Γιώργος Αρμένης
| Γιώργος Αρμένης | |
|---|---|
| Γέννηση | 18 Οκτωβρίου 1943 Κληματιά Ιωαννίνων |
| Εθνικότητα | Έλληνας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Ανωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» (1971) |
| Ιδιότητα | ηθοποιός, θεατρικός σκηνοθέτης, συγγραφέας και θεατρικός συγγραφέας |
Ο Γιώργος Αρμένης (Κληματιά Ιωαννίνων, 18 Οκτωβρίου 1943) είναι Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν μαθητής του Καρόλου Κουν. Πέρασε δύσκολη παιδική ηλικία καθώς οι γονείς του χώρισαν νωρίς και τον μεγάλωσε η μητέρα του. Πριν γίνει ηθοποιός είχε απασχοληθεί σε διάφορες εργασίες ενώ δούλεψε και ως ναυτικός και ήταν αριστερών πολιτικών καταβολών.
Όπως ο ίδιος παραδέχτηκε σε συνέντευξή του,[1] το έναυσμα να ασχοληθεί με το θέατρο του προκάλεσε μια ραδιοφωνική εκπομπή, κατά την οποία άκουσε τον Κουν να μιλά. Με την παρότρυνση του Αλέκου Αλεξανδράκη έδωσε εξετάσεις σαν ταλέντο για τη σχολή του Κουν, στις οποίες πέτυχε και μάλιστα σπούδασε με υποτροφία κατά το χρονικό διάστημα 1967-1970.
Εν συνεχεία, συμπλήρωσε 50 χρόνια στο θεατρικό είδος, ενώ στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» είχε παραμείνει για 22 συνεχόμενα έτη, μέχρι και το θάνατο του δασκάλου του. Γνωστά του έργα είναι η "Πρόβα" και το "Σόι".
Εκτός από το θέατρο, εμφανίσθηκε και σκηνοθέτησε αρκετές τηλεοπτικές σειρές, ενώ πρωταγωνίστησε και στον κινηματογράφο, κερδίζοντας σημαντικές διακρίσεις.
Στην τηλεόραση έχει εμφανιστεί στις σειρές: Μέσα από το πλήθος, Ο Θείος μας ο Μίμης, Χαίρε Τάσο Καρατάσο, Σιγά... η πατρίδα κοιμάται, Το σπίτι της θείας, Ζητώ γνωριμία, Ξενοδοχείο Αμόρε, Μικρές διαδρομές, Το σόι μας, Το Τρίτο Στεφάνι, Ο Πρίγκιπας, Το φτερούγισμα του γλάρου, 10η εντολή, Ο Θησαυρός της Αγγελίνας, Καρυωτάκης, Ο 3ος νόμος, Η ζωή εν τάφω, Η Φαμίλια, Έξι Νύχτες στην Ακρόπολη, Άγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον Ουρανό, Αυτή η Νύχτα Μένει
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1991 | Δυο ήλιοι στον ουρανό [2] | |
| 1998 | Όλα είναι δρόμος | Μάκης Τσετσένογλου [3] |
| Οι αριθμημένοι [4] | ||
| 2004 | Τριλογία 1: Το λιβάδι που δακρύζει [5] | Νίκος |
| Η σκόνη που πέφτει [5] | Γούσης | |
| 2005 | Υποβρύχιος έρωτας [5] | Σπύρος |
| 2006 | Πρόβα παλτού | Ιορδάνης |
| 2009 | Ricordi mi [5] | Ντίνος |
| 2019 | Στο δωμάτιο [6] | Πέτρος |
| 2020 | ...για πάντα |
Παραστασιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]1) Λίστα θεατρικών παραστάσεων βασισμένων σε έργα που έχει γράψει ο Γ. Αρμένης.
2) Λίστα θεατρικών παραστάσεων που έχει σκηνοθετήσει ο Γ. Αρμένης.
3) Πίνακας βασικών πληροφοριών θεατρικών παραστάσεων, στις οποίες συμμετείχε ο Αρμένης ως ηθοποιός.
Περισσότερες πληροφορίες για κάθε παράσταση εμφανίζονται ενεργοποιώντας τον σύνδεσμο που υπάρχει στο όνομα της κάθε παράστασης
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Γιώτα Συκκά στην εφημερίδα 'Η Καθημερινή', φύλλο Κυριακής 6 Νοεμβρίου 2016 "Τέχνες & Γράμματα", σελ. 5: "Είχε βιασύνη να κυβερνήσει η Αριστερά" - Ο Γιώργος Αρμένης αναλύει τη ζωή του στο θέατρο, στα καράβια, στην πολιτική.
- ↑ «ΔΥΟ ΗΛΙΟΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ – Γιώργος Σταμπουλόπουλος». Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Ηλία, ρίχ'το: Πώς γυρίστηκε η σκηνή στο «Βιετνάμ» με την ατάκα που έμεινε αξέχαστη». Έθνος. 1 Ιανουαρίου 1980. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ». Ριζοσπάστης. 8 Νοεμβρίου 1998. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Γιώργος Αρμένης ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Φεστιβάλ Δράμας 2019: «Στο Δωμάτιο» της Γεωργίας Μ. Σωτήρχου». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γιώργος Αρμένης στην IMDb (Αγγλικά)
