Βετέλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βετέλ
Επιστημονική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτό
Κλάδος: Ανώτερα φυτά
Κλάδος: Αγγειόσπερμα
Κλάδος: Μαγνολιίδες
Τάξη: Πιπερώδη
Οικογένεια: Πιπερίδες
Γένος: Πέπερι
Είδος:
P. betle
Διωνυμική ονοματολογία
Piper betle

Το βετέλ (πιπεριά βετέλ) είναι μία κληματσίδα της οικογένειας των Πιπερίδων, που περιλαμβάνει πιπέρι και καβά. Το φύλλο βετέλ καταναλώνεται κυρίως στην Ασία, και αλλού στον κόσμο από μερικούς Ασιάτες μετανάστες, ως τεμάχιο μασήματος βετέλ ή παάν, με καρύδι αρίκα και/ή καπνό.

Στην Ινδία και τη Σρι Λάνκα, ένα δεμάτι φύλλων βετέλ προσφέρεται παραδοσιακά ως ένδειξη σεβασμού και ευοίωνου ξεκινήματος. Οι περιστάσεις περιλαμβάνουν χαιρετισμό πρεσβυτέρων σε γαμήλιες τελετές, εορτασμό της Πρωτοχρονιά και προσφορά πληρωμής σε γιατρούς και αστρολόγους της Αγιούρ Βέντα (στους οποίους προσφέρονται χρήματα και/ή καρύδια αρίκα, τοποθετημένα πάνω από το δεμάτι φύλλων για χάρη στις ευλογίες).

Το φυτό βετέλ είναι ένα αειθαλές πολυετές φυτό, με γυαλιστερά φύλλα σε σχήμα καρδιάς και λευκό ίουλο. Το φυτό βετέλ προέρχεται από τη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία.

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βετέλ, προέρχεται από την Ταμίλ/Μαλαγιαλάμ λέξη, vettila, μέσω των πορτογαλικών.[1]

Καλλιέργεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατανάλωση φύλλων βετέλ και καρυδιών αρίκα στον κόσμο.

Το φύλλο βετέλ καλλιεργείται κυρίως στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία, από το Πακιστάν[2] έως την Παπούα Νέα Γουινέα.[3] Χρειάζεται συμβατό δέντρο ή μακρύ ραβδί για υποστήριξη. Το βετέλ απαιτεί καλά αποστραγγισμένο γόνιμο έδαφος. Υδάτινα, αλατούχα και αλκαλικά εδάφη είναι ακατάλληλα για την καλλιέργειά του.[4]

Στο Μπαγκλαντές, αγρότες που ονομάζονται barui[5] προετοιμάζουν έναν κήπο που ονομάζεται barouj για να καλλιεργήσουν βετέλ. Τα barouj είναι περιφραγμένα με μπαμπού και φύλλα κοκοφοίνικα. Το έδαφος οργώνεται σε αυλάκια μήκους 10 έως 15 μέτρων, πλάτους 75 εκατοστών και βάθους 75 εκατοστών. Πιεσμένα κέικ, κοπριά και φύλλα ενσωματώνονται πλήρως με το καλλιεργήσιμο έδαφος του αυλακιού και την τέφρα ξύλου. Τα μοσχεύματα φυτεύονται στην αρχή της εποχής των μουσώνων.

Καλλιέργεια φυτών βετέλ στο Μπαγκλαντές.

Η σωστή σκιά και άρδευση είναι απαραίτητα για την επιτυχή καλλιέργεια του. Το βετέλ χρειάζεται συνεχώς υγρό έδαφος, αλλά δεν πρέπει να υπάρχει υπερβολική υγρασία. Η άρδευση είναι συχνή και ελαφριά και το στάσιμο νερό δεν πρέπει να παραμένει για περισσότερο από μισή ώρα.

Τα αποξηραμένα φύλλα και η τέφρα ξύλου εφαρμόζονται στα αυλάκια ανά δεκαπενθήμερο και ψεκάζεται ο πολτός της κοπριάς. Η εφαρμογή διαφορετικών ειδών φύλλων σε μηνιαία διαστήματα πιστεύεται ότι είναι επωφελής για την ανάπτυξη του βετέλ. Σε τρεις έως έξι μήνες οι κληματσίδες φτάνουν τα 150 έως 180 εκατοστά σε ύψος και βγάζουν κλαδιά. Η συγκομιδή ξεκινά, με τον αγρότη να μαζεύει το φύλλο και το μίσχο του με τον δεξί αντίχειρά του. Η συγκομιδή διαρκεί 15 ημέρες έως ένα μήνα. Το φύλλο βετέλ έχει ερευνηθεί σε εργαστήρια πολλών εταιρειών χημικών και διατροφής τροφίμων στο Μπαγκλαντές.

