Πριγκίπισσα Μαργαρίτα, Κόμισσα του Σνόουντον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 95: Γραμμή 95:
{{authority control}}
{{authority control}}
[[Κατηγορία:Οίκος Ουίνδσορ]]
[[Κατηγορία:Οίκος Ουίνδσορ]]
{{Βρετανίδες πριγκίπισσες}}

Έκδοση από την 18:49, 26 Νοεμβρίου 2019

Πριγκίπισσα Μαργαρίτα
Κόμισσα του Σνόουντον
Γέννηση21 Αυγούστου 1930
Κάστρο Γκλάμις, Σκωτία
Θάνατος9 Φεβρουαρίου 2002 (71 ετών)
Λονδίνο, Αγγλία
Τόπος ταφήςΠαρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, Κάστρο Γουίντσορ
ΣύζυγοςΆντονι Άρμστρονγκ-Τζόουνς
ΕπίγονοιΝτέιβιντ Άρμστρονγκ-Τζόουνς
Σάρα Τσάτο
Πλήρες όνομα
   Μαργαρίτα Ρόουζ
ΟίκοςΓουίντσορ
ΠατέραςΓεώργιος ΣΤ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
ΜητέραΕλισάβετ του Ηνωμένου Βασιλείου
ΘρησκείαΑγγλικανισμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Πριγκίπισσα Μαργαρίτα, Κόμισσα του Σνόουντον (Princess Margaret, 21 Αυγούστου 1930 – 9 Φεβρουαρίου 2002) ήταν η νεώτερη κόρη του Βασιλιά Γεωργίου ΣΤ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ελισάβετ του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και η μόνη αδελφή της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄.[1][2]

Γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου 1930 στο Κάστρο Γκλάμις της Σκωτίας.[3] Κατά τη στιγμή της γέννησής της ήταν η τέταρτη στη σειρά διαδοχής του βρετανικού θρόνου. Βαπτίστηκε στο παρεκκλήσι των Ανακτόρων του Μπάκιγχαμ, στις 30 Οκτωβρίου 1930.[4][5][6]

Η Μαργαρίτα πέρασε ένα μεγάλο μέρος των παιδικών της χρόνων κοντά στην μεγαλύτερη αδελφή της και τους γονείς της.[7] Η ζωή της άλλαξε σημαντικά το 1936, όταν θείος της, Βασιλιάς Εδουάρδος Η΄, παραιτήθηκε από το θρόνο για να παντρευτεί την δύο φορές διαζευγμένη Αμερικανή Γουόλις Σίμπσον.[8][9] Ο πατέρας της Μαργαρίτας έγινε βασιλιάς και η μεγαλύτερη αδελφή της έγινε διάδοχος του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ η Μαργαρίτα κατέλαβε τη δεύτερη θέση της σειράς διαδοχής.[10][11] Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δύο αδελφές έμειναν στο Παλάτι του Γουίνδσωρ, παρά τις προτάσεις που δίνονταν στον πατέρα τους για μεταφορά τους στον Καναδά.[12][13] Κατά τη διάρκεια του πολέμου η Μαργαρίτα θεωρήθηκε πολύ νέα για να εκτελέσει οποιαδήποτε επίσημα καθήκοντα και έτσι συνέχισε την εκπαίδευσή της.

Η Μαργαρίτα ερωτεύθηκε τον παντρεμένο σμήναρχο Πίτερ Τάουνσεντ.[14] Το 1952, όταν ο πατέρας της πέθανε, ο Τάουνσεντ χώρισε την σύζυγό του και το επόμενο έτος έκανε πρόταση γάμου στη Μαργαρίτα.[15] Πολλοί στην κυβέρνηση αισθάνθηκαν ότι δεν άρμοζε για την 22χρονη πριγκίπισσα ένας χωρισμένος, ενώ η Εκκλησία της Αγγλίας αρνήθηκε να δώσει την έγκρισή της σε ένα τέτοιο γάμο.[16][17] Τελικώς, η Μαργαρίτα εγκατέλειψε τα σχέδιά της και, το 1960, αποδέχθηκε την πρόταση γάμου του φωτογράφου Άντονι Άρμστρονγκ-Τζόουνς.[18] Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά και πήρε διαζύγιο το 1978.[19][20]

