Εθνικό Μουσείο της Μεγάλης Ελλάδας

Εθνικό Μουσείο της Μεγάλης Ελλάδας
Museo Nazionale della Magna Grecia
Είδος	αρχαιολογικό μουσείο, Ιταλικό εθνικό μουσείο, εθνογραφικό μουσείο, Istituto museale ad autonomia speciale και Museum of the Italian Ministry of Culture
Διεύθυνση	Piazza De Nava 26, 89123 Reggio di Calabria
Γεωγραφικές συντεταγμένες	38°6′53″N 15°39′4″E
Διοικητική υπαγωγή	Ρήγιο
Χώρα	Ιταλία
Έναρξη κατασκευής	18  Ιουνίου 1882
Ολοκλήρωση	1959
Προστασία	ιταλικό πολιτισμικό αγαθό
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Riace χάλκινα

Το Museo Nazionale della Magna Grecia (Εθνικό Μουσείο της Magna Græcia), Museo Archeologico Nazionale di Reggio Calabria (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο του Reggio Calabria) ή του Palazzo Piacentini είναι ένα μουσείο στο Ρέτζιο της Καλαβρίας, στη νότια Ιταλία, η στέγαση και η αρχαιολογική συλλογή από τοποθεσίες στο Magna Graecia.

Αρχικά σχηματίζεται με έναν πυρήνα από υλικό παραχωρήθηκε από το σταθμό Museo Civico τον 19ο αιώνα, το Museo Archeologico Nazionale della Magna Grecia, στη συνέχεια, αυξήθηκε μέσω πολλές ανακαλύψεις σε διάφορους εκστρατειών ανασκαφής στην αρχαία πόλη-μέλη της Calabria, Basilicata και της Σικελίας από το Soprintendenza Archeologica della Calabria μέχρι σήμερα, συμπεριλαμβανομένου και του Riace χάλκινα. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για τις μελέτες του 8ου αιώνα Π. χ., αλλά έχει επίσης πολλά αντικείμενα από την προϊστορική και πρωτο-ιστορικούς περιόδους που προηγήθηκαν και την αρχαία Ρωμαϊκή και Βυζαντινή εποχή, η οποία ακολούθησε. Σήμερα με τα νέα ευρήματα στην Καλαβρία είναι πλέον εμφανίζονται και να διατηρούνται σε ένα ενιαίο μουσείο, αλλά εκτίθενται όπου έχουν βρεθεί, αφού η ποσότητα των νέων ανακαλύψεων επέτρεψε μικρότερα τοπικά μουσεία για τους (σε Κροτόνε, Λοκρούς, Roccelletta di Βοργία, Sibari, Βίμπο Βαλέντια και Lamezia Terme). Αυτά είναι μαζί, όπως το museo reggino.

Το Museo Nazionale

Το πιο αξιοσημείωτο από τις συλλογές του περιλαμβάνουν:

• Οι δύο μεγάλες, καλά διατηρημένο 5ο αιώνα Π. χ. Riace χάλκινα αγγεία, που βρέθηκαν στην επαρχία του Reggio, είναι ότι είναι η πιο σημαντική χάλκινα γλυπτά από την ελληνική περίοδο και από τους λίγους επιζώντες των έργων από τον κύριο γλύπτες. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι μπορεί να αντιπροσωπεύει Tydeus και Amphiaraus από μια μεγαλύτερη ομάδα των Επτά εναντίον της Θήβας.
• Το Κεφάλι του Φιλοσόφου από Porticello είναι ένα σπάνιο παράδειγμα της ελληνικής προσωπογραφίας
• Το μάρμαρο Reggio Κούρος είναι μια πρόσφατη απόκτηση από το μουσείο (που εμφανίζεται στο 2006 Χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες στο Τορίνο, ως το αρχέτυπο της μια νικηφόρα έλληνα αθλητή)
• Μια μαρμάρινη κεφαλή του Απόλλωνα, από Cirò
• Η ομάδα των Διόσκουρων που πέφτει από το άλογό τους στη μάχη της Sagra, από Λοκρούς Epizefiri
• Το χάλκινο πίνακες, από το αρχείο του ναού του Δία στην Λοκρούς Epizefiri
• Η τεράστια συλλογή του pinakes, τερακότα τάματα με το βιασμό της Περσεφόνης από Λοκρούς Epizefiri
• Μια πλούσια συλλογή από κοσμήματα, χάλκινα κάτοπτρα, νομίσματα και μετάλλια
• Το city art gallery ή Pinacotaca comunale σήμερα στεγάζεται στο Μουσείο μέχρι μια ειδική δομή για να ολοκληρωθεί, και περιλαμβάνει τα δύο Αγίου Τζερόμ και ο Αβραάμ επιτροπές από Antonello da Messina

