Εμανουέλε Φιλιμπέρτο της Σαβοΐας (1972)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Αίτιο: γλωσσικά, ορθογραφία ονομάτων, εκφραστικά, φιλομοναρχικό POV

Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.

(Σήμανση: 13.02.2017)
Εμανουέλε Φιλιμπέρτο της Σαβοΐας
Emanuele Filiberto di Savoia (2009).jpg
Γέννηση22 Ιουνίου 1972 (1972-06-22) (50 ετών)
ΣύζυγοςΚλοτίλντ Κουρώ
ΕπίγονοιΒικτόρια
Λουίζα
ΟίκοςΣαβοΐας
ΠατέραςΒίκτωρ-Εμμανουήλ
ΜητέραΜαρίνα Ρικόλφι-Ντόρια
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )


Ο Εμανουέλε Φιλιμπέρτο της Σαβοΐας (ιταλικά: Emanuele Filiberto di Savoia‎, (γενν. 22 Ιουνίου 1972)[1] είναι γόνος του πρώην ιταλικού βασιλικού Οίκου της Σαβοΐας. Είναι ο μόνος εγγονός του Ουμβέρτου Β΄, τελευταίου βασιλιά της Ιταλίας (9 Μαΐου - 12 Ιουνίου 1946). Έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικές εκπομπές της ιταλικής τηλεόρασης.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εμανουέλε Φιλιμπέρτο Ουμπέρτο Ρεζά Κύρο Ρενέ Μάριο γεννήθηκε στη Γενεύη και είναι ο μόνος γιος του Βίκτορα-Εμμανουήλ[2] και της Μαρίνας Ρικόλφι-Ντόρια. Ο πατέρας του είναι γιος του Ουμβέρτου Β΄ βασιλιά της Ιταλίας.[3] Αυτοαποκαλείται «πρίγκιπας της Βενετίας» και «πρίγκιπας του Πεδεμοντίου», τίτλοι που δεν αναγνωρίζεται από το ιταλικό κράτος.[εκκρεμεί παραπομπή]

Το δημοψήφισμα του 1946 ήταν κατά της μοναρχίας και το Σύνταγμα του 1947 απαγόρευσε τη διαμονή στους άρρενες απογόνους των βασιλέων του Οίκου της Σαβοΐας,[4] έτσι η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Ελβετία. Η μητέρα του ήταν πρωταθλήτρια του σκι.[5] Το 2002 ανακλήθηκε η διάταξη της απαγόρευσης και η οικογένειά του επισκέφθηκε τον πάπα Ιωάννη-Παύλο Β΄ στο Βατικανό.[6]

Ο Εμμανουήλ-Φιλιβέρτος έχει συμμετάσχει στην τηλεοπτική εκπομπή Χορεύοντας με τα Άστρα, στο Φεστιβάλ Μουσικής στο Σανρέμο της Λιγουρίας και έχει εμφανιστεί σε διαφήμιση.[7] Στο γάμο του υπήρχαν 1200 καλεσμένοι, μεταξύ των οποίων οι σχεδιαστές του νυφικού της συζύγου του Πιέρ Καρντέν και Βαλεντίνο Γκαραβάνι.[8]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2003 νυμφεύτηκε τη Γαλλίδα ηθοποιό Κλοτίλντ Κουρώ στη Ρώμη, στο ναό της Σάντα Μαρία ντέλι Άντζελι ε ντέι Μάρτιρι. Απέκτησαν δύο κόρες:

  • Βιτόρια γενν. 2003
  • Λουίζα γενν. 2006.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόγονοι του Εμανουέλε-Φιλιμπέρτο (γενν. 1972)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ της Ιταλίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ουμβέρτος Β΄ της Ιταλίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Έλενα του Μαυροβουνίου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Βιτόριο Εμανουέλε της Σαβοΐας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλβέρτος Α΄ του Βελγίου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μαρία Ιωσηφίνα του Βελγίου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ελισάβετ στη Βαυαρία (1876-1965)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Εμανουέλε-Φιλιμπέρτο της Σαβοΐας (γενν. 1972)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Τζιουζέπε-Σίλβιο-Ουμπέρτο Ρικόλφι-Ντόρια
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ρενέ-Ιτάλο Ρικόλφι-Ντόρια
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Βιτορίνα Πιαντσόλα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μαρίνα Ρικόλφι-Ντόρια
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Εαρβέριο
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ίρις-Αμαλία Μπενβενούτι
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Άναγκενραου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Διάσημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το διάσημο της ανώτατης τάξης του αγιοτάτου Ευαγγελισμού που ιδρύθηκε από τον Αμεδαίο ΣΤ΄ κόμη της Σαβοΐας π. το 1362.

Είναι Μέγας Μάγιστρος του ιπποτικού Τάγματος του αγιοτάτου Ευαγγελισμού και έχει το διάσημο της ανώτατης τάξης.

Επίσης του Τάγματος των Αγ. Μαυρικίου και Λαζάρου, που ιδρύθηκε από τον Εμμανουήλ-Φιλιβέρτο δούκα της Σαβοΐας. Μαζί με την προηγούμενη, είναι οι δύο διακρίσεις του Οίκου της Σαβοΐας.[9]

Του Τάγματος του Αγ. Ιωάννου των ιπποτών της Μάλτας.

Του Οίκου των Δύο Σικελιών, που είναι το στρατιωτικό Τάγμα του Αγ. Γεωργίου που θρυλείται ότι ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Α΄ Αυτοκράτορας της Ρώμης.

Έχει λάβει διάσημα από τον πριγκιπικό Οίκο του Μονακό.[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Genealogisches Handbuch des Adels, Fürstliche Häuser XIV. "Haus Italien". C.A. Starke Verlag, 1997, pp. 33, 38–39. ISBN 3-7980-0814-0.
  2. ↑ de Badts de Cugnac, Chantal. Coutant de Saisseval, Guy. Le Petit Gotha. Nouvelle Imprimerie Laballery, Paris 2002, pp. 602, 604, 622-623 (French) ISBN 2-9507974-3-1
  3. ↑ Willis, Daniel, The Descendants of Louis XIII, Clearfield Co., Inc., Baltimore, Maryland, 1999, p. 673. ISBN 0-8063-4942-5.
  4. ↑ C.E.D.R.E. Les Manuscrits du C.E.D.R.E.: Le Royaume d'Italie, volume I. Paris, 1992, pp. 89-93. French. ISSN 0993-3964.
  5. ↑ Enache, Nicolas. La Descendance de Marie-Therese de Habsburg. ICC, Paris, 1996. p.204
  6. ↑ Willan, Philip (24 December 2002). "Exiled Italian royals go home". The Guardian. London. Retrieved 2008-04-10.
  7. ↑ "Italy outraged by 'trash TV' attack". BBC. 2003-01-20. Retrieved 2016-03-10.
  8. ↑ John Hooper (26 September 2003). "Italy hosts rare royal wedding". The Guardian. Retrieved 7 September 2012.
  9. ↑ Blogger, Prince Emanuele Filiberto wearing the orders
  10. ↑ Nomination by Sovereign Ordonnance n° 15703 of 1st March 2003 (French)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Emanuele Filiberto of Savoy, Prince of Venice (έκδοση 754769431) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εμανουέλε_Φιλιμπέρτο_της_Σαβοΐας_(1972)&oldid=9674048"