Ο Κόκκινος Κύκλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο κόκκινος κύκλος
(Le circle rouge)
ΣκηνοθεσίαΖαν-Πιερ Μελβίλ[1][2]
ΠαραγωγήΡομπέρ Ντόρφμανν
ΣενάριοΖαν-Πιερ Μελβίλ
ΠρωταγωνιστέςΑλέν Ντελόν[2][3], Τζιάν Μαρία Βολοντέ, Ιβ Μοντάν[3], Μπουρβίλ[2][3], Πωλ Κροσέ[2][3], Φρανσουά Περιέ[3], Πιέρ Κολέτ[3], André Ekyan[3], Εντουάρ Φρανκόμ[3], Jacques Galland[3], Ζαν Σαμπιόν[3], Jean Franval[3], Jean Pignol[3], Jean-Pierre Castaldi, Μαρσέλ Μπερνιέ, Paul Amiot[3], René Berthier[3], Ρομπέρ Φαβάρ[3], Roger Fradet[3], Yvan Chiffre[3], Yves Arcanel[3], Guy Henri[4] και Μιρέιγ Νταρκ
ΜουσικήÉric Demarsan
ΦωτογραφίαHenri Decaë
ΔιανομήRialto Pictures
Πρώτη προβολή20  Οκτωβρίου 1970[5]
Διάρκεια140 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία[6] και Ιταλία[6]
ΓλώσσαΓαλλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο κόκκινος κύκλος (γαλλικά: Le circle rouge‎‎) είναι αστυνομική νεο-νουάρ ταινία γαλλοϊταλικής παραγωγής του 1970 σε σκηνοθεσία και σενάριο του Ζαν-Πιέρ Μελβίλ. Πρωταγωνιστούν οι Αλέν Ντελόν, Τζιάν Μαρία Βολοντέ, Μπουρβίλ και Υβ Μοντάν.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Μασσαλία, ένας κρατούμενος ονόματι Κορέ αποφυλακίζεται πρόωρα λόγω καλής διαγωγής. Νωρίτερα θα δεχθεί επίσκεψη στο κελί του από έναν δεσμοφύλακα ο οποίος του λέει ότι σε ένα διάσημο κοσμηματοπωλείο του Παρισιού δουλεύει ο γαμπρός και αν τον ενδιαφέρει να το ληστέψει μπορεί να του δώσει πληροφορίες. Βγαίνοντας από την φυλακή ο Κορέ πηγαίνει στο σπίτι του Ρίκο, πρώην συνεταίρου του με τον οποίο ζει τώρα η πρώην φίλη του, όπου ζητά από τον Ρίκο χρήματα και το όπλο του. Στη συνέχεια πηγαίνει σε μια αίθουσα μπιλιάρδου, όπου δύο από τους άνδρες του Ρίκο τον εντοπίζουν. Αφού σκοτώνει τον έναν από αυτούς και παίρνει το όπλο του, ο Κορέ κατευθύνεται σε μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων όπου και αγοράζει ένα. Έπειτα κρύβει τα όπλα στο πορτ-παγκάζ μέσα σε μια βαλίτσα και ξεκινά για το Παρίσι. Κατά την διαδρομή θα κάνει μια στάση σε ένα καφέ-εστιατόριο για να φάει.

Το ίδιο πρωί ένας άλλος κρατούμενος, ο Βόγκελ, ο οποίος ταξιδεύει από τη Μασσαλία στο Παρίσι με τρένο συνοδεία του Επιθεωρητή Ματέι, καταφέρνει βγάζει τις χειροπέδες και πηδά από το παράθυρο του τρένου τρέχοντας μέσα στο δάσος. Ο Επιθεωρητής σταματά το τρένο και κατευθύνεται στο πλησιέστερο μαγαζί και αναφέρει την απόδραση του Βόγκελ, δίνοντας σαφείς οδηγίες για την δημιουργία μπλόκων και την αποστολή στη περιοχή αστυνομικών δυνάμεων προκειμένου να ξεκινήσουν άμεσα οι έρευνες για τον εντοπισμό και την σύλληψη του Βόγκελ.

