Κάστρο Αγιονόρι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
Χτίστηκε από του Φράγκους του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]] στα τέλη του 14ου αιώνα πάνω στα ερείπια βυζαντινού κάστρου που ήταν κατεστραμμένο<ref>news.gr, [http://www.news.gr/ellada/koinonia/article/36203/anastylonontai-arhaia-mnhmeia-ths-korinthias.html Αναστυλώνονται αρχαία μνημεία της Κορινθίας], ανακτήθηκε 2 Ιουνίου 2013</ref>. Το 1365 η μεσαιωνική κώμη [[Ενόριον]] αναφέρεται στη ιδιοκτησία του καστελλάνου της [[Κόρινθος|Κορίνθου]] [[Νικολό Ατσαγιόλι]] αλλά όχι το κάστρο που πιστεύεται κτίστηκε αργότερα ανάμεσα στα 1377 και 1450<ref>[http://www.520greeks.com/articles/synoptiki-istoria-toy-xorioy-agiono/ Ιστορία του χωριού Αγιονόρι], ανακτήθηκε 2 Ιουνίου 2013</ref> |
Χτίστηκε από του Φράγκους του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]] στα τέλη του 14ου αιώνα πάνω στα ερείπια βυζαντινού κάστρου που ήταν κατεστραμμένο<ref>news.gr, [http://www.news.gr/ellada/koinonia/article/36203/anastylonontai-arhaia-mnhmeia-ths-korinthias.html Αναστυλώνονται αρχαία μνημεία της Κορινθίας], ανακτήθηκε 2 Ιουνίου 2013</ref>. Το 1365 η μεσαιωνική κώμη [[Ενόριον]] αναφέρεται στη ιδιοκτησία του καστελλάνου της [[Κόρινθος|Κορίνθου]] [[Νικολό Ατσαγιόλι]] αλλά όχι το κάστρο που πιστεύεται κτίστηκε αργότερα ανάμεσα στα 1377 και 1450<ref>[http://www.520greeks.com/articles/synoptiki-istoria-toy-xorioy-agiono/ Ιστορία του χωριού Αγιονόρι], ανακτήθηκε 2 Ιουνίου 2013</ref> |
||
Στις 28 Ιουλίου 1822 κατά την [[Μάχη των Δερβενακίων]] εδώ είχε στρατοπεδεύσει ο [[Παπαφλέσσας]]. Εδώ διεξήχθη μία από τις συγκρούσεις της μάχης γνωστής σαν [[Μάχη |
Στις 28 Ιουλίου 1822 κατά την [[Μάχη των Δερβενακίων]] εδώ είχε στρατοπεδεύσει ο [[Παπαφλέσσας]]. Εδώ διεξήχθη μία από τις συγκρούσεις της μάχης γνωστής σαν [[Μάχη του Αγιονορίου]], η οποία έληξε με νίκη των Ελλήνων. |
||
{{Αρχιτεκτονική-επέκταση}} |
{{Αρχιτεκτονική-επέκταση}} |
||
Έκδοση από την 12:55, 13 Αυγούστου 2020
Το Κάστρο του Αγιονορίου είναι οχυρωματικό κτίσμα της Φραγκοκρατίας του οποίου ερείπια βρίσκονται σήμερα στο χωριό Αγιονόρι Κορινθίας. Είναι κτισμένο στην κορυφή μικρού λόφου αποκαλούμενου Αγιονόρι ή Άγιο όρος στα 680 περίπου μέτρα υψόμετρο. Έχει πενταγωνικό σχήμα με πέντε πύργους, έναν σε κάθε γωνία, σήμερα διασώζονται οι δύο πύργοι του, ο ένας σε υψόμετρο 12 μέτρων. Έλεγχε το πέρασμα της Κλεισούρας, γνωστό και σαν Δερβενάκι, απ' όπου περνούσε από την αρχαιότητα ο δρόμος που συνέδεε την Κορινθία με την Αργολίδα.
Χτίστηκε από του Φράγκους του Πριγκιπάτου της Αχαΐας στα τέλη του 14ου αιώνα πάνω στα ερείπια βυζαντινού κάστρου που ήταν κατεστραμμένο[1]. Το 1365 η μεσαιωνική κώμη Ενόριον αναφέρεται στη ιδιοκτησία του καστελλάνου της Κορίνθου Νικολό Ατσαγιόλι αλλά όχι το κάστρο που πιστεύεται κτίστηκε αργότερα ανάμεσα στα 1377 και 1450[2]
Στις 28 Ιουλίου 1822 κατά την Μάχη των Δερβενακίων εδώ είχε στρατοπεδεύσει ο Παπαφλέσσας. Εδώ διεξήχθη μία από τις συγκρούσεις της μάχης γνωστής σαν Μάχη του Αγιονορίου, η οποία έληξε με νίκη των Ελλήνων.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Αρχιτεκτονική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Παραπομπές
- ↑ news.gr, Αναστυλώνονται αρχαία μνημεία της Κορινθίας, ανακτήθηκε 2 Ιουνίου 2013
- ↑ Ιστορία του χωριού Αγιονόρι, ανακτήθηκε 2 Ιουνίου 2013