Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εμανουέλε Φιλιμπέρτο της Σαβοΐας (1972)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εμανουέλε Φιλιμπέρτο της Σαβοΐας
Περίοδος3 Φεβρουαρίου 2024 - σήμερα
Γέννηση22 Ιουνίου 1972 (1972-06-22) (52 ετών)
Γενεύη, Ελβετία
ΣύζυγοςΚλοτίλντ Κουρώ
ΕπίγονοιΒιτόρια
Λουίζα
ΟίκοςΣαβοΐας
ΠατέραςΒίκτωρ-Εμμανουήλ
ΜητέραΜαρίνα Ρικόλφι-Ντόρια
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )


Ο Εμανουέλε Φιλιμπέρτο της Σαβοΐας (ιταλικά: Emanuele Filiberto di Savoia‎‎, (22 Ιουνίου 1972)[1] είναι ο επικεφαλής του πρώην ιταλικού βασιλικού Οίκου της Σαβοΐας. Οι τίτλοι ευγενείας και οι τιμητικές διακρίσεις της πρώην ιταλικής βασιλικής οικογένειας δεν αναγνωρίζονται νομικά στην Ιταλία από το 1946. Ωστόσο, ο Εμανουέλε Φιλιμπέρτο κληρονόμησε τον τίτλο Δούκας της Σαβοΐας, καθώς θεωρείται ως ο επικεφαλής του Οίκου της Σαβοΐας. Ο τέταρτος εξάδελφός του, ο Αϊμόνε της Σαβοΐας-Αόστας (1967) διεκδικεί και αυτός τον Οίκο της Σαβοΐας ως επικεφαλής του.

Είναι ο μόνος εγγονός του Ουμβέρτου Β΄, τελευταίου βασιλιά της Ιταλίας (9 Μαΐου - 12 Ιουνίου 1946).

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εμανουέλε Φιλιμπέρτο Ουμπέρτο Ρεζά Κύρο Ρενέ Μάριο γεννήθηκε στη Γενεύη και είναι ο μόνος γιος του Βιτόριο-Εμανουέλε[2] και της Μαρίνας Ρικόλφι-Ντόρια, πρωταθλήτριας του σκι.[3] Ο πατέρας του είναι γιος του Ουμβέρτου Β΄, βασιλιά της Ιταλίας.[4] Αυτοαποκαλείται «πρίγκιπας της Βενετίας» και «πρίγκιπας του Πεδεμόντιου», τίτλοι που δεν αναγνωρίζονται από το ιταλικό κράτος.[εκκρεμεί παραπομπή]

Το δημοψήφισμα του 1946 ήταν κατά της μοναρχίας και το Σύνταγμα του 1947 απαγόρευσε τη διαμονή στους άρρενες απογόνους των βασιλέων του Οίκου της Σαβοΐας,[5] έτσι η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Ελβετία. Το 2002 ανακλήθηκε η διάταξη της απαγόρευσης και η οικογένειά του επισκέφθηκε τον πάπα Ιωάννη-Παύλο Β΄ στο Βατικανό.[6]

Ο Εμμανουήλ-Φιλιβέρτος έχει συμμετάσχει στην τηλεοπτική εκπομπή Χορεύοντας με τα Άστρα, στο Φεστιβάλ Μουσικής στο Σανρέμο της Λιγουρίας και έχει εμφανιστεί σε διαφήμιση.[7]

Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2003 νυμφεύτηκε τη Γαλλίδα ηθοποιό Κλοτίλντ Κουρώ στη Ρώμη, στο ναό της Σάντα Μαρία ντέλι Άντζελι ε ντέι Μάρτιρι. Στο γάμο του υπήρχαν 1.200 καλεσμένοι, μεταξύ των οποίων οι σχεδιαστές του νυφικού της συζύγου του Πιέρ Καρντέν και Βαλεντίνο Γκαραβάνι.[8]

Απέκτησαν δύο κόρες:

  • Βιτόρια γενν. 2003
  • Λουίζα γενν. 2006.

Πρόγονοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόγονοι του Εμανουέλε-Φιλιμπέρτο (γενν. 1972)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ της Ιταλίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ουμβέρτος Β΄ της Ιταλίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Έλενα του Μαυροβουνίου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Βιτόριο Εμανουέλε της Σαβοΐας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλβέρτος Α΄ του Βελγίου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μαρία Ιωσηφίνα του Βελγίου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ελισάβετ στη Βαυαρία (1876-1965)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Εμανουέλε-Φιλιμπέρτο της Σαβοΐας (γενν. 1972)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Τζιουζέπε-Σίλβιο-Ουμπέρτο Ρικόλφι-Ντόρια
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ρενέ-Ιτάλο Ρικόλφι-Ντόρια
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Βιτορίνα Πιαντσόλα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μαρίνα Ρικόλφι-Ντόρια
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Εαρβέριο
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ίρις-Αμαλία Μπενβενούτι
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Άναγκενραου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Διάσημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το διάσημο της ανώτατης τάξης του αγιοτάτου Ευαγγελισμού που ιδρύθηκε από τον Αμεδαίο ΣΤ΄ κόμη της Σαβοΐας π. το 1362.

Είναι Μέγας Μάγιστρος του ιπποτικού Τάγματος του αγιοτάτου Ευαγγελισμού και έχει το διάσημο της ανώτατης τάξης.

Επίσης του Τάγματος των Αγ. Μαυρικίου και Λαζάρου, που ιδρύθηκε από τον Εμμανουήλ-Φιλιβέρτο δούκα της Σαβοΐας. Μαζί με την προηγούμενη, είναι οι δύο διακρίσεις του Οίκου της Σαβοΐας.[9]

Του Τάγματος του Αγ. Ιωάννου των ιπποτών της Μάλτας.

Του Οίκου των Δύο Σικελιών, που είναι το στρατιωτικό Τάγμα του Αγ. Γεωργίου που θρυλείται ότι ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Α΄ Αυτοκράτορας της Ρώμης.

Έχει λάβει διάσημα από τον πριγκιπικό Οίκο του Μονακό.[10]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Genealogisches Handbuch des Adels, Fürstliche Häuser XIV. "Haus Italien". C.A. Starke Verlag, 1997, pp. 33, 38–39. ISBN 3-7980-0814-0.
  2. ↑ de Badts de Cugnac, Chantal. Coutant de Saisseval, Guy. Le Petit Gotha. Nouvelle Imprimerie Laballery, Paris 2002, pp. 602, 604, 622-623 (French) ISBN 2-9507974-3-1
  3. ↑ Enache, Nicolas. La Descendance de Marie-Therese de Habsburg. ICC, Paris, 1996. p.204
  4. ↑ Willis, Daniel, The Descendants of Louis XIII, Clearfield Co., Inc., Baltimore, Maryland, 1999, p. 673. ISBN 0-8063-4942-5.
  5. ↑ C.E.D.R.E. Les Manuscrits du C.E.D.R.E.: Le Royaume d'Italie, volume I. Paris, 1992, pp. 89-93. French. ISSN 0993-3964.
  6. ↑ Willan, Philip (24 December 2002). "Exiled Italian royals go home". The Guardian. London. Retrieved 2008-04-10.
  7. ↑ "Italy outraged by 'trash TV' attack". BBC. 2003-01-20. Retrieved 2016-03-10.
  8. ↑ John Hooper (26 September 2003). "Italy hosts rare royal wedding". The Guardian. Retrieved 7 September 2012.
  9. ↑ Blogger, Prince Emanuele Filiberto wearing the orders
  10. ↑ Nomination by Sovereign Ordonnance n° 15703 of 1st March 2003 (French)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εμανουέλε_Φιλιμπέρτο_της_Σαβοΐας_(1972)&oldid=10414312"