Βοήθεια:Πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Αναιρέθηκε επεξεργασία κώδικα 2017
Αντικατάσταση της σελίδας με '= Ένωση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης = Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Μετάβαση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση Η Ένωση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης (ΕΑΝΔιΘ) αποτελεί σωματείο που έχει ιδρυθ...'
Ετικέτες: Αντικατάσταση Αναιρέθηκε Οπτική επεξεργασία
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
= Ένωση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης =
= Nίκος Αθανασίου του Αναστασίου =
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση
Μετάβαση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση
{| class="wikitable"
! colspan="2" |Νίκος Αθανασίου
|-
! colspan="2" |Γενικές πληροφορίες
|-
!Όνομα στη
μητρική γλώσσα
|Νικος Αθανασίου
|-
!Γέννηση
|1912
[[Καρδίτσα]]
|-
!Θάνατος
|1997
Πόρτο Χέλι, Κρανιδίου. Ερμιονίδα
|-
!Τόπος ταφής
|[[Νεκροταφείο κρυονερίου Καρδίτσας|Κοιμητήριο Κρυονερίου Καρδίτσας]]
|-
!Χώρα πολιτογράφησης
|[[Ελλάδα]]
|-
! colspan="2" |Εκπαίδευση και γλώσσες
|-
!Μητρική γλώσσα
|[[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]]
|-
!Ομιλούμενες γλώσσες
|[[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]]
|-
!Σπουδές
|Σχολαρχείο, Πολιτική Οικονομία, παράνομα στις Εξορίες
|-
! colspan="2" |Πληροφορίες ασχολίας
|-
!Ιδιότητα
|[[Πολιτικός|Πολιτική Αντ]]<nowiki/>ίσταση
|-
!Επηρεάστηκε από
|Λένιν
[[Καρλ Μαρξ]]
|-
! colspan="2" |Αξιώματα και βραβεύσεις
|-
!Δημοσιεύσεις
|[https://www.alfeiosbooks.com/product/%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%BF%CE%B9/ "Οι Ανυποχώρητοι"]
|-
| colspan="2" |Σχετικά πολυμέσα
|-
| colspan="2" |δεδομένα
|}
Ο '''Νίκος Αθανασίου''' (1912 - 1997) ήταν Έλληνας Αντιστασιακός<ref>{{Cite web|url=https://docplayer.gr/52415899-I-drasi-toy-eam-stin-karditsa-kai-ta-gyro-horia-kata-ti-diarkeia.html|title=«Η δράση του ΕΑΜ στην Καρδίτσα και τα γύρω χωριά κατά τη διάρκεια » - PDF ΔΩΡΕΑΝ Λήψη|website=docplayer.gr|accessdate=2022-02-20}}</ref> .


Η Ένωση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης (ΕΑΝΔιΘ) αποτελεί σωματείο που έχει ιδρυθεί και λειτουργεί νόμιμα στην [[Θεσσαλονίκη]] από το 2013. Αποτελεί διάδοχο σχήμα του παλαιού Συλλόγου Ασκουμένων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης. Η ΕΑΝΔιΘ αποτελεί Ένωση με αντικείμενο την εκπροσώπηση των ασκούμενων και νέων δικηγόρων της πόλης.
Ψευδώνυμο: Γαριβάλδης:  Στο χωριό του τον ξέρανε ως [https://eranistis.net/wordpress/2018/01/31/27920%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%BB%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CF%89/?fbclid=IwAR062m1Esn74JctdT04QLKfyu7_qBvLyhX7olzBS7iR2gTHja6pAJpc8GL0 Ταρνανάς]. Κυκλοφορούσε και ως Νίκος Γκέκας.


Η ΕΑΝΔιΘ διοικείται από την [[Γενική Συνέλευση]] των μελών, στην οποία έχουν δικαίωμα συμμετοχής όλα τα οικονομικώς τακτοποιημένα μέλη, και από [[Διοικητικό Συμβούλιο]], το οποίο αποτελείται από επτά μέλη. Οι αρχαρεσίες διεξάγονται κάθε δύο έτη.
[[Αντιφασιστική Δράση|Αντιφασιστική]] δράση. Οργάνωση της περιοχής [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]] στην αρχή της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]].


Η ΕΑΝΔιΘ λειτουργεί ανεξάρτησα, ωστόσο συνεργάζεται με τον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης και με τις υπόλοιπες ενώσεις νέων δικηγόρων της [[Ελλάδα|Ελλάδας]], ενώ έχει υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με την ELSA Thessaloniki.
O Νίκος Αθανασίου


Η ΕΑΝΔιΘ αποτελεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νέων Δικηγόρων (EYBA).
Γεννήθηκε στην Καρδίτσα Θεσσαλίας τον Σεπτέμβρη του 1912. Ο πατέρας του Τάσιος, γεννήθηκε στο Κρυονέρι Άγραφων Καρδίτσας. Κατέβηκε νωρίς στην Καρδίτσα, 12 ετών. Είχε βγάλει το δημοτικό και με τα χρόνια, άνοιξε καφενείο με 2 συναδέλφους του Ηλία και Χρήστο Φασιανό από το Βλάσδου (Μοσχάτο). Παντρεύτηκε το 1911 την Αγγελική, αδελφή των συνεταίρων του. Ο Τάσιος κρατούσε τα βιβλία του Καφενείου που σύχναζαν οι βασιλικοί (Ταλιαδούρος κ.α.) Μικρός ο Νίκος μάθαινε στρατηγική γύρω από το τραπέζι του Ταλαδιούρου που έπαιζε σκάκι με τον Δικηγόρο Κοκολέτσο. Του έκανε εντύπωση η ησυχία που επικρατούσε ενώ μετακινούσαν τα πιόνια σαν σε θρησκευτική ιεροτελεστία. «Σαχ».

Σ’ όλα τα χρόνια που μεγάλωνε θεωρούσε φυσικό το να περνά η ζωή του ανθρώπου μέσα σε πολέμους, κινήματα. Αξιωματικοί, ευγενείς, φαντάροι, όλοι εξαθλιωμένοι αντεπαναστάτες.  Σε μια διαδήλωση των καπνεργατών με επικεφαλή τον Σιάντο, κρατούσαν κόκκινες σημαίες και ψωμί. Φώναζαν και ζητούσαν. Τους ακολουθούσε. Ήταν φίλοι με τον Κ. Γόρδιο, τον Χ. Φλωράκη, αργότερα Γ.Γραμματέα του ΚΚΕ και τον Σεραφείμ (κατά κόσμο Βησσάρη Τίκα) αργότερα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδας.

Αργότερα μαθήτευσε κοντά σ’ έναν φοιτητή Φιλολογίας. Μέσα από τα μαθήματα και τις συζητήσεις άρχισε να κλονίζεται η πίστη του στον Θεό. Ο Γιώργος Γαλανόπουλος, πρώτος ξάδελφος της μάννας του ήταν Κουμουνιστής.Αυτός τον εισήγαγε στην πολιτική σκέψη.

Του άρεσε το κυνήγι και είχε άδεια από 15 χρονών. Το 1928 που τελείωσε το Σχολαρχείο ήθελε να γίνει δάσκαλος. Απέτυχε  στις εξετάσεις και κατέβηκε στην Αθήνα όπου εργάστηκε στο «Βυζαντινό» σαν βοηθός σερβιτόρου. Πολύ σύντομα γράφτηκε στο Συνδικάτο επισιτισμού, απ’ όπου ο Πολυχρονιάδης τον στρατολόγησε στην ΟΚΝΕ.Σ ε πολύ λίγο χρόνο έγινε γραμματέας του πυρήνα της. Στις 27 Απριλίου 1930 στην προετοιμασία της πρωτομαγιάς ως εκπρόσωπος  του Τμήματος Νέων Επισιτιστών, συγκεντρώθηκαν στο Σαν Σουσί στην οδό Πατησίων, όπου έγινε μικροσυμπλοκή με αποτέλεσμα να συλλάβουν μια ομάδα, μαζί με τον Αθανασίου. 122 στο αυτόφωρο στη Σανταρόζα μαζί με Σκλάβαινα, Παππαρήγα, Κωνσταντίνου, Πολυχρονιάδη.  Δικηγόροι τους οι Μ. Πορφυρογένης και Γιομπρές.  Ο Πρόεδρος του δικαστηρίου τους ζήτησε να κάνουν δήλωση μετάνοιας και να αποκηρύξουν τις Κομουνιστικές ιδέες τους. 10 υποχώρησαν. Από το δικαστήριο οδήγησαν τους νέους στο Εφηβείο, φυλακές Αβέρωφ για 10 ημέρες. Ήταν η πρώτη φορά που ο Ν. Αθανασίου δεν υπέγραψε δήλωση, όπως πολλές άλλες από τότε, μα ποτέ δεν υπέγραψε.

