Πολιτισμική ταυτότητα

Πολιτισμική ταυτότητα είναι η ταυτότητα μιας ομάδας ή πολιτισμού (με την έννοια της κουλτούρας), ή ενός ατόμου στο βαθμό που κάποιος ή κάποια επηρεάζεται από μία ομάδα ή πολιτισμό στον οποίο ανήκει. Είναι παρόμοια ή συμπίπτει με την πολιτική ταυτότητα , αν και δεν είναι ίδια.

Περιγραφή

Υπάρχουν σήμερα πολλά σύγχρονα ζητήματα πολιτισμού, τα οποία μπορούν να μετατραπούν σε ερωτήσεις που αφορούν την ταυτότητα. Το ζήτημα της πολιτισμικής ταυτότητας αποτελεί αντικείμενο έρευνας σε πολλές μελέτες του πολιτισμού και σε πολλές κοινωνικές θεωρίες. Τις τελευταίες δεκαετίες, έχει εμφανιστεί ένας νέος τύπος αναγνώρισης του όρου. Η νέα αυτή μορφή αναγνώρισης κατανέμει την κατανόηση του ατόμου ως σύνολο σε μια σειρά διαφορετικών αναγνωριστικών πολιτισμού. Αυτά τα πολιτιστικά αναγνωριστικά εξετάζουν τις συνθήκες του ατόμου με βάση διαφορετικές πτυχές, όπως ο τόπος, το φύλο, η φυλή, η ιστορία, η γλώσσα, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, η εθνικότητα και η αισθητική.

Ο πολιτισμός, ως κοινωνική πρακτική, δεν είναι κάτι που κατέχεται από ανθρώπους. Πρόκειται πιο πολύ για κοινωνική διαδικασία με τη συμμετοχή των ατόμων, στα πλαίσια της αλλαγής των ιστορικών συνθηκών. Ορισμένοι επικριτές της πολιτισμικής ταυτότητας θεωρούν ότι η διατήρησή της , με βάση τις διαφορές, είναι διασπαστική δύναμη για την κοινωνία και ότι ο κοσμοπολιτισμός δίνει στα άτομα πιο έντονη την αίσθηση της ισότιμης ιθαγένειας (shared citizenship).. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πάντοτε τη διάσπαση. Αναφορικά με την βοήθεια στην πράξη που εφαρμόζεται σήμερα από την Διεθνή Κοινότητα, τα κράτη μπορεί να μοιράζονται ένα εγγενές τμήμα της 'δημιουργίας' τους που προσφέρει κοινό έδαφος και εναλλακτικά μέσα για την μεταξύ τους αναγνώριση. Παραδείγματα μπορούν να βρεθούν τόσο από τον παλιό όσο και από τον σύγχρονο κόσμο. Έτσι, στην παλαιά παγκόσμια τάξη τα κράτη της Ευρώπης μοιράζονταν ένα υψηλό επίπεδο πολιτιστικής ομοιογένειας, εξαιτίας της κοινής τους ιστορίας και των "συχνά βίαιων σχέσεων και των πολιτιστικών ριζών από την αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη" (Μπράουν 2001). Ο Μπράουν επίσης θεωρεί ότι οι επιδράσεις της Δύσης στο έθνος-κράτος αποδείχθηκαν ένας ελκυστικός παράγοντας και κάτι που συνετέλεσε στην ομοιογένεια πολλών πολιτισμών..

Αναφορές

• Tan, S.-h. (2005). Challenging citizenship: group membership and cultural identity in a global age. Aldershot, Hants, England: Ashgate. ISBN 0-7546-4367-0
• Bunschoten, R., Binet, H., & Hoshino, T. (2001). Urban flotsam: stirring the city : Chora. Rotterdam: 010 Publishers. ISBN 90-6450-387-7
• Mandelbaum, M. (2000). The new European diasporas: national minorities and conflict in Eastern Europe. New York: Council on Foreign Relations Press
• Houtman, G. (1999). Mental culture in Burmese crisis politics: Aung San Suu Kyi and the National League for Democracy. Tokyo: Institute for the Study of Languages and Cultures of Asia and Africa, Tokyo University of Foreign Studies. (library.cornell.edu). ISBN 4-87297-748-3
• Sagasti, F. R., & Alcalde, G. (1999). Development cooperation in a fractured global order: an arduous transition. Ottawa: International Development Research Centre. ISBN 0-88936-889-9
• Crahan, M. E., & Vourvoulias-Bush, A. (1997). The city and the world: New York's global future. New York: Council on Foreign relations. ISBN 0-87609-208-3
• Hall, S., & Du Gay, P. (1996). Questions of cultural identity. London: Sage. ISBN 0-8039-7883-9
• Cable, V. (1994). The world's new fissures: identities in crisis. London: Demos. ISBN 1-898309-35-3
• Berkson, I. B. (1920).Theories of Americanization a critical study, with special reference to the Jewish group. New York City: Teachers College, Columbia University.

Περαιτέρω βιβλιογραφία

• Robyns, Clem (1995). "Defending the national identity". In Andreas Poltermann (Ed.), Literaturkanon, Medienereignis, Kultureller Text. Berlin: Erich Schmidt Verlag ISBN 3-503-03727-6.
• Robyns, Clem (1994). "Translation and discursive identity". In Clem Robyns (Ed.), Translation and the Reproduction of Culture. Leuven: Cetra. Also in Poetics Today 15 (3), 405–428.
• Anderson, Benedict (1991). Imagined Communities. London: Verso.
• Gellner, Ernest (1983). Nations and Nationalism. Oxford: Basil Blackwell.
• Bourdieu, Pierre (1980). "L'identité et la représentation". Actes de la recherche en sciences sociales 35, 63–70.
• Gordon, David C. (1978). The French Language and National Identity (1930-1975). The Hague: Mouton.
• de Certeau, Michel; Julia, Dominique; & Revel, Jacques (1975). Une politique de la langue: La Révolution française et les patois. Paris: Gallimard.
• Balibar, Renée & Laporte, Dominique (1974). Le français national: Politique et pratique de la langue nationale sous la Révolution. Paris: Hachette.
• Fishman, Joshua A. (1973). Language and Nationalism: Two Integrative Essays. Rowley, MA: Newbury House.
• (full-text IDENTITIES: how Governed, Who Pays?)
• Woolf, Stuart. "Europe and the Nation-State". EUI Working Papers in History 91/11. Florence: European University Institute.

• Stewart, Edward C.; Bennet, Milton J. (1991). American Cultural Patterns. Intercultural Press, Boston, MA.
• Evangelista, M. (2003). "Culture, Identity, and Conflict: The Influence of Gender," in Conflict and Reconstruction in Multiethnic Societies, Washington, D.C.: The National Academies Press [1]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Καλειδοσκόπιο: Η Πολιτιστική ταυτότητα της Ευρώπης :

Μύθος, Ιστορία, Τέχνη, ανάκτηση 6 Ιανουαρίου 2010.

• Πολιτισμική και εθνική ταυτότητα, της Μ. Σαρρή, 2008 (ανάκτηση 6 Ιανουαρίου 2010)

Δες επίσης

• Εθνική ταυτότητα