Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζωρζ Γκιλαίν (ιατρός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζωρζ Γκιλαίν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Georges Guillain (Γαλλικά)
Γέννηση3  Μαρτίου 1876[1][2][3]
Ρουέν
Θάνατος29  Ιουνίου 1961[1][3][4]
Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1]
ΣπουδέςΣχολή Ιατρικής του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητανευρολόγος
ΕργοδότηςHôpital de la Charité (από 1919)
Νοσοκομείο Σαλπετριέρ
Περίοδος ακμής- 1947
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤαξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (14  Σεπτεμβρίου 1949)
ιππότης του Τάγματος του Στέμματος της Ιταλίας
Commander of the Order of the Star of Romania
Officer of the Order of Leopold
Order of Ouissam Alaouite
Ιππότης του Τάγματος του Ντάνεμπρογκ
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (19  Ιουλίου 1916)
Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (31  Ιουλίου 1928)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ζωρζ Σαρλ Γκιλαίν (γαλλικά: Georges Charles Guillain), γεννημένος στη Ρουέν[σημ. 1] στις 3 Μαρτίου 1876 και αποβιώσας στο Παρίσι στις 29 Ιουνίου 1961, ήταν Γάλλος νευρολόγος.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε σπουδές ιατρικής στη γενέτειρά του, ενώ, στη συνέχεια, μετεγκαταστάθηκε στο Παρίσι, αρχικώς, ως ασκούμενος, και, μετέπειτα, ως ειδικευόμενος νοσοκομειακός ιατρός, το 1898, ως πρώτος της τάξης του. Σύντομα, προσανατολίστηκε προς την νευρολογία, ενώ διετέλεσε ειδικευόμενος νοσοκομειακός ιατρός πλησίον του Φυλζάνς Ραιμόν, ο οποίος είχε διαδεχθεί τον Ζαν-Μαρτέν Σαρκό στην Έδρα Ασθενειών του Νευρικού Συστήματος στη Σαλπετριέρ. Η πρώτη του επιστημονική εργασία, το 1898, είχε ως θέμα τις κακώσεις του βραχιόνιου πλέγματος. Έλαβε το διδακτορικό του στην ιατρική, στο Παρίσι, το 1902.

Το 1909, παντρεύθηκε την Ζυλιέτ Σωφάρ, με την οποία και απέκτησε πέντε κόρες: την Υβόν (1907-1969), την Αντρέ (1908-), η οποία παντρεύθηκε τον Κλωντ ντε Καμπρόν, την Ζακλίν, την Ζωρζίν και την Σολάνζ[5].

Διετέλεσε υπεύθυνος της κλινικής ασθενειών του νευρικού συστήματος από το 1903 έως το 1905, νοσοκομειακός ιατρός το 1906, καθώς και καθηγητής ιατρικής το 1910, σε ηλικία, μόλις, 34 ετών.

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε στη Σχολή Ιατρικής και Χειρουργικής Πολέμου, ιδρυθείσα από τον Κλωντιούς Ρεγκώ και η οποία στεγαζόταν εντός του HOE[σημ. 2] της Μπουλέζ, πλησίον της Ρενς. Η συγκεκριμένη σχολή κατέστη φημισμένο κέντρο εκπαίδευσης και εξειδίκευσης για το σύνολο των ιατρών και χειρουργών οι οποίοι φοίτησαν εκεί. Στη συνέχεια, υπηρέτησε ως επικεφαλής ιατρός του Νευρολογικού Κέντρου της ΣΤ΄ Στρατιά, μαζί με τον φίλο του, Ζαν Αλεξάντρ Μπαρέ. Το 1916, οι συγκεκριμένοι δύο ιατροί, μαζί με τον Αντρέ Στρολ, προχώρησαν στην περιγραφή του συνδρόμου της ριζικής νευρίτιδας με υπερλευκωμάτωση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού δίχως κυτταρική αντίδραση[6].

Το 1919, ορίστηκε ως ιατρός στο Νοσοκομείο της Σαριτέ. Επιστέγασμα της σταδιοδρομίας του αποτέλεσε ο ορισμός του, το 1923, σε ηλικία 47 ετών, στην Έδρα Νευρολογίας του Νοσοκομείου της Σαλπετριέρ, στο Παρίσι, όπου και διαδέχθηκε τον Πιερ Μαρί. Παρέμεινε στη συγκεκριμένη έδρα έως τη συνταξιοδότησή του, το 1947, ενώ, το 1961, απεβίωσε στην οικία του, επί του αριθμού 215Β της Λεωφόρου Σαιν-Ζερμαίν, στο 7ο Δημοτικό Διαμέρισμα του Παρισιού[7].

Ο Γκιλαίν άφησε ως παρακαταθήκη αριθμό συγγραμμάτων. Μαζί με τον φίλο του, Μπαρέ, δημοσίευσε, μεταξύ άλλων, το 1920, μία σημαντική εργασία η οποία περιέγραφε την κλινική εμπειρία τους κατά τη διάρκεια του πολέμου. Πέραν του επιστημονικού έργου του, επίσης, ήταν ο συγγραφέας μίας βιογραφίας του Σαρκό[8], η οποία ξεχώρισε.

Επωνυμία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • (Γαλλικά) Guillain, Georges (1926). Anatomie topographique du système nerveux central. Masson. σελ. 321. OCLC 778002453. 

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Επί του αριθμού 51 της Οδού της Δημοκρατίας.
  2. ↑ Εκ των αρχικών του όρου «hôpital d’origine d’étapes», ο οποίος όριζε μία στρατιωτική ιατρική-χειρουργική μονάδα, θεωρητικά κινητή, χτισμένη με ή χωρίς στερεά δομικά υλικά, ποικιλόμορφου μεγέθους, με απώτερο σκοπό την απομάκρυνση των τραυματιών στρατιωτών από το μέτωπο των συγκρούσεων.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12282341b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. 19800035/360/48384. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Roglo. p=georges;n=guillain.
  4. ↑ «Académie nationale de médecine» (Γαλλικά) 1632. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ (Γαλλικά) «Généalogie de Georges Guillain». Geneanet. 6 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2019. 
  6. ↑ (Γαλλικά) Guillain, G.; Barré, JA.; Strohl, A. (1916). «Sur un syndrome de radiculo-névrite avec hyperalbuminose du liquide céphalo-rachidien sans réaction cellulaire. Remarques sur les caractères cliniques et graphiques des réflexes tendineux». Bull. et Mém. de la Soc. Méd. des Hôp. de Paris: 1462-1470. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-11-29. https://web.archive.org/web/20141129081508/http://www2.biusante.parisdescartes.fr/livanc/index.las?cote=epo0423&p=1&do=page. 
  7. ↑ (Γαλλικά) «Αρχείο Ληξιαρχικών Πράξεων Θανάτου 7ου Δημοτικού Διαμερίσματος Παρισιού, 1961 (καταχώρηση 674)». Archives de Paris. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019. 
  8. ↑ (Γαλλικά) Georges Guillain (1955). J.M. Charcot (1835-1893) : Sa vie, son œuvre. Παρίσι: Masson. σελ. 188. OCLC 14649700. 
  9. ↑ «Σημείωση 19800035/360/48384». 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζωρζ_Γκιλαίν_(ιατρός)&oldid=9654787"