Λαρίσα Ποπουγκάεβα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| ⚫ | ''' |
||
{{Πληροφορίες προσώπου |
{{Πληροφορίες προσώπου |
||
| εικόνα = |
| εικόνα = |
||
}} |
}} |
||
| ⚫ | |||
== Βιογραφία == |
== Βιογραφία == |
||
| Γραμμή 11: | Γραμμή 10: | ||
Το 1937, μετά το θάνατο του πατέρα της, μαζί με τη μητέρα της και τη γεννημένη στην Οδησσό αδερφή της Ιρίνα, η Λαρίσα επέστρεψε στο [[Λένινγκραντ]]. Το 1941 αποφοίτησε από το σχολείο και εισήλθε στο [[Κρατικό πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης|Πανεπιστήμιο]] του Λένινγκραντ. |
Το 1937, μετά το θάνατο του πατέρα της, μαζί με τη μητέρα της και τη γεννημένη στην Οδησσό αδερφή της Ιρίνα, η Λαρίσα επέστρεψε στο [[Λένινγκραντ]]. Το 1941 αποφοίτησε από το σχολείο και εισήλθε στο [[Κρατικό πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης|Πανεπιστήμιο]] του Λένινγκραντ. |
||
Η Λαρίσα Γκριντσεβίτς ήρθε αντιμέτωπη με |
Η Λαρίσα Γκριντσεβίτς ήρθε αντιμέτωπη με το [[Ανατολικό μέτωπο (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)|Ανατολικό μέτωπο]] στη [[Μόσχα]], όπου, μαζί με άλλους σπουδαίους μαθητές αποφοίτων από τα σχολεία του Λένινγκραντ στάλθηκαν με ειδική άδεια στην παν-Ενωτική αγροτική έκθεση. Στην αρχή του πολέμου, αυτή η ομάδα έμεινε επ' αόριστον στη Μόσχα. Εν τω μεταξύ, η μητέρα και η αδελφή της Λαρίσας έφυγαν κατά την εκκένωση προς τα Ουράλια. |
||
Τον Σεπτέμβριο του 1941, η Λαρίσα έφτασε στο [[Περμ|Μολότοφ]], όπου εκκενώθηκε η μητέρα και η τετράχρονη αδερφή της. Εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο [[Περμ|Μολότοφ]] (τώρα Κρατικό Πανεπιστήμιο Περμ). Αποφοίτησε από τα σεμινάρια νοσηλευτικής, και εργάστηκε στην κλινική. Στη συνέχεια αποφοίτησε από τα σεμινάρια των πολυβόλων. |
Τον Σεπτέμβριο του 1941, η Λαρίσα έφτασε στο [[Περμ|Μολότοφ]], όπου εκκενώθηκε η μητέρα και η τετράχρονη αδερφή της. Εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο του [[Περμ|Μολότοφ]] (τώρα Κρατικό Πανεπιστήμιο Περμ). Αποφοίτησε από τα σεμινάρια νοσηλευτικής, και εργάστηκε στην κλινική. Στη συνέχεια αποφοίτησε από τα σεμινάρια των πολυβόλων. |
||
Από τον Απρίλιο του 1942 έως τον Ιούλιο του 1945, ήταν εθελοντής στο τμήμα αεροπορικής άμυνας της Μόσχας, ο διοικητής του πληρώματος όπλων, προήχθη στο αξίωμα του κατώτερου λοχία. |
Από τον Απρίλιο του 1942 έως τον Ιούλιο του 1945, ήταν εθελοντής στο τμήμα αεροπορικής άμυνας της Μόσχας, ο διοικητής του πληρώματος όπλων, προήχθη στο αξίωμα του κατώτερου λοχία. |
||
| Γραμμή 21: | Γραμμή 20: | ||
Ήδη το 1950, το έργο της στο βόρειο τμήμα της περιοχής του Ιρκούτσκ συνδέθηκε με διαμάντια. Το καλοκαίρι του 1951 βρισκόταν σε μια αποστολή στα Υποπολικά Ουράλια. Το 1952, η Λαρίσα παντρεύτηκε τον καθηγητή LISI Βίκτορ Ποπουγκάεφ. |
Ήδη το 1950, το έργο της στο βόρειο τμήμα της περιοχής του Ιρκούτσκ συνδέθηκε με διαμάντια. Το καλοκαίρι του 1951 βρισκόταν σε μια αποστολή στα Υποπολικά Ουράλια. Το 1952, η Λαρίσα παντρεύτηκε τον καθηγητή LISI Βίκτορ Ποπουγκάεφ. |
||