Το Palazzo Piacentini

Το κτίριο σχεδιάστηκε από τον Marcello Piacentini (από τον οποίο πήρε και το όνομά της) και χτίστηκε μεταξύ 1932 και το 1941. Χαρακτηρίζεται από τον τεράστιο όγκο και τη μνημειακότητα, αποτελείται από ισόγειο στο "bugnato" μαύρη πέτρα λάβας, που συνδέουν τα διαφορετικά ύψη των Corso Garibaldi και Via Vittorio Veneto. Σε αυτό το υπόλοιπο grand τραβερτίνη παραστάδες και μεγάλα παράθυρα για τον πρώτο όροφο έκθεση γκαλερί. Αυτά τα μεγάλα παράθυρα κάνουν την γκαλερί ανοιχτή, ευάερο και το φως και επιτρέπουν ομαλότερη και πιο συνεχή δρομολόγια μεταξύ τους. Η κύρια πρόσοψη είναι μια σειρά από μεγάλες εικόνες από την αρχαία νομίσματα των πόλεων της Magna Graecia. Μετά το άνοιγμα πολλά δωμάτια στο ισόγειο ήταν, επίσης, άνοιξε για το κοινό ως γκαλερί (αν και δεν έχει σχεδιαστεί ως τέτοια) και σήμερα το Μουσείο καταλαμβάνει όλο το διαθέσιμο χώρο για όλα τα πατώματα (τρεις ορόφους και υπόγειο).

Δάπεδα

• ισόγειο:

Προϊστορία και Protohistory, με αντικείμενα από την Καλαβρία

το πρώτο από τα δύο τμήματα στις αποικίες της Magna Grecia, με αντικείμενα από ανασκαφές σε Λοκρούς Epizephiri;

τμήμα της, το τμήμα για τις αποικίες, με αντικείμενα από τις ανασκαφές στο Rhegion, Matauros, Medma, Kaulon, και άλλες ανασκαφές στην πρόοδο *

νομισματικής;

Ρωμαϊκή και Βυζαντινή;

η Pinacoteca comunale, περιμένοντας ένα ειδικό κτίριο;

υποβρύχιας αρχαιολογίας τμήμα, που δημιουργήθηκε το 1981, συμπεριλαμβανομένης μια τεράστια συλλογή από άγκυρες, αμφορείς , καθώς και το Riace χάλκινα και τα Porticello Χάλκινα.

Το ιστορικό του μουσείου

Το Πραγματικό Palazzina, σειρά κτιρίων που στεγάζεται το αρχικό Museo Civico.

Η προέλευση του Museo Nazionale di Reggio Calabria χρονολογείται από το 1882 με την ίδρυση της το Museo Civico η οποία, στο νέο κλίμα της εθνικής ενότητας, τη συλλογή και τη διάδοση του πολιτισμού στην τοπική ανθρώπων από την έκθεση ζωγραφικής, αντικείμενα της τοπικής ιστορίας και του πολιτισμού, αρχαιολογικά ευρήματα, και ενθύμια της Il Risorgimento. Αυτό αποτέλεσε το Museo Civico di Reggio, που βασίζεται στην παραλία Palazzo Arcivescovile και σχηματίζεται εθνολογίας, μεσαιωνική τέχνη, μοντέρνα τέχνη, Risorgimento τέχνης και το νομισματικό τμήματα. Το 1907 η Soprintendenza Archeologica della Calabria ιδρύθηκε υπό την ηγεσία του το διάσημο αρχαιολόγο Paolo Orsi - πραγματοποιείται έντονη ανασκαφές στο Ρέτζιο, Λοκρούς, και τα κύρια κέντρα αρχαιολογικό ενδιαφέρον στην Καλαβρία. Μετά το σεισμό του 1908, η οποία κατέστρεψε την πόλη, Paolo Orsi πρότεινε τη δημιουργία ενός Εθνικού Μουσείου, τα εκθέματα από το μέλος ανασκαφές δίπλα από το Ρέτζιο της πόλης συλλογές.

