Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Γραμμή 10: | Γραμμή 10: | ||
Σκοπός του ΙΔΕΑ ήταν η πλήρης διάλυση του [[κομμουνισμός|κομμουνιστικού]] κινήματος και η εγκαθίδρυση και αναπαραγωγή του στρατιωτικού μηχανισμού στην οργάνωση του αστικού μεταπολεμικού κράτους στην Ελλάδα{{Πηγή}}. Η αντίληψη και ουσιαστική θέση του ΙΔΕΑ ήταν η ταύτιση του στρατού με το έθνος και η πλήρης ανεξαρτησία του από την πολιτική εξουσία. Ουσιαστικός θεσμός έκφρασης των εθνικών συμφερόντων θα ήταν ο ίδιος ο ΙΔΕΑ, ενώ πουθενά στις θέσεις του ΙΔΕΑ δεν αναφέρεται η μοναρχία{{Πηγή}}. |
Σκοπός του ΙΔΕΑ ήταν η πλήρης διάλυση του [[κομμουνισμός|κομμουνιστικού]] κινήματος και η εγκαθίδρυση και αναπαραγωγή του στρατιωτικού μηχανισμού στην οργάνωση του αστικού μεταπολεμικού κράτους στην Ελλάδα{{Πηγή}}. Η αντίληψη και ουσιαστική θέση του ΙΔΕΑ ήταν η ταύτιση του στρατού με το έθνος και η πλήρης ανεξαρτησία του από την πολιτική εξουσία. Ουσιαστικός θεσμός έκφρασης των εθνικών συμφερόντων θα ήταν ο ίδιος ο ΙΔΕΑ, ενώ πουθενά στις θέσεις του ΙΔΕΑ δεν αναφέρεται η μοναρχία{{Πηγή}}. |
||
==Το |
==Το Κίνημα του ΙΔΕΑ== |
||
{{Κύριο|Κίνημα του ΙΔΕΑ}} |
|||
Την νύχτα [[30 Μαΐου|30]]/[[31 Μαΐου]] [[1951]], μετά την παραίτηση του [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλέξανδρου Παπάγου]] από το αξίωμα του αρχιστράτηγου με σκοπό να πολιτευθεί, αξιωματικοί του ΙΔΕΑ που πίστευαν ότι η παραίτηση έγινε μετά από πιέσεις της βασιλικής οικογένειας, επιχείρησαν [[Κίνημα του ΙΔΕΑ|πραξικόπημα]] που αποτράπηκε μετά από λίγες ώρες με παρέμβαση του ίδιου του Παπάγου.{{Πηγή}}. Οι αξιωματικοί που είχαν ηγηθεί της απόπειρας απομακρύνθηκαν από το στρατό αλλά τους δόθηκε αμνηστία. Το ΑΣΣ (Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο), αποφάσισε και πήρε σκληρά μέτρα εναντίον του ΙΔΕΑ όπως προκείπτει από τα πρακτικά που δημοσιεύτηκαν.<ref name="1951-08-21">Δημοσίευση των πρακτικών του ΑΣΣ, Εφημερίδα «Το Βήμα», [[21 Αυγούστου]] [[1951]]</ref> Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η πλευρά των υπερασπιστών του ΙΔΕΑ επικεντρωνόταν στο γεγονός ότι το ο εμπνευστής του κινήματος της 30 Μαϊου, o Tαξίαρχoς Χρηστέας, ήταν σε πολεμική διαθεσίμοτητα ως ανάπηρος πολέμου. Το ίδιο και ο Συνταγματάρχης Καραμπότσος, ενώ ο έτερος των πρωτετίων είχε χασει τον αδελφό του στον πόλεμο (Κουρούκλης). Αυτό τεκμηριώνεται από τις ανακρίσεις και τα στρατιωτικά μητρώα των πρωταιτίων.