Θέμος Κορνάρος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Θεμιστοκλής (Θέμος) Κορνάρος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Θέμος Κορνάρος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1906 Σίββας Μεσσαράς Κρήτη |
| Θάνατος | 23 Απριλίου 1970 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | ελληνική |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πεζογράφος, λογοτέχνης, κριτικός, δημοσιογράφος και στέλεχος του ΚΚΕ |
| Γνωστός για | Άγιο Όρος (1933). Σπιναλόγκα (1933), Στρατόπεδο του Χαιδαρίου (1945), Στάχτες και Φοίνικες (1957). |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος |
Ο Θέμος Κορνάρος (Σίβα Μεσαράς, 1906 - Αθήνα, 23 Απριλίου 1970) ήταν Έλληνας συγγραφέας, κριτικός δημοσιογράφος και πεζογράφος, που πρωτοεμφανίστηκε με το ψευδώνυμο «Εργάτης» στο περιοδικό «Νέοι Πρωτοπόροι».
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο χωριό Σίβα Μεσαράς της Κρήτης το 1906 και μεγάλωσε φτωχικά. Εγκαταστάθηκε σε νεαρή ηλικία στην Αθήνα για να εργαστεί και παρακολούθησε μαθήματα στο πανεπιστήμιο. Ενώ δούλευε ως εργάτης στο κτίσιμο του Εθνικού Θεάτρου γνωρίστηκε με τον Φώτο Πολίτη, ο οποίος πήγε να επιθεωρήσει τις εργασίες. Ο τελευταίος εντυπωσιάστηκε πολύ με τα πεζογραφήματά του «Άγιον Όρος: Οι Άγιοι Χωρίς Μάσκα» και «Σπιναλόγκα» (1933) ώστε τον ενθάρρυνε να τα εκδώσει. Τα έργο όμως σχετικά με το Άγιον Όρος απαγορεύθηκε από την εισαγγελία.[εκκρεμεί παραπομπή] Συνέχιζε να δουλεύει ως εργάτης ενώ κατά τη διάρκεια της κατοχής ανέπτυξε αντιστασιακή δράση μέχρι το 1944 οπότε συνελήφθη από τους Γερμανούς και κλείστηκε στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, όπου και βασανίστηκε.
Με την απελευθέρωση της Ελλάδας, αποφυλακίστηκε, καταδικάστηκε όμως γρήγορα σε φυλάκιση δύο ετών για το κείμενό του Αγύρτες και κλέφτες στην εξουσία, που στρεφόταν κατά του τότε Μητροπολίτη Μεσολογγίου Ιερόθεου.
Εξορίστηκε στον Αη Στράτη έως το 1952. Το 1959 συμμετείχε στην ελληνική αντιπροσωπεία για τους εορτασμούς στο Πεκίνο για τα δέκα χρόνια στην εξουσία του Μάο Τσετούνγκ.
Συνεργάστηκε με αρκετά λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής, με την εφημερίδα Αυγή, ενώ συνέχισε να εκδίδει καινούρια πεζογραφήματα και ταξιδιωτικά ημερολόγια.Στη δεκαετία του '60 έστησε εκδοτικό οίκο, προσπαθώντας να δώσει φθηνά βιβλία, αυτό όμως τον οδήγησε σε οικονομική καταστροφή. Για να ζήσει, γύριζε από γραφείο σε γραφείο και πουλούσε τσιγάρα. Αυτοαπομονώθηκε και απέφευγε συστηματικά να βλέπει παλιούς γνώριμους.
Πέθανε στην Αθήνα από την πείνα στις 23 Απριλίου 1970, μέσα σε συνθήκες φτώχειας και σχεδόν κανείς δεν έμαθε για το θάνατο και την κηδεία του. Ενταφιάστηκε στην Κρήτη.
Στην κεντρική πλατεία του πατρικού του χωριού υπάρχει ο πύργος της οικογένειά του, και μια προτομή του. Ο πολιτιστικός σύλλογος του Σίβα Μεσαράς φέρει το όνομά του.