Ίωνας
| Ίωνας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Τόπος ταφής | tomb of Ion at Potami[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελίκη |
| Τέκνα | Βούρα Ellops |
| Γονείς | Απόλλων και Ξούθος[2] και Κρέουσα[3][2] |
| Αδέλφια | Διομήδη Αχαιός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς της Αχαΐας |
Ο Ίων ή Ίωνας ήταν βασιλιάς και ιδρυτής της πόλης Ελίκης στην Αχαΐα, γενάρχης των Ιώνων.
Ο Ίωνας ήταν γιός του Ξούθου και της συζύγου του Κρέουσας, κόρης του Ερεχθέα, ενώ κατ' άλλους πατέρας του ήταν ο Απόλλωνας[4]. Έφτασε στην περιοχή κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σελινούντα. Νυμφεύτηκε την κόρη εκείνου Ελίκη και διαδέχτηκε τον Σελινούντα στον θρόνο. Έκτισε την πόλη Ελίκη δίνοντάς της το όνομα της γυναίκας του, και την έκανε πρωτεύουσα τού βασιλείου του· έκτισε τον ναό του Ελικώνιου Ποσειδώνα. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, στη προσπάθεια των χωριών της Αττικής για πολιτική ένωση, αντιτάχθηκε η Ελευσίνα. Στον πόλεμο που ακολούθησε, διορίστηκε πολέμαρχος ο Ίωνας και οδήγησε τους Αθηναίους σε νίκη, διότι -όπως αφηγείται ο Αριστοτέλης[5]- "μερικοί από τους βασιλείς της εποχής αποδείχθησαν μαλθακοί στα πολεμικά". Υπήρξε ο πρώτος πολέμαρχος και εγκαινιάστηκε με αυτό το τρόπο ο θεσμός του πολέμαρχου· σε μάχη που έγινε κοντά στην Ελευσίνα, σκοτώθηκε.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Παυσανίας: (αρχαία ελληνικά) Ελλάδος περιήγησις.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Xuthus» (Ρωσικά)
- ↑ 3,0 3,1 Timothy Gantz: «Mythes de la Grèce archaïque» (Γαλλικά) Éditions Belin. Παρίσι. 2004. σελ. 1387. ISBN-13 978-2-7011-3067-5. ISBN-10 2-7011-3067-0.
- ↑ Παπαρρηγόπουλος, Κωνσταντίνος (1858). Ιστορικαί Πραγματείαι.
- ↑ Αθηναίων Πολιτεία. σελ. 93. ISBN 978-960-639-012 Check
|isbn=value: length (βοήθεια).|first1=missing|last1=in Authors list (βοήθεια) - ↑ "χρόνῳ δὲ ὕστερον ἀποθανόντος Ἕλληνος Ξοῦθον οἱ λοιποὶ τοῦ Ἕλληνος παῖδες διώκουσιν ἐκ Θεσσαλίας, ἐπενεγκόντες αἰτίαν ὡς ἰδίᾳ χρήματα ὑφελόμενος ἔχοι τῶν πατρῴων: ὁ δὲ ἐς Ἀθήνας φυγὼν θυγατέρα Ἐρεχθέως ἠξιώθη λαβεῖν καὶ παῖδας Ἀχαιὸν καὶ Ἴωνα ἔσχεν ἐξ αὐτῆς. ἀποθανόντος δὲ Ἐρεχθέως τοῖς παισὶν αὐτοῦ δικαστὴς Ξοῦθος ἐγένετο ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, καὶ -ἔγνω γὰρ τὸν πρεσβύτατον Κέκροπα βασιλέα εἶναι- οἱ λοιποὶ τοῦ Ἐρεχθέως παῖδες ἐξελαύνουσιν ἐκ τῆς χώρας αὐτόν: [3] ἀφικομένῳ δὲ ἐς τὸν Αἰγιαλὸν καὶ οἰκήσαντι αὐτῷ μὲν ἐγένετο ἐνταῦθα ἡ τελευτή, τῶν δέ οἱ παίδων Ἀχαιὸς μὲν ἐκ τοῦ Αἰγιαλοῦ παραλαβὼν καὶ ἐξ Ἀθηνῶν ἐπικούρους κατῆλθεν ἐς Θεσσαλίαν καὶ ἔσχε τὴν πατρῴαν ἀρχήν, Ἴωνι δὲ ἐπὶ τοὺς Αἰγιαλεῖς στρατιὰν καὶ ἐπὶ Σελινοῦντα τὸν βασιλέα αὐτῶν ἀθροίζοντι ἀγγέλους ἔπεμπεν ὁ Σελινοῦς, τὴν θυγατέρα Ἑλίκην, ἣ μόνη οἱ παῖς ἦν, γυναῖκα αὐτῷ διδοὺς καὶ αὐτὸν Ἴωνα ἐπὶ τῇ ἀρχῇ παῖδα ποιούμενος. [4] καί πως ταῦτα τῷ Ἴωνι ἐγένετο οὐκ ἄπο γνώμης, καὶ τῶν Αἰγιαλέων τὴν ἀρχὴν Ἴων ἔσχεν ἀποθανόντος Σελινοῦντος, καὶ Ἑλίκην τε ἀπὸ τῆς γυναικὸς ᾤκισεν ἐν τῷ Αἰγιαλῷ πόλιν καὶ τοὺς ἀνθρώπους ἐκάλεσεν Ἴωνας ἀφ' αὑτοῦ. τοῦτο οὐ μεταβολὴ τοῦ ὀνόματος, προσθήκη δέ σφισιν ἐγένετο: Αἰγιαλεῖς γὰρ ἐκαλοῦντο Ἴωνες. τῇ χώρᾳ δὲ ἔτι καὶ μᾶλλον διέμεινεν ὄνομα τὸ ἐξ ἀρχῆς: Ὁμήρῳ γοῦν ἐν καταλόγῳ τῶν μετὰ Ἀγαμέμνονος ἐξήρκεσε τὸ ἀρχαῖον δηλῶσαι τῆς γῆς ὄνομα: Αἰγιαλόν τ' ἀνὰ πάντα καὶ ἀμφ' Ἑλίκην εὐρεῖαν. (Ομήρου, Ιλιάδα β' 575) [5] τότε δὲ ἐπὶ τῆς Ἴωνος βασιλείας πολεμησάντων Ἀθηναίοις Ἐλευσινίων καὶ Ἀθηναίων Ἴωνα ἐπαγαγομένων ἐπὶ ἡγεμονίᾳ τοῦ πολέμου, τὸν μὲν ἐν τῇ Ἀττικῇ τὸ χρεὼν ἐπιλαμβάνει, καὶ Ἴωνος ἐν τῷ δήμῳ μνῆμα τῷ Ποταμίων ἐστίν: οἱ δὲ ἀπόγονοι τοῦ Ἴωνος τὸ Ἰώνων ἔσχον κράτος.."Παυσανία Αχαϊκά
| ||||||||||||||
|
