Γιάννης Βούλγαρης

Γιάννης Βούλγαρης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Γιάννης Βούλγαρης (Ελληνικά)
Γέννηση	31 Μαΐου 1951; Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ελληνικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Σπουδές	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο; Πανεπιστήμιο του Μπάρι
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	διδάσκων πανεπιστημίου
Εργοδότης	Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας Εσωτερικού, Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς - Προοδευτική Συμμαχία και Ελληνική Αριστερά
	δεδομένα

Ο Γιάννης Βούλγαρης (31 Μαΐου 1951 -) είναι Έλληνας καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951. Σπούδασε αρχικά στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην περίοδο 1969-1975. Στη συνέχεια σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Ιταλία (Università degli Studi di Bari, 1978-1982) και το 1988 αναγορεύτηκε διδάκτορας του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών. Εργάστηκε ως ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Το 2004 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, και το 2008 τακτικός καθηγητής. Η επιστημονική του δουλειά κινήθηκε στα πεδία της πολιτικής και ιστορικής κοινωνιολογίας, της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής, και των θεωριών της παγκοσμιοποίησης. Διετέλεσε Διευθυντής του Κέντρου Πολιτικών Ερευνών του Τμήματος (2005-2018). Υπήρξε μέλος των Συντακτικών Επιτροπών των περιοδικών Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτική Επιστήμη, Σύγχρονα Θέματα, Ισοπολιτεία. Επιθεώρηση Φιλοσοφίας Δικαίου, Πολιτικής Φιλοσοφίας και Ηθικής, Europa/Europe (εκδόσεις Bollati Boringhieri). Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας και μέλος του ΔΣ της Εταιρείας Μελέτης του Ελληνικού Πολιτισμού. Από το 2018 είναι ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου.

Πολιτική δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είχε σταθερή πολιτική δράση και παρουσία. Υπήρξε από το 1969, μέλος του αντιδικτατορικού «Ρήγα Φεραίου» , οργάνωσης νεολαίας του ΚΚΕ Εσωτερικού. Τον Φεβρουάριο του 1973 διώχτηκε για τη δράση του, ενώ τον Αύγουστο του ίδιου έτους συνελήφθη και βασανίστηκε στα κρατητήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ. Από τον Μάιο του 1974 ως το 1976 διετέλεσε Γραμματέας της Νεολαίας «Ρήγας Φεραίος» . Από το 1983 ώς το 1992 διετέλεσε μέλος των Κεντρικών Επιτροπών του ΚΚΕ Εσωτερικού, και στη συνέχεια της ΕΑΡ και του ΣΥΝ. Από το 1996 ως το 2000 καθιέρωσε και διεύθυνε τα Ενθέματα της Αυγής της Κυριακής. Το 1991 και τα επόμενα χρόνια ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ομίλου για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας (ΟΠΕΚ). Το 2013 πρωτοστάτησε στην Κίνηση των 58 για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστερής παράταξης. Αρθρογραφεί τακτικά στον καθημερινό Τύπο (κυρίως εφημερίδα τα ΝΕΑ).

Εργογραφία (επιλογή)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελλάδα: Μια χώρα παραδόξως νεωτερική, (Πόλις, 2019 ISBN 978-960-435-690-4)
Politische Geschichte Griechenlands. Parteien, Institutionen und politische Kultur vom Fall der Militärdiktatur bis zur Wirtschaftskrise, Edition Romiosini /GeMoG, Freie Universität Berlin,2017 [1]
Η μεταπολιτευτική Ελλάδα 1974-2009, (Πόλις, 2013)[2]
Η μοιραία πενταετία. Η πολιτική της αδράνειας 2004-2009, (Πόλις, 2011).
Στα μονοπάτια του Αντόνιο Γκράμσι. Πολιτική και πολιτισμός από το έθνος-κράτος στην παγκοσμιοποίηση, (Θεμέλιο, 2010).
Stato e società civile in Grecia. Alla ricerca di un nuovo paradigma, Giasi F., Gualtieri R., Pons S. (a cura di), Pensare la politica, (Carocci editore, Roma 2009).
Η Ελλάδα από τη Μεταπολίτευση στην Παγκοσμιοποίηση, (Πόλις, 2008)
Globalization and national identity: Monitoring Greek culture today, (Portuguese Journal of Social Science, v.5, n.2, 2006).
Η πρόκληση της ηγεμονίας, (Πόλις, 2003).
Η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης 1974-1990. Σταθερή δημοκρατία σημαδεμένη από τη μεταπολεμική ιστορία, (Θεμέλιο, 2001).
L’ Italia del Centrosinistra 1960-1968, (Editore Carocci, Roma 1998). [3]
Φιλελευθερισμός, Συντηρητισμός, Κοινωνικό Κράτος 1973-1990. Ανάλυση και κριτική των χαρακτηριστικών ρευμάτων, (Θεμέλιο, 1994).
Η επόμενη μέρα, εισαγωγή-επιλογή-επιμέλεια, (Παρατηρητής, 1992).
Ο Δύσκολος Εκσυγχρονισμός. Πολιτικές στρατηγικές και Κοινωνικό κράτος στη σύγχρονη Ιταλία, (Εξάντας, 1991).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]