Βασίλης Τενίδης
| Βασίλης Τενίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βασίλης Τενίδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 11 Νοεμβρίου 1936 Λάρισα |
| Θάνατος | 7 Φεβρουαρίου 2017 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνθέτης ενορχηστρωτής διευθυντής ορχήστρας ραδιοφωνικός παραγωγός τηλεοπτικός παραγωγός κιθαρίστας |
Ο Βασίλης Τενίδης (Λάρισα, 11 Νοεμβρίου 1936 - Αθήνα, 7 Φεβρουαρίου 2017) ήταν Έλληνας ερμηνευτής κλασικής κιθάρας, συνθέτης, ενορχηστρωτής, αρχιμουσικός και ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός παραγωγός. Διακρίθηκε κυρίως ως σολίστ, όπως και ως συνθέτης μουσικής για το θέατρο. Ήταν μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, τα Μουσικά Σύνολα της οποίας και διηύθυνε.[1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νεανικά χρόνια, σπουδές, απαρχές της καλλιτεχνικής δράσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τενίδης γεννήθηκε στη Λάρισα στις 11 Νοεμβρίου 1936. Από μικρή ηλικία ενδιαφέρθηκε για τη μουσική και την κλασική κιθάρα, αν και κάπως απρογραμμάτιστα -σύμφωνα με διήγηση του ίδιου- μολονότι υπήρξε μέλος μιας μαντολινάτας της γενέτειράς του.[2] Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών νομικά. Επίσης, σπούδασε κλασική κιθάρα κοντά στους Κώστα Κεφαλόπουλο και Ιβάν Ψίουκοφ, καθώς και θεωρία της μουσικής δίπλα στο γνωστό συνθέτη και μουσικό παιδαγωγό Γιάννη Α. Παπαϊωάννου.[1]
Στη δεκαετία του 1960 συνέθεσε αρκετά τραγούδια, τα οποία ερμήνευσαν γνωστοί τραγουδιστές του Νέου Κύματος, όπως οι Γιώργος Ζωγράφος, Μιχάλης Βιολάρης, Κίτσα Καζάκου. Υπήρξε επίσης, από την ίδια δεκαετία, καθιερωμένος κιθαρίστας των στούντιο (session κιθαρίστας), συμμετέχοντας σε πολλές ηχογραφήσεις γνωστών Ελλήνων καλλιτεχνών και του οποίου η ερμηνεία ήταν επιζητούμενη και αναγνωρίσιμη.[3]
Διδασκαλία, ραδιόφωνο, τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τενίδης δίδαξε κιθάρα σε διάφορες σχολές, στο Κεντρικό Ωδείο του Κώστα Κλάββα, έλαβε μέρος σε σεμινάρια και συνέδρια, και συνεργάστηκε στενά με το Μάνο Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα, ενώ συμμετείχε και στην ηχογράφηση του Μεγάλου Ερωτικού (1972).[4] Ως παραγωγός, δημιούργησε εκπαιδευτικές εκπομπές τόσο για το ραδιώφωνο, όσο και για την τηλεόραση. H ραδιοφωνική εκπομπή του Τενίδη «Γνωριμία με τη μουσική» έφερε το ελληνικό ακροατήριο με απλό τρόπο κοντά στη μουσική, όπως και η τηλεοπτική εκπομπή «Τα όργανα της ορχήστρας» το τηλεοπτικό κοινό.[5]
Θέατρο, κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως συνθέτης σκηνικής μουσικής, ο Τενίδης συνέθεσε μουσική για πάνω από από διακόσιες παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο (1974-1994), το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (1979-1991), το Αμφι-Θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» και άλλους θεατρικούς οργανισμούς. Ως ενορχηστρωτής διακρίθηκε στον Ύμνον εις στην Ελευθερίαν του Νοκ. Μάντζαρου, σε έργα της Επτανησιακής Σχολής, καθώς και σε έργα των Μίκη Θεοδωράκη (Ύμνος των Μεσογειακών Αγώνων ) και Μάνου Χατζιδάκι (Οι γειτονιές του φεγγαριού, 1977).