Εστάς Λε Συέρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εστάς Λε Συέρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Eustache Le Sueur (Γαλλικά)
Γέννηση19  Νοεμβρίου 1616[1][2][3]
Παρίσι[4][5][6]
Θάνατος30  Απριλίου 1655[1][2][3]
Παρίσι[7][6]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Γαλλίας[8][6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[9][6]
εικονογράφος[6]
σκιτσογράφος[9]
Αξιοσημείωτο έργοMadonna and Child with Saint John the Baptist
Death of St Bruno
ΣυγγενείςThomas_Goussé (κουνιάδος)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Εστάς Λε Συέρ (Eustache Le Sueur ή Lesueur) (περ.1616-1655) ήταν Γάλλος ζωγράφος και σχεδιαστής. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές και πρώτους καθηγητές της Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής. Είναι γνωστός κυρίως για τα έργα του με θρησκευτικά και μυθολογικά θέματα, φιλοτεχνημένα στην τεχνοτροπία του κλασικού γαλλικού μπαρόκ.[10]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συγκέντρωση φίλων, 1640-44
Το όνειρο του αγίου Μπρούνο, 1645-1648
Ο βιασμός της Θάμαρ, περ. 1640[11]

Ο Εστάς Λε Συέρ γεννήθηκε το 1616 στο Παρίσι, όπου πέρασε όλη του τη ζωή. Ο πατέρας του ήταν τεχνίτης ξύλου και ξυλογλύπτης. Από το 1632 μαθήτευσε στον Σιμόν Βουέ, τον πιο διάσημο ζωγράφο της εποχής, στο εργαστήριο του οποίου διακρίθηκε γρήγορα.[12]Κατά τη διάρκεια των δέκα ετών που πέρασε στο εργαστήριο του Βουέ - όπου ήταν επίσης μαθητές ο Σαρλ Λε Μπρεν και ο Πιέρ Μινιάρ, έμαθε το επάγγελμα του ζωγράφου που συμπλήρωσε - καθώς δεν έκανε το παραδοσιακό ταξίδι των ζωγράφων της εποχής στη Ρώμη - με την επίσκεψη σε βασιλικά παλάτια, όπως το Φονταινεμπλώ, και στις πρώτες μεγάλες παρισινές συλλογές, πλούσιες σε ιταλικούς πίνακες από την Αναγέννηση και τις αρχές του 17ου αιώνα.[13]

Έγινε δεκτός από νεαρή ηλικία στη συντεχνία των αρχιμαστόρων ζωγράφων, απομακρύνθηκε το 1648 για να συμμετάσχει στην ίδρυση της Γαλλικής Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής και εξελέγη ένας από τους αρχικούς δώδεκα πρεσβύτερους που ήταν υπεύθυνοι για τη διοίκησή της. [14]

Μερικοί πίνακες, εμπνευσμένοι από την Υπνερωτομαχία του Πολύφιλου, που αναπαράχθηκαν σε ταπισερί, τον έκαναν ευρέως γνωστό και η φήμη του ενισχύθηκε περαιτέρω από μια σειρά διακοσμήσεων στο παλάτι του Λούβρου και στο μέγαρο Λαμπέρ στο Ιλ Σαιν-Λουί στο Παρίσι, τις οποίες άφησε ημιτελείς, καθώς οι εργασίες διακόπτονταν από άλλες παραγγελίες. Μεταξύ αυτών υπήρχαν αρκετές τοιχογραφίες για τα διαμερίσματα του βασιλιά και της βασίλισσας στο παλάτι του Λούβρου, οι οποίες τώρα δεν υπάρχουν - αναφέρονταν ως το 1710-, αν και πολλά έργα που φιλοτέχνησε για άλλους προστάτες του μας έχουν διασωθεί.

