Φιλύρα Τρικάλων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Γραμμή 5: | Γραμμή 5: | ||
== Ιστορικά == |
== Ιστορικά == |
||
Το χωριό είναι |
Το χωριό είναι έως και το 1963 ονομαζόταν Λεσιανά <ref>[http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/28596 Τα Λεσιανά στο pandektis.ekt.gr]</ref> από την εποχή του [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντίου]], με πρώτη αναφορά σε [[χρυσόβουλο]] που εξέδωσε ο αυτοκράτορας [[Ανδρόνικος Γ' Παλαιολόγος]] το 1336. Η ονομασία πάρθηκε απο τα σλαβικά και σημαίνει δάσος (les). |
||
O [[Αλή Πασάς]] και μετέπειτα ο γιος του Βελής κυβέρνησαν την περιοχή την περίοδο της [[τουρκοκρατία]]ς, καταπατώντας τις εκτάσεις. |
O [[Αλή Πασάς]] και μετέπειτα ο γιος του Βελής κυβέρνησαν την περιοχή την περίοδο της [[τουρκοκρατία]]ς, καταπατώντας τις εκτάσεις. |
||
Όταν απελευθερώθηκε η [[Θεσσαλία]] το 1881, η κοινότητα εντάχθηκε στο δήμο Πιαλείων, ενώ το 1914 απέκτησε διοικιτική αυτοτέλεια. |
Όταν απελευθερώθηκε η [[Θεσσαλία]] το 1881, η κοινότητα εντάχθηκε στο δήμο Πιαλείων, ενώ το 1914 απέκτησε διοικιτική αυτοτέλεια. |
||
Έκδοση από την 20:25, 31 Μαΐου 2012
Η Φιλύρας είναι χωριό του νομού Τρικάλων. Ανήκει στη δημοτική ενότητα Πιαλείων που εντάσσεται στο δήμο Πύλης. Απέχει 20 χιλιόμετρα από την πόλη των Τρικάλων και ο μόνιμος πληθυσμός της ανέρχεται σε περίπου 400 κατοίκους.
Γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά
Βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Κόζιακα σε υψόμετρο 180 μέτρων. Το έδαφος είναι ως επί το πλείστον ημιορεινό, με καθαρά πεδινές αλλά και ορεινές εκτάσεις. Η πανίδα της περιοχής περιλαμβάνει ζαρκάδια, ελάφια και αρκούδες που ζούνε σε ένα δάσος γεμάτο καστανιές, βελανιδιές, πλατάνια και έλατα. Διάφορες πηγές υπάρχουν σε τοποθεσίες μέσα και έξω από το χωριό.
Ιστορικά
Το χωριό είναι έως και το 1963 ονομαζόταν Λεσιανά [1] από την εποχή του Βυζαντίου, με πρώτη αναφορά σε χρυσόβουλο που εξέδωσε ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Γ' Παλαιολόγος το 1336. Η ονομασία πάρθηκε απο τα σλαβικά και σημαίνει δάσος (les). O Αλή Πασάς και μετέπειτα ο γιος του Βελής κυβέρνησαν την περιοχή την περίοδο της τουρκοκρατίας, καταπατώντας τις εκτάσεις. Όταν απελευθερώθηκε η Θεσσαλία το 1881, η κοινότητα εντάχθηκε στο δήμο Πιαλείων, ενώ το 1914 απέκτησε διοικιτική αυτοτέλεια.
Κοινωνικά
Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και λιγότερο με το εμπόριο. Τα κύρια γεωργικά προϊόντα της περιοχής είναι το καλαμπόκι, το βαμβάκι, φασόλια, καρπούζια και λαχανοκομικά. Την τελευταία εικοσαετία παρατηρήθηκε μεγάλη ανάπτυξη χοιροτροφικών μονάδων, που είχε σαν αποτέσμα την παραμονή πολλών νέων στο χωριό και την ανάδειξη του χωριού σαν βασικό προμηθευτή χοιρινού κρέατος του Νομού. Έντονη είναι η δράση του πολιτιστικού συλλόγου, που με τη βοήθεια της βιβλιοθήκης και του λαογραφικού μουσείου συντελούν στη διάδοση του τοπικού πολιτισμού.