Αϊμερίκ ντε Πεγκιλιάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
34kor34 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Σύνδεσμος
Γραμμή 4: Γραμμή 4:
}}
}}


Ο '''Αιμερίκ ντε Πεγκιλάν''' (Aimeric de Péguilhan ή Aimery de Peguillan ή Pégulhan) [[Πεγκιλάν]] περ. 1170 - [[Λομβαρδία]] ; περ. 1230), ήταν [[Προβηγκία|Προβηγκιανός]] τροβαδούρος, από τους σημαντικότερους του Μεσαίωνα.
Ο '''Αιμερίκ ντε Πεγκιλάν''' (Aimeric de Péguilhan ή Aimery de Peguillan ή Pégulhan) [[Πεγκιλάν]] περ. 1170 - [[Λομβαρδία]] ; περ. 1230), ήταν [[Προβηγκία|Προβηγκιανός]] [[τροβαδούρος]], από τους σημαντικότερους του Μεσαίωνα.


Γεννήθηκε στο Πεγκιλάν της -σημερινής- [[Γασκώνη]]ς, ιστορικής περιοχής της Ν. Γαλλίας, κοντά στα ισπανικά σύνορα. Ωστόσο, η γενέτειρά του αμφισβητείται και, από κάποιους ερευνητές, θεωρείται ότι γεννήθηκε στην [[Τουλούζη]]. <ref>Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 4:472</ref> Καταγόταν από αστική οικογένεια και ο πατέρας του ήταν έμπορος υφασμάτων. Πρώτος πάτρονας του Αιμερίκ υπήρξε ο κόμης της Τουλούζης, Ραϋμόνδος ο Ε’ (Raimon V) και, κατόπιν, ο γιος του Ραϋμόνδος ο ΣΤ’ (Raimon VI). Αναγκάστηκε να εκπατριστεί υπό την απειλή των εκκαθαρίσεων κατά θρησκευτικής αίρεσης των [[Καθαροί|Αλβιγηνών]] (Albigensian) και πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα στην Ισπανία. Κατόπιν, πήγε στη Λομβαρδία όπου βρισκόταν υπό των αρχόντων του Este και του Malaspina. <ref>http://www.enciclopedia.cat/EC-GEC-0001361.xml</ref> Εκεί έζησε την υπόλοιπη ζωή του, μένοντας πιστός στην αίρεση, <ref>Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 4:472</ref> ή κατά άλλη εκδοχή επέστρεψε στην Τουλούζη για χάρη μιας κρυφής αγαπημένης του.
Γεννήθηκε στο Πεγκιλάν της -σημερινής- [[Γασκώνη]]ς, ιστορικής περιοχής της Ν. Γαλλίας, κοντά στα ισπανικά σύνορα. Ωστόσο, η γενέτειρά του αμφισβητείται και, από κάποιους ερευνητές, θεωρείται ότι γεννήθηκε στην [[Τουλούζη]]. <ref>Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 4:472</ref> Καταγόταν από αστική οικογένεια και ο πατέρας του ήταν έμπορος υφασμάτων. Πρώτος πάτρονας του Αιμερίκ υπήρξε ο κόμης της Τουλούζης, Ραϋμόνδος ο Ε’ (Raimon V) και, κατόπιν, ο γιος του Ραϋμόνδος ο ΣΤ’ (Raimon VI). Αναγκάστηκε να εκπατριστεί υπό την απειλή των εκκαθαρίσεων κατά θρησκευτικής αίρεσης των [[Καθαροί|Αλβιγηνών]] (Albigensian) και πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα στην Ισπανία. Κατόπιν, πήγε στη Λομβαρδία όπου βρισκόταν υπό των αρχόντων του Este και του Malaspina. <ref>http://www.enciclopedia.cat/EC-GEC-0001361.xml</ref> Εκεί έζησε την υπόλοιπη ζωή του, μένοντας πιστός στην αίρεση, <ref>Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 4:472</ref> ή κατά άλλη εκδοχή επέστρεψε στην Τουλούζη για χάρη μιας κρυφής αγαπημένης του.