<ref name="Leontaritis">''«Ο Παπάγος και οι Άγγλοι»'', Λεονταρίτης</ref> Στη συνεδρίασή του το ΑΣΣ με συντριπτική πλειοψηφία (16 θετικές, 1 λευκή και 1 αρνητική ψήφο), ζήτησε να μην ψηφίσει ο στρατός στις επόμενες εκλογές, διότι, κατά τον ΑΓΕΣ Θρασύβουλο Τσακαλώτο, υπήρχε [[κίνδυνος]] να επηρεαστεί το ελεύθερο πολιτικό φρόνημα των στρατιωτών από τους αξιωματικούς. O ΙΔΕΑ έπαψε να υφίσταται το 1951. Τα πρακτικά αυτών των σημαντικών αποφάσεων του ΑΣΣ διέρρευσαν στον τύπο,<ref name="1951-08-21"/> από κύκλους εναντιούμενους στον Παπάγο{{Πηγή}}. Οι εφημερίδες «Τα Νέα» και «Το Βήμα», με συνεχή δημοσιεύματα τα έτη 1951 και 1952, καλούσαν το ΑΣΣ να δείξει ανεκτικότητα έναντι του ΙΔΕΑ.<ref name="1951-08-19">«Το Βήμα» μέμφεται τη βούληση του ΑΣΣ να απέχει ο στρατός από τις εκλογές, για να μην επηρεαστεί το φρόνημα των στρατιωτών, Εφημερίδα «Το Βήμα», [[19 Αυγούστου]] [[1951]]</ref><ref name="1952-01-07">«Τα Νέα» καλούν το ΑΣΣ να μην δημιουργεί προβλήματα στον στρατό ασχολούμενο με τον ΙΔΕΑ: ''«Οι άκαιροι δίκες και οι αναδρομικές διώξεις σε τίποτα δεν ωφελούν τον στρατό[...]»'', Εφημερίδα «Τα Νέα», [[7 Ιανουαρίου]] [[1952]]</ref> |
Την νύχτα [[30 Μαΐου|30]]/[[31 Μαΐου]] [[1951]], μετά την παραίτηση του [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλέξανδρου Παπάγου]] από το αξίωμα του αρχιστράτηγου με σκοπό να πολιτευθεί, αξιωματικοί του ΙΔΕΑ που πίστευαν ότι η παραίτηση έγινε μετά από πιέσεις της βασιλικής οικογένειας, επιχείρησαν [[Κίνημα του ΙΔΕΑ|πραξικόπημα]] που αποτράπηκε μετά από λίγες ώρες με παρέμβαση του ίδιου του Παπάγου.{{Πηγή}}. Οι αξιωματικοί που είχαν ηγηθεί της απόπειρας απομακρύνθηκαν από το στρατό αλλά τους δόθηκε αμνηστία. Το ΑΣΣ (Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο), αποφάσισε και πήρε σκληρά μέτρα εναντίον του ΙΔΕΑ όπως προκείπτει από τα πρακτικά που δημοσιεύτηκαν.<ref name="1951-08-21">Δημοσίευση των πρακτικών του ΑΣΣ, Εφημερίδα «Το Βήμα», [[21 Αυγούστου]] [[1951]]</ref> Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η πλευρά των υπερασπιστών του ΙΔΕΑ επικεντρωνόταν στο γεγονός ότι το ο εμπνευστής του κινήματος της 30 Μαϊου, o Tαξίαρχoς Χρηστέας, ήταν σε πολεμική διαθεσίμοτητα ως ανάπηρος πολέμου. Το ίδιο και ο Συνταγματάρχης Καραμπότσος, ενώ ο έτερος των πρωτετίων είχε χασει τον αδελφό του στον πόλεμο (Κουρούκλης). Αυτό τεκμηριώνεται από τις ανακρίσεις και τα στρατιωτικά μητρώα των πρωταιτίων.