Τον Ιούνιο του 1954, η Λαρίσα Ποπουγκάεβα ανακάλυψε μια επιφάνεια [[Κιμπερλίτης|κιμπερλίτη]], που αργότερα ονομάστηκε ορυχείο Ζαρνίτσα. Το επόμενο έτος, άλλοι 10 αγωγοί άνοιξαν σε αυτήν την τοποθεσία. |
Τον Ιούνιο του 1954, η Λαρίσα Ποπουγκάεβα ανακάλυψε μια επιφάνεια [[Κιμπερλίτης|κιμπερλίτη]], που αργότερα ονομάστηκε ορυχείο Ζαρνίτσα. Το επόμενο έτος, άλλοι 10 αγωγοί άνοιξαν σε αυτήν την τοποθεσία.<ref name="russ">{{Cite web|url=http://magazines.russ.ru/neva/2003/9/treif.html|title=Голгофа геолога Попугаевой|last=Sergey Kostyrko|website=magazines.russ.ru|accessdate=2018-09-11}}</ref><ref name="lgz">{{Cite web|url=http://www.lgz.ru/article/-44-6574-9-11-2016/larisa-popugaeva-zhizn-posle-zhizni/|title=Лариса Попугаева: жизнь после жизни|website=lgz.ru|accessdate=2018-09-11}}</ref> |
||
Η Λαρίσα Ποπουγκάεβα πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1977 από απόφραξη και ρήξη της αορτής. |
Η Λαρίσα Ποπουγκάεβα πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1977 από απόφραξη και ρήξη της αορτής. |
||
== Μνήμη == |
== Μνήμη == |
||
Το όνομα της Λαρίσα Ποπουγκάεβα δόθηκε σε ένα διαμάντι βάρους 29,4 καρατίων (περίπου 12 mm σε πλάτος). |
Το όνομα της Λαρίσα Ποπουγκάεβα δόθηκε σε ένα διαμάντι βάρους 29,4 καρατίων (περίπου 12 mm σε πλάτος).<ref name="1sn">{{Cite web|url=http://www.1sn.ru/71140.html|title=Запоздалые цветы для Натальи Сарсадских|website=1sn.ru|accessdate=2018-09-11}}</ref> Οι δρόμοι στις διαμαντένιες πόλεις του [[Ουντάτσνι]] και του [[Αϊχάλ]] φέρουν το όνομά της. Στην Γιακούτια, στην πόλη της [[Ουντάτσνι]], χτίζεται ένα μνημείο για τη Λαρίσα Ποπουγκάεβα.<ref name="spbumag">{{Cite web|url=http://www.spbumag.nw.ru/2005/14/6.shtml|title=Ларисе Попугаевой поставили памятник|last=Sergey Ushakov|website=spbumag.nw.ru|accessdate=2018-09-11}}</ref> |
||
== Βραβεία == |
== Βραβεία == |
||
Έκδοση από την 21:52, 5 Απριλίου 2021
| Λαρίσα Ποπουγκάεβα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Лариса Анатольевна Попугаева (Ρωσικά) |
| Γέννηση | 3 Σεπτεμβρίου 1923 Καλούγκα |
| Θάνατος | 19 Σεπτεμβρίου 1977 Αγία Πετρούπολη |
| Αιτία θανάτου | ruptured aneurysm |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Παρατσούκλι | Нинель και Ninel |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Εκπαίδευση | candidate of geologico-mineralogical sciences |
| Σπουδές | Perm State University (1941–1942) Κρατικό Πανεπιστήμιο Αγίας Πετρούπολης (1945–1950) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γεωλόγος |
| Εργοδότης | A.P. Karpinsky Russian Geological Research Institute Amakinskaya Geological Exploration Expedition |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ανατολικό Μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | μετάλλιο για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο τάγμα του Λένιν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Λαρίσα Ποπουγκάεβα (ρωσικά: Лари́са Анато́льевна Попуга́ева; 3 Σεπτεμβρίου 1923 - 19 Σεπτεμβρίου 1977) ήταν Σοβιετικός γεωλόγος, υποψήφια για γεωλογικές και ορυκτολογικές επιστήμες (1970), μία από αυτούς, που ανακάλυψαν αποθέματα διαμαντιών στην ΕΣΣΔ.