Έκδοση από την 06:13, 3 Οκτωβρίου 2017

Αϊμερίκ ντε Πεγκιλιάν
Ο Αιμερίκ ντε Πεγκιλάν από ένα βιβλίο με τραγούδια (chansonnier) του 13ου αιώνα, που φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Aimeric de Péguilhan (Οξιτανικά)
Γέννηση12ος αιώνας[1] ή 1175[2]
Τουλούζη[1]
Θάνατος1228[1] και 1225[2]
Λομβαρδία
Ιδιότητατροβαδούρος[1], ποιητής[1] και συνθέτης
ΚίνημαΜεσαιωνική μουσική
Καλλιτεχνικά ρεύματαΜεσαιωνική μουσική
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αιμερίκ ντε Πεγκιλάν (Aimeric de Péguilhan ή Aimery de Peguillan ή Pégulhan) Πεγκιλάν περ. 1170 - Λομβαρδία ; περ. 1230), ήταν Προβηγκιανός τροβαδούρος, από τους σημαντικότερους του Μεσαίωνα.

Γεννήθηκε στο Πεγκιλάν της -σημερινής- Γασκώνης, ιστορικής περιοχής της Ν. Γαλλίας, κοντά στα ισπανικά σύνορα. Ωστόσο, η γενέτειρά του αμφισβητείται και, από κάποιους ερευνητές, θεωρείται ότι γεννήθηκε στην Τουλούζη. [3] Καταγόταν από αστική οικογένεια και ο πατέρας του ήταν έμπορος υφασμάτων. Πρώτος πάτρονας του Αιμερίκ υπήρξε ο κόμης της Τουλούζης, Ραϋμόνδος ο Ε’ (Raimon V) και, κατόπιν, ο γιος του Ραϋμόνδος ο ΣΤ’ (Raimon VI). Αναγκάστηκε να εκπατριστεί υπό την απειλή των εκκαθαρίσεων κατά θρησκευτικής αίρεσης των Αλβιγηνών (Albigensian) και πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα στην Ισπανία. Κατόπιν, πήγε στη Λομβαρδία όπου βρισκόταν υπό των αρχόντων του Este και του Malaspina. [4] Εκεί έζησε την υπόλοιπη ζωή του, μένοντας πιστός στην αίρεση, [5] ή κατά άλλη εκδοχή επέστρεψε στην Τουλούζη για χάρη μιας κρυφής αγαπημένης του.

Είναι γνωστό ότι άφησε παρακαταθήκη τουλάχιστον πενήντα έργα, αλλά σώζεται η μουσική μόνον για έξι από αυτά:

  • Atressi• m pren com fai al jogador
  • Cel que s'irais ni guerrej 'ab amor
  • En Amor trop alques en que• m refraing
  • En greu pantais m'a tengut longamen
  • Per solatz d'autrui chan soven
  • Qui la vi, en ditz

Τα περισσότερα από τα έργα του ήταν απλά τραγούδια του καιρού του (cansos), προβηγκιανά sirventés, ερωτικά μοιρολόγια (planhs), [6] και λίγα πιο δεξιοτεχνικά tensos (γραμμένα μαζί με τους συγχρόνους του Sordello και Albertet de Sestaro). [7]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Paul de Roux: «Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays» (Γαλλικά) Éditions Robert Laffont. 1994. σελ. 28. ISBN-13 978-2-221-06888-5. ISBN-10 2-221-06888-2.
  2. 2,0 2,1 (Γαλλικά) Encyclopædia Universalis. Encyclopædia Britannica Inc.. aimeric-de-peguilhan.
  3. Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 4:472
  4. http://www.enciclopedia.cat/EC-GEC-0001361.xml
  5. Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 4:472
  6. Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 4:472
  7. Gaunt & Kay (1999), σελ. 279

Πηγές

  • «Λεξικό Μουσικής και Μουσικών» (Dictionary of Music and Musicians) του George Grove, D.C.L (Oxford, 1880)
  • Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, εκδ. 1981, 1996 (ΠΛΜ)
  • Gaunt, Simon, and Kay, Sarah (edd.) The Troubadours: An Introduction. Cambridge: Cambridge University Press, 1999.ISBN 0-521-57473-0.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Aimeric de Peguilhan της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).