Δικαίωμα ψήφου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8: Γραμμή 8:
Στην Ελλάδα δικαίωμα [[ψήφος|ψήφου]] έχουν όσοι οι Έλληνες πολίτες έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους και είναι εγγεγραμμένοι σε εκλογικούς καταλόγους ενός [[δήμος|δήμου]] ή της χώρας, εφόσον δεν στερούνται του δικαιώματος του εκλέγειν. Στερούνται του δικαιώματος όσοι τελούν σε καθεστώς πλήρους στερητικής δικαστικής συμπαράστασης σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Αστικός. Επίσης, εκείνοι που διατελούν, σύμφωνα με τις διατάξεις του [[Αστικός Κώδικας|Αστικού Κώδικα]] σε πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση και εκείνοι που το στερήθηκαν για δεδομένο χρονικό διάστημα εξαιτίας αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για [[έγκλημα|εγκλήματα]] του [[Ποινικός Κώδικας|ποινικού]] και στρατιωτικού ποινικού κώδικα<ref>{{cite web|url=http://www.ypes.gr/el/Elections/NationalElections/DeputyElections/InterestCitizen/|title=Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης|publisher=[[Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης]]|accessdate=11 Οκτωβρίου 2016}}</ref>.
Στην Ελλάδα δικαίωμα [[ψήφος|ψήφου]] έχουν όσοι οι Έλληνες πολίτες έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους και είναι εγγεγραμμένοι σε εκλογικούς καταλόγους ενός [[δήμος|δήμου]] ή της χώρας, εφόσον δεν στερούνται του δικαιώματος του εκλέγειν. Στερούνται του δικαιώματος όσοι τελούν σε καθεστώς πλήρους στερητικής δικαστικής συμπαράστασης σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Αστικός. Επίσης, εκείνοι που διατελούν, σύμφωνα με τις διατάξεις του [[Αστικός Κώδικας|Αστικού Κώδικα]] σε πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση και εκείνοι που το στερήθηκαν για δεδομένο χρονικό διάστημα εξαιτίας αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για [[έγκλημα|εγκλήματα]] του [[Ποινικός Κώδικας|ποινικού]] και στρατιωτικού ποινικού κώδικα<ref>{{cite web|url=http://www.ypes.gr/el/Elections/NationalElections/DeputyElections/InterestCitizen/|title=Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης|publisher=[[Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης]]|accessdate=11 Οκτωβρίου 2016}}</ref>.


==Βιβλιογραφία==
*Γιάννης Ζ. Δρόσος, ''Το δικαίωμα ψήφου των εκτός επικρατείας Ελλήνων εκλογέων'', εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλας, 1990
*Αθανάσιος Γ. Ξηρός, ''Το δικαίωμα της ψήφου των ναυτικών'', εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλας, 1992
*Μάρω Παντελίδου Μαλούτα, ''Μισός αιώνας γυναικείας ψήφου, μισός αιώνας γυναίκες στη Βουλή'', Βουλή των Ελλήνων, 2007
==Παραπομπές σημειώσεις==
==Παραπομπές σημειώσεις==
<references />
<references />


==Σχετική βιβλιογραφία==
*Γιάννης Ζ. Δρόσος, 1990, ''Το δικαίωμα ψήφου των εκτός επικρατείας Ελλήνων εκλογέων'', Αθήνα: Αντ. Ν. Σάκκουλας,
*Αθανάσιος Γ. Ξηρός, 1992, ''Το δικαίωμα της ψήφου των ναυτικών'', Αθήνα: Αντ. Ν. Σάκκουλας.
*Μάρω Παντελίδου Μαλούτα, 2007, ''Μισός αιώνας γυναικείας ψήφου, μισός αιώνας γυναίκες στη Βουλή'', Αθήνα: Βουλή των Ελλήνων.
[[Κατηγορία:Εκλογικά δικαιώματα]]
[[Κατηγορία:Εκλογικά δικαιώματα]]

Έκδοση από την 16:13, 11 Οκτωβρίου 2016

Το δικαίωμα ψήφου είναι το δικαίωμα του εκλέγειν στις πολιτικές εκλογές, αν και ο όρος χρησιμοποιείται κατά περίπτωση για κάθε δικαίωμα ψήφου[1][2][3]. Το δικαίωμα υποψηφιότητας για κάποιο λειτούργημα ονομάζεται δυνατότητα υποψηφιότητας και ο συνδυασμός των δύο δικαιωμάτων του εκλέγειν και εκλέγεσθαι ονομάζεται ενίοτε πλήρες διακαίωμα ψήφου[4]. Σε πολλές γλώσσες, το δικαίωμα του εκλέγειν ονομάζεται δικαίωμα ψήφου και το δικαίωμα του εκλέγεσθαι παθητικό δικαίωμα ψήφου. Στην αγγλοσαξονική επικράτεια, τα συγκεκριμένα δικαιώματα ονομάζονται σε πολλές. περιπτώσεις ενεργητικό και παθητικό δικαίωμα ψήφου[5].

