Θάλασσα της Ηρεμίας
Η Θάλασσα της Ηρεμίας (λατινική και διεθνής επιστημονική ονομασία: Mare Serenitatis) είναι μια σεληνιακή θάλασσα που βρίσκεται στα ανατολικά της Θάλασσας των Βροχών στη Σελήνη. Η διάμετρος της είναι 674 χιλιόμετρα.
Γεωλογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Θάλασσα της Ηρεμίας βρίσκεται στο Λεκανοπέδιο της Ηρεμίας, που χρονολογείται από τη Νεκτάρια Σεληνιακή γεωλογική εποχή. Το υλικό που περιβάλλει τη θάλασσα είναι της Κατώτερης Ίμβριου εποχής, ενώ το υλικό της θάλασσας είναι της Ανώτερης Ίμβριου εποχής. Ο βασάλτης της θάλασσας καλύπτει την πλειονότητα του λεκανοπεδίου και ξεχύνεται στη Λίμνη των Ονείρων στα βορειοανατολικά. Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό είναι ο κρατήρας Ποσειδώνιος στο βορειοανατολικό χείλος της θάλασσας.[1] Το χαρακτηριστικό σχήματος δακτυλιδιού στα δυτικά της θάλασσας δεν είναι ευκρινές, με εξαίρεση το Όρος Αίμος. Η Θάλασσα της Ηρεμίας συνδέεται με τη Θάλασσα της Γαλήνης στα νοτιοανατολικά και τα συνορεύει με τη Θάλασσα των Ατμών στα νοτιοδυτικά. Η Θάλασσα της Ηρεμίας αποτελεί παράδειγμα συγκέντρωσης μάζας, δηλαδή μιας περιοχής βαρυτικής ανωμαλίας στη Σελήνη.
-
Τοπογραφικός χάρτης -
Χάρτης βαρύτητας
Εξερεύνηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τόσο η αποστολή Luna 21 όσο και η Απόλλων 17 προσεδαφίστηκαν κοντά στα ανατολικά σύνορα της Θάλασσας της Ηρεμίας, στην περιοχή της Οροσειράς του Ταύρου. Το σεληνιακό όχημα Beresheet του οργανισμού SpaceIL είχε προγραμματιστεί να προσεληνωθεί στη Θάλασσα της Ηρεμίας, αλλά συνετρίβη στην επιφάνεια στις 11 Απριλίου 2019.[2]
-
Τρεις απόψεις της Θάλασσας της Ηρεμίας, τις οποίες έλαβε η κάμερα χαρτογράφησης της αποστολής Apollo 17 το 1972, κοιτώντας προς τα βόρεια-βορειοανατολικά από ένα μέσο υψόμετρο 107 χιλιομέτρων. Στα δεξιά βρίσκεται το ανατολικό περιθώριο της Θάλασσας, με τον διαμέτρου 95 χιλιομέτρων κρατήρα Ποσειδώνιο στον κεντρικό ορίζοντα, τον πλημμυρισμένο με βασάλτη κρατήρα Λε Μονιέ στα νότια, την κορυφογραμμή Dorsa Aldrovandi στο κέντρο, τον κρατήρα Littrow στα δεξιά, και την περιοχή προσγείωσης του Apollo 17 στην κάτω δεξιά γωνία. Στο κέντρο βρίσκεται ο σχετικά μικρός κρατήρας Μπέσελ (16 χιλιόμετρα) και δύο προεξέχουσες ακτίνες πιθανόν από τον κρατήρα Tycho στα νότια. Στα αριστερά βρίσκεται το δυτικό άκρο της Θάλασσας, με την οροσειρά του Καυκάσου στον κεντρικό ορίζοντα, τα Σεληνιακά Απέννινα στα αριστερά και τον κρατήρα Σουλπίκιος Γάλλος κάτω δεξιά. Το ύψος του ηλίου πέφτει από τις 24 μοίρες στα δεξιά στις 5 μοίρες στα αριστερά καθώς η Μονάδα Διοίκησης του Apollo κινούνταν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. -
Μερικές από τις ισχυρότερες τονικές, χρωματικές και δομικές αντιθέσεις μεταξύ των υλικών της θάλασσας εμφανίζονται στη Θάλασσα της Ηρεμίας. Αυτή η έγχρωμη εικόνα από το Apollo 17 δείχνει ότι τα σκοτεινά υλικά τοποθετήθηκαν πριν τα ανοιχτόχρωμα κοντά στην κορυφή.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Lunar Map». Central Coast Astronomical Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2009.
- ↑ Chang, Kenneth (11 Απριλίου 2019). «Israel's Beresheet Spacecraft Moon Landing Attempt Appears to End in Crash». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2019.
