Γιάκοβ Γιουρόφσκι
| Γιάκοβ Γιουρόφσκι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Яков Михайлович Юровский (Ρωσικά) |
| Γέννηση | 7ιουλ. / 19 Ιουνίου 1878γρηγ. Kuybyshev |
| Θάνατος | 2 Αυγούστου 1938[1] Μόσχα |
| Αιτία θανάτου | πεπτικό έλκος |
| Τόπος ταφής | κοιμητήριο Ντονσκόι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Θρησκεία | αθεϊσμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός επαναστάτης |
| Περίοδος ακμής | 1905 - 1938 |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης και Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ρίμα Γιουρόφσκαγια Αλεξάντρ Γιουρόφσκι |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιάκοβ Μιχαήλοβιτς Γιουρόφσκι (ρωσικά: Я́ков Миха́йлович Юро́вский, 19 Ιουνίου (Π.Η. 7 Ιουνίου) 1878 – 2 Αυγούστου 1938) ήταν Ρώσος Παλαιός Μπολσεβίκος και σοβιετικός επαναστάτης. Είναι γνωστός ως επικεφαλής εκτελεστής του Αυτοκράτορα Νικολάου Β΄ της Ρωσίας, της οικογένειάς του, και τεσσάρων υπηρετών του το βράδυ της 16 Ιουλίου 1918.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γιάκοβ Μιχαήλοβιτς Γιουρόφσκι ήταν το όγδοο από τα δέκα παιδιά που γεννήθηκαν από τον Μιχαήλ Γιουρόφσκι και της γυναίκας του, Εστέρα Μοϊσέεβνα (1848–1919), μια μοδίστρα. Γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου (Π.Η. 7 Ιουνίου) 1878 στη Σιβηρική πόλη του Τομσκ στη Ρωσίας. Η οικογένεια του Γιουρόφσκι ήταν Εβραϊκή. Η ιστορικός Χέλεν Ραππαπόρτ γράφει ότι ο νεαρός Γιουρόφσκι μελέτησε το Ταλμούδ στις αρχές της εφηβείας του, ενώ η οικογένεια φαίνεται ότι αργότερα επιχείρησε να αποστασιοποιηθεί από τις Εβραϊκές ρίζες τους, αυτό ίσως συνέβη λόγω της προκατάληψης προς τους Εβραίους που υπήρχε συχνά στη Ρωσία εκείνη την εποχή.[2] Λίγο πριν αφιερώσει πλήρως τον εαυτό του για την αιτία της επανάστασης, στις αρχές του εικοστού αιώνα ο Γιουρόφσκι προσυλητίστηκε στον Λουθηρανισμό.
Εργάστηκε ως ωρολογοποιός και έζησε για ένα μικρό χρονικό διάστημα στη Γερμανική Αυτοκρατορία το 1904.
Μετά την επιστροφή του στη Ρωσία κατά τη διάρκεια της Ρωσικής Επανάστασης του 1905, εντάχθηκε στους Μπολσεβίκους. Συνελήφθη αρκετές φορές με την πάροδο των ετών, και έγινε αφοσιωμένος Μαρξιστής.
Ήταν Τσεκιστής για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, το 1917.
Εκτέλεση της αυτοκρατορικής οικογένειας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τη νύχτα της 16 και 17 Ιουλίου 1918, μια ομάδα της μυστικής αστυνομίας των Μπολσεβίκων (Τσέκα), οδηγούμενη από τον Γιουρόφσκι, εκτέλεσε τον τελευταίο Αυτοκράτορα της Ρωσίας, Νικόλαο Β΄, μαζί με τη σύζυγό του Αλεξάνδρα, τις τέσσερις κόρες τους–Όλγα, Τατιάνα, Μαρία και Αναστασία και το γιο του Αλεξέι. Μαζί με την οικογένεια, τέσσερα μέλη του αυτοκρατορικού οίκου (ο ιατρός της αυλής Ευγένιος Μπότκιν, η καμαριέρα Άννα Ντεμίντοβα, ο μάγειρας Ιβάν Χαριτόνοφ και ο υπηρέτης Αλεξέι Τρουπ) σκοτώθηκαν επίσης. Όλοι είχαν πυροβοληθεί στο υπόγειο δωμάτιο (μετρήθηκε ότι είναι 25 επί 21 πόδια) στην Οικία Ιπάτιεφ στη Αικατερινούπολη, σε μια πόλη στην περιοχή των Ουράλιων Ορέων, όπου ήταν κρατούμενοι. Το εκτελεστικό απόσπασμα αποτελούσαν τρεις τοπικοί Μπολσεβίκοι και επτά στρατιώτες. Έχει τεκμηριωθεί ότι η διαταγή να δολοφονήσουν την Αυτοκρατορική οικογένεια ήρθε από τον Γιάκοβ Σβερντλόφ στη Μόσχα και είχε ξεκινήσει από τον ίδιο το Λένιν. Είναι επίσης καλά τεκμηριωμένο ότι ο Γιουρόφσκι είχε επισκεφθεί την ηγεσία των Μπολσεβίκων στη Μόσχα, και ιδίως τον Σβερντλόφ, λίγες μόνο εβδομάδες πριν από τη δολοφονία. [εκκρεμεί παραπομπή]
