Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εκκλησία των Ιησουιτών (Βαρσοβία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 52°14′56″N 21°0′47″E / 52.24889°N 21.01306°E / 52.24889; 21.01306

Εκκλησία των Ιησουιτών
Χάρτης
Είδοςεκκλησία και ιησουητική εκκλησία
ΑρχιτεκτονικήΜανιερισμός
Διεύθυνσηul. Świętojańska 10, 00-288 Warszawa
Γεωγραφικές συντεταγμένες52°14′56″N 21°0′47″E
ΘρήσκευμαΚαθολικισμός
Θρησκευτική υπαγωγήΡωμαιοκαθολική Αρχιεπισκοπή της Βαρσοβίας
Διοικητική υπαγωγήΒαρσοβία
ΧώραΠολωνία
Έναρξη κατασκευής1609
Υλικάτούβλο
ΑρχιτέκτοναςJan Frankievič και Stanisław Marzyński
ΧρηματοδότηςΕταιρεία του Ιησού
Προστασίαδημοτικό μητρώο μνημείων (από 2012), αμετακίνητο μνημείο (από 1965)[1] και provincial register of monuments (από 1960)
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Η Εκκλησία των Ιησουιτών (πολωνικά: Kościół Jezuitów‎‎), επίσης γνωστή ως Εκκλησία της Χάριτος Θεοτόκου (Kościół Matki Bożej Łaskawej), είναι περίτεχνη εκκλησία στον περίβολο της Παλιάς Πόλης της Βαρσοβίας στην Πολωνία. Ο ναός βρίσκεται στην Οδό Σφιεντογιάνσκα, δίπλα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννη και είναι μια από τις πιο αξιοσημείωτες εκκλησίες μανιεριστικού στιλ στη Βαρσοβία.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Εκκλησία των Ιησουιτών ιδρύθηκε από τον βασιλιά Σιγισμούνδο Γ΄ της Πολωνίας και τον Γραμματέα Άντζεϊ Μπομπόλα (ο πρεσβύτερος) με πρωτοβουλία του Πιοτρ Σκάργκα, το 1609, για τους Ιησουίτες. Το κεντρικό κτίριο κατασκευάστηκε μεταξύ 1609 και 1626 σε πολωνικό μανιεριστικό στιλ από τον Γιαν Φρανκιέβιτς.[2]

Θύρα εκκλησίας από τον Ίγκορ Μιτόραϊ

Το 1627, η εκκλησία περικλείστηκε από τρία παρεκκλήσια[3] και το 1635, η Ουρσούλα Μεγιέριν, μια μεγάλη υποστηρίκτρια της Εταιρείας του Ιησού, ενταφιάστηκε εκεί. Η Μεγιέρειν χρηματοδότησε έναν αργυρό τόπο λατρείας για την εκκλησία.[4] Ήταν επίσης η ερωμένη του Βασιλιά Σιγισμούνδου Γ΄ και είχε πολιτική επιρροή. Ο τάφος της λεηλατήθηκε και καταστράφηκε από τους Σουηδούς και τους Γερμανούς του Βρανδεμβούργου, τη δεκαετία του 1650, κατά τη διάρκεια του Κατακλυσμού.[4]

Ένας προθάλαμος προστέθηκε στο εσωτερικό του ναού το 1633 και μια χορωδία προστέθηκε τρία χρόνια αργότερα.[5] Ένας βωμός από ασήμι εγκαταστάθηκε από τον Καρδινάλιο Κάρολο Φερδινάνδο Βάσα τη δεκαετία του 1640.[6] Το εσωτερικό του ναού υπέστη ζημιές και λεηλατήθηκε το 1656.[5]

Μια εικόνα της Παναγίας των Χαρίτων (Matka Boża Łaskawa), δώρο από τον Πάπα Ιννοκέντιο Ι΄, εισήχθη στην εκκλησία και στέφθηκε το 1651. Η λατρεία της έχει αυξηθεί, ιδιαίτερα μετά την επιδημία του 1664, όταν πιστεύεται ότι η Υπεραγία Θεοτόκος έσωσε την πόλη.[7]