Συχνά, η Μαργαρίτα, θεωρούνταν ως ένα αμφιλεγόμενο μέλος της βρετανικής βασιλικής οικογένειας.[21] Το διαζύγιό της κέρδισε αρνητική δημοσιότητα, καθώς και οι δεσμοί της με πολλούς άνδρες. Η υγεία της επιδεινώθηκε σταδιακά κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες της ζωής της, κυρίως εξαιτίας του έντονου καπνίσματος.[22] Το 1985 έκανε επέμβαση στους πνεύμονες, το 1993 υπέστη πνευμονία και μεταξύ του 1998 και του 2001 έπαθε τουλάχιστον τρία εγκεφαλικά επεισόδια.[23][24] Πέθανε στο Νοσοκομείο Βασιλιάς Εδουάρδος Ζ΄ στις 9 Φεβρουαρίου 2002.[25]

Πρώιμα χρόνια

Η Μαργαρίτα (εμπρός) με τη γιαγιά της Βασίλισσα Μαίρη και την αδερφή της Ελισάβετ, Μάιος 1939.

Η Μαργαρίτα γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου 1930 στο Κάστρο του Γκλάμις στη Σκωτία, το προγονικό σπίτι της μητέρας της. Η γέννα πραγματοποιήθηκε, όπως και στην περίπτωση της Ελισάβετ, από τον Χένρι Σίμσον, τον βασιλικό μαιευτήρα. Ο Υπουργός Εσωτερικών, Τζόν Ρόμπερτ Κλάινς, ήταν παρών κατά τη διαδικασία της γέννησης. Η καταχώρηση της ληξιαρχικής πράξης, ωστόσο, καθυστέρησε για αρκετές ημέρες προκείμενου να αποφευχθεί η εγγραφή υπ΄ αριθμόν «13» στο ληξιαρχείο της ενορίας.[26][27]

Την εποχή της γέννησής της ήταν τέταρτη στη σειρά διαδοχής του βρετανικού θρόνου. Ο πατέρας της ήταν ο Δούκας της Υόρκης (μετέπειτα Βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ΄), δεύτερος γιος του Βασιλιά Γεωργίου Ε΄ και της Βασίλισσας Μαίρης. Η μητέρα της ήταν η Δούκισσα της Υόρκης (μετέπειτα Βασίλισσα Ελισάβετ η Βασιλομήτωρ), νεώτερη κόρη του Κόμη του Στράθμορ και Κίνγκχορν, Κλωντ Μπόουζ-Λάιον, και της Κόμισσας Σεσίλια Κάβεντις-Μπέντινκ.[28][29]

Η Δούκισσα της Υόρκης επιθυμούσε αρχικά να ονομάσει τη δεύτερη κόρη της Άννα Μαργαρίτα, όπως μαρτυρείται από επιστολή της προς τη Βασίλισσα Μαίρη: «Είμαι πολύ ανυπόμονη να την ονομάσω Άννα Μαργαρίτα, καθώς νομίζω ότι ακούγεται όμορφα ως Άννα της Υόρκης, ενώ ταιριάζει και το Ελισάβετ με το Άννα».[30]

Η Μαργαρίτα βαπτίστηκε στο ιδιωτικό παρεκκλήσι του Παλατιού του Μπάκιγχαμ στις 30 Οκτωβρίου 1930, από τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι, Κόσμο Λανγκ. Σύντομα απέκτησε το ψευδώνυμο «Μάργκοτ» από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας.[31][32][33]

Τα πρώτα χρόνια της ζωής της τα πέρασε στις κατοικίες του πατέρα της στο Λονδίνο και το Μπέρκσαϊρ.[34] Η οικογένεια του Δούκα της Υόρκης θεωρούνταν από την κοινή γνώμη ως ιδανική, αν και αβάσιμες φήμες ήθελαν την Μαργαρίτα να είναι κωφή και μουγκή.[35] Αυτές εξαλίφθησαν εντελώς μετά την πρώτη δημόσια εμφάνισή της στο γάμο του θείου της Πρίγκιπα Γεωργίου, το 1934.[36]