Ήξερε από εκείνη την στιγμή πως η μάχη θα είναι άνιση. Ο αγώνας σκληρός,  θα του ζητούσε να αφιερώσει την προσωπική του ζωή σε περιπέτειες και ταλαιπωρίες. Απάντησε αμέσως πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον οργανωμένο μαζικό αγώνα για το προλεταριάτο. Ο άλλος δρόμος θα ήταν η αποδοχή της εξαθλίωση που έβλεπε στις ζωές των αντεπαναστατών στο καφενείο του βασιλικού πατέρα.

Σωκράτους 49. Το σύνθημα έγραφε: « Οι εργάτες δεν έχουν να χάσουν τίποτα με τον αγώνα τους, παρά μόνο τις αλυσίδες τους και να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο».

Από κει και ύστερα ο Αθανασίου αφιερώνει, με απόλυτη συνείδηση, όλη την ζωή του σε συνεχείς δράσεις, αγώνες, οργάνωση, συλλήψεις και εξορία. Η αλήθεια ενός άδολου αγωνιστή, που δεν υποχώρησε ποτέ. Εξορίστηκε 25 χρόνια στο σύνολο των 85 χρόνων της ζωής του. Δεν υπέγραψε ποτέ δήλωση ακόμα κι όταν πέθανε ο πατέρας του και πήγε η μητέρα του το 1931, στις φυλακές της Λάρισας, να του ζητήσει να γυρίσει σπίτι να τους φροντίσει, μιας και ήταν ο μεγαλύτερος από τα 4 αδέλφια και την αδελφή του την Ξανθή.

Περιγράφει με σεβασμό όλη την αλήθεια της πολιτικής ιστορίας του τόπου μας, στο βιβλίο που εξέδωσε το 1990 με συνοπτική ακρίβεια για τα γεγονότα και τις πολιτικές εξελίξεις. Μόνο ένας αγωνιστής του δικού του ψυχικού μεγέθους θα μπορούσε να διακρίνει. Να διακρίνει  που βρίσκεται ο αληθινός αγώνας, τον οποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ. Υπηρέτησε την ιδέα του Κομμουνισμού σε καίριες θέσεις του ΚΚΕ.  Με απόλυτη αφοσίωση, αλλά όχι τυφλότητα. Η  οργάνωση του «Εθνικού Μετώπου» σε όλη την Θεσσαλία ξεκινάει την αντιφασιστική του παράνομη δράση τον Μάιο του 1941, μετά την απόδραση των 120 από την Φολέγανδρο όπου ήταν και ο Ν. Αθανασίου. Το ΚΚΕ ακόμα δεν έχει συσπειρώσει τις δυνάμεις του.  Λίγο αργότερα, μετά την ελευθέρωση κάποιων εξόριστων της Ακροναυπλίας, ξεκινά στην Αθήνα και διαδίδεται σε όλη την Ελλάδα η ιδέα του ΕΑΜ. Η Θεσσαλία όμως είναι έτοιμη και έχει ήδη ξεκινήσει την Αντίσταση. Ο Αθανασίου ήξερε από στρατηγική και οργάνωση. Είχε διδαχθεί στην εξορία. Ο Αθανασίου στο βιβλίο του: «οι ανυποχώρητοι» τολμά αναφορές. Δεν ξέρει να αλλαξοπιστεί. Δεν υποχωρεί. Γίνεται ηγέτης του κινήματος της Θεσσαλίας. Στο αρχηγείο της Αργιθέας. Αλλά δεν κρατά την αρχηγεία όπως υπαγορεύει η ανθρώπινη αδυναμία. Μοιράζεται,  βρίσκει ανθρώπους κατάλληλους να διοικούν, τους εκπαιδεύει, Νοιώθει μόνο ευθύνη. Θα πάει όπου υπάρχει ανάγκη να οργανώσει και να ξεκινήσει ομάδες αντίστασης.  Έχει έναν μοναδικό τρόπο να καθοδηγεί και να πετυχαίνει χωρίς βία και αυταρχισμό τους στρατηγικούς του σχεδιασμούς.  Όλοι τον σέβονται κι αναγνωρίζουν την θέση του. Ούτε αργότερα όταν ο πόλεμος κερδήθηκε, και ο κατακτητής υπέκυψε, ο Αθανασίου δεν έμεινε άπραγος σε θέσεις της κομματικής μηχανής που του δοθήκαν. Ένοιωθε πως οι θέσεις αυτές είναι για ανθρώπους που έχουν αποκτήσει εκπαίδευση και μόρφωση για να είναι σε αυτές. Ήθελε την δράση. Συνέχισε να αγωνίζεται, να οργανώνει τις συνοικίες. Πίστευε στον Κομουνισμό. Οι θέσεις για αυτόν είχαν σημασία μόνο ως κίνηση και αποτελεσματικότητα. Έμαθε από νωρίς στα παιδιά του Σκάκι. Αν και η τελευταία εξορία της χούντας δεν του επέτρεψε να ζήσει κοντά τους τα δύσκολα χρόνια της ανάπτυξής τους.

Παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Ερμιόνη Βαλτζή, κόρη αγωνιστή που έδωσε την ζωή του, στους Ιταλό-αλβανικούς αγώνες. Από 13 χρονών ΕΠΟΝίτισσα η Ερμιόνη. Απόκτησε μαζί της: 2 παιδιά Τον Τάσο και την Κατερίνα και 5 εγγόνια: Τον Νίκο, τον Γιώργο, την Λήδα, την Άρτεμις και τον Νικόλα που γεννήθηκε πολύ μετά τον θάνατό του. Η γιαγιά του όμως τον γαλούχησε με την ιδέα της επανάστασης από μικρόν, όσο κανένα άλλο εγγόνι. Ο Ν. Αθανασίου πέθανε από καρδιακή προσβολή τον Ιούλιο του 1997. Η σύντροφός του Ερμιόνη, 17 χρόνια νεότερή του το 2015 στην ίδια ηλικία.

Ο Νίκος και η Ερμιόνη Αθανασίου έζησαν μια ήρεμη όμορφη ζωή μετά την αποφυλάκισή του το 1974. Τα τελευταία 7 χρόνια εξορίας.  Άφησαν τον γιο τους Τάσο 12 χρονών και την κόρη τους Κατερίνα 3.  Η Ερμιόνη Αθανασίου γύρισε 2 χρόνια νωρίτερα λόγω χτυπήματος στο κεφάλι και προβλημάτων υγείας. Η Αγγελική (Λιλή) Κωστούρου (το γένος Βαλτζή) και η Χρυσούλα Βαλτζή με την γιαγιά μεγάλωσαν την Κατερίνα. Ο Λ. Παγώνης και η Γεωργία, που είχαν ήδη ένα παιδί, επιμελήθηκαν την ανατροφή του 12χρονου Τάσου.