Στα μετέπειτα χρόνια, το κτίριο γινόταν όλο και πιο περίτεχνο, με μπαρόκ έπιπλα και μαρμάρινους βωμούς και δάπεδα. Προστέθηκαν άλλα δύο παρεκκλήσια. Όταν το τάγμα των Ιησουιτών διαλύθηκε το 1773, η εκκλησία άλλαξε ιδιοκτησία αρκετές φορές.[5] Για κάποιο διάστημα ήταν σχολικός ναός, αργότερα υποβιβάστηκε στο ρόλο του ξυλουργείου επίπλωσης εκκλησιών και στη συνέχεια δόθηκε στο τάγμα των Πιαριστών. Οι Ιησουίτες δεν πήραν την εκκλησία πίσω μέχρι το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στη δεκαετία του 1920 και του 1930, ο ναός ανακαινίστηκε.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αφού οι Γερμανοί κατέστειλαν την Εξέγερση της Βαρσοβίας, ισοπέδωσαν την Εκκλησία των Ιησουιτών.[8][9][10] Το μόνο που απέμεινε από το οικοδόμημα τετρακοσίων ετών ήταν ένας μεγάλος σωρός ερειπίων.[8][9] Μεταξύ της δεκαετίας του 1950 και του 1973, η εκκλησία ξαναχτίστηκε με απλοποιημένο αρχιτεκτονικό στυλ.

Εσωτερικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κενοτάφιο του Γιαν Τάρουο, του Γιαν Γέζι Πλερς, 1753, το οποίο καταστράφηκε το 1944. Ανακατασκευάστηκε το 2010.

Η πρόσοψη είναι μανιεριστική, αν και το εσωτερικό είναι εντελώς μοντέρνο, γιατί πολύ λίγα από τα αυθεντικά έπιπλα της εκκλησίας διατηρήθηκαν. Στο εσωτερικό, σώζονται θραύσματα ταφικού μνημείου του Γιαν Τάρουο, σκαλισμένο από τον Γιαν Γέζι Πλερς,[5] σε λευκό και μαύρο μάρμαρο το 1753, μαζί με ανακατασκευασμένους επιτάφιους των Μάτσεϊ Καζίμιες Σαρμπιέφσκι, Στανίσουαφ Κονάρσκι, Ονούφρι Κοπτσίνσκι και Γιαν Κιλίνσκι. Εκτίθεται επίσης ένας πίνακας της Παναγίας της Χάριτος που έφερε στην Πολωνία το 1651 ο Επίσκοπος Χουάν ντε Τόρες ως δώρο από τον Πάπα Ιννοκέντιο Ι΄, μαζί με έναν διατηρημένο ξύλινο σταυρό από το 1383, ένα μπαρόκ γλυπτό της Παναγίας της Χάριτος, από τις αρχές του 18ου αιώνα, και ένα πέτρινο γλυπτό μιας αρκούδας από τα μισά του 18ου αιώνα.[3][5]

Ενταφιασμένοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ register of objects of cultural heritage in Poland. www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/. Ανακτήθηκε στις 22  Νοεμβρίου 2022.
  2. ↑ «Church of Our Lady of Grace». eGuide / Treasures of Warsaw on-line. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2009. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «O kościele (Official website)». www.laskawa.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2009. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Metresa z różańcem w dłoni (Mistress with a rosary in her hand)». www.toporzel.gower.pl (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2009. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Jesuits' Church (The church of Our Lady of Grace)». naszemiasto.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2009. 
  6. ↑ Jerzy Lileyko (1984). Życie codzienne w Warszawie za Wazów (Everyday Life in Warsaw under the Vasas) (στα Πολωνικά). Warsaw. ISBN 83-06-01021-3. 
  7. ↑ Internetowa Liturgia Godzin
  8. ↑ 8,0 8,1 «Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej - Patronki Warszawy». www.archidiecezja.warszawa.pl (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2009. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Kościół pw Najświętszej Marii Panny Łaskawej». www.warszawa1939.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2009. 
  10. ↑ Maria Kwiatkowska (1978). Katedra Św. Jana (St. John's Cathedral) (στα Πολωνικά). 

Εικόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Η εκκλησία το 1627
    Η εκκλησία το 1627
  • Η εκκλησία τη δεκαετία του 1920
    Η εκκλησία τη δεκαετία του 1920
  • Η εκκλησία το 2006
    Η εκκλησία το 2006

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εκκλησία_των_Ιησουιτών_(Βαρσοβία)&oldid=10679407"