Ο Βόγκελ εν τώ μεταξύ καταφέρνει να γλυτώσει από τους αστυνομικούς που έχουν αρχίσει να ψάχνουν την περιοχή και φτάνει στο πάρκινγκ του καφέ-εστιατορίου και κρύβεται μέσα στο πορτ-παγκάζ του αυτοκινήτου του Κορέ, ο οποίος τελειώνει το πρωινό του και κατευθύνεται στο αυτοκίνητό του για να συνεχίσει το ταξίδι του. Λίγο πιο κάτω πεφτόντας σε ένα αστυνομικό μπλόκο για την σύλληψη του Βόγκελ και συνειδητοποιώντας ότι κάποιος είναι στο πορτ-παγκάζ του αυτοκινήτου του, κατά την διάρκεια ελέγχου ο Κορέ αναφέρει στον αστυνομικό ότι δεν έχει τα κλειδιά του πορτ-παγκάζ, όπου λόγω της μεγάλης κίνησης ο αστυνομικός τον αφήνει να φύγει πιστεύοντάς τον. Στη συνέχεια ο Κορέ οδηγεί το αυτοκίνητο σε ένα ανοικτό χωράφι και διατάζει τον Βόγκελ να βγει έξω. Μετά από μια έντονη αντιπαράθεση, οι δυο τους αποφασίζουν να συνεργαστούν.

Ο Κορέ και ο Βόγκελ ξεκινούν να φύγουν για το Παρίσι αλλά κατά την διάρκεια του ταξιδιού εντοπίζονται από τους άντρες του Ρίκο, οι οποίοι αναγκάζουν τον Κορέ να βγει από τον κεντρικό δρόμο και να μπει μέσα σε μια δασική περιοχή. Εκεί οι άντρες του Ρίκο παίρνουν τα χρήματα του Κορέ και την στιγμή που ετοιμάζονται να τον σκοτώσουν βγαίνει ο Βόγκελ από το πορτ-παγκάζ τους αφοπλίζει και τους σκοτώνει. Φτάνοντας στο Παρίσι πηγαίνουν στο άδειο διαμέρισμα του Κορέ και αρχίζουν να σχεδιάζουν την ληστεία στο κοσμηματοπωλείο. Ταυτόχρονα, ο Επιθεωρητής Ματέι εντοπίζει τα πτώματα των ανδρών του Ρίκο και υποψιάζεται ότι πιθανόν έχει ανάμιξη στις δολοφονίες ο Βόγκελ. Στη συνέχεια επισκέπτεται και ασκεί πίεση στον Σαντί, ιδιοκτήτη νυχτερινών κέντρων που ξέρει το μεγαλύτερο μέρος του υποκόσμου, για να του δώσει πληροφορίες για τον Βόγκελ, αλλά αυτός αρνείται να το κάνει λέγοντας στον Ματέι ότι δεν πρόκειται να γίνει χαφιές της αστυνομίας.

Ο Κορέ προσλαμβάνει τον Γιανσέν, έναν αλκοολικό πρώην αστυνομικό για να τους βοηθήσει στην απενεργοποίηση του συστήματος ασφαλείας του κοσμηματοπωλείου. Ο Γιανσέν πηγαίνει και κάνει ο ίδιος επί τόπου αυτοψία στο κατάστημα προκειμένου να συλλέξει τις απαραίτητες πληροφορίες, υποδυόμενος τον πελάτη. Έχοντας βρει τις πληροφορίες που ήθελε πηγαίνει στο σπίτι του και ετοιμάζει ειδικές σφαίρες για το όπλο του, που θα του χρησιμεύσουν να θέσει εκτός λειτουργίας το σύστημα ασφαλείας. Το ίδιο βράδυ ο Κορέ και ο Βόγκελ πηγαίνουν από την πίσω πλευρά του κτιρίου και αφού καταφέρνουν να εισέλθουν μέσα στο κοσμηματοπωλείο ακινητοποιούν και φιμώνουν τον φύλακα δένοντάς τον στο κρεβάτι του. Ο Γιανσέν εισέρχεται από την μπροστινή είσοδο του κτιρίου, ανεβαίνει στον πρώτο όροφο, όπου ο Κορέ του ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα. Εκεί ο Γιανσέν χρησιμοποιώντας το όπλο του βγάζει εκτός λειτουργίας το σύστημα, οι βιτρίνες των κοσμημάτων ανοίγουν και ο Κορέ με τον Βόγκελ μαζεύουν όλα τα κοσμήματα και στη συνέχεια φεύγουν.

