Γιαν Κιλίνσκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιαν Κιλίνσκι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1760[1][2][3]
Τσεμέσνο[4]
Θάνατος28  Ιανουαρίου 1819[5]
Βαρσοβία[4]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ποβόνσκι
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία
Δουκάτο της Βαρσοβίας
Βασίλειο της Πολωνίας (1815-1915)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[7]
τσαγκάρης[8]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕξέγερση Κοσιούσκο
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιαν Κιλίνσκι (πολωνικά: Jan Kiliński) (1760, Τσεμέσνο - 28 Ιανουαρίου 1819, Βαρσοβία) ήταν Πολωνός στρατιωτικός και ένας από τους διοικητές της Εξέγερσης του Κοστσιούσκο. Υποδηματοποιός στο επάγγελμα, διέταξε την Εξέγερση της Βαρσοβίας το 1794 εναντίον της ρωσικής φρουράς που στάθμευε στη Βαρσοβία. Έγινε επίσης μέλος της προσωρινής κυβέρνησης της Πολωνίας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άγαλμα του Κιλίνσκι στη Βαρσοβία, του Στανίσουαφ Γιατσκόφσκι

Ο Κιλίνσκι γεννήθηκε στο Τσεμέσνο, μια μικρή πόλη στο Βοεβοδάτο Πόζναν. Το 1780 εγκαταστάθηκε στη Βαρσοβία, όπου έγινε μάστορας υποδηματοποιίας το 1788. Ένας από τους πιο εξέχοντες δημαγωγούς της εποχής, εξελέγη μέλος του δημοτικού συμβουλίου τρεις συνεχόμενες φορές μεταξύ 1791 και 1793. Κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης της Βαρσοβίας του 1794, ο Κιλίνσκι σχημάτισε μια μονάδα Εθνικής Πολιτοφυλακής και οδήγησε τις δυνάμεις του, μαζί με τις δυνάμεις του τακτικού στρατού, ενάντια στις ρωσικές δυνάμεις κατοχής. Στις 19 Απριλίου του ίδιου έτους, μετά τη ρωσική αποχώρηση, υπέγραψε την Πρόσβαση της πόλης της Βαρσοβίας στην Εξέγερση του Κοστσιούσκο και εισήλθε στο Προσωρινό Συμβούλιο του Δουκάτο της Μασοβίας, ένα προσωρινό διοικητικό όργανο της πόλης.

Το συμβούλιο σύντομα διαλύθηκε και πέρασε τις εξουσίες του στον Ταντέους Κοστσιούσκο και ο Κιλίνσκι επικεντρώθηκε στην ενίσχυση των πολιτοφυλακών του. Οι δυνάμεις του αυξήθηκαν σε πάνω από 20.000 άνδρες με όπλα και στις 28 Ιουνίου 1794 στάλθηκαν στο μέτωπο για να συνδεθούν με τον τακτικό Πολωνικό Στρατό. Στις 2 Ιουλίου του ίδιου έτους, ο Κοστσιούσκο προήγαγε τον Κιλίνσκι στον βαθμό του συνταγματάρχη. Μετά την αποτυχία της εξέγερσης, ο Κιλίνσκι συνελήφθη από τις πρωσικές αρχές και παραδόθηκε στους Ρώσους, οι οποίοι στη συνέχεια τον φυλάκισαν στο Φρούριο Πέτρου και Παύλου, στην Αγία Πετρούπολη. Μετά την απελευθέρωσή του το 1796, έζησε στη Βίλνα για μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο, συνελήφθη και πάλι για συνωμοσία κατά των τσαρικών αρχών και επανεγκαταστάθηκε βίαια στη Ρωσία. Μετά την επιστροφή του εγκαταστάθηκε στη Βαρσοβία, όπου πέθανε στις 28 Ιανουαρίου 1819. Ο Κιλίνσκι θάφτηκε σε μια κρύπτη στην εκκλησία του Κοιμητηρίου Ποβόνσκι. Τα απομνημονεύματά του εκδόθηκαν μετά θάνατον το 1830 και το 1899 (1ος και 2ος τόμος, αντίστοιχα).

Αφιερώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πάρκο Κιλίνσκι, στο Λβιβ, πήρε το όνομά του.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]