<ref name="Leontaritis">''«Ο Παπάγος και οι Άγγλοι»'', Λεονταρίτης</ref> Στη συνεδρίασή του το ΑΣΣ με συντριπτική πλειοψηφία (16 θετικές, 1 λευκή και 1 αρνητική ψήφο), ζήτησε να μην ψηφίσει ο στρατός στις επόμενες εκλογές, διότι, κατά τον ΑΓΕΣ Θρασύβουλο Τσακαλώτο, υπήρχε [[κίνδυνος]] να επηρεαστεί το ελεύθερο πολιτικό φρόνημα των στρατιωτών από τους αξιωματικούς. O ΙΔΕΑ έπαψε να υφίσταται το 1951. Τα πρακτικά αυτών των σημαντικών αποφάσεων του ΑΣΣ διέρρευσαν στον τύπο,<ref name="1951-08-21"/> από κύκλους εναντιούμενους στον Παπάγο{{Πηγή}}. Οι εφημερίδες «Τα Νέα» και «Το Βήμα», με συνεχή δημοσιεύματα τα έτη 1951 και 1952, καλούσαν το ΑΣΣ να δείξει ανεκτικότητα έναντι του ΙΔΕΑ.<ref name="1951-08-19">«Το Βήμα» μέμφεται τη βούληση του ΑΣΣ να απέχει ο στρατός από τις εκλογές, για να μην επηρεαστεί το φρόνημα των στρατιωτών, Εφημερίδα «Το Βήμα», [[19 Αυγούστου]] [[1951]]</ref><ref name="1952-01-07">«Τα Νέα» καλούν το ΑΣΣ να μην δημιουργεί προβλήματα στον στρατό ασχολούμενο με τον ΙΔΕΑ: ''«Οι άκαιροι δίκες και οι αναδρομικές διώξεις σε τίποτα δεν ωφελούν τον στρατό[...]»'', Εφημερίδα «Τα Νέα», [[7 Ιανουαρίου]] [[1952]]</ref> |
||
Έκδοση από την 04:23, 18 Νοεμβρίου 2007
 |
Η ακρίβεια του λήμματος αμφισβητείται. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών (ΙΔΕΑ) ήταν μια μυστική παραστρατιωτική οργάνωση αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού που για αρκετές δεκαετίες δυνάστευε αναίτια τις Ένοπλες Δυνάμεις και επηρεάσε περισσότερο αντεθνικά την πολιτική πορεία της Ελλάδας. Γι΄ αυτή την οργάνωση που απετέλεσε το παρακράτος της εποχής της ακολουθεί η παρακάτω ανάλυση:
Γενικά - Ψυχολογία
Ίδρυση
Ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1944 στην Αθήνα{Ν. Αντωνακέας, Φως εις το σκότος της κατοχής : Εθνική αντίστασις 1941-1944 : Ηρωϊσμοί - αυτοθυσίαι, αθλιότητες - προδοσίαι, Αθήνα, 1947} από ένα εκπρόσωπο της «ΕΝΑ» (Ένωση Νέων Αξιωματικών) και έξι αντιπροσώπους της «Τρίαινας», που ήταν αντικομμουνιστικές[εκκρεμεί παραπομπή] και φιλοβασιλικές[εκκρεμεί παραπομπή] οργανώσεις που είχαν ιδρυθεί από αξιωματικούς μονάδων του Ελληνικού Στρατού στην Μέση Ανατολή κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σκοπός του ΙΔΕΑ ήταν η πλήρης διάλυση του κομμουνιστικού κινήματος και η εγκαθίδρυση και αναπαραγωγή του στρατιωτικού μηχανισμού στην οργάνωση του αστικού μεταπολεμικού κράτους στην Ελλάδα[εκκρεμεί παραπομπή]. Η αντίληψη και ουσιαστική θέση του ΙΔΕΑ ήταν η ταύτιση του στρατού με το έθνος και η πλήρης ανεξαρτησία του από την πολιτική εξουσία. Ουσιαστικός θεσμός έκφρασης των εθνικών συμφερόντων θα ήταν ο ίδιος ο ΙΔΕΑ, ενώ πουθενά στις θέσεις του ΙΔΕΑ δεν αναφέρεται η μοναρχία[εκκρεμεί παραπομπή].
