Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δυτικές Περιοχές

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Δυτικές Περιοχές κατά τον πρώτο αιώνα π.Χ.

Οι Δυτικές Περιφέρειες ή Σιγιού (Χσί-γιου, κινέζικα: 西域, πινγίν: Xīyù, Ουέιντ-Ζιλς: Hsi1-yü4) ήταν ιστορικό όνομα που ορίστηκε στα Κινεζικά χρονικά μεταξύ του 3ου αιώνα π.Χ. έως τον 8ο αιώνα μ.Χ.[1], που αναφέρεται στις περιφέρειες δυτικά του περάσματος Γιουμέν, πιο συχνά, την Κεντρική Ασία ή μερικές φορές πιο συγκεκριμένα, το ανατολικότερο τμήμα της (π.Χ. το Αλτισάχρ ή η Λεκάνη Ταρίμ στο βόρειο Σιντσιάνγκ), αν και μερικές φορές χρησιμοποιείται γενικά για να αναφερθεί σε άλλες περιοχές στα δυτικά της Κίνας, όπως την Ινδική υποήπειρο (όπως στο μυθιστόρημα του Ταξίδι προς τη Δύση).

Λόγω της στρατηγικής του θέσης πάνω στον Δρόμο του Μεταξιού, οι Δυτικές Περιοχές έχουν γίνει σημαντικές ιστορικά τουλάχιστον από τον 3ο αιώνα π.Χ. Ήταν περιοχή του πολέμου Χαν-Σιονγκνού μέχρι το 89 μ.Χ. Τον 7ο αιώνα, η εκστρατεία των Τανγκ εναντίον των Δυτικών Περιοχών οδήγησε σε Κινεζικό έλεγχο της περιοχής μέχρι την Εξέγερση Αν Λουσάν.

Η εκστρατεία των Τανγκ εναντίων των πολιτειών της όασης (640-648)

Η περιοχή έγινε σημαντική στους μετέπειτα αιώνες ως πολιτιστικός αγωγός μεταξύ της νοτιοανατολικής Ασίας, την Ινδική υποήπειρο, το Μουσουλμανικό κόσμο και την Ευρώπη, όπως στην περίοδο της Μογγολικής Αυτοκρατορίας. Μία από τις πιο σημαντικές εξαγωγές των Δυτικών Περιοχών ήταν βουδιστικά κείμενα, όπως οι σούτρες Μαχαγιάνα, που μεταφέρονταν από εμπόρους και προσκυνητές μοναχούς προς την Κίνα. Ο μοναχός της Δυναστείας Τανγκ Σουανζάνγκ διέσχισε την περιοχή στο δρόμο για τη μελέτη στην Ινδία, με αποτέλεσμα των επιδραστικών Μεγάλων Καταγραφών των Τανγκ στις Δυτικές Περιοχές κατά την επιστροφή του στη πρωτεύουσα των Τανγκ, την Τσανγκάν.

Πριν από την έναρξη των Τουρκικών μεταναστεύσεων, οι λαοί της περιοχής ήταν Ινδοευρωπαίοι χωρισμένοι σε περίπου δύο γλωσσικές ομάδες, τους Σάκες και τους Τόχαρους. Οι λαοί των πόλεων-κρατών της όασης Χοτάν και Κασγκάρ μιλούσαν την Σάκα, μια από τις ανατολικές ιρανικές γλώσσες, ενώ οι άνθρωποι της Κούτσα και Τουρφάν μιλούσαν την τοχαρική γλώσσα.[2] Η γλώσσα των ιθαγενών του Λοουλάν δεν έχει γίνει ακόμη πλήρως κατανοητή ή προσδιορισμένη.

  1. Tikhvinskiĭ, Sergeĭ Leonidovich and Leonard Sergeevich Perelomov (1981). China and her neighbours, from ancient times to the Middle Ages: a collection of essays. Progress Publishers. σελ. 124. 
  2. Xavier Tremblay, "The Spread of Buddhism in Serindia: Buddhism Among Iranians, Tocharians and Turks before the 13th Century," in The Spread of Buddhism, eds Ann Heirman and Stephan Peter Bumbacker, Leiden & Boston: Koninklijke Brill, 2007, p. 77, (ISBN 978-90-04-15830-6).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Western Regions στο Wikimedia Commons