Χρονολογική απαρίθμηση των μετακινήσεων και θέσεων του Ν. Αθανασίου στο κόμμα:

(χρειάζεται πεόσθεση)


Η [[Καρδίτσα]] έχει μια μακρόχρονη παράδοση σε αγώνες, παράδειγμα των οποίων αποτελεί το [[καπνεργατικό κίνημα]] και το [https://www.karditsanews.gr/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%AF/ Εργατικό Κέντρο]. Οι καπνεργάτες και οι εργάτες στην πόλη, αλλά και οι αγρότες στα χωριά διεκδικούσαν με αγώνες την προάσπιση των δικαιωμάτων τους. Στα χωριά της Καρδίτσας μάλιστα, την περίοδο της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|Μεταξικής Δικτατορία]]<nowiki/>ς αρκετοί είναι εκείνοι που συμμετέχουν στην [[ΟΚΝΕ]] και σε [https://www.efsyn.gr/node/203511 αντιφασιστικά κινήματα] γενικότερα. Με την επίθεση της Ιταλίας, πολλοί κάτοικοι της περιοχής στρατεύονται και συμμετέχουν στο [[Αλβανικό Μέτωπο|Αλβανικό μέτωπο]]. Όταν κατέρρευσε όμως το μέτωπο, και ενώ δεν έχει προλάβει να επανασυγκροτηθεί το ΚΚΕ και το ηθικό των πολιτών, αποδρούν από την Φολέγανδρο οι 200. Αποφασίζουν να επιστρέψουν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους ώστε να οργανώσουν από την αρχή το κίνημα.

Τον Μάιο του 1941, ο Ν. Αθανασίου, από το χωριό Κρυονέρι (Στουγκ), επιστρέφει ως ένας από τους δραπέτες εξόριστους της Φολέγανδρου στην Καρδίτσα ως ιδιαίτερη πατρίδα του, και καλεί σε σύσκεψή έμπιστους φίλους του Κομμουνιστές για να δημιουργήσει εξ' αρχής την Οργάνωση Καρδίτσα. Εισηγείται τη συγκρότηση Εθνικού Μετώπου και την οργάνωση ομάδων σε αυτό, με την συμμετοχή όλων, ανεξαρτήτου πολιτικών πεποιθήσεων. Η πρόταση αυτή πραγματοποιείται έξι μήνες περίπου πριν την ίδρυση του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|ΕΑΜ]]. Όσο η οργάνωση της αντίστασης προχωρά οι [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατακτητές]] αρχίζουν να εκδίδουν στην περιοχή διαταγές, τις οποίες αφισοκολλούν σε κάθε χωρίο και σημείο της πόλης, και ορίζουν: Απαγορεύεται να περπατούν οι πολίτες σε δρόμους και πλατείες, σε ομάδες μεγαλύτερες των τριών ατόμων. Έχουν υποχρέωση όλοι να αναφέρουν στο στρατό Κατοχής τα άτομα εκείνα που διαδίδουν ψευδείς ή συνεργατικές ειδήσεις, ή είναι ύποπτοι για κατασκοπεία σε βάρος του στρατού Κατοχής. Απαγορεύεται η παροχή ασύλου σε στρατιώτες ή στελέχη εχθρικού στρατού, με στολή ή πολιτική ενδυμασία. Όποιος προσφέρει τέτοια φιλοξενία θα παραπέμπεται στο στρατοδικείο. Έχουν όλοι υποχρέωση να αναφέρουν τυχόν πτώση αεροπλάνου που αντιλαμβάνονται, καθώς και την τύχη του πληρώματος.<sup>[2]</sup>

«Η δράση του ΕΑΜ στην Καρδίτσα και τα γύρω χωριά κατά τη διάρκεια » - PDF ΔΩΡΕΑΝ Λήψη (docplayer.gr)

