Βεατρίκη του Σαόν
| Βεατρίκη του Σαόν | |
|---|---|
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γκιγιώμ ντε Σον[1] Ζοσλέν Β΄ της Έδεσσας |
| Τέκνα | Ανιές ντε Κουρτεναί Ζοσλέν Γ΄ της Έδεσσας[2] Ιζαμπέλ ντε Κουρτεναί |
Η Βεατρίκη του Σαόν ήταν κόμισσα της Έδεσσας (1134 - 1150). Ο πρώτος σύζυγος της Γκιγιώμ ντε Σον πέθανε την διετία 1132/1133, άφησε στην κατοχή της το κάστρο του Σαόν στο Πριγκιπάτο της Αντιόχειας. Παντρεύτηκε σύντομα σε δεύτερο γάμο τον στενό σύμμαχο του πρώτου συζύγου της Ζοσλέν Β΄ της Έδεσσας. Όταν τον Μάιο του 1150 ο σύζυγος της συνελήφθη από τα στρατεύματα του Νουρεντίν Ζενγκί που ήταν Ατάμπεης στο Χαλέπι η Βεατρίκη ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις για να πουλήσει τα εδάφη που κατείχε στην Κομητεία της Έδεσσας που βρισκόταν στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Τον Αύγουστο του 1150 ολοκληρώθηκαν οι συναλλαγές, η Βεατρίκη και τα παιδιά της εγκαταστάθηκαν στον ποταμό Σον. Με ευγενική καταγωγή η Βεατρίκη παντρεύτηκε τον Γκιγιώμ ντε Σον, ισχυρό βαρόνο στο πριγκιπάτο της Αντιόχειας.[3] Όταν ο δεύτερος σύζυγος της έπεσε σε μάχη (1132/1133) η Βεατρίκη έγινε πλούσια χήρα, κληρονόμησε το κάστρο του Σαόν μέχρι τον θάνατο της.[4][5][6] Ο Ζοσλέν Β΄ της Έδεσσας αποφάσισε να γίνει ο δεύτερος σύζυγος της με στόχο να ενισχύσει την θέση του στην βόρεια Συρία.[7] Ο σύζυγος της Βεατρίκης Γκιγιώμ ντε Σον ήταν πιστός σύμμαχος του.[8] Ο Ζοσλέν Β΄ προτιμούσε να μένει στο Τυρμπεσέλ δυτικά του ποταμού Ευφράτη, συγκέντρωσε μισθοφόρους για την υπεράσπιση της Έδεσσας.[8] Ο Ιμαντεντίν Ζενγκί Ατάμπεης της Μοσούλης και του Χαλεπίου κυρίευσε την Έδεσσα (23 Δεκεμβρίου 1144).[9] Σύντομα κατέκτησε όλα τα κάστρα ανατολικά του Ευφράτη.[10]
Ο Ζοσλέν Β΄ συνελήφθηκε από τα στρατεύματα του γιου του Ζενγκί Νουρεντίν στις αρχές Μαίου του 1150, κατάλαβε το Χαλέπι αλλά τυφλώθηκε.[11][12] Η Βεατρίκη έστειλε νέα στρατεύματα για την υπεράσπιση της κομητείας αλλά ο Νουρεντίν και ο Σουλτάνος του Ρουμ Μεσούντ Α΄ επιτέθηκαν στην κομητεία.[11][12] Ο Μεσούντ Α΄ έπεισε πολλές φρουρές να παραδοθούν με αντάλλαγμα να τις οδηγήσει με ασφάλεια στο Τυρμπεσέλ, απέτυχε όμως στην πολιορκία του Τυρμπεσέλ και επέστρεψε τον Ιούνιο του 1150 στο Σουλτανάτο του Ρουμ.[12][13] Ο αυτοκράτορας Μανουήλ Α΄ Κομνηνός της πρόσφερε μια ετήσια σύνταξη με αντάλλαγμα να του επιστρέψει το τελευταίο κάστρο στην κομητεία.[14] Ο Βαλδουίνος Γ΄ της Ιερουσαλήμ που έστειλε ενισχύσεις από την Ιερουσαλήμ στην βόρεια Συρία αναγνώρισε ότι οι Φράγκοι δεν μπορούσαν να υπερασπιστούν την περιοχή και έπεισαν την Βεατρίκη να πουλήσει την κομητεία.[14][15] Η μεταφορά ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1150 παρουσία του βασιλιά Βαλδουίνου Γ΄.[16] Η Βεατρίκη του Σαόν πούλησε όλα τα κάστρα στους Βυζαντινούς εκτός από το Ρουμ Καλεσί που το χάρισε στον Γρηγόριο Γ΄ επικεφαλής της Αρμένικης εκκλησίας της Κιλικίας.[17] Ο Βαλδουίνος Γ΄ ανέλαβε υπό την προστασία του την Βεατρίκη και την οικογένεια της, εγκαταστάθηκαν στο Σαόν.[16][18] Ο σύζυγος της πέθανε τον Μάιο του 1159 σε αιχμαλωσία στο Χαλέπι.[11]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p24821.htm#i248207. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Nicholson 1973, σ. 1
- ↑ Barber 2012, σ. 232
- ↑ Buck 2017, σσ. 147-148
- ↑ Nicholson 1973, σσ. 1-2
- ↑ Buck 2017, σ. 148
- ↑ 8,0 8,1 Barber 2012, σ. 152
- ↑ Barber 2012, σσ. 179-180
- ↑ Barber 2012, σ. 180
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Nicholson 1973, σ. 21
- ↑ 12,0 12,1 12,2 Barber 2012, σ. 195
- ↑ Nicholson 1973, σσ. 22-23
- ↑ 14,0 14,1 Nicholson 1973, σ. 23
- ↑ Barber 2012, σσ. 231-232
- ↑ 16,0 16,1 Nicholson 1973, σ. 24
- ↑ Nicholson 1973, σσ. 24-25
- ↑ Hamilton 2000, σ. 24
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Barber, Malcolm (2012). The Crusader States. Yale University Press.
- Buck, Andrew D. (2017). The Principality of Antioch and its Frontiers in the Twelfth Century. The Boydell Press.
- Hamilton, Bernard (2000). The Leper King and His Heirs: Baldwin IV and the Crusader Kingdom of Jerusalem. Cambridge University Press.
- Nicholson, Robert Lawrence (1973). Joscelyn III and the Fall of the Crusader States, 1134-1199. BRILL.