Ζώνη του θανάτου
Στην ορειβασία, η ζώνη του θανάτου (αγγλ. Death zone) είναι το υψόμετρο εκείνο, πάνω από το οποίο, η πίεση του οξυγόνου στον ατμοσφαιρικό αέρα είναι τόσο χαμηλή, ώστε είναι αδύνατο για τον άνθρωπο να επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η παραμονή εντός της ζώνης θανάτου οδηγεί σε βέβαιο θάνατο, συνήθως εντός λίγων ωρών. Το υψόμετρο των 8.000 μέτρων, με πίεση οξυγόνου μικρότερη από τα 356 mbar, θεωρείται ως η έναρξη της ζώνης θανάτου. [1]
Η έννοια της ζώνης αυτής θεσπίστηκε αρχικά από τον Ελβετό γιατρό Edouard Wyss-Dunant το 1953, την οποία και ονόμασε αρχικά, θανατηφόρος ζώνη.[2]
Όλες οι κορυφές πάνω από υψόμετρο 8.000 μ -συνολικά 14 κορυφές- μεταξύ των υψηλότερων οροσειρών, περικλείονται εντός της ζώνης του θανάτου στα Ιμαλάια όρη και τα όρη Καρακορούμ στην Ασία. Μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι θάνατοι, ή θανατηφόρα ατυχήματα ορειβατών έχουν γίνει μέσα στη Ζώνη του θανάτου, είτε από απώλεια αισθήσεων, είτε από λανθασμένες αποφάσεις κατά την αναρρίχηση εντός της ζώνης, είτε από απώλεια δυνάμεων που οδήγησαν σε ατυχήματα.
Οι ορειβάτες πρέπει να έχουν συμπληρωματικό οξυγόνο μαζί τους (βλ. φιάλες οξυγόνου), διότι η επιβίωση εντός της ζώνης είναι δύσκολη αν όχι αδύνατη και εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για τη ζωή τους.[3][4][5]
Φυσιολογικές τιμές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο ανθρώπινος οργανισμός λειτουργεί φυσιολογικά σε συνθήκες ατμοσφαιρικής πίεσης, στο επίπεδο της θάλασσας, όπου η πίεση είναι στα 101,325 kPa, ή αλλιώς 1 ατμόσφαιρα (Atm). Η συγκέντρωση, τότε, του οξυγόνου (O2) στο επίπεδο θάλασσας είναι 20,9%, και η σχετική πίεση είναι 21,2 kPa. Οπότε, και η αιμοσφαιρίνη του αίματος σε υγιή άτομα, είναι σε κατάσταση κεκορεσμένη σε οξυγόνο.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Everest:The Death Zone». Nova. PBS. 24 Φεβρουαρίου 1998.
- ↑ Wyss-Dunant, Edouard (1953). «Acclimatisation» (PDF). The Mountain World: 110–117. https://archive.org/details/mountainworld195029881mbp. Ανακτήθηκε στις March 10, 2013.
- ↑ Darack, Ed (2002). Wild winds: adventures in the highest Andes. σελ. 153. ISBN 978-1-884980-81-7.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Huey, Raymond B.; Eguskitza, Xavier (2 July 2001). «Limits to human performance: elevated risks on high mountains». Journal of Experimental Biology 204 (18): 3115–9. PMID 11581324. http://jeb.biologists.org/content/204/18/3115.abstract.
- ↑ Grocott, Michael P.W.; Martin, Daniel S.; Levett, Denny Z.H.; McMorrow, Roger; Windsor, Jeremy; Montgomery, Hugh E. (2009). «Arterial Blood Gases and Oxygen Content in Climbers on Mount Everest». N Engl J Med 360 (2): 140–9. doi:. PMID 19129527. http://eprints.brighton.ac.uk/14342/1/NEJM%20CXE%20ABG%202009.pdf.
- ↑ «Hypoxia, Oxygen, and Pulse Oximetry» (PDF). FlightState Pulse Oximeter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Νοεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2006.