Για να εμποδίσει την ανάπτυξη της λατρείας της προσωπικότητας της πρώην Αυτοκρατορικής Οικογένειας, τα πτώματα απομακρύνθηκαν προς την ύπαιθρο, όπου αρχικά ρίχτηκαν σε ένα εγκαταλελειμμένο ορυχείο. Το επόμενο πρωί, όταν διαδόθηκαν φήμες στην Αικατερινούπολη όσον αφορά το χώρο διάθεσης, ο Γιουρόφσκι αφαίρεσε τα όργανά τους και τα έκρυψε κάπου αλλού. Όταν το όχημα που μετέφερε τα πτώματα χάλασε στον δρόμο για την επόμενη επιλεγμένη τοποθεσία, έκανε νέες ρυθμίσεις και έθαψε τα περισσότερα από τα πτώματα σε ένα σφραγισμένο και αποκρυμμένο λάκκο στον δρόμο Κοπτγιάκι, ένα από τότε εγκαταλελειμμένο καρόδρομο 12 μίλια βόρεια της Αικατερινούπολης.
Μετά τον εμφύλιο πόλεμο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια και μετά το Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο, ο Γιουρόφσκι εργάστηκε ως επικεφαλής της τοπικής Τσέκα στη Μόσχα. Στη συνέχεια εργάστηκε στη Τσεκά της Βιάτκα και μετά στη Τσεκά της Αικατερινούπολης (1919). Το 1921, εργάστηκε στο Ράμπκριν και έγινε Αρχηγός του τμήματος Χρυσού στο Σοβιετικό Κρατικό Θησαυροφυλάκιο. Ο Γιουρόφσκι έλαβε μια σταθερή φήμη για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της κλοπής. Εργάστηκε επίσης σε διευθυντικές θέσεις στο Πολυτεχνικό Μουσείο αρχίζοντας το 1928 και έγινε διευθυντής του 1930. Πέθανε το 1938 από πεπτικό έλκος.
Ο Γιουρόφσκι απέκτησε μια γυναίκα, δύο γιους και μια κόρη.
Το 1920, ένας Βρετανός αξιωματικός που συνάντησε τον Γιουρόφσκι κατέγραψε ότι ήταν μετανιωμένος για το ρόλο του στην εκτέλεση των Ρομανόφ.[3]
Στο κινηματογράφο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο χαρακτήρας του Γιάκοβ Γιουρόφσκι εμφανίστηκε σε πολλές ιστορικές ταινίες που ασχολούνται με την εκτέλεση της ρωσικής Αυτοκρατορικής Οικογένειας.
Στη Βρετανική επική ταινία του 1971 Νικόλαος και Αλεξάνδρα, ο Γιουρόφσκι απεικονίζεται πολύ μεγαλύτερος από τα 40 (η ηλικία του το 1918), καθώς ο ρόλος του παίχτηκε από τον 65χρονο Άλαν Ουέμπ.
Στη σοβιετική/ρωσική ταινία του 1991 Τσαρεουμπίιτσα, ο Γιουρόφσκι απεικονίστηκε από τον Μάλκολμ Μακντάουελ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 166432422.
- ↑ Rappaport, Helen. The Last Days of the Romanovs: Tragedy at Ekaterinburg. (ISBN 0-312-37976-5), (ISBN 978-0-312-37976-6). New York: St. Martin's Press, 2009. p. 32.
- ↑ Yakov Yurovsky Αρχειοθετήθηκε 2018-07-21 στο Wayback Machine., a biographical sketch adapted from King, Greg· Wilson, Penny (2005). The Fate of the Romanovs. Wiley. ISBN 978-0471727972.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εκτός εάν σημειώνεται διαφορετικά, όλες οι ημερομηνίες που χρησιμοποιούνται σε αυτό το άρθρο είναι το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, σε αντίθεση με το Ιουλιανό Ημερολόγιο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στη Ρωσία πριν από τις 14 Φεβρουαρίου (Π.Η. 1 Φεβρουαρίου) 1918.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Περιγραφή της εκτέλεσης
- Αναφορά του Γιουρόφσκι για την εκτέλεση της Αυτοκρατορικής Οικογένειας
- Γιάκοβ Γιουρόφσκι, Εκτελεστής των Ρομάνοφ Αρχειοθετήθηκε 2006-09-29 στο Wayback Machine.