Μαθήτευσε παράλληλα με την αδερφή της, Πριγκίπισσα Ελισάβετ, δίπλα στην Σκωτσέζα παιδαγωγό της Μάριον Κρόουφορντ. Η εκπαίδευση της Μαργαρίτας βρισκόταν κατά βάση στην εποπτεία της μητέρας της, η οποία σύμφωνα με τον Ράντολφ Τσώρτσιλ, «δεν είχε ποτέ στόχο να κάνει τις κόρες της κάτι παραπάνω από ευγενικές νεαρές κυρίες». Ως παιδιά, η ίδια και η αδελφή της, έμαθαν ιστορίες του Τζέιμς Μάθιου Μπάρι, συγγραφέα του Πίτερ Παν.[37]

Όταν η Βασίλισσα Μαίρη επέμεινε στη σημασία της εκπαίδευσης, η μητέρα της Μαργαρίτας, Ελισάβετ, σχολίασε μεταξύ άλλων ότι: «Εγώ και οι αδελφές μου είχαμε μόνο παιδαγωγούς και όλες παντρευτήκαμε καλά-μία από εμάς πολύ καλά».[38][39] Η Μαργαρίτα ήταν δυσαρεστημένη για την περιορισμένη μόρφωσή της, ειδικά αργότερα, όταν και άσκησε κριτική στη μητέρα της. Η Βασιλομήτωρ Ελισάβετ φαίνεται ότι αργότερα «εξέφρασε τη λύπη της» για το γεγονός ότι οι κόρες της δεν πήγαν σε σχολείο όπως τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας τους, ενώ υποστήριξε ότι κάτι τέτοιο μπορούσε να συμβεί μόνο με την επιμονή του Βασιλιά Γεωργίου Ε΄.[40][41]

Η Ελισάβετ και η Μαργαρίτα σε θεατρική ερμηνεία του «Αλαντίν», το 1943.

Ο παππούς της Μαργαρίτας, Γεώργιος Ε΄, πέθανε όταν εκείνη ήταν πέντε ετών, και ο θείος της Εδουάρδος ανέβηκε στο θρόνο. Όμως, σε λιγότερο από ένα χρόνο, στις 11 Δεκεμβρίου 1936, ο Εδουάρδος παραιτήθηκε για να παντρευτεί την Γουάλις Σίμπσον, μια διαζευγμένη Αμερικανή κοσμική, την οποία ούτε η Εκκλησία της Αγγλίας ούτε η Κυβέρνηση μπορούσε να αναγνωρίσει ως βασίλισσα.

Η παραίτηση του Εδουάρδου έφερε το Δούκα της Υόρκης στο θρόνο, ως Βασιλιά Γεώργιο ΣΤ΄, και τη Μαργαρίτα στη δεύτερη θέση της γραμμής διαδοχής του βρετανικού θρόνου.[42] Η οικογένεια, μετέπειτα, μετακόμισε στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ.[43]

Η Μαργαρίτα από το 1937 ενασχολήθηκε με τον οδηγισμό, ενώ υπήρξε Πρόεδρος του Σώματος Οδηγισμού του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1965 μέχρι το θάνατό της το 2002.[44][45]

Κατά το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Μαργαρίτα και η αδελφή της βρίσκονταν στο Μπέρκχολ, στο κτήμα του Κάστρου του Μπάλμοραλ, όπου παρέμειναν μέχρι τα Χριστούγεννα του 1939.[46] Αφού πέρασαν τα Χριστούγεννα στην Έπαυλη του Σάντρινγκχαμ, μετακόμισαν στο Κάστρο Ουίνδσορ για το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου.[47] Ο Υποκόμης του Χέιλσαμ, Ντάγκλας Χογκ, συμβούλευσε τον Πρωθυπουργό Ουίνστον Τσώρτσιλ ότι θα ήταν προτιμότερο και ασφαλέστερο οι πριγκίπισσες να μεταφερθούν στον Καναδά, κάτι το οποίο αρνήθηκε η μητέρα τους λέγοντας: «Τα παιδιά δεν θα φύγουν χωρίς εμένα. Εγώ δε θα φύγω χωρίς τον Βασιλιά.[48] Ο Βασιλιάς δεν θα φύγει ποτέ».[49]