Η Soprintendenza Archeologica ιδρύθηκε το 1925 στην πόλη και το 1932 που ξεκίνησε την κατασκευή του κτιρίου για το Museo Centrale della Magna Grecia ή σε Museo Nazionale della Magna Grecia. Σχεδιάστηκε από τον Marcello Piacentini, ένας από τους πιο διάσημους ιταλούς αρχιτέκτονες του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, ο οποίος δημιούργησε την Ιταλία είναι το πρώτο κατασκευασμένο κτίριο του μουσείου (αντί για ένα μουσείο που βρίσκεται σε ένα υπάρχον κτίριο). Την πρώτη πέτρα ευλογήθηκε από τον αρχιεπίσκοπο Καρμέλο Pujia, και στη συνέχεια έθεσε ο πρίγκιπας του Πιεμόντε, με την ακόλουθη επιστολή τοιχώματα σε αυτό:

"Τον αύγουστο παρουσία των ΑΒΥ Umberto και Μαρία Χοσέ της Σαβοΐας, με επίσημη τελετή και λαϊκή γιορτή, κατά τη διάρκεια του μήνα του Μαΐου το δέκατο έτος της Φασιστικής Εποχής, ['αυτό το μουσείο ήταν] δεδομένης της Πατρίδας από τον Μπενίτο Μουσολίνι. [Umberto] έθεσε τον πρώτο λίθο του Μουσείου, του οποίου θησαυρούς επέζησε μεγάλη καταστροφική αντιξοότητες και να διαιωνίζουν την Χιλιετή πολιτισμό της Πρώτης Ιταλία."

Το νέο κτίριο άνοιξε το 1932, αλλά έκλεισε το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, που οδήγησε τα αντικείμενα να μεταφερθούν σε πιο ασφαλείς θέσεις. Το νέο κτήριο εγκαινιάστηκε το 1932, αλλά θα έπρεπε να είναι κλειστό, λόγω του πολέμου, που ανάγκασε τη μεταφορά των υλικών σε ασφαλέστερες τοποθεσίες. Το 1954, από τις συλλογές του Museo Civico επανενώθηκαν με εκείνες των Museo Nazionale, το οποίο άνοιξε ξανά για το κοινό το 1959. Το 1962, η προϊστορία, protohistory και Λοκρούς δωμάτια άνοιξαν, ενώ το επιγραμματικό gallery και γκαλερί τέχνης άνοιξε το 1969 και η νομισματική συλλογή του 1973.

Μετά το πολύ σημαντικό εύρημα του Riace Χάλκινα (το οποίο, μαζί με το Κεφάλι ενός Φιλοσόφου, συνέβαλαν στο μουσείο φήμη) μια υποβρύχια αρχαιολογία gallery δημιουργήθηκε το 1981, αφιερωμένο στη μνήμη του εφόρου Giuseppe Φώτη, ο οποίος πέθανε λίγο πριν από την έναρξη λειτουργίας του. Το 1982, η γκαλερί στις ελληνικές αποικίες και Ιωνικό και το Τυρρηνικό υπο-αποικίες ήταν re-κανονίσει, ανοίγοντας έτσι το πρώτο και το δεύτερο όροφο του κοινού και την προσθήκη 40 περισσότερα galleries. Υπάρχουν σχέδια για να μετακινήσετε τη μεσαιωνική και σύγχρονη γκαλερί τέχνης (επί του παρόντος στο δεύτερο όροφο) σε άλλο κτίριο για να κάνει χώρο για το θεματικό αρχαιολογικό εμφανίζει η οποία είναι στο στάδιο της προετοιμασίας. Το μουσείο είναι σήμερα χωρίζεται σε έξι ενότητες και μια γκαλερί τέχνης, τοποθετημένα σε χρονολογική και τοπογραφικό τάξη και εκτείνεται σε 4 ορόφους.

Συλλογές

Η είσοδος είναι από την πλατεία Piazza De Nava και ο επισκέπτης αμέσως δεκτή από την άποψη της tuff Telamone, που προέρχονται από ένα δημόσιο κτίριο, από τον 2ο αιώνα Π. χ. και βρέθηκε στο Montescaglioso.

