Άλμα εις ύψος

Η Ρωσίδα άλτρια Γιέλενα Σλεσαρένκο σε μια αποτυχημένη προσπάθεια, ρίχνοντας τον πήχη.

Το άλμα εις ύψος είναι ένα από τα αγωνίσματα του στίβου. Οι αγωνιζόμενοι πρέπει να πάρουν φόρα και να περάσουν πάνω από τον πήχη (οριζόντια ράβδος) χωρίς να τον ρίξουν κάτω.

Ιστορία του αγωνίσματος

Ως πρώτος αθλητής στην ιστορία του αγωνίσματος αναφέρεται ο Άγγλος Δ. Γουόκερ, ο οποίος το 1834 υπερπήδησε τα 1,68μ στους αγώνες "Μπρίτσι Μάιλ Εξερσάιζ". Η επόμενη αναφορά του αγωνίσματος είναι το 1864 στην αθλητική αναμέτρηση των πανεπιστημίων Κέϊμπριτζ - Οξφόρδης, στην οποία νικητής αναδείχθηκε ο Γκόουκ με 1,65μ. Το 1866 στο 1ο Αγγλικό πρωτάθλημα στιβου επικράτησαν οι Ρούπελ και Λίτλ με την ίδια επίδοση 1,755μ. Το επόμενο ρεκόρ ήταν του Μπροκς που πήδησε 1,80μ το 1875. Πάνω από 1,90 πέρασε πρώτος ο Αμερικανός Ο. Παζ με 1,93 το 1887. Το 1912 ο Αμερικανός Τζορτζ Χόριν πέρασε πρώτος τα δύο μέτρα με 2,006μ.

Τα πρώτα παγκόσμια ρεκόρ

Τα επίσημα παγκόσμια ρεκόρ ανδρών ως το 1934 έχουν ως εξής:

• 1,65μ: Γκόουκ, 1864
• 1,755μ: Ρούπελ, 1866
• 1,755μ: Λιτλ, 1866
• 1,755μ: Μίτσελ, 1870 (ισοφ.)
• 1,80μ: Μ.Ζ. Μπροκς, 1874
• 1,80μ: Γκαζελμπροκ, 1875 (ισοφ.)
• 1,89μ: Μ.Ζ. Μπροκς, 1876
• 1,896μ: Π. Ντάβιν, 1881
• 1,93μ: Ο.Β. Παζ, 1887
• 1,971μ: Μ.Θ. Σβένεϊ, 1895
• 2,006μ: Ζ. Χόριν, 1912
• 2,014μ: Ε. Βέεσον, 1914
• 2,038μ: Χ.Μ. Όσμπορν, 1924
• 2,06μ: Β. Μάρτι, 1934

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Κανόνες του αγωνίσματος από την IAAF (Αγγλικά)