Στο ξεκίνημα της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατοχής]] το ΚΚΕ ήταν ένα κόμμα πλήρως εξαρθρωμένο, «κάθε άλλο παρά έτοιμο να αναλάβει και να προωθήσει μεγάλες πρωτοβουλίες». Ενώ μεμονωμένοι αντιιμπεριαλιστές και αστοί σοσιαλιστές φαντασιώνονταν την πραγμάτωση σοσιαλιστικών σχεδίων με τη γερμανική ανοχή. Η μεγάλη μάζα των κομμουνιστών στην Ελλάδα, όπως και στη [[Γιουγκοσλαβία]], αντιμετώπισε τους Γερμανούς ως εθνικούς και ιδεολογικούς εχθρούς. Αρχικά ο πόλεμος τους βρήκε στις Εξορίες. Τον Ν. Αθανασίου στην [[Φολέγανδρος|Φολέγανδρο]]. Άλλοι ήταν: [[Άγιος Ευστράτιος|Άη Στράτη]], [[Κίμωλος|Κίμωλο]], Οι πιο πολλοί στην [[Ακροναυπλία]]. Ο Αθανασίου αναφέρει στο βιβλίο του « [https://metabook.gr/books/oi-anipokhwritoi-nikos-athanasioy-217682 Οι Ανυποχώρητοι]» : « Στην Φολέγανδρο κάναμε εκτίμηση του πολέμου και τον χαρακτηρίσαμε ιμπεριαλιστικό και από τις δύο μεριές. Η θέση μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ήταν ξεκάθαρη: Μετατροπή του Ιμπεριαλιστικού πολέμου σε εμφύλιο για την ανατροπή της αστικής κυβέρνησης» Ο Πόλεμος δεν ήταν αναπόφευκτος, γράφει χαρακτηριστικά, ο Ν. Αθανασίου. Την εξέλιξη της κήρυξης του πολέμου την αναφέρει στο βιβλίο του, μα να σταθούμε στο σημείο που αναφέρει μετά την κατάρρευση του μετώπου και την ψυχολογία του λαού και των φαντάρων, μιας και η ηγεσία του στρατού είχε συνθηκολογήσει, όταν σχηματίστηκε η κυβέρνηση Τσολάκογλου που ήταν υποτελής στους κατακτητές. Αυτοί τα παρακολουθούσαν από το ραδιόφωνο, στην Φολέγανδρο. Μετά από συγκυρίες που επέφερε ο πόλεμος, 13 - 14 Μάη αποφασίσανε να δραπετεύσουνε. Τα μεσάνυχτα ξεκίνησαν. 120. Συναντήθηκαν με τον Θανάση Κλάρα. Είχε στήσει ένα παράνομο μηχανισμό, και ορισμένους κομματικούς πυρήνες. Τους είπε για τις 2 κεντρικές επιτροπές του ΚΚΕ. Το κόμμα είχε διαβρωθεί από τον Μανιαδάκη. Πήρανε εντολή να μεταβούνε στους τόπους καταγωγής τους. Οι Φολεγανδριανοί εξόριστοι ήταν γενναίοι και αποφασισμένοι. Αφού οργάνωσαν την δραπέτευση και των άλλων νήσων και της Ακροναυπλίας, ξεκίνησαν για την ανάπτυξη του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Σκορπίσανε σε όλη την Ελλάδα με εντολή να μην συνδεθούν με επιτροπές και προσωρινές διοικήσεις, αλλά σαν μορφωμένοι κουμουνιστές να δράσουν στηριζόμενοι μόνο σε προσωπικότητες που είχαν εμπιστοσύνη, στην κουμμουνιστική τους συνείδηση. Ο Αθανασίου ανέπτυξε τις απόψεις που είχε διαμορφώσει από την εξορία στον πυρήνα που σιγά σιγά δημιουργήθηκε στην Καρδίτσα και διαδόθηκε σε όλη την Θεσσαλία: «Το όργανο που καθοδηγεί τον αγώνα θα ονομαστεί Εθνικό Μέτωπο. Στο Εθνικό μέτωπο μπορούν να πάρουν μέρος όλοι οι Έλληνες ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις, εκτός από συνεργάτες των κατακτητών. Ο αγώνας πρέπει να είναι συνεχής μέχρι τη τελική εξέγερση και τον διωγμό των κατακτητών». Η κίνηση συνεχίστηκε αμέσως μετά την Καρδίτσα στα Τρίκαλα, ερχόμενος ο Αθανασίου σε επαφή με τους: Χρήστο Βραχνιάρη, Γιώργο Γαλάνη, Γιώργο Μπέλτσο. Επίσης με τον Αντώνη Μπίλια που είχαν δραπετεύσει μαζί από την Φολέγανδρο. Την Αλέργα και τον Βάιο Αυλακιώτη. Συνεχίζει Μουζάκι,  Καλαμπάκα, Λάρισα (Γεώργ. Βουλγαράκης), Βόλο (Γιάννης Γουλιμάρης), Τύρναβο, Φάρσαλα, Αλμυρό, πλέον σε αυστηρή παρανομία αφού υπήρξε η πληροφορία πως είχαν βγει εντάλματα για όλους τους δραπέτες.  Η απήχηση στον λαό του «Εθνικού Μετώπου» ήταν ανυπολόγιστη. Ακολουθήθηκε η ίδια γραμμή του «Εθνικού Μετώπου». Οι τρεις Αθανασίου  - Βουλγαράκης – Γουλιμάρης συγκροτήσανε το «Θεσσαλικό γραφείο» του ΚΚΕ. Τον Ιούνη του 1941 τυπώνει με την βοήθεια του τυπογράφου Κωνσταντίνουτην πρώτη εθνικοαπελευθερωτική εφημερίδα της Θεσσαλίας με τίτλο «Εθνική Λευτεριά» Το αρχείο της εφημερίδα το κρατούσε ο Γ. Μπέλτσος. Δήλωσε ότι χάθηκε. Στις αρχές του 1942 μετά από την διάσκεψη του ΚΚΕ στην Αθήνα, που εξελέγει η νέα ΚΕ  του ΚΚΕ, στάλθηκε στη Λάρισα ανώτατο στέλεχος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Κώστας Γαμβέτας. Συναντήθηκαν με τον Ν.Αθανασίου. Γνωριζόντουσαν από τις φυλακές της Αίγινας. Του έδωσε μια γενική έκθεση όλων των δραστηριοτήτων στην Θεσσαλία. Του είπε πως είναι γνωστή η δράση του και πως ταίριαζε με το «Εθνικό απελευθερωτικό Μέτωπο» (ΕΑΜ) της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας. Έδωσε περίληψη και γραπτές τις αποφάσεις της συνδιάσκεψης του ΚΚΕ ώστε να την παραδώσει ο Αθανασίου στους υπόλοιπους συντρόφους. Ο Αθανασίου πλέον είναι στην διάθεση του ΠΓ του ΚΚΕ της Θεσσαλίας, στην Λάρισα που έχει την ευθύνη της Ρούμελης (Γ. Γιαταγάνας) και της Ηπείρου. Ο Γαμβέτας του αναθέτει την κομματική οργάνωση της Λάρισας (Επιτροπή Πόλης) ως Γραμματέας. Άνοιξη του 1942. Η Κ.Ε. στέλνει στην Θεσσαλία τον Πολυχρόνη Πολυχρονιάδη. Στέλνουν τον Ν. Αθανασίου  στον Όλυμπο, εκ μέρους του Θεσσαλικού γραφείου του ΚΚΕ.  Στόχος να πεισθεί ο κόσμος ότι είναι Εθνική ανάγκη να πολεμήσουν με όλα τα μέσα, και με τα όπλα για να διωχθεί ο Κατακτητής. Για να ελευθερωθεί η Πατρίδα. Να πυκνώσουν οι αντάρτικες ομάδες. Χωρίς αυταρχισμό, αρπαγές και αυθαιρεσίες σε βάρος του λαού. Αλλά με υποδειγματική τιμιότητα και ήθος. Το αρχηγείο Θεσσαλίας μεταφέρθηκε στην Αβδέλλα. Εκεί ο Αθανασίου συναντιέται με τον Καραγιώργη. Στα τέλη του 1942 έγινε η συνδιάσκεψη του ΚΚΕ στην Αθήνα και εκλέγεται Γραμματέας ο Γεωρ. Σιάντος. Οργαν. Γραμματέας Γιάννης Ιωαννίδης. Ο Ιωαννίδης έστειλε τον Κ. Καραγεώργη στην Θεσσαλία, αρχές 1943. Ήρθε με τον Ιερώνυμο Τρωιανό του ΕΛΑΣ. Ο Καραγεώργης διέγραψε ολόκληρη την περιφεριακή επιτροπή της Καλαμπάκας με την έγκριση του ΠΓ του ΚΚΕ.  Ο Ν. Αθανασίου επιστρέφει στην Δυτική Θεσσαλία, συγκροτεί την πρώτη ομάδα του Αντάρτικου Καρδίτσας με επικεφαλή τον Κ. Καφαντάρη με το ψευδώνυμο Νικηταράς. Είχε σταλεί και ένα συγκρότημα από Λάρισα με επικεφαλή τον Θωμά Παλλά.  Τον Νοέμβρη οργανώνεται μία ακόμα ομάδα στην περιοχή Μουζακίου – Αργιθέας με αρχηγό τον Μιλτιάδη Μπακογιάννη που πήρε το όνομα καπετάν Καραϊσκάκης. Το αρχηγείο Ολύμπου στέλνει τον Μίμη Τάσο(καπετάν Μπουκουβάλα). Γίνεται σύσκεψη υπό την παρουσία του Γ, Κίσσαβου και συγκροτείται Υπαρχηγείο Αγράφων με: Μ. Μπουκουβάλα, Κ. Νικηταρά, Π. Παπαποστόλη, Μ. Καραϊσκάκη και Σ, Ζαχαριά. Το αντάρτικο αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς παρά τις προκλήσεις δύο ομάδων: του Κωστόπουλου και του Καραϊσκάκη. Ο Φτελιάς αντιμετώπιζε αδυναμίες οργανωτικές στο Μουζάκι. Ο Ν. Αθανασίου κατεβαίνει από Αργιθέα και συναντά τον Τάσο Παπαναστάση. Γίνεται ο Αφοπλισμός του Κωστόπουλου και αυτό δίνει μια νέα πνοή στις οργανώσεις και τους ανθρώπους.

Πάμε να δούμε λίγο την απελευθέρωση της Ακροναυπλίας. Στις 28 Ιουνίου με διαταγή της [[Geheime Feldpolizei|GFP]] και της βουλγαρικής πρεσβείας αποφυλακίζονται από τη φυλακή της [[Ακροναυπλία|Ακροναυπλίας]], 27 κομμουνιστές [[Μακεδονία (Ελλάδα)|μακεδονικής]] και κυρίως [[Σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας|σλαβικής]] καταγωγής, μεταξύ των οποίων ο [[Ανδρέας Τζήμας]], θεωρώντας ότι θα δρούσαν ως [[Βούλγαροι]] προπαγανδιστές. Όταν μετά από διαμαρτυρίες της [[Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους|Ειδικής Ασφάλειας]] διατάχθηκε η σύλληψή τους, είχαν πλέον περάσει στην παρανομία. Μέσα στη σύγχυση που ακολούθησε τη [[Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα|γερμανική εισβολή]] το 1941 κάποια στελέχη του ΚΚΕ κατόρθωσαν να δραπετεύσουν. Έξι, ανάμεσά τους ο [[Πέτρος Ρούσος]], η [[Χρύσα Χατζηβασιλείου]], ο [[Ανδρέας Τζήμας]], ο Παντελής Σίμος-Καραγκίτσης, ο [[Κώστας Λαζαρίδης]] και ο [[Ανδρέας Τσίπας]], ξεκίνησαν να εργάζονται για την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ και συγκρότησαν τη [[Νέα Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ|Νέα Κεντρική Επιτροπή]], με Γραμματέα τον Α. Τσίπα και μέλη τους υπόλοιπους. Στην ολομέλεια της 1ης Ιουλίου 1941 απηύθυναν κάλεσμα σε όλα τα πολιτικά κόμματα για συνεργασία «''σε ένα εθνικό μέτωπο απελευθέρωσης''», αντικατοχική και αντιφασιστική δράση, για την υπεράσπιση της [[ΕΣΣΔ]] και το σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης για την αποκατάσταση των [[Δημοκρατία|δημοκρατικών]] ελευθεριών. Η έκκληση αυτή δε βρήκε απήχηση στους πολιτικούς των μεγάλων αστικών κομμάτων του [[Μεσοπόλεμος|μεσοπολέμου]], του [[Λαϊκό Κόμμα|Λαϊκού Κόμματος]] και των [[Κόμμα Φιλελευθέρων|Φιλελευθέρων]], ενώ οι δεύτεροι αντιπρότειναν τη δημιουργία αντιμοναρχικής οργάνωσης με το βλέμμα στραμμένο στο μεταπελευθερωτικό σκηνικό.

'''Ίδρυση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] κα'''

Εξώφυλλο του μανιφέστου του [[ΕΑΜ]] από το [[Δημήτρης Γληνός|Δημήτρη Γληνό]].

