης η παλαιότερη γνωστή τειχισμένη πόλη.
Στην Παλαιά Διαθήκη περιγράφεται ως «Πόλη των Φοινικόδεντρων», ενώ άφθονες πηγές και μέσα και γύρω από την Ιεριχώ την κατέστησαν προσφιλή τόπο για εγκατάσταση ανθρώπων για χιλιάδες χρόνια.[9] Στην ιουδαιοχριστιανική παράδοση είναι γνωστή ως ο τόπος επιστροφής των Ισραηλιτών μετά τη φυγή από την Αίγυπτο, οδηγούμενοι από τον Ιησού του Ναυή, διάδοχο του Μωυσή.
Τα ερείπια της αρχαίας πόλης στο Τελ εσ-Σουλτάν ανακηρύχθηκαν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO το 2023. To τελλ βρίσκεται δίπλα στην πηγή νερού Αΐν εσ-Σουλτάν. Ένας μόνιμος οικισμός είχε προκύψει εδώ από την 9η με 8η χιλιετία π.Χ., λόγω του εύφορου εδάφους της όασης και της εύκολης πρόσβασης στο νερό. Κρανία και αγάλματα που βρέθηκαν στην τοποθεσία μαρτυρούν λατρευτικές πρακτικές των νεολιθικών πληθυσμών που ζούσαν εκεί, και το αρχαιολογικό υλικό της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού δείχνει σημάδια πολεοδομικού σχεδιασμού. Απομεινάρια από τη Μέση Εποχή του Χαλκού αποκαλύπτουν την παρουσία μιας μεγάλης πόλης-κράτους των Χαναναίων που καταλαμβάνεται από έναν κοινωνικά περίπλοκο πληθυσμό.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 5059. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ Balint, Judy Lash (21 January 2012). «The lost Jewish presence in Jericho». The Jerusalem Post. https://www.jpost.com/Features/In-Thespotlight/The-lost-Jewish-presence-in-Jericho. Ανακτήθηκε στις 1 February 2022.
- ↑ «Palestinian farmers ordered to leave lands». Al Jazeera. 29 August 2012. https://www.aljazeera.com/news/2012/8/29/palestinian-farmers-ordered-to-leave-lands.
- ↑ 2007 PCBS Census Αρχειοθετήθηκε 2019-04-09 στο Wayback Machine.. Παλαιστινιακό Κεντρικό Γραφείο Στατιστικής (Palestinian Central Bureau of Statistics, PCBS).
- ↑ Gates, Charles (2003). "Near Eastern, Egyptian, and Aegean Cities", Ancient Cities: The Archaeology of Urban Life in the Ancient Near East and Egypt, Greece and Rome. Routledge. σελ. 18. ISBN 0-415-01895-1.
Jericho, in the Jordan River Valley in Palestine, inhabited from ca. 9000 BCE to the present day, offers important evidence for the earliest permanent settlements in the Near East.
- ↑ Murphy-O'Connor, 1998, σ. 288.
- ↑ Freedman et al., 2000, σ. 689–671.
- ↑ "Jericho", Encyclopædia Britannica
- ↑ Bromiley, 1995, σ. 715.
- ↑ «Ancient Jericho/Tell es-Sultan». UNESCO World Heritage Centre (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. Διαθέσιμο με άδεια CC-BY-SA IGO 3.0
 |
Αυτό το γεωγραφικό λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |