Γερμανική Σαμόα
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Γερμανική Σαμόα (γερμανικά: Deutsch-Samoa) ήταν ένα γερμανικό προτεκτοράτο 1900 - 1914, που αποτελείται από τα νησιά του Ουπόλου, Σαβάι και Μανόνο, τώρα εντός του ανεξάρτητου κράτους Σαμόα. Τα Σαμόα ήταν η τελευταία γερμανική αποικία στη λεκάνη του Ειρηνικού, η οποία περιήλθε μετά την τριμερή σύμβαση που υπογράφηκε στην Ουάσιγκτον στις 2 Δεκεμβρίου του 1899 με την ανταλλαγή των επικυρώσεων στις 16 Φεβρουαρίου 1900. Ήταν η μοναδική γερμανική αποικία στην περιοχή του Ειρηνικού, εκτός από το Κιαοτσόου της Κίνας.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πρώτος Ευρωπαίος που έφθασε Σαμόα ήταν ο Ολλανδός Ιάκωβος Ρόγκεββιν το 1722. Γερμανικές εμπορικές δραστηριότητες στην περιοχή άρχισαν τη δεκαετία του 1850.
Εντάσεις προκαλούνται εν μέρει από τις τρεις ξεχωριστές ομάδες συμφερόντων, οι οποίες οδήγησαν σε Εμφύλιους πολέμους στη Σαμόα. Μετά τον δεύτερο εμφύλιο πόλεμο στη Σαμόα τα νησιά χωρίστηκαν το 1899 από τους τρεις που είχαν εξουσίες. Η τριμερής σύμβαση έδωσε τον έλεγχο των νησιών δυτικά των 171 δυτικού γεωγραφικού μήκους βαθμούς στη Γερμανία, τα ανατολικά νησιά προς τις Ηνωμένες Πολιτείες (σημερινή Αμερικανική Σαμόα) και τη Μεγάλη Βρετανία να αντισταθμιστεί με άλλες περιοχές του Ειρηνικού και της Δυτικής Αφρικής.
Οικονομική Ανάπτυξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια της πρώιμης περιόδου του μισού αιώνα της γερμανικής επιρροής, φυτεύτηκαν σε ευρεία κλίμακα καρύδα, κακάο και καουτσούκ. Κατά τη διάρκεια της αποικιακής εποχής, οι νέες επιχειρήσεις επέκτειναν σε μεγάλο βαθμό γεωργικές δραστηριότητες οι οποίες με την αύξηση των φορολογικών εσόδων για τα δημόσια έργα τόνωσαν την οικονομική ανάπτυξη. Πάνω από όλα, την περίοδο της γερμανικής αποικιοκρατίας, η αποικία ήταν η πιο προοδευτική και οικονομικά ανεπτυγμένη. Η γερμανική εταιρεία JC Godeffroy ήταν η κορυφαία εταιρεία εμπορίας και φύτευσης για τη Σαμόα. Δεδομένου ότι η Σαμόα δεν είχε «εργατικό δυναμικό για μίσθωση», έγινε εισαγωγή κινέζων εργατών (και σε μικρότερο βαθμό Μαλαισιανών για τη Νέα Γουινέα). Μέχρι το 1914 πάνω από 2.000 Κινέζοι είχαν μεταφερθεί για να εργασθούν στις φυτείες της αποικίας.
Αποικιακή Διοίκηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εποχή της αποικιοκρατίας επίσημα ξεκίνησε με την τοποθέτηση της αυτοκρατορικής σημαίας, την 1η Μαρτίου 1900. Ο Γουλιέλμος Σολφ έγινε ο πρώτος κυβερνήτης. Οι σχέσεις της πολιτικής του με τον λαό των Νήσων Σαμόα παρουσίασαν παρόμοιες ιδιότητες της νοημοσύνης και της φροντίδας, όπως στον οικονομικό στίβο. Ο Σολφ ο ίδιος έμαθε πολλά από τα έθιμα και τις σημαντικές τελετουργίες για των λαό των Σαμόα. Ο Σολφ παρακολουθούσε διάφορες εορτές των νησιών Σαμόα, συμπεριλαμβανομένης της τελετουργικής κατανάλωσης Κάβα.
Η αποικιακή διοίκηση ίδρυσε το πρώτο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Επίσης χτίστηκε νοσοκομείο και οι γυναίκες Σαμόα εκπαιδεύονταν ως νοσοκόμες.
Όλοι οι δρόμοι μέχρι το 1942 κατασκευάζονταν με την ίδια κατεύθυνση όπως και στη Γερμανία. Οι αυτοκρατορικές επιχορηγήσεις από το θησαυροφυλάκιο του Βερολίνου, οι οποίες είχαν σηματοδοτήσει την πρώτη οκταετία της γερμανικής διοίκησης, δεν ήταν πλέον αναγκαίες μετά το 1908. Η Σαμόα είχε γίνει μία αυτάρκης αποικία.
Κατάληψη της Γερμανικής Σαμόα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκτός από την τοπική αστυνομία των Σαμόα, η Γερμανία δεν είχε ένοπλες δυνάμεις που στάθμευαν στα νησιά. Κατ 'εντολήν της Μεγάλης Βρετανίας τα στρατεύματα της Νέας Ζηλανδίας με το Εκστρατευτικό Σώμα της Νέας Ζηλανδίας εισέβαλαν το πρωί της 29 Αυγούστου του 1914. Ο Αντιναύαρχος Μαξιμιλιανός Κουντ Φον Σπι της Γερμανικής Μοίρας της Ανατολικής Ασίας έλαβε γνώση και έσπευσε στη Σαμόα με τα θωρακισμένα κρουαζιερόπλοια SMS Scharnhorst και SMS Gneisenau, που έφθασαν στα ανοικτά της Απία, στις 14 Σεπτεμβρίου 1914. Ωστόσο, διαπιστώνεται ότι η απόβαση θα ήταν μόνο προσωρινό πλεονέκτημα αφού οι Βρετανοί κυριάρχησαν στη θάλασσα και τα κρουαζιερόπλοια αναχώρησαν. Τέλος, η Νέα Ζηλανδία καταλαμβάνει το νησί το 1920 έως την ανεξαρτησία του νησιού το 1962.