Βιογραφία
Η Λαρίσα γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1923 στην Καλούγκα. Ο πατέρας της, Ανατόλι Γκριντσεβίτς, γραμματέας της επιτροπής κόμματος της επαρχίας Πριγκορόντνι στην Οδησσό, πυροβολήθηκε το 1937. Η μητέρα της, Όλγα Γκριντσεβίτς, είναι κριτικός τέχνης του Λένινγκραντ.
Το 1937, μετά το θάνατο του πατέρα της, μαζί με τη μητέρα της και τη γεννημένη στην Οδησσό αδερφή της Ιρίνα, η Λαρίσα επέστρεψε στο Λένινγκραντ. Το 1941 αποφοίτησε από το σχολείο και εισήλθε στο Πανεπιστήμιο του Λένινγκραντ.
Η Λαρίσα Γκριντσεβίτς ήρθε αντιμέτωπη με το Ανατολικό μέτωπο στη Μόσχα, όπου, μαζί με άλλους σπουδαίους μαθητές αποφοίτων από τα σχολεία του Λένινγκραντ στάλθηκαν με ειδική άδεια στην παν-Ενωτική αγροτική έκθεση. Στην αρχή του πολέμου, αυτή η ομάδα έμεινε επ' αόριστον στη Μόσχα. Εν τω μεταξύ, η μητέρα και η αδελφή της Λαρίσας έφυγαν κατά την εκκένωση προς τα Ουράλια.
Τον Σεπτέμβριο του 1941, η Λαρίσα έφτασε στο Μολότοφ, όπου εκκενώθηκε η μητέρα και η τετράχρονη αδερφή της. Εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο του Μολότοφ (τώρα Κρατικό Πανεπιστήμιο Περμ). Αποφοίτησε από τα σεμινάρια νοσηλευτικής, και εργάστηκε στην κλινική. Στη συνέχεια αποφοίτησε από τα σεμινάρια των πολυβόλων.
Από τον Απρίλιο του 1942 έως τον Ιούλιο του 1945, ήταν εθελοντής στο τμήμα αεροπορικής άμυνας της Μόσχας, ο διοικητής του πληρώματος όπλων, προήχθη στο αξίωμα του κατώτερου λοχία.
Το 1950 αποφοίτησε από το Τμήμα Ορυκτολογίας του Πανεπιστημίου του Λένινγκραντ. Ταυτόχρονα με τις σπουδές της εργάστηκε για τρία χρόνια ως γεωλόγος-εξερευνητής σε διάφορες αποστολές της Βορειοδυτικής Γεωλογικής Διοίκησης.
Ήδη το 1950, το έργο της στο βόρειο τμήμα της περιοχής του Ιρκούτσκ συνδέθηκε με διαμάντια. Το καλοκαίρι του 1951 βρισκόταν σε μια αποστολή στα Υποπολικά Ουράλια. Το 1952, η Λαρίσα παντρεύτηκε τον καθηγητή LISI Βίκτορ Ποπουγκάεφ.
Τον Ιούνιο του 1954, η Λαρίσα Ποπουγκάεβα ανακάλυψε μια επιφάνεια κιμπερλίτη, που αργότερα ονομάστηκε ορυχείο Ζαρνίτσα. Το επόμενο έτος, άλλοι 10 αγωγοί άνοιξαν σε αυτήν την τοποθεσία.[1][2]
Η Λαρίσα Ποπουγκάεβα πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1977 από απόφραξη και ρήξη της αορτής.
Μνήμη
Το όνομα της Λαρίσα Ποπουγκάεβα δόθηκε σε ένα διαμάντι βάρους 29,4 καρατίων (περίπου 12 mm σε πλάτος).[3] Οι δρόμοι στις διαμαντένιες πόλεις του Ουντάτσνι και του Αϊχάλ φέρουν το όνομά της. Στην Γιακούτια, στην πόλη της Ουντάτσνι, χτίζεται ένα μνημείο για τη Λαρίσα Ποπουγκάεβα.[4]
Βραβεία
- Μετάλλιο για τη νίκη της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945 (1945)
- Τάγμα του Λένιν (1957) [5]
Παραπομπές
- ↑ Sergey Kostyrko. «Голгофа геолога Попугаевой». magazines.russ.ru. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ «Лариса Попугаева: жизнь после жизни». lgz.ru. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ «Запоздалые цветы для Натальи Сарсадских». 1sn.ru. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ Sergey Ushakov. «Ларисе Попугаевой поставили памятник». spbumag.nw.ru. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ «К 90-летию Попугаевой». cyberleninka.ru. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2018.
|