Προϊστορία και Protohistory

Σε αυτή την ενότητα, η οποία πρόσφατα αναδιοργανώθηκε με τη σύγχρονη διδακτική κριτήρια και με την κατασκευή διαφόρων δωμάτια, συλλέγει Καλαβρίας υλικά σίγουρη ημερομηνία και την προέλευση, προϊστορικά ευρήματα (τα οποία προέρχονται από στρωματοποιημένη ανασκαφές) παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά, μέσα από την τεκμηρίωση από διαφορετικές τοποθεσίες, και εμφανίζεται στη μεγάλη αίθουσα αφιερωμένη σε αυτούς.

Η πιο παλαιά αντικείμενα, που προέρχονται από την Κατώτερη Παλαιολιθική χρονολογούνται από 600.000 χρόνια πριν, είναι "ελικόπτερα" (θρυμματισμένα πετρώματα), που βρέθηκαν κοντά Casella di Maida στο κέντρο της Καλαβρίας.

Στην είσοδο του δωματίου είναι δύο μεγάλα διοράματα με σκηνές από τη ζωή οι άνθρωποι της Μέσης και Ανώτερης Παλαιολιθικής. Στη συνέχεια, υπάρχει η αναπαραγωγή της χαρακτικής εκπροσωπούν το Bos Primigenius ένα bovid που χρονολογείται από περίπου 11.000 χρόνια πριν (έτσι, από το τελευταίο μέρος από την Ανώτερη Παλαιολιθική). Βρέθηκε στο boulder, το 1961, μαζί με δύο άλλα μικρότερα σχήματα και πολλά γραμμικά σημάδια, στο Riparo del G στο δήμο Papasidero, κατά μήκος της κοιλάδας του ποταμού του Λάος, που βρίσκεται στα σύνορα με την περιφέρεια Βασιλικάτα. Η αναπαραγωγή, η χαρακτική έχει μια μεγάλη καλλιτεχνική αξία (δίπλα από την ιστορική του αξία), επειδή η εξασφάλιση της γραμμής και το τρισδιάστατο αποτέλεσμα να είναι το πιο σημαντικό ψηφίο, ανάμεσα σε όλα εκείνα που βρίσκονται στη Μεσόγειο Θάλασσα, από την Παλαιολιθική ρεαλισμό.

Δίπλα από τη χαρακτική, προσομοιώνοντας με αυτό που βρέθηκε στο G, τάφος έχει αναδημιουργηθεί, στο οποίο μπορεί κανείς να δει τους σκελετούς των δύο ανθρώπων που έχουν θαφτεί ταυτόχρονα σε μια ασυνήθιστη θέση, τοποθέτηση πλάι-πλάι και μερικώς επικαλυπτόμενες. Στο γυναικείο σκελετό περί γλιστρά κάτω από το αριστερό της χέρι, όπως και αν σε μια τρυφερή χειρονομία, γύρω από το λαιμό του νεαρού άνδρα εν μέρει από πάνω της που, καθώς είναι ορατό, είναι παραμορφωμένο από ραχίτιδα. Ίσως αυτές είναι οι σκελετοί των φυλάκων, pro tempore, αυτό το ιερό μέρος, το οποίο έχει βοοειδών χαρακτικά που είναι οι εικόνες που χρησιμοποιούνται κατά τις τελετές πριν από το κυνήγι.

Συνεχίζοντας βρίσκουμε άλλη μια μακέτα που κατασκευάστηκε για να δείξει σκηνές από τη ζωή της Νεολιθικής (8,000 - 5,000 χρόνια πριν), που ακολουθείται από μια εκπομπή, τα windows εμφανίζουν πήλινα, χάλκινα και σιδερένια αντικείμενα, όπως: βάζα, κανάτες, calices, τσεκούρι, ξίφη και την περόνη, τα οποία πηγαίνουν από τη Νεολιθική μέχρι την επόμενη των ηλικιών, που προέρχονται από Καλαβρίας θέσεις όπως: Praia a Mare, Torre Galli, Santa Domenica di Ricadi, Roccella Ionica, Amendolara, Cassano allo Ionio.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Museo nazionale della Magna Grecia (Reggio Calabria) στο Wikimedia Commons