Τα φύλλα που συλλέγονται καταναλώνονται τοπικά και εξάγονται σε άλλα μέρη της Ασίας, της Μέσης Ανατολής, της Ευρώπης και της Αμερικής. Το βετέλ μεγαλώνει και καλλιεργείται ως σημαντική καλλιέργεια στο αγροτικό Μπαγκλαντές. 

Χρήση και πολιτιστική σημασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Παάν

Η κύρια χρήση του φύλλου βετέλ είναι ως περιτύλιγμα για το μάσημα των καρυδιών αρίκα και του καπνού, όπου χρησιμοποιείται κυρίως για την προσθήκη γεύσης. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στη μαγειρική, συνήθως ωμό, για την πιπεράτη γεύση του. Η χρήση του βετέλ έχει πάνω από 300 χρόνια ιστορίας σε περιοχές της Κίνας, όπου κάποτε προωθήθηκε για φαρμακευτική χρήση.[6]

Αντικείμενα και Ιστορική Αναπαράσταση:

Επιπτώσεις στην υγεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορισμένες αναφορές μπορεί να υποδηλώνουν ότι το φύλλο βετέλ από μόνο του έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία, εν μέρει λόγω των τανινών που παραδίδονται από το φύλλο και για λόγους που επί του παρόντος δεν είναι πλήρως κατανοητοί.[7] βλαβερή επίδραση του χρωμοσώματος του φύλλου βετέλ σε ανθρώπινες καλλιέργειες λευκοκυττάρων. Αυτοί οι ερευνητές αναφέρουν αύξηση της συχνότητας των χρωματοειδών εκτροπών όταν το εκχύλισμα φύλλων προστέθηκε σε καλλιέργειες. Μια άλλη επιστημονική μελέτη από την Ιαπωνία,[8] δείχνει ότι οι εργαστηριακοί αρουραίοι που έτρωγαν ένα μείγμα από φύλλα βετέλ και καρύδια αρίκα είχαν σοβαρή πάχυνση της άνω πεπτικής οδού, ενώ μετά από μια δίαιτα μόνο με φύλλα βετέλ, μόνο ένας εργαστηριακός αρουραίος κατέληξε να έχει θήλωμα στο στομάχι.

Το εκχύλισμα φύλλου βετέλ από μόνο του δεν έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί σημαντικές παρενέργειες, αλλά υπάρχουν παρενέργειες που σχετίζονται με τη χρήση του τεμαχίου μασήματος βετέλ.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Portuguese Vocables in Asiatic Languages: From the Portuguese Original of M S R Dalgado. Νέο Δελχί: Asian Educational Services. 1988. ISBN 812060413X. 
  2. «Betel-leaf farming in coastal area». Dawn. 13 Μαΐου 2002. http://www.dawn.com/news/33381/betel-leaf-farming-in-coastal-area. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2014. 
  3. Κάσεϊ, Μπράιαν (9 Νοεμβρίου 2013). «Chewing over a betel ban». Sydney Morning Herald. http://www.smh.com.au/world/chewing-over-a-betel-ban-20131108-2x6ra.html. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2014. 
  4. Government of Sri Lanka. «Betel – Piper Betle L». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2011. 
  5. Καρίμ, ΑΣΜ Εναγιέτ (2012). «Pan1». Στο: Ισλάμ, Σιρατζούλ· Τζαμαλ, Αχμέντ Α. Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (δεύτερη έκδοση). Ασιατική Εταιρεία του Μπανγκλαντές. 
  6. Λέβιν, Νταν (19 Αυγούστου 2010). «Despite Risks, an Addictive Treat Fuels a Chinese City». The New York Times. https://www.nytimes.com/2010/08/20/world/asia/20hunan.html. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019. 
  7. Μόρτον, Τζ. Φ. (1992). Widespread tannin intake via stimulants and masticatories, especially guarana, kola nut, betel vine, and accessories (σελ. 739–765). Springer USA
  8. Μόρι, Χ.; Ματσουμπάρα, N.; Ουσιμάρου, Γ.; Χιρόνο, I. (1979). «Carcinogenicity examination of betel nuts and piper betel leaves». Experientia 35 (3): 384–5. doi:10.1007/BF01964368. PMID 446629. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Piper betle στο Wikimedia Commons