Το Κίνημα του ΙΔΕΑ
Την νύχτα 30/31 Μαΐου 1951, μετά την παραίτηση του Αλέξανδρου Παπάγου από το αξίωμα του αρχιστράτηγου με σκοπό να πολιτευθεί, αξιωματικοί του ΙΔΕΑ που πίστευαν ότι η παραίτηση έγινε μετά από πιέσεις της βασιλικής οικογένειας, επιχείρησαν πραξικόπημα που αποτράπηκε μετά από λίγες ώρες με παρέμβαση του ίδιου του Παπάγου.[εκκρεμεί παραπομπή]. Οι αξιωματικοί που είχαν ηγηθεί της απόπειρας απομακρύνθηκαν από το στρατό αλλά τους δόθηκε αμνηστία. Το ΑΣΣ (Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο), αποφάσισε και πήρε σκληρά μέτρα εναντίον του ΙΔΕΑ όπως προκείπτει από τα πρακτικά που δημοσιεύτηκαν.[1] Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η πλευρά των υπερασπιστών του ΙΔΕΑ επικεντρωνόταν στο γεγονός ότι το ο εμπνευστής του κινήματος της 30 Μαϊου, o Tαξίαρχoς Χρηστέας, ήταν σε πολεμική διαθεσίμοτητα ως ανάπηρος πολέμου. Το ίδιο και ο Συνταγματάρχης Καραμπότσος, ενώ ο έτερος των πρωτετίων είχε χασει τον αδελφό του στον πόλεμο (Κουρούκλης). Αυτό τεκμηριώνεται από τις ανακρίσεις και τα στρατιωτικά μητρώα των πρωταιτίων.[2] Στη συνεδρίασή του το ΑΣΣ με συντριπτική πλειοψηφία (16 θετικές, 1 λευκή και 1 αρνητική ψήφο), ζήτησε να μην ψηφίσει ο στρατός στις επόμενες εκλογές, διότι, κατά τον ΑΓΕΣ Θρασύβουλο Τσακαλώτο, υπήρχε κίνδυνος να επηρεαστεί το ελεύθερο πολιτικό φρόνημα των στρατιωτών από τους αξιωματικούς. O ΙΔΕΑ έπαψε να υφίσταται το 1951. Τα πρακτικά αυτών των σημαντικών αποφάσεων του ΑΣΣ διέρρευσαν στον τύπο,[1] από κύκλους εναντιούμενους στον Παπάγο[εκκρεμεί παραπομπή]. Οι εφημερίδες «Τα Νέα» και «Το Βήμα», με συνεχή δημοσιεύματα τα έτη 1951 και 1952, καλούσαν το ΑΣΣ να δείξει ανεκτικότητα έναντι του ΙΔΕΑ.[3][4]
Σημειώσεις
- ↑ 1,0 1,1 Δημοσίευση των πρακτικών του ΑΣΣ, Εφημερίδα «Το Βήμα», 21 Αυγούστου 1951
- ↑ «Ο Παπάγος και οι Άγγλοι», Λεονταρίτης
- ↑ «Το Βήμα» μέμφεται τη βούληση του ΑΣΣ να απέχει ο στρατός από τις εκλογές, για να μην επηρεαστεί το φρόνημα των στρατιωτών, Εφημερίδα «Το Βήμα», 19 Αυγούστου 1951
- ↑ «Τα Νέα» καλούν το ΑΣΣ να μην δημιουργεί προβλήματα στον στρατό ασχολούμενο με τον ΙΔΕΑ: «Οι άκαιροι δίκες και οι αναδρομικές διώξεις σε τίποτα δεν ωφελούν τον στρατό[...]», Εφημερίδα «Τα Νέα», 7 Ιανουαρίου 1952
Πηγές
Εφημερίδες
Σημείωση: Oι παραπομπές σε εφημερίδες δεν έχουν συντάκτη γιατί είναι στην πρώτη σελίδα ως κύριο θέμα.
- Τμήμα των πρακτικών των ανακρίσεων , Λεονταρίτης, "Ο Παπάγος, το στέμα και οι Αγγλοι"
- «Το Βήμα» μέμφεται τη βούληση του ΑΣΣ να απέχει ο στρατός από τις εκλογές, για να μην επηρεαστεί το φρόνημα των στρατιωτών, Εφημερίδα «Το Βήμα», 19 Αυγούστου 1951
- Δημοσίευση των πρακτικών του ΑΣΣ, Εφημερίδα «Το Βήμα», 21 Αυγούστου 1951
- «Τα Νέα» καλούν το ΑΣΣ να μην δημιουργεί προβλήματα στον στρατό ασχολούμενο με τον ΙΔΕΑ: «Οι άκαιροι δίκες και οι αναδρομικές διώξεις σε τίποτα δεν ωφελούν τον στρατό[...]», Εφημερίδα «Τα Νέα», 7 Ιανουαρίου 1952
Βιβλία
- «Ο Παπάγος, το Στέμμα και οι Άγγλοι», Λεονταρίτης
- "Φαινόμενα Τρομοκρατίας. Ο ελληνικός νεοφασισμός μέσα από τα αρχεία των Μυστικών Υπηρεσιών", Νίκος Κλειτσίκας, Andrea Speranzoni, Προσκήνιο, Αθήνα 2003