Συνεδρίαση του ΕΑΜ.

Τον Σεπτέμβριο του 1941 το ΚΚΕ, μετά από διαπραγματεύσεις με τρία μικρά σοσιαλιστικά κόμματα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΚΕ), την [[Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας]] (ΕΛΔ) και το [[Αγροτικόν Κόμμα Ελλάδος (Ι. Σοφιανόπουλου)|Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας]] (ΑΚΕ), προχώρησε στη δημιουργία του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου]] (ΕΑΜ). Τον ίδιο μήνα δραπέτευσε και ο [[Γιώργης Σιάντος]], που μετά τη διάλυση της καχυποψίας των συντρόφων του χάρη στις διαβεβαιώσεις του Ακροναυπλιώτη [[Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ)|Γιάννη Ιωαννίδη]], ανέλαβε την ηγεσία του ΚΚΕ στα τέλη του 1941.

Το ΕΑΜ ίδρυσε τον [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό]] (ΕΛΑΣ) και την οργάνωση της νεολαίας την [[ΕΠΟΝ]]. Στις οργανώσεις αυτές εντάχθηκε πλήθος λαού και το [[ΕΑΜ]] έγινε η μαζικότερη αντιστασιακή οργάνωση, στην οποία μάλιστα συμμετείχαν και πολλοί μη κομμουνιστές. Ο [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]] υπό την ηγεσία των [[Άρης Βελουχιώτης|Βελουχιώτη]], [[Στέφανος Σαράφης|Σαράφη]] και [[Ανδρέας Τζήμας|Τζήμα]] έδωσε πολλές μάχες κατά δυνάμεων των κατοχικών στρατευμάτων και κατάφερε να απελευθερώσει μεγάλο μέρος της ελληνικής υπαίθρου. Στις ελεύθερες περιοχές το ΕΑΜ οργάνωσε τη διοίκηση θέτοντας τις βάσεις της λαϊκής αυτοδιοίκησης. Σημαντικότερη αντιστασιακή ενέργεια γενικώς θεωρείται η ανατίναξη της γέφυρας του [[Γοργοπόταμος|Γοργοποτάμου]], που έγινε σε συνεργασία του ΕΛΑΣ και [[ΕΔΕΣ]] με βρετανούς πράκτορες. Ενώ η απελευθέρωση της χώρας πλησίαζε, ο [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]] συγκρούστηκε με τις υπόλοιπες αντιστασιακές οργανώσεις της χώρας, αλλά, και με τα δοσιλογικά [[Τάγματα Ασφαλείας]].

[[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας|Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας - Βικιπαίδεια (wikipedia.org)]]

''«Το ΕΑΜ μας έσωσε απ' την πείνα''

''Θα μας σώσει και απ' τη σκλαβιά''

''Κι έχει πρόγραμμα λαοκρατία''

''Ζήτω ζήτω ζήτω το ΕΑΜ»''


Το ΚΚΕ, βαριά χτυπημένο από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου, κατέβαλε ηρωικές προσπάθειες να ανασυγκροτηθεί και να αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση.

Η ανασυγκρότηση του ΚΚΕ στις συνθήκες της τριπλής φασιστικής κατοχής αποτελεί άθλο του Κόμματος στη μακρόχρονη Ιστορία του. Στηρίχτηκε σε έναν αποφασισμένο πυρήνα μελών και στελεχών, στις δυο χιλιάδες περίπου κομμουνιστών και κομμουνιστριών που είχαν περάσει τη δικτατορία του Μεταξά με το κεφάλι ψηλά, είτε ως φυλακισμένοι και εξόριστοι είτε στην παρανομία. Αυτός ο κρίσιμος κομμουνιστικός πυρήνας είχε σφυρηλατηθεί και διαμορφωθεί τουλάχιστον σε μια δεκαπενταετία σκληρών αγώνων και μέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες.

Μέγιστης σημασίας παράγοντες, που στύλωναν το επαναστατικό ηθικό των κομμουνιστών, ήταν η ύπαρξη της Σοβιετικής Ενωσης, μιας γιγάντιας ελπιδοφόρας δύναμης των μαχόμενων μελών όλων των ΚΚ, καθώς και η ύπαρξη της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Αυτά, σε συνδυασμό με την ακλόνητη πεποίθηση και αφοσίωση στην υπόθεση του σοσιαλισμού, δημιουργούσαν μια ατσάλινη δύναμη.

Στην ανασυγκρότηση του ΚΚΕ συνέβαλαν σημαντικά οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες που απέδρασαν από τους τόπους εξορίας.

Στα τέλη Μάη - αρχές Ιούνη του 1941 ιδρύθηκαν οι ημιστρατιωτικές οργανώσεις Ιερός Λόχος στη Δυτική Θράκη και Ομάδες Εφόδου στη Δυτική Θεσσαλία. Στις 2 Ιούνη 1941 ιδρύθηκε στα Γιάννενα το Πατριωτικό Μέτωπο και στις 15 του ίδιου μήνα στην Καλαμάτα η οργάνωση Νέα Φιλική Εταιρεία, που συγκρότησε Νομαρχιακή Επιτροπή και ανέπτυξε δράση στην Καλαμάτα, στην Αρκαδία (και κυρίως σε Μεγαλόπολη - Τρίπολη - Τεγέα) και στη Λακωνία. Την ίδια περίοδο ιδρύθηκε στην Κρήτη η οργάνωση Παγκρήτιο Αντιστασιακό Μέτωπο (ΠΑΜ), που αργότερα προσχώρησε στο ΕΑΜ.

Ο μεγάλος αγώνας είχε ξεκινήσει. Τα επόμενα δύο χρόνια, υπό την επίδραση και των σημαντικών νικών του Κόκκινου Στρατού, το ΕΑΜ έφτασε να αριθμεί 1.500.000 μέλη, ενώ ο ΕΛΑΣ είχε απελευθερώσει σημαντικά τμήματα των εδαφών της χώρας, όπου υπό την προστασία του άρχισαν να διαμορφώνονται λαογέννητοι θεσμοί Τοπικής Διοίκησης, Εκπαίδευσης και Δικαιοσύνης. Είναι χαρακτηριστική για την επιρροή που είχαν αποκτήσει το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, όπως και για το εύρος των απελευθερωμένων από τον ΕΛΑΣ περιοχών, μια αναφορά σε έκθεση του Βρετανού ταγματάρχη Ντέιβιντ Γουόλας, ο οποίος έδρασε υπέρ της Intelligence Service στα ελληνικά βουνά, όπου και τελικά σκοτώθηκε:

''«Πριν αρχίσω τη λεπτομερή ανάλυση των διαφόρων πολιτικών στοιχείων, αξίζει να παρατεθούν ορισμένες παρατηρήσεις σχετικά με τις συνθήκες γενικά στην ημιεπίσημα ονομαζόμενη Ελεύθερη Ελλάδα. Προτού μεταβώ εκεί ο ίδιος, δεν είχα αντιληφθεί ούτε πόσο εκτεταμένη, ούτε πόσο ελεύθερη είναι. Ολόκληρος ο κεντρικός ορεινός όγκος που σχηματίζει τη ραχοκοκαλιά της Ελλάδας είναι ολοκληρωτικά και απόλυτα ανεξάρτητος από την επιρροή ή την επαφή με τις δυνάμεις κατοχής και την κυβέρνηση των Κουίσλινγκ στην Αθήνα. Τα όριά της στα ανατολικά και στα δυτικά είναι απροσδιόριστα και ποικίλουν κατά καιρούς, ανάλογα με τη δραστηριότητα ή την αδράνεια των στρατιωτικών μονάδων του Αξονα. Υπό ομαλές συνθήκες, όμως, εκτείνονται από την άκρη των πεδιάδων της Θεσσαλίας, από τη μια πλευρά, έως τις κύριες κοιλάδες της Ηπείρου, από την άλλη. Βεβαίως υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα μεμονωμένες απελευθερωμένες περιοχές, αλλά αυτή αποτελεί τη μεγαλύτερη ενιαία περιοχή και εκτείνεται αδιάσπαστα από τη Νότια Σερβία προς τα κάτω, μέχρι τα βουνά της Γκιώνας και του Παρνασσού. Στην περιοχή αυτή κυκλοφορείς με απόλυτη ασφάλεια. Μπορείς να ταξιδέψεις από τη Φλώρινα μέχρι τα περίχωρα των Αθηνών απλώς με ένα διαβατήριο του ΕΑΜ».''