Σε αντίθεση με άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας, η Μαργαρίτα δεν αναμενόταν να αναλάβει δημόσια ή επίσημα καθήκοντα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ανέπτυξε τις δεξιότητές της στο τραγούδι και το πιάνο, πολλές φορές κατά παρότρυνση των γονιών της και ιδιαίτερα του πατέρα της, που της επέτρεψε ορισμένα προνόμια που δεν ήταν συνήθως επιτρεπτά, όπως η δυνατότητα να μένει ξύπνια μέχρι το δείπνο.[38][50][51]

Η Μάριον Κρόουφορντ, ενοχλημένη από την προσοχή που η Μαργαρίτα λάμβανε, έγραψε σε φίλους της: «Μπορείς να καλέσεις αυτή τη χρονιά μόνο την Πριγκίπισσα Ελισάβετ στο πάρτι σου; ... Η Πριγκίπισσα Μαργαρίτα έχει τραβήξει όλη την προσοχή και η Πριγκίπισσα Ελισάβετ την αφήνει να το κάνει αυτό». Η Ελισάβετ, όμως, δεν νοιαζόταν για το γεγονός και φαίνεται να έχει πει: «Ω, είναι πολύ πιο εύκολο όταν η Μαργαρίτα είναι εκεί - όλοι γελούν με αυτά που λέει η Μαργαρίτα».[38] Ο Βασιλιάς Γεώργιος περιέγραψε την Ελισάβετ ως την υπερηφάνεια του και τη Μαργαρίτα ως τη χαρά του.[52]