Ο Επιθεωρητής Ματέι αποφασίζει να στριμώξει τον Σαντί και συλλαμβάνει τον γιο του με την κατηγορία για ναρκωτικά. Ο Σαντί μετά απο αυτό πιεσμένος θέλοντας να ξεμπλέξει ο γιος του δέχεται να συνεργαστεί με τον Ματέι. Ο Κορέ με τον Γιανσέν την άλλη μέρα πηγαίνουν και συναντούν έναν κλεπταποδόχο, ο οποίος αρνείται να πάρει τα κοσμήματα λέγοντας ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί αγοραστής. Στη συνέχεια ο Κορέ πηγαίνει στον Σαντί, ο οποίος του λέει ότι γνωρίζει κάποιον που μπορεί να αγοράσει τα κοσμήματα και κλείνει ένα ραντεβού μαζί του.

Στο ραντεβού με τον Κορέ εμφανίζεται ένας κύριος φορώντας μαύρα γυαλιά, ο οποίος είναι ο Επιθεωρητής Ματέι, και λέει στον Κορέ να τον επισκεφτεί στο εξοχικό του σπίτι για να του παραδώσει τα κοσμήματα και να τον πληρώσει. Ο Κορέ πηγαίνει όντως στο εξοχικό μη γνωρίζοντας ότι πρόκειται για παγίδα. Την στιγμή που βγάζει τα κοσμήματα κάνει την εμφάνιση του ο Βόγκελ όπου του λέει να εγκαταλείψει αμέσως το σπίτι επειδή είναι παγίδα για να συλληφθεί. Ο Κορέ φεύγει τρέχοντας έξω όπου τον πυροβολούν οι αστυνομικοί και τον σκοτώνουν. Στη συνέχεια ο Βόγκελ ανταλλάσσει πυρά με τον Ματέι, οπου σκοτώνεται και ο ίδιος.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box Office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία ήταν η πέμπτη πιο δημοφιλής στη Γαλλία το 1970.[7]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία απέσπασε εξαιρετικές κριτικές από τους Γάλλους κριτικούς.[8]

Η France-soir έγραψε:

«Ο Κόκκινος Κύκλος (…) είναι επομένως ένα τέλειο θέαμα, όπου ο συγγραφέας του ήξερε πώς να μας κλειδώσει σε ένα σύμπαν του οποίου τα όρια ξεκαθαρίζει».

— Ρομπέρ Καζάλ, 22.10.1970[8]

Η Les Échos έγραψε:

«Το επίτευγμα, εδώ και πάλι αξιοσημείωτο. Πολύ απογυμνωμένη, μέχρι το soundtrack όπου ο διάλογος περιορίζεται στο αυστηρό ελάχιστο, γυρίστηκε με εκπληκτικά ψυχρά χρώματα και βιώθηκε από όλους τους εξαιρετικούς ερμηνευτές (...), η ταινία είναι αυτή του μάστερ».

— [S.N.], 30.10.1970[8]

Η L’Express έγραψε:

«Το να γνωρίζεις τα όρια του τομέα σου, να το εκμεταλλεύεσαι στον βαθμό τελειότητας που επιτυγχάνεται στον "Κόκκινο Κύκλο", δεν είναι μια ασήμαντη επιτυχία. Απαιτούνται αρκετά σημαντικές δόσεις σεμνότητας, ανεξαρτησίας και αποφασιστικότητας. Αυτή η ταινία μυρίζει ελευθερία».

— Φρανσουά Νορισιέ, 23.10.1970[8]

Η Le Monde έγραψε:

«Θα βρούμε στη νέα του ταινία του Μελβίλ τις συνήθεις ιδιότητές του: νηφαλιότητα, σεμνότητα, αυτή την αίσθηση αποτελεσματικότητας που κληρονόμησε από τους Αμερικανούς κυρίους του (ιδιαίτερα του Χάουαρντ Χοκς) και τον φίλο του Ζακ Μπεκέρ, το γούστο του για απροσδόκητες λεπτομέρειες. Ο σεναριογράφος του Κόκκινου Κύκλου δεν απατά. Μπαίνει κατευθείαν στο θέμα, αγνοώντας τα μοντέρνα στυλ».