Η διαμορφωμένη κατάσταση απειλούσε αντικειμενικά το μέλλον της αστικής εξουσίας στην Ελλάδα. Κάτω από αυτόν τον φόβο, το 1943, όταν η πλάστιγγα του πολέμου έδειχνε ότι γέρνει οριστικά σε βάρος των δυνάμεων του φασιστικού άξονα, οι αστικές δυνάμεις και οι διεθνείς σύμμαχοί τους ξεπέρασαν τις παλιές τους διαφωνίες και προσηλώθηκαν στην αντιμετώπιση του ΚΚΕ και της ΕΑΜικής Αντίστασης. Η κυβέρνηση Ράλλη, με τη σύμφωνη γνώμη του συνόλου του αστικού πολιτικού κόσμου και σε γνώση του βρετανικού ιμπεριαλισμού, προχώρησε στη συγκρότηση των Ταγμάτων Ασφαλείας, με βασικό σκοπό το χτύπημα του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Οι αστικές αντιστασιακές οργανώσεις, όπως ο ΕΔΕΣ και η ΕΚΚΑ, σταμάτησαν να επιτίθενται στις αρχές κατοχής και στράφηκαν εναντίον του ΕΛΑΣ, ενώ η εξόριστη αστική κυβέρνηση του Καΐρου ανέλαβε να εκκαθαρίσει το στράτευμα από τα μέλη της φιλοΕΑΜικής Αντιφασιστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης.

Ογδόντα χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ | ΙΣΤΟΡΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ (rizospastis.gr)



== Πίνακας περιεχομένων ==

* 1Βιογραφικά στοιχεία
* 2Φιλοσοφία
* 3Παραπομπές
* 4Βιβλιογραφία
* 5Εξωτερικοί σύνδεσμοι
** 5.1Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ

== Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] ==
''Ο '''Νίκος Αθανασίου''' γεννήθηκε το 1912 στη Καρδίτσα. Ο πατέρας του Αναστάσης (Τάσιος) Αθανασίου κατάγονταν από το Κρυονέρι Καρδίτσας και η μητέρα του Αγγελική Φασιανού κατάγονταν από το Μοσχάτο (Βλάσδο). Νεαρός ακόμα, μόλις είχε τελειώσει το σχολαρχείο, αναμίχθηκε στο Κομμουνιστικό Κίνημα, στο οποίο αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του. Αρχικά εντάχθηκε σαν συνδικαλιστικό και οργανωτικό στέλεχος στην ΟΚΝΕ και σε συνέχεια στο ΚΚΕ. Προτού καλά-καλά γίνει είκοσι χρόνων γνώρισε διώξεις, συλλήψεις, καταδίκες, φυλακές και εξορίες. Υπήρξε ένα από τα πιο δραστήρια στελέχη του Αντιστασιακού αγώνα. Μετά την απελευθέρωση γνώρισε καινούργιες διώξεις, φυλακίσεις και εκτοπίσεις που διάρκεσαν 20 περίπου χρόνια. Εξορίστηκε στη Φολέγανδρο, στη Γυάρο, στην Κέρκυρα. Πέθανε το 1997''

== Βασική Δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] ==
Στις '''22 Μάη του 1941''', δηλαδή τέσσερις μήνες νωρίτερα  από την επίσημη ίδρυση του Ε.Α.Μ. (27 Σεπτέμβρη 1941), μερικοί δραστήριοι κομμουνιστές της Καρδίτσας, αποκομμένοι από την τότε ηγεσία του ΚΚΕ  και χωρίς «επίσημη» καθοδήγηση, πήραν την πρωτοβουλία και συγκρότησαν στη Καρδίτσα την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση, το Εθνικό Μέτωπο που αποτέλεσε τη «μαγιά» για τη μετέπειτα οργάνωση του Ε.Α.Μ.  Ψυχή και οργανωτής αυτής της προσπάθειας ήταν ο καρδιτσιώτης '''Νίκος Αθανασίου (Γαριβάλδης)''', παλιός κομμουνιστής που η κατοχή τον βρήκε μαζί με άλλους κομμουνιστές εξόριστο στη Φολέγανδρο. Αρχές Μαΐου του 1941 ο Ν. Αθανασίου δραπετεύει από τη Φολέγανδρο και επιστρέφει στην Καρδίτσα.

Από το βιβλίο του '''«Οι ανυποχώρητοι» (Αθήνα 1990)''', χρονικό που καταθέτει τα προσωπικά του βιώματα από τη συμμετοχή του στο λαϊκό κίνημα, αναδημοσιεύω το κεφάλαιο που αναφέρεται στην δημιουργία του Εθνικού Μετώπου στην Καρδίτσα.

'''''«Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ.'''''

''Εμείς στη Φολέγανδρο είχαμε διαπαιδαγωγηθεί πάνω σε όλα τα προβλήματα της χώρας μας, εθνικά και διεθνή που είχαν επίδραση στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική καθώς και πάνω στις διάφορες μορφές οργάνωσης κομματικές και εξωκομματικές. Είχαμε στελέχη με μόρφωση και πείρα όπως τον Στέργιο Αναστασιάδη, που είχε σπουδάσει στη Σοβιετική Ένωση, τον Παντελή Καραγκίτση, τον Β. Γεωργίου, τον Κώστα Χατζήμαλλη, μαθηματικό, αφοσιωμένο αγωνιστή στο Κόμμα, που τον εκτέλεσαν οι Γερμανοί στη Θεσσαλονίκη. Κάναμε όλα τα μαθήματα: οργανωτικά, συνδικαλιστικά, συνεταιριστικά, αγροτικά, πολιτική οικονομία, φιλοσοφία, στρατιωτικοπολεμικά (πόσων ειδών''
''πολέμους έχουμε και τι θέση παίρνουν οι κομμουνιστές σε κάθε μορφή πολέμου). Κάναμε διαλέξεις για τα διάφορα κινήματα διεθνή, πολιτικά και εθνικοαπελευθερωτικά, π.χ. Κινέζικο κίνημα, Κουό Μιν Τανγκ, κλπ, ή για τη δράση των κομμουνιστών σε παράνομες συνθήκες σύμφωνα με τη Μαρξιστική αρχή: «οι κομμουνιστές δουλεύουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Νόμιμα όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες και παράνομα όταν το απαγορεύει η φασιστική αντίδραση». Ακόμα σε περίοδο πολέμου ή φασιστικής δικτατορίας μπορεί να απομονωθούμε, να χάσουμε τη σύνδεση με την καθοδήγηση και την οργάνωση. Θα πρέπει ο κομμουνιστής, όπου κι αν βρίσκεται να μελετήσει την κατάσταση και να πάρει πρωτοβουλία, να καθορίσει πολιτική γραμμή και ανάλογα να δράσει. Σε περίπτωση σύλληψης, βασανισμών κλπ να κρατάει το στόμα του κλειστό.''
''Έτσι λοιπόν ήμασταν εφοδιασμένοι από πλευράς μόρφωσης και πείρας οι 200 περίπου της Φολεγάνδρου και των άλλων νησιών, (φυσικά δεν είμαστε ρομπότ κουρδισμένα, έπρεπε αυτά τα εφόδια να τα εφαρμόσει ο καθένας διαφορετικά ανάλογα με τις συνθήκες τοπικές και εθνικές), και σκορπίσαμε σ’ όλη την Ελλάδα με εντολή «να μην συνδεθούμε με τις υπάρχουσες οργανώσεις είτε ανήκουν στην Κεντρική Επιτροπή είτε στην Προσωρινή Διοίκηση, παρά μόνο με δική μας πρωτοβουλία και ευθύνη και με τις γνώσεις που έχουμε να δράσουμε σαν κομμουνιστές στηριζόμενοι σε γνωστούς μας κομμουνιστές και άλλες προσωπικότητες, όπου είχαμε εμπιστοσύνη και δεν είχαν κάνει δήλωση».''

