Ερμενγκόλ Γ΄ του Ουρζέλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
JSion (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ο JSion μετακίνησε τη σελίδα Ερμενγόλ Γ΄ του Ουρζέλ στη Ερμενγκόλ Γ΄ του Ουρζέλ
JSion (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Cerit2.jpg|thumb|Οι Κόμητες Ερμενγόλ Γ΄ και Ραϊμόνδος-Βερανζέρος Α΄ της Βαρκελώνης (''Liber Feudorum Ceritaniae'').]]
[[Αρχείο:Cerit2.jpg|thumb|Οι Κόμητες Ερμενγόλ Γ΄ και Ραϊμόνδος-Βερανζέρος Α΄ της Βαρκελώνης (''Liber Feudorum Ceritaniae'').]]
Ο '''Ερμενγόλ Γ΄''' (''Ermengol I d'Urgell'' στα [[καταλανικά]]) μεταξύ 1031 και 1033 - 1065), γνωστός ως ''de Barbastro'', υπήρξε [[Κομητεία του Ουρχέλ|Κόμης του Ουρχέλ]] από το [[1038]] ως το [[1065]]. Ήταν γιος του [[Ερμενγόλ Β΄ του Ουρχέλ|Ερμενγόλ Β΄]], Κόμη του Ουρχέλ, και της Κωνσταντίας<ref name=FMG>[http://fmg.ac/Projects/MedLands/CATALAN%20NOBILITY.htm#ArmengolIIIUrgeldied1065 Armengol III sur ''Medieval Lands'' (Foundation for Medieval Genealogy].</ref>.
Ο '''Ερμενγκόλ Γ΄''' (''Ermengol I d'Urgell'' στα [[καταλανικά]]) μεταξύ 1031 και 1033 - 1065), γνωστός ως «του Μπαρβάστρο» (''de Barbastro)'', υπήρξε [[Κομητεία του Ουρζέλ|Κόμης του Ουρχέλ]] από το [[1038]] ως το [[1065]]. Ήταν γιος του [[Ερμενγόλ Β΄ του Ουρχέλ|Ερμενγόλ Β΄]], Κόμη του Ουρζέλ, και της Κωνσταντίας<ref name=FMG>[http://fmg.ac/Projects/MedLands/CATALAN%20NOBILITY.htm#ArmengolIIIUrgeldied1065 Armengol III sur ''Medieval Lands'' (Foundation for Medieval Genealogy].</ref>.


== Βιογραφία ==
== Βιογραφία ==
Συμμαχώντας με τον ξάδερφό του [[Ραϊμόνδος Βερανζέρος Α΄ της Βαρκελώνης|Ραϊμόνδο-Βερανζέρο Α΄]], [[Κατάλογος των Κόμητων της Βαρκελώνης|Κόμη της Βαρκελώνης]], επιχείρησε να αντιμετωπίσει την μείωση της εξουσίας των Κόμητων επί των ευγενών. Συνεργάστηκαν, επίσης, στα πλαίσια της ''[[Reconquista]]'' όπου και έλαβε το ένα τρίτο των κατακτημένων περιοχών, καταλαμβάνοντας το [[1050]] την [[Καμαράσα]] και την [[Κουμπέλς]] αφού τις πήρε από τον έλεγχο του [[Γιουσούφ της Λέριδα|Γιουσούφ]], [[Ταϊφά της Λέριδα|Εμίρη της Λέριδα]]. Το 1039–1040, ο Ερμενγόλ και ο Ραϊμόνδος-Βερανζέρος συμμάχησαν ενάντια στον [[Ραμόν Α΄ της Σερδάνια|Ραϊμόνδο]], [[Κομητεία της Σερδάνια|Κόμη της Σερδάνια]]. Αργότερα, στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, ο Ραϊμόνδος-Βερανζέρος πλήρωσε 20,000 ''[[Solidus (νόμισμα)|solidi]]'' για την στρατιωτική ενίσχυση του Ερμενγόλ<ref>Lewis 1965, p. 380.</ref>.
Συμμαχώντας με τον ξάδερφό του [[Ραϋμόνδος |Ραϋμόνδο-Βερεγγάριο Α΄]], [[Κατάλογος των Κόμητων της Βαρκελώνης|Κόμη της Βαρκελώνης]], επιχείρησε να αντιμετωπίσει την μείωση της εξουσίας των κόμητων επί των ευγενών. Συνεργάστηκαν στην κατάκτηση περιοχών της σημερινής Καταλονίας κάτω από μουσουλμανικό έλεγχο όπου και έλαβε το ένα τρίτο των κατακτημένων περιοχών, καταλαμβάνοντας το [[1050]] την [[Καμαράσα|Καμαράζα]] και την [[Κουμπέλς]] αφού τις πήρε από τον έλεγχο του [[Γιουσούφ της Λέριδα|Γιουσούφ]], [[Εμιράτο της Λάριδα|Εμίρη της Λέριδα]]. Το 1039–1040, ο Ερμενγόλ και ο Ραϋμόνδος-Βερεγγάριος συμμάχησαν ενάντια στον [[Ραμόν Α΄ της Σερδάνια|Ραϊμόνδο]], [[Κομητεία της Σερδάνια|Κόμη της Σερδάνια]]. Αργότερα, στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, ο Ραϋμόνδος-Βερεγγάριος πλήρωσε 20,000 ''σόλιδους ''για την στρατιωτική ενίσχυση του Ερμενγόλ<ref>Lewis 1965, p. 380.</ref>.