Παραπομπές

  1. ↑ http://www.royal.gov.uk/historyofthemonarchy/the%20house%20of%20windsor%20from%201952/hrhprincessmargaret/overview.aspx
  2. ↑ https://www.royalcollection.org.uk/collection/2142321/king-george-vi-princess-elizabeth-queen-elizabeth-and-princess-margaret-15
  3. ↑ http://www.royal.gov.uk/HistoryoftheMonarchy/The%20House%20of%20Windsor%20from%201952/QueenElizabethTheQueenMother/Marriageandfamily.aspx
  4. ↑ https://www.infoplease.com/biography/var/princessmargaret.html
  5. ↑ http://on-this-day-in-history.tumblr.com/post/132221390763/on-this-day-in-history-30-october-1930
  6. ↑ http://www.englishmonarchs.co.uk/windsor_27.htm
  7. ↑ http://www.nytimes.com/2002/02/10/world/princess-margaret-dies-at-71-sister-of-queen-elizabeth-had-a-troubled-life.html?pagewanted=all
  8. ↑ http://scandalouswoman.blogspot.gr/2007/12/duchess-of-windsor-woman-who-would-have.html
  9. ↑ http://home.bt.com/news/world-news/december-11-1936-king-edward-viii-abdicates-to-marry-american-divorcee-wallis-simpson-11363949220490
  10. ↑ https://www.pinterest.com/nancy418/royals-king-george-vi-queen-elizabeth-elizabeth-ma/
  11. ↑ http://www.royal.gov.uk/HistoryoftheMonarchy/KingsandQueensoftheUnitedKingdom/TheHouseofWindsor/GeorgeVI.aspx
  12. ↑ http://www.dailymail.co.uk/news/article-2517349/Young-Queen-Elizabeth-pictured-starring-Royal-pantomimes-World-War-Two.html
  13. ↑ http://www.annefrankguide.net/en-GB/bronnenbank.asp?aid=35657
  14. ↑ http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/theroyalfamily/6520837/Princess-Margaret-recently-unearthed-letter-sheds-new-light-on-decision-not-to-marry.html
  15. ↑ http://www.dailymail.co.uk/femail/article-465560/Princess-Margaret--Scarred-forbidden-love.html
  16. ↑ http://www.nytimes.com/1995/06/21/obituaries/peter-townsend-dies-at-80-princess-margaret-s-love.html
  17. ↑ http://www.dailymail.co.uk/news/article-1226085/Princess-Margaret-rejected-marriage-Townsend-unsure-duty.html
  18. ↑ http://www.bbc.co.uk/history/events/princess_margarets_wedding
  19. ↑ http://www.biography.com/people/lord-snowdon-20846059
  20. ↑ http://www.royal.gov.uk/HistoryoftheMonarchy/The%20House%20of%20Windsor%20from%201952/HRHPrincessMargaret/Marriageandfamily.aspx
  21. ↑ http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/278463.stm
  22. ↑ http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/1384380/A-bad-habit-she-found-hard-to-kick.html
  23. ↑ http://articles.latimes.com/1985-01-07/news/mn-11689_1_princess-margaret
  24. ↑ http://www.ash.org.uk/media-room/press-releases/death-of-princess-margaret-the-reality-of-smoking
  25. ↑ http://www.dailymail.co.uk/news/article-99410/Princess-Margaret-dead.html
  26. ↑ «Henry John Forbes Simson 1872–1932». BJOG: An International Journal of Obstetrics and Gynaecology 39 (4): 920–923. December 1932. doi:10.1111/j.1471-0528.1932.tb16082.x. 
  27. ↑ Heald, p. 1; Warwick, pp. 27–28
  28. ↑ Warwick, p. 31
  29. ↑ «Ma'am darling:The princess driven by loyalty and duty». The Independent. 25 Φεβρουαρίου 1998. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2013. 
  30. ↑ Warwick, pp. 31–32
  31. ↑ Heald, p. 6; Warwick, p. 33
  32. ↑ «Yvonne's Royalty Home Page: Royal Christenings». Yvonne Demoskoff. 
  33. ↑ Warwick, pp. 31–32
  34. ↑ Crawford, pp. 14–34; Heald, pp. 7–8; Warwick, pp. 35–39
  35. ↑ Warwick, pp. 34, 120
  36. ↑ Warwick, pp. 45–46
  37. ↑ «Captain Scott and J M Barrie: an unlikely friendship». The Telegraph. https://www.telegraph.co.uk/culture/books/bookreviews/9086554/Captain-Scott-and-J-M-Barrie-an-unlikely-friendship.html. Ανακτήθηκε στις 1 August 2019. 
  38. ↑ 38,0 38,1 38,2 Bradford
  39. ↑ Quoted in Warwick, p. 52
  40. ↑ Warwick, p. 52
  41. ↑ Lisa Sheridan in From Cabbages to Kings, quoted by Warwick, pp. 51–52
  42. ↑ Heald, p. 11; Warwick, p. 71
  43. ↑ Heald, p. 18; Warwick, p. 76
  44. ↑ Royal Support for the Scouting and Guiding Movements, Official Website of the British Monarchy, http://www.royal.gov.uk/output/Page5951.asp, ανακτήθηκε στις 25 July 2008 
  45. ↑ The charitable princess, BBC News, 9 February 2002, http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk/1100612.stm, ανακτήθηκε στις 17 December 2008 
  46. ↑ Crawford, p. 110; Warwick, p. 98
  47. ↑ Crawford, pp. 104–119; Warwick, pp. 99–101
  48. ↑ Warwick, p. 102
  49. ↑ Biography of HM Queen Elizabeth the Queen Mother: Activities as Queen, Official website of the British monarchy, http://www.royal.gov.uk/HistoryoftheMonarchy/The%20House%20of%20Windsor%20from%201952/QueenElizabethTheQueenMother/ActivitiesasQueen.aspx, ανακτήθηκε στις 28 July 2009 
  50. ↑ Bradford; Heald, p. 9
  51. ↑ Dempster, p. 8
  52. ↑ Botham, p. 9

Βιβλιογραφία

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πριγκίπισσα_Μαργαρίτα,_Κόμισσα_του_Σνόουντον&oldid=7898246"