''Εγώ πήγα στην Καρδίτσα. Κεντρική γραμμή δεν υπήρχε (όπως ανέφερα παραπάνω υπήρχε σύγχυση, χάος και στο λαό και στο Κόμμα). Έπρεπε να μελετήσω την καινούργια κατάσταση που δημιουργήθηκε με τους στρατούς κατοχής και την κυβέρνηση Τσολάκογλου.''

''Ούτε λόγος να γίνεται, κατέληξα στην απόφαση ότι ο αγώνας είναι εθνικοαπελευθερωτικός. Συναντήθηκα με ορισμένους συντρόφους που ήξερα από παλιά και δεν είχαν κάνει δήλωση αλλά και δεν συνεργάζονταν με την τοπική οργάνωση που ανήκε στην Π.Ε. Βόλου του ΚΚΕ της Κεντρικής Επιτροπής Δ.Παπαγιάννη-Κτιστάκη. Στο Βόλο γραμματέας ήταν ο Γιάννης Γουλιμάρης. Ήρθα σε επαφή χωριστά με τους '''Χαρίλαο Τζαφάλια, Βαγγέλη Παπαπολίτη, Κ. Παπούλια, Γ. Καλαντζή, Βαγγέλη Καπνιά, Αριστείδη Μητρογώγο, Γεώργιο Αντωνίου, Κώστα Καφαντάρη (Νικηταρά), Παρμενίωνα Αβδελίδη, Άγγελο Παπαϊωάννου, Αποστόλη Ζήση, Βαγγέλη Κορκόντζελο, Κώστα Μαντζιάρα, Βασίλη και Βαγγέλη Κάκο και άλλους'''. Διάλεξα απ’ αυτούς τους πιο δοκιμασμένους κομμουνιστές, τους '''Χαρίλαο Τζαφάλια''' και '''Βαγγέλη Παπαπολίτη''' που ήταν και πριν από τη δικτατορία μέλη του ΚΚΕ, εργάτες και οι δύο, και αυτοί μου υπέδειξαν τους άλλους που είχαν κρατήσει καλή στάση στην περίοδο της Μεταξικής δικτατορίας και ήταν πιο κοντά στο ΚΚΕ. Τον '''Κ. Παπούλια''' εργάτη, τον '''Βαγγέλη Καπνιά''' λογιστή σε Ηλεκτρική Εταιρεία, τον '''Αριστείδη Μητρογώγο''', λογιστή, τον '''Γιώργο Αντωνίου''' νέο ενθουσιώδη, τον '''Βασίλη και τον Βαγγέλη Κάκο''', επίσης λογιστές, τον '''Κώστα Μαντζιάρα''' και τον '''Λεωνίδα Ραβανό'''. Με τους Χ. Τζαφάλια και Βαγ. Παπαπολίτη είχα ιδιαίτερες επαφές και τους ανέπτυξα τις απόψεις μου για το θέση που πρέπει να πάρουμε, δεδομένου ότι ήμασταν ξεκομμένοι και δεν υπήρχε επιτροπή και καθοδήγηση. Θάπρεπε μόνοι μας να αναλάβουμε την ευθύνη για να καθορίσουμε πολιτική γραμμή και οργάνωση της πάλης του λαού για την πραγματοποίησή της. Ταυτόχρονα πήρα ιδιαίτερα τον '''Βαγγέλη Καπνιά''', τον '''Αριστ. Μητρογώγο''' και τον '''Λεωνίδα Ραβανό''' και γράψαμε διακήρυξη της Αχτιδικής Επιτροπής της κομματικής οργάνωσης Καρδίτσας προς τον λαό που την είχα ετοιμάσει μόνος μου. Εγώ υπαγόρευα και αυτοί έγραφαν σε καρμπόν. Η διακήρυξη περιείχε σε γενικές γραμμές τα εξής:''

''«Το όργανο που καθοδηγεί τον αγώνα θα ονομαστεί Εθνικό Μέτωπο.''

''Οι οργανώσεις βάσης θα ονομαστούν Ομάδες Εθνικής Λευτεριάς.''

''Στο Εθνικό Μέτωπο μπορούν να πάρουν μέρος όλοι οι Έλληνες, ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις, εκτός από συνεργάτες των κατακτητών. Οι κατακτητές φασίστες Γερμανοί και Ιταλοί χτυπάνε χωρίς διάκριση τους Έλληνες από εργάτες και αγρότες μέχρι βιομήχανους.''

''Καθήκον όλων των Ελλήνων είναι ενωμένοι να παλαίψουν για να τους κάνουν δύσκολη την παραμονή τους στη χώρα μας και να ανεβάσουν την πάλη μέχρι το τελικό διώξιμό τους απ’ την Ελλάδα. Επίσης να παλαίψουμε για ψωμί, δουλειά, για συνδικαλιστικές ελευθερίες, ενάντια στις αρπαγές και λεηλασίες της παραγωγής σιτηρών, αιγοπροβάτων, βοοειδών και άλλων αγροτικών προϊόντων όπως ελαιών, λαδιού, σουσαμιού κλπ. Επίσης να γίνουν συσσίτια για τους μαθητές και τους φοιτητές. Να δοθεί καλαμπόκι στις ορεινές περιοχές, όπως η Αργιθέα.''

''Ο αγώνας πρέπει να είναι συνεχής, ξεκινώντας από τα πιο μικρά και άμεσα προβλήματα που απασχολούν τους εργάτες, τους δημόσιους υπάλληλους, τους αγρότες, τους επαγγελματίες κλπ και φτάνοντας μέχρι την τελική εξέγερση για το διώξιμο των κατακτητών από την πατρίδα μας και την απόκτηση της ποθητής εθνικής μας λευτεριάς.''

''Καθήκοντα που βάζει η «Διακήρυξη» εκτός των παραπάνω είναι η οικονομική ενίσχυση για τις ανάγκες του αγώνα, το κρύψιμο όπλων, η στρατολόγηση νέων μελών, η διατήρηση υψηλού εθνικού φρονήματος, η αλληλεγγύη σε όσες ελληνικές οικογένειες υποφέρουν και πρέπει να τους δοθεί ενίσχυση κλπ''

''Και κατέληγε με το πολιτικό ζήτημα ότι πρέπει να λυθεί μετά την απελευθέρωση με σχηματισμό κυβέρνησης από όλα τα κόμματα και προκήρυξη εκλογών με απλή αναλογική, ώστε η χώρα να μπει σε περίοδο ομαλού πολιτικού βίου.''

''Ζήτω το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΚΚΕ''

''Η Αχτιδική Επιτροπή της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Καρδίτσας''

''22 Μάη 1941»''

''Η διακήρυξη αυτή γράφτηκε σε πολλά αντίτυπα και σε υστερόγραφο γίνονταν σύσταση όσοι έχουν τη δυνατότητα να την αντιγράψουν και να την  διαδόσουν. Αυτά έθεσα υπ’ όψη των Χ. Τζαφάλια και Βαγγ. Παπαπολίτη. Διάβασαν τη Διακήρυξη και συμφώνησαν σε όλα τα σημεία. Συμφωνήσαμε επίσης να κάνουμε σύσκεψη της Νέας Αχτιδικής Επιτροπής της Κ.Ο. Καρδίτσας του ΚΚΕ. Η σύσκεψη έγινε σε ένα σπίτι συντρόφων και πήραν μέρος οι: '''Χαρ. Τζαφάλιας, Βαγγ. Παπαπολίτης, Κων. Παπούλιας, Γιώργος Καλαντζής, Βαγγέλης Καπνιάς, Αριστείδης Μητρογώγος, Βασίλης Κάκος, Βαγγέλης Κάκος, Γιώργος Αντωνίου, Κων. Μαντζιάρας, Λεωνίδας Ραβανός'''. Έκανα εγώ εισήγηση και ανέπτυξα με λεπτομέρειες τα καθήκοντα που μπαίνουν μπροστά στους Κομμουνιστές στις καινούργιες συνθήκες που δημιουργήθηκαν μετά την κατάκτηση της χώρας μας από τους Γερμανοϊταλούς φασίστες και από τους Βούλγαρους φασίστες στην Ανατολική Μακεδονία. Είπα ότι ο αγώνας έχει χαρακτήρα εθνικοαπελευθερωτικό, ότι καλεί όλους τους Έλληνες από εργάτες μέχρι βιομήχανους να παλαίψουν για να επιβιώσουν και για να διώξουν τους κατακτητές ώστε με την εθνική απελευθέρωση να σχηματιστεί κυβέρνηση από όλα τα κόμματα που θα προκηρύξει εκλογές με το σύστημα της απλής αναλογικής κλπ. Όλα αυτά πάνω στο πνεύμα της διακήρυξης για τη συγκρότηση Εθνικού Μετώπου.''