Συμμετείχε στην [[Σταυροφορία του Μπαρμπάστρο]] το 1064 υπό την ηγεσία του [[Σάντσο Α΄ της Αραγωνίας|Σάντσο Ραμίρεθ]], [[Κατάλογος των βασιλέων της Αραγωνίας|Βασιλιά της Αραγωνίας]]. Όταν το [[Μπαρμπάστρο]] κατελήφθη, οι Σταυροφόροι του ανέθεσαν την φύλαξη της πόλης. Πέθανε το 1065, υπερασπιζόμενός την απέναντι σε μια αντεπίθεση των Μαυριτανών.
Συμμετείχε στην [[Σταυροφορία του Μπαρβάστρο]] το 1064 υπό την ηγεσία του [[Σάντσο Α΄ της Αραγωνίας|Σάντσο Ραμίρεθ]], [[Κατάλογος των βασιλέων της Αραγωνίας|Βασιλιά της Αραγωνίας]]. Όταν το [[Μπαρβάστρο]] κατελήφθη, οι Σταυροφόροι του ανέθεσαν την φύλαξη της πόλης. Πέθανε το 1065, υπερασπιζόμενός την απέναντι σε μια αντεπίθεση των Μαυριτανών.


== Γάμος και απόγονοι ==
== Γάμος και απόγονοι ==
Είχε νυμφευθεί σε πρώτο γάμο κατά το 1050 την Αδελαΐδα, κόρη του Γουλιέλμου, [[Κομητεία του Μπεσαλού|Κόμη του Μπεσαλού]], και της Αδελαΐδας. Πέθανε πριν από τον Μάιο του 1055, αφήνοντας δύο απογόνους<ref name=FMG/> :
Είχε νυμφευθεί σε πρώτο γάμο κατά το 1050 την Αδελαΐδα, κόρη του Γουλιέλμου, [[Κομητεία του Μπεσαλού|Κόμη του Μπεσαλού]], και της Αδελαΐδας. Πέθανε πριν από τον Μάιο του 1055, αφήνοντας δύο απογόνους<ref name=FMG/> :
* τον [[Ερμενγόλ Δ΄ του Ουρχέλ|Ερμενγόλ]] (περίπου 1050 † 1092)
* τον [[Ερμενγόλ Δ΄ του Ουρχέλ|Ερμενγκόλ]] (περίπου 1050 † 1092)
* την Ισαβέλλα (1071), η οποία παντρεύτηκε κατά το 1065 τον [[Σάντσο Α΄ της Αραγωνίας|Σάντσο Ραμίρεθ]], [[Κατάλογος των βασιλέων της Αραγωνίας|Βασιλιά της Αραγωνίας]], και έπειτα κατά το 1071 τον [[Γουλιέλμος-Ραϊμόνδος Α΄ της Σερδάνια|Γουλιέλμο-Ραϊμόνδο Α΄]], [[Κομητεία της Σερδάνια|Κόμη της Σερδάνια]].
* την Ισαβέλλα (1071), η οποία παντρεύτηκε κατά το 1065 τον [[Σάντσο Α΄ της Αραγωνίας|Σάντσο Ραμίρεθ]], [[Κατάλογος των βασιλέων της Αραγωνίας|Βασιλιά της Αραγωνίας]], και έπειτα κατά το 1071 τον [[Γουλιέλμος-Ραϋμόνδος Α΄ της Σερδάνια|Γουλιέλμο-Ραϋμόνδο Α΄]], [[Κομητεία της Σερδάνια|Κόμη της Σερδάνια]].