Το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου στην Έφεσο (1649)

Ζωγράφισε πολλά έργα για ναούς και μοναστήρια, ανάμεσα στα οποία διακρίνονται Το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου στην Έφεσο, μία από τις πιο ολοκληρωμένες και εμπεριστατωμένες συνθέσεις του Λε Συέρ, ζωγραφισμένο για τη συντεχνία των χρυσοχόων το 1649 και η διάσημη σειρά με 22 έργα από τον Βίο του αγίου Μπρούνο [15]που φιλοτέχνησε στο μοναστήρι του τάγματος του αγίου Μπρούνο στο Παρίσι από το 1645 έως το 1648, όλα βρίσκονται στο μουσείο του Λούβρου. Αυτά τα τελευταία έχουν περισσότερο προσωπικό χαρακτήρα από οτιδήποτε άλλο δημιούργησε ο Λε Συέρ και μεγάλο μέρος της αρχικής ομορφιάς τους έχει επιβιώσει παρά τις φθορές και τις αποκαταστάσεις και την αφαίρεση από τον τοίχο. Έκανε επίσης πολλά σχέδια με κιμωλία που βρίσκονται επίσης στο Λούβρο.[16]

Η τεχνοτροπία του Λε Συέρ ήταν έντονα επηρεασμένη από τον Ραφαήλ,τον Νικολά Πουσέν και τον Σιμόν Βουέ, είχε άνεση στο σχέδιο και ήταν πάντα συγκρατημένος στις συνθέσεις του λόγω της απαιτητικής καλαισθησίας του.[17]

Θεωρείται ως ένας από τους ιδρυτές του κλασικού γαλλικού μπαρόκ, μαζί με τον Νικολά Πουσέν και τον Σαρλ Λε Μπρεν. Κατά τον 19ο αιώνα, δέχτηκε κριτική θεωρούμενος υπερβολικά ακαδημαϊκός. Η μελέτη της γαλλικής τέχνης του 17ου αιώνα από τους ιστορικούς τέχνης κατά τον 20ό αιώνα, επέτρεψε την αποκατάσταση του Λε Συέρ ανάμεσα στους μεγάλους ζωγράφους αυτής της περιόδου δείχνοντας την ποικιλία της τέχνης του, πάντα πολύ στοχαστική και συνεχώς εξελισσόμενη.

Ο Εστάς Λε Συέρ πέθανε στο Παρίσι στις 30 Απριλίου 1655 σε ηλικία 39 ετών.

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Eustache Lesueur». (Ολλανδικά) RKDartists. 49618.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6h712j8. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. le-sueur-eustache.
  4. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 12  Μαρτίου 2018. 500002273. Ανακτήθηκε στις 11  Οκτωβρίου 2018.
  5. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2013785830. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13965157t. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2023.
  7. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 12  Μαρτίου 2018. 500002273. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2018.
  8. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/be8f9345-c13d-47d1-90dc-bbb6eb1d8f28. Ανακτήθηκε στις 25  Φεβρουαρίου 2016.
  9. ↑ 9,0 9,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/69360. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. ↑ . «britannica.com/biography/Eustache-Le-Sueur». 
  11. ↑ Ο πίνακας έχει επιρροές από το έργο Ταρκύνιος και Λουκρητία του Τιτσιάνο
  12. ↑ . «en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclopdia_Britannica/Le_Sueur,_Eustache». 
  13. ↑ . «universalis.fr/encyclopedie/eustache-le-sueur/». 
  14. ↑ . «gallica.bnf.fr/Mémoires pour servir à l'histoire de l'Académie royale de peinture et de sculpture depuis 1648 jusqu'en 1664. Tome 1, σελ. 36». 
  15. ↑ . «pop.culture.gouv.fr/SAINT BRUNO ASSISTE AU SERMON DE RAYMOND DIOCRES». 
  16. ↑ . «wikiart.org/en/eustache-le-sueur/artworks». 
  17. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, τομ. 38, σελ. 194

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Eustache Le Sueur στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εστάς_Λε_Συέρ&oldid=10461297"