— Ζαν ντε Μπαροντσελί, 22.10.1970[8]

Το Paris Match έγραψε:

«Ο Μελβίλ, και δεν του ήταν ευκολότερο από οποιονδήποτε άλλο (…) έφτασε, με αυτή την ταινία, στο μοναδικό μέρος του γαλλικού κινηματογράφου που του αξίζει: πρώτος».

— Αλεξάντρ Αστρούκ, 31.10.1970[8]

Ο Αμερικανός κριτικός κινηματογράφου Ρότζερ Ίμπερτ έδωσε στην ταινία 4 από 4 αστέρια του στη κριτική του το 2003, σημειώνοντας: Υπάρχει μια δροσερή, μετριοπαθής σκηνή μετά την άλλη. Σημειώστε τον τρόπο με τον οποίο ο Επιθεωρητης Ματέι μιλάει στον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρο διασκέδασης, αφού ξέρει ότι ο γιος του ιδιοκτήτη, που είχε χρησιμοποιηθεί σε μια προσπάθεια να πιέσει τον ιδιοκτήτη, έχει αυτοκτονήσει. Σημειώστε τι λέει και τι δεν λέει και πώς βλέπει. Και σημειώστε επίσης πώς ο Γιανσέν, ο χαρακτήρας που υποδυεται ο Υβ Μοντάν, μπαίνει στη ληστεία και το σκέφτεται για μια στιγμή γιατί δεν θέλει το μερίδιό του στη ληστεία. Η ίδια η ληστεία εκτελείται με την ακρίβεια που περιμένουμε από μια ληστεία ταινιών. Είμαστε λίγο έκπληκτοι να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι το σημείο της ταινίας. Στις περισσότερες ταινίες κλοπών, το σενάριο δεν μπορεί να σκεφτεί πέρα ​​από την ληστεία, ικανοποιείται απλώς να το παραδώσει. Στον Κόκκινο Κύκλο ο θεατής υποθέτει ότι οι απατεώνες θα είναι επιδέξιοι στην ληστεία, επειδή είναι καλοί εργάτες. Η ταινία δεν αφορά τις δουλειές τους αλλά την φύση τους.

Ο Μελβίλ πολέμησε για τη Γαλλική Αντίσταση κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η Μανόλια Ντάρτζις των Los Angeles Times, σε μια ανασκόπηση της ασυνήθιστης και ποιητικής αντίληψης, γράφει: Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά αναρωτιέμαι αν η έμμονη επιστροφή του Μελβίλ στα ίδια θέματα δεν είχε κάτι να κάνει με την επιθυμία να αποκατασταθεί Η χαμένη τιμή της Γαλλίας. Οι ήρωες των ταινιών του μπορεί να κερδίσουν ή να χάσουν, μπορεί να είναι απατεώνες ή μπάτσοι, αλλά δεν είναι αρουραίοι.[9]

Οι κριτικές ανασκόπησης στην ιστοσελίδα Rotten Tomatoes, δίνουν βαθμολογία θετικής έγκρισης σε ποσοστό 95%, με βάση 59 κριτικές και μέση βαθμολογία 8,31/10.[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0065531/. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=2358.html. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 www.imdb.com/title/tt0065531/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2016.
  4. ↑ (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  5. ↑ www.imdb.com/title/tt0065531/releaseinfo.
  6. ↑ 6,0 6,1 Unifrance. 3186. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2020.
  7. ↑ «Το Box Office της Γαλλίας του 1970». Box Office Story. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 «Ο Κόκκινος Κύκλος του Μελβίλ». cinematheque.fr (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2022. 
  9. ↑ «Η κριτική αναλυση της ταινίας από τον Ρότζερ Ίμπερτ». rogerebert.com. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2020. 
  10. ↑ «Η υποδοχή και οι κριτικές θεατών». Rottentomatoes.com. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_Κόκκινος_Κύκλος&oldid=10341352"