Ο Ερμενγόλ ξανανυμφεύθηκε στην συνέχεια με την Κλημεντία, πιθανή κόρη του [[Βερνάρδος Β΄ του Μπιγκόρ|Βερνάρδο Β΄]], [[Κατάλογος των Κόμητων του Μπιγκόρ|Κόμη του Μπιγκόρ]] και της Κλημεντίας<ref name=FMG/>, με την οποία απέκτησε :
Ο Ερμενγκόλ ξανανυμφεύθηκε στην συνέχεια με την Κλημεντία, πιθανή κόρη του [[Βερνάρδος Β΄ του Μπιγκόρ|Βερνάρδο Β΄]], [[Κατάλογος των Κόμητων του Μπιγκόρ|Κόμη του Μπιγκόρ]] και της Κλημεντίας<ref name=FMG/>, με την οποία απέκτησε :
* τον Ραϊμόνδο,
* τον Ραϊμόνδο,
* τον Γουλιέλμο,
* τον Γουλιέλμο,
* τον Βερανζέρο, και
* τον Βερεγγάριο, και
* τον Σάντσα, η οποία παντρεύτηκε τον [[Ούγος Β΄ του Αμπούριας|Ούγο Β΄]], [[Κομητεία του Αμπούριας|Κόμη του Αμπούριας]]
* τον Σάντσα, η οποία παντρεύτηκε τον [[Ούγος Β΄ του Αμπούριας|Ούγο Β΄]], [[Κομητεία του Αμπούριας|Κόμη του Αμπούριας]]



Έκδοση από την 18:56, 28 Οκτωβρίου 2014

Οι Κόμητες Ερμενγόλ Γ΄ και Ραϊμόνδος-Βερανζέρος Α΄ της Βαρκελώνης (Liber Feudorum Ceritaniae).

Ο Ερμενγκόλ Γ΄ (Ermengol I d'Urgell στα καταλανικά) μεταξύ 1031 και 1033 - 1065), γνωστός ως «του Μπαρβάστρο» (de Barbastro), υπήρξε Κόμης του Ουρχέλ από το 1038 ως το 1065. Ήταν γιος του Ερμενγόλ Β΄, Κόμη του Ουρζέλ, και της Κωνσταντίας[1].

Βιογραφία

Συμμαχώντας με τον ξάδερφό του Ραϋμόνδο-Βερεγγάριο Α΄, Κόμη της Βαρκελώνης, επιχείρησε να αντιμετωπίσει την μείωση της εξουσίας των κόμητων επί των ευγενών. Συνεργάστηκαν στην κατάκτηση περιοχών της σημερινής Καταλονίας κάτω από μουσουλμανικό έλεγχο όπου και έλαβε το ένα τρίτο των κατακτημένων περιοχών, καταλαμβάνοντας το 1050 την Καμαράζα και την Κουμπέλς αφού τις πήρε από τον έλεγχο του Γιουσούφ, Εμίρη της Λέριδα. Το 1039–1040, ο Ερμενγόλ και ο Ραϋμόνδος-Βερεγγάριος συμμάχησαν ενάντια στον Ραϊμόνδο, Κόμη της Σερδάνια. Αργότερα, στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, ο Ραϋμόνδος-Βερεγγάριος πλήρωσε 20,000 σόλιδους για την στρατιωτική ενίσχυση του Ερμενγόλ[2].

Συμμετείχε στην Σταυροφορία του Μπαρβάστρο το 1064 υπό την ηγεσία του Σάντσο Ραμίρεθ, Βασιλιά της Αραγωνίας. Όταν το Μπαρβάστρο κατελήφθη, οι Σταυροφόροι του ανέθεσαν την φύλαξη της πόλης. Πέθανε το 1065, υπερασπιζόμενός την απέναντι σε μια αντεπίθεση των Μαυριτανών.

Γάμος και απόγονοι

Είχε νυμφευθεί σε πρώτο γάμο κατά το 1050 την Αδελαΐδα, κόρη του Γουλιέλμου, Κόμη του Μπεσαλού, και της Αδελαΐδας. Πέθανε πριν από τον Μάιο του 1055, αφήνοντας δύο απογόνους[1] :

Ο Ερμενγκόλ ξανανυμφεύθηκε στην συνέχεια με την Κλημεντία, πιθανή κόρη του Βερνάρδο Β΄, Κόμη του Μπιγκόρ και της Κλημεντίας[1], με την οποία απέκτησε :

Τέλος, νυμφεύθηκε για τρίτη φορά κατά το 1063 την Σανσία της Αραγωνίας, κόρη του Ραμίρο Α΄, Βασιλιά της Αραγωνίας, και της Γισβέργας της Φουά[1].

Παραπομπές

Δείτε επίσης

Κύρια πηγή

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Ermengol III, Count of Urgell της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Άλλες πηγές

  • Archibald R. Lewis, « The Development of Southern French and Catalan Society, 718–1050 », dans University of Texas Press:, Austin, 1965
  • Pierre Ponsich, « Le Conflent et ses comtes du IXe au XIIe siècle », dans Etudes Roussillonnaises, vol. 1, 1951, p. 241-344.
  • Martin Aurell i Cardona, « Jalons pour une enquête sur les stratégies matrimoniales des comtes Catalans (IXe-XIe s.) », dans Symposium internacional, vol. 1, 1991, p. 281-364.
Προκάτοχος:
Ερμενγόλ Β΄
Κόμης του Ουρχέλ Διάδοχος:
Ερμενγόλ Δ΄