[1] Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, σε σχέση με το θέατρο, επέδειξε ο Τενίδης για το αρχαίο δράμα, όπου, για τις ανάγκες σύνθεσης μουσικής για τις παραστάσεις, έκανε χρήση «πρωτόγονων» οργάνων, ακολουθώντας την αρχαία μετρική και αισθητική, όπως και τους κανόνες της λαϊκής μουσικής παράδοσης της Ελλάδας. Η πρώτη του δουλειά στο θέατρο ήταν το 1972, όταν σε συνεργασία με τους φοιτητές του Θεατρικού Ομίλου του Πανεπιστημίου Αθηνών, ανέβασαν τις Ευμενίδες του Αισχύλου.[2]
Ο Τενίδης έγραψε και μουσική για ταινίες, όπως για το Επιτάφιος για εχθρούς και φίλους (1966) του Jiří Sequens. Το 1973 κέρδισε το Βραβείο Μουσικής στο 14ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ του Γιώργου Φιλή Γρηγόρης Αυξεντίου, ένας ήρωας με το μνημοσκόπιο, ταινία αφιερωμένη στον Κύπριο ήρωα της ΕΟΚΑ. Στο σάουντρακ της ταινίας ακουγόταν και το τραγούδι «Αφήνω γεια» με τη φωνή της Άννας Βίσση, πιθανότατα η πρώτη ηχογράφηση της μετέπειτα διάσημης ερμηνεύτριας.[3]
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βασίλης Τενίδης απεβίωσε στην Αθήνα στις 7 Φεβρουαρίου 2017, την ίδια μέρα με το Λουκιανό Κηλαηδόνη.[6] O γνωστός συνθέτης Κυριάκος Σφέτσας δήλωσε μετά το θάνατό του ότι ο Τενίδης υπήρξε «εξαίρετος μουσικός» κι ένας «άνθρωπος με σπάνια εντιμότητα, αυθεντική συμπεριφορά και ευγένεια, χαρίσματα που πάντα συνοδεύονταν από μια βαθιά γενναιοδωρία».[2] Πνευματικός κληρονόμος, διαχειριστής και συνεχιστής του έργου του, σύμφωνα με επιθυμία του Βασίλη Τενίδη, είναι ο Νότης Γεωργίου www.notisgeorgiou.com
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Βασίλης Τενίδης». Εθνική Λυρική Σκηνή. 8 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Νίκος Παπουτσόπουλος (29 Ιανουαρίου 2018). «Βασίλης Τενίδης: Ο μουσικός και ευπατρίδης». δημοκρατία news. http://www.dimokratianews.gr/content/82503/vasilis-tenidis-o-moysikos-kai-eypatridis. Ανακτήθηκε στις 2018-05-29.
- ↑ 3,0 3,1 Φώντας Τρούσας (8 Φεβρουαρίου 2017). «Μικρό αφιέρωμα στον Βασίλη Τενίδη». lifo.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2018.
- ↑ Γιάννης Κέρκης (8 Φεβρουαρίου 2017). «Πέθανε ο Βασίλης Τενίδης, την ίδια μέρα με τον Κηλαηδόνη». ogdoo.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2018.
- ↑ «Τενίδης, Βασίλης». biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2018.
- ↑ Γιώργος B. Μονεμβασίτης (15 Φεβρουαρίου 2017). «Ηχοβολές #32. Φίλε Βασίλη, φίλε Λουκιανέ, καλό ταξίδι». musicpaper.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2018.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- www.vassilistenidis.com Επίσημη ιστοσελίδα- Official website
- «Βασίλης Τενίδης: Τραγούδια από τις 45 στροφές (1966-1984)», Δισκοβόλος. Ανακτήθηκε στις 2018-05-29.
- «Βασίλης Τενίδης Discography», επιλεκτική δισκογραφία (ως ερμηνευτής ή συνθέτης) στο Discogs. Ανακτήθηκε στις 2018-05-29.
- «Τενίδης, Βασίλης» (συνεργασίες), Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 2018-05-29.
|