Το δικαίωμα ψήφου γίνεται συχνά αντιληπτό από την οπτική γωνία της εκλογής εκπροσώπων. Ωστόσο, ισχύει εξίσου για δημοψηφίσματα και πρωτοβουλίες. Η συμμετοχή σε ψηφοφορία περιγράφει όχι μόνο το νομικό δικαίωμα ψήφου, αλλά και το πρακτικό ζήτημα του κατά πόσον θα τεθεί ένα θέμα σε ψηφοφορία. Η χρησιμότητα και η αποτελεσματικότητα οποιασδήποτε ψηφοφορίας μειώνεται όταν τα σημαντικά ζητήματα αποφασίζονται μονομερώς από εκλεγμένους ή μη εκλεγμένους εκπροσώπους.

Στις περισσότερες αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες, όσοι κατέχουν δικαίωμα ψήφου -συνήθως όσοι βρίσκονται στην κατάλληλη ηλικία ψήφου-, μπορούν να ψηφίσουν σε εκλογές εκπροσώπους. Ψηφοφορία χορηγείται στους τυγχάνουν οι πολίτες όταν έχουν συμπληρώσει την ηλικία ψήφου. Το τι θεωρείται πολίτης που πληροί τις προϋποθέσεις εξαρτάται από την απόφαση της εκάστοτε κυβέρνησης και το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο, αλλά οι σε γενικές γραμμές οι περισσότερες δημοκρατίες δεν χορηγούν διαφορετικά δικαιώματα ψήφου επί τη βάσει του φύλου ή της φυλής. Κάτοικοι μη πολίτες μιας χώρας έχουν συνήθως δικαίωμα ψήφου σε χώρες στενά συνδεδεμένες με ενιαίο διοικητικό σύστημα (π.χ., οι πολίτες της Κοινοπολιτείας και οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης)[6].

Το δικαίωμα ψήφου στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα δικαίωμα ψήφου έχουν όσοι οι Έλληνες πολίτες έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους και είναι εγγεγραμμένοι σε εκλογικούς καταλόγους ενός δήμου ή της χώρας, εφόσον δεν στερούνται του δικαιώματος του εκλέγειν. Στερούνται του δικαιώματος όσοι τελούν σε καθεστώς πλήρους στερητικής δικαστικής συμπαράστασης σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Αστικός. Επίσης, εκείνοι που διατελούν, σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα σε πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση και εκείνοι που το στερήθηκαν για δεδομένο χρονικό διάστημα εξαιτίας αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για εγκλήματα του ποινικού και στρατιωτικού ποινικού κώδικα[7].

Παραπομπές σημειώσεις

  1. Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. «American Heritage Dictionary Entry: suffrage». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2015. 
  2. «Definition of "suffrage" – Collins English Dictionary». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2015. 
  3. «suffrage – definition of suffrage in English from the Oxford dictionary». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2015. 
  4. «>> social sciences >> Women's Suffrage Movement». glbtq. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2013. 
  5. «Deprivation of the Right to Vote — ACE Electoral Knowledge Network». Aceproject.org. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2013. 
  6. Για παράδειγμα βλ. «Who is eligible to vote at a UK general election?». The Electoral Commission ; «Can I vote?». European Parliament Information Office in the United Kingdom ; «Why Can Commonwealth Citizens Vote in the U.K.? An Expat Asks». The Wall Street Journal. 27 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016. 
  7. «Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης». Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2016. 

Σχετική βιβλιογραφία

  • Γιάννης Ζ. Δρόσος, 1990, Το δικαίωμα ψήφου των εκτός επικρατείας Ελλήνων εκλογέων, Αθήνα: Αντ. Ν. Σάκκουλας,
  • Αθανάσιος Γ. Ξηρός, 1992, Το δικαίωμα της ψήφου των ναυτικών, Αθήνα: Αντ. Ν. Σάκκουλας.
  • Μάρω Παντελίδου Μαλούτα, 2007, Μισός αιώνας γυναικείας ψήφου, μισός αιώνας γυναίκες στη Βουλή, Αθήνα: Βουλή των Ελλήνων.