''Θα ήθελα εδώ να υπογραμμίσω άλλη μια φορά, πως όλη η παραπάνω συλλογιστική για τη διοργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα που θα στηριζόταν πάνω στην ιδέα του Εθνικού Μετώπου, είχε βέβαια τις ρίζες της στα όσα είχα διδαχτεί στη Φολέγανδρο – όπως ανέφερα και στην αρχή – αλλά οι συγκεκριμένες ενέργειες και τα συνθήματα που θα κινητοποιούσαν το λαό, προέκυψαν από τη μελέτη της επιτόπιας κατάστασης.Διάβασα τη διακήρυξη και συμφώνησαν όλοι. Πήραν το λόγο ένα-ένας. Μιλούσαν για τον τρόπο δουλειάς και για τη διάδοση της νέας γραμμής στα χωριά.''

''Βγάλαμε γραμματέα τον '''Χαρ. Τζαφάλια,''' οργανωτικό γραμματέα, ταμία κλπ. Εγώ ανέλαβα και την ευθύνη για την οργάνωση και συγκρότηση επιτροπής του Εθνικού Μετώπου που να συμμετέχουν και πολίτες άλλων κομμάτων για να έχει πραγματική έννοια και περιεχόμενο το Εθνικό Μέτωπο. Για το σκοπό αυτό ήρθα σε επαφή με διανοούμενους, επαγγελματίες, αγρότες που ήταν τοποθετημένοι σε άλλα κόμματα, στο Αγροτικό Κόμμα, στο Εργατο-αγροτικό του Παπαναστάση που το εκπροσωπούσαν στην Καρδίτσα ο '''Λάμπρος Καταφυγιώτης''' και ο '''Νίκος Ευαγγελόπουλος'''. Επίσης με εκπρόσωπο του Γιάννη Σοφιανόπουλου, με τον Στέλιο Αλαμανή των Προοδευτικών Φιλελεύθερων του Γεωργίου καφαντάρη και με άλλες παρατάξεις.''

''Από τη δική μας πλευρά, που ήταν πολύ κοντά στο Κόμμα και μπορούσαν να παίξουν σημαντικό ρόλο στη συγκρότηση του Εθνικού Μετώπου πήραν μέρος οι '''Παρμενίων Αβδελίδης, Άγγελος Παπαϊωάννου, Κώστας Καφαντάρης (Νικηταράς), Σωτήρης Μίχος συνδικαλιστής, Απόστ. Ζήσης.''' Οι τρεις πρώτοι, δικηγόροι με κύρος, είχαν απήχηση στους παράγοντες των άλλων κομμάτων. Ο Α. Ζήσης ήταν νεαρός φοιτητής, ανήσυχος και ανυπόμονος για δράση αλλά και πνεύμα αντιλογίας. Αργότερα προστέθηκαν και άλλοι: ο '''Βασίλης Τσιρώνης''', ο '''Βασίλης Μπούδρας''', ο '''Αλέκος Καρυάς''', ο '''Σωτήρης Μπαρμπουνάκης''' δάσκαλος, ο '''Θεόκριτος Γούλας''', ο '''Γιάννης Κοσπεντάρης''' και ο '''Κώστας Γρυμπογιάννης''' καθηγητές. Στη νεολαία τότε ήταν και ο '''Θανάσης Τσουπαρόπουλος''', ο '''Απόστολος Στρογγύλης''' και ο '''Βασ. Μαργάρας''' που ενστερνίστηκαν γρήγορα το πρόγραμμα και τις αρχές του Εθνικού Μετώπου όπως ήταν διατυπωμένες στην «Διακήρυξη». Έτσι οργανώθηκε η Επιτροπή του Εθνικού Μετώπου στην Καρδίτσα. Αργότερα, όλοι οι παραπάνω έγιναν μεσαία και ανώτερα στελέχη του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος.»''


== Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] ==
== Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] ==


#https://eandith.gr/
#«Η δράση του ΕΑΜ στην Καρδίτσα και τα γύρω χωριά κατά τη διάρκεια » - PDF ΔΩΡΕΑΝ Λήψη (docplayer.gr)
#https://eyba.org/

#https://www.dsth.gr/en/-/deltio-typou-synantese-tou-proedrou-tes-eandith-me-ton-proedro-tou-dsth?redirect=%2Fen
== Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] ==
#https://www.ethemis.gr/2021/01/26/%CE%B5%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B8-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%87%CF%81%CE%B5%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BD%CE%AD%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CF%89%CE%BD.html

#https://parallaximag.gr/eandith-100-imeres-aplirotoi-askoumenoi-dikigoroi-apo-to-programma-espa-125447
*
<references />
* Αφιέρωμα, ''Νέα Εστία'', τχ. 1865 (Μαρ. 2015), σ. 67 - 172.
[[Κατηγορία:Δικηγόροι]]

[[Κατηγορία:Συνδικαλισμός]]
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] ==
[[Κατηγορία:Δικαιοσύνη]]

[[Κατηγορία:Δικαιοσύνη στην Ελλάδα]]
* Συνέντευξη στον Γιώργο Δουατζή, Καθημερινή, 14 Απριλίου 2009.
*

=== Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] ===

*

[[Ειδικό:Κατηγορίες|Κατηγορίες]]:

*
* [[:Κατηγορία:Μέλη του ΕΛΑΣ|Μέλη του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ]]
* [[:Κατηγορία:Έλληνες κομμουνιστές|Έλληνες κομμουνιστές]]
* [[:Κατηγορία:Μαρξιστές θεωρητικοί|Μαρξιστές]]

Έκδοση από την 18:39, 5 Απριλίου 2022

Ένωση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Μετάβαση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση

Η Ένωση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης (ΕΑΝΔιΘ) αποτελεί σωματείο που έχει ιδρυθεί και λειτουργεί νόμιμα στην Θεσσαλονίκη από το 2013. Αποτελεί διάδοχο σχήμα του παλαιού Συλλόγου Ασκουμένων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης. Η ΕΑΝΔιΘ αποτελεί Ένωση με αντικείμενο την εκπροσώπηση των ασκούμενων και νέων δικηγόρων της πόλης.

Η ΕΑΝΔιΘ διοικείται από την Γενική Συνέλευση των μελών, στην οποία έχουν δικαίωμα συμμετοχής όλα τα οικονομικώς τακτοποιημένα μέλη, και από Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο αποτελείται από επτά μέλη. Οι αρχαρεσίες διεξάγονται κάθε δύο έτη.

Η ΕΑΝΔιΘ λειτουργεί ανεξάρτησα, ωστόσο συνεργάζεται με τον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης και με τις υπόλοιπες ενώσεις νέων δικηγόρων της Ελλάδας, ενώ έχει υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με την ELSA Thessaloniki.

Η ΕΑΝΔιΘ αποτελεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νέων Δικηγόρων (EYBA).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. https://eandith.gr/
  2. https://eyba.org/
  3. https://www.dsth.gr/en/-/deltio-typou-synantese-tou-proedrou-tes-eandith-me-ton-proedro-tou-dsth?redirect=%2Fen
  4. https://www.ethemis.gr/2021/01/26/%CE%B5%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B8-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%87%CF%81%CE%B5%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BD%CE%AD%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CF%89%CE%BD.html
  5. https://parallaximag.gr/eandith-100-imeres-aplirotoi-askoumenoi-dikigoroi-apo-to-programma-espa-125447
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βοήθεια:Πρόχειρο&oldid=9412612"