Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βαρόνος του Μπεργκαβεννί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/06/2022.

Ο τίτλος Βαρόνος του Μπεργκαβεννί ή Βαρόνος του Αμπεργκαβεννί δημιουργήθηκε πολλές φορές στο βασίλειο της Αγγλίας και της Μεγάλης Βρετανίας αλλά εκτός από την πρώτη δημιουργία οι υπόλοιπες οφείλονται σε σφάλμα.

Πρώτη δημιουργία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα σύμβολα των Νέβιλ βαρόνων των Μπεργκαβεννί

Ο τίτλος εμφανίζεται λίγο μετά την Νορμανδική κατάκτηση (1066).[1] Η βαρονία καταγράφεται για πρώτη φορά από τον Γουίλιαμ Μποσάμπ, 1ο βαρόνο του Μπεργκαβεννί (1392) μικρότερο γιο του Τόμας Μποσάμπ, 11ου κόμη του Γουόρικ. Ο γιος του Ριχάρδος Μποσάμπ, 1ος κόμης του Γούστερ τον διαδέχθηκε σαν 2ος βαρόνος του Μπεργκαβεννί και δημιούργησε την κομητεία του Γούστερ. Ο δεύτερος βαρόνος πέθανε χωρίς γιους και τον κληρονόμησε σαν τρίτη βαρόνη η κόρη του Ελισάβετ Μποσάμπ, βαρόνη του Μπεργκαβεννί που παντρεύτηκε τον Εδουάρδο Νέβιλ, 3ο βαρόνο του Μπεργκαβεννί μικρότερο γιο του Ραλφ Νέβιλ, 1ου κόμη του Γουέστμορλαντ και της δεύτερης συζύγου του Ιωάννας Μπωφόρ από την Οικογένεια Νέβιλ. Η Ελισάβετ Μποσάμπ πέθανε το 1448 και την διαδέχθηκε σαν τέταρτος βαρόνος ο γιος της Τζωρτζ Νέβιλ, 4ος βαρόνος του Μπεργκαβεννί.

Ο χήρος της τρίτης βαρόνης Εδουάρδος Νέβιλ κλήθηκε από το Κοινοβούλιο και πήρε τον τίτλο του λόρδου του Μπεργκαβεννί (1450) χάρη στα δικαιώματα της συζύγου του ενώ ο γιος του έγινε βαρόνος, για τους σύγχρονους ιστορικούς ήταν μια νέα δημιουργία. Η δεύτερη δημιουργία ενώθηκε με την πρώτη όταν πέθανε ο τρίτος βαρόνος (1476) και ο γιος του ο τέταρτος βαρόνος της πρώτης δημιουργίας έγινε ο δεύτερος βαρόνος της δεύτερης δημιουργίας.

Κόμητες του Γουέστμορλαντ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν πέθανε ο Χένρι Νέβιλ, 6ος βαρόνος του Μπεργκαβεννί οι τίτλοι του κληρονομήθηκαν από την κόρη του Μαρία Φέιν σαν 7η ή 5η βαρόνη, παντρεύτηκε τον Τόμας Φέιν και απέκτησε τον Φραγκίσκο Φέιν, 1ο κόμη του Γουέστμορλαντ. Ο τίτλος διεκδικήθηκε από τον δεύτερο ξάδελφο της Μαρίας, Έντουαρντ Νέβιλ, 8ο βαρόνο του Μπεργκαβεννί, σαν αρσενικό μέλος της Οικογένειας Νέβιλ, το Κοινοβούλιο του έδωσε τον τίτλο του λόρδου του Μπεργκαβεννί (1604). Δεν υπήρχε επίσημα καμιά βαρονία και αυτό οδήγησε σε αναδημιουργία, σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς οι τίτλοι της 1ης και 2ης δημιουργίας πέρασαν στους Κόμητες του Γουέστμορλαντ απογόνους της Μαρίας Φέιν και έμειναν σε εκκρεμότητα με τον θάνατο του Τζων Φέιν, 7ου κόμη του Γουέστμορλαντ (1762).

Τελευταίες δημιουργίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εσφαλμένη διαπίστωση ότι η βαρονία μεταβιβάστηκε σε αρσενικούς κληρονόμους της οικογένειας είχε σαν αποτέλεσμα μεγάλο αριθμό από αναδημιουργίες από την τέταρτη μέχρι την έβδομη. Η τέταρτη και η πέμπτη τερματίστηκαν με τον θάνατο του πρώτου κατόχου τους, και οι δυο πέθαναν χωρίς κληρονόμους ενώ η έκτη έμεινε σε εκκρεμότητα από το 1811. Η προέλευση της τρίτης δημιουργίας είναι επίσης ασαφής επειδή καμία δεν αναγνωρίστηκε στην εποχή της.

Η τελευταία αναδημιουργία είναι η μοναδική που δημιουργήθηκε στην Μεγάλη Βρετανία (1724) προς τιμή του Γουίλιαμ Νέβιλ, 16ου βαρόνου του Μπεργκαβεννί. Ο γιος του Τζωρτζ Νέβιλ, 1ος κόμης του Αμπεργκαβεννί δημιούργησε την κομητεία του Αμπεργκαβεννί και ο πέμπτος κόμης Γουίλιαμ Νέβιλ, 1ος μαρκήσιος του Αμπεργκαβεννί έγινε μαρκήσιος του Αμπεργκαβεννί σαν δώρο του Ηνωμένου Βασιλείου (1876). Η μαρκησία μεταβιβάστηκε στους απογόνους του μέχρι την εποχή που ο Χένρι Νέβιλ, 3ος μαρκήσιος του Αμπεργκαβεννί δεν άφησε γιους και η μαρκησία έπεσε ξανά σε αμφισβήτηση. Οι απόγονοι των θυγατέρων του της 6ης μαρκησίας του Κάμντεν και της 23ης βαρόνης του Χέιστινγκς ήταν συγκληρονόμοι του τίτλου και κάθε κλάδος διεκδίκησε ολόκληρη την βαρονία. Η Αμπεργκαβεννί είναι εμπορική πόλη στο Μονμουθσάιρ της νοτιοανατολικής Ουαλίας με ένα κάστρο.

Φεουδαρχικοί βαρόνοι του Αμπεργκαβεννί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Χαμελίν του Μπαλούν, προσωρινά επί Γουλιέλμου του Κατακτητή[2][3]
  • Μπρίαν Φιτς Κάουντ (πέθανε το 1147)[4][5]
  • Μάιλς του Γκλόστερ, 1ος κόμης του Χέρεφορντ (πέθανε το 1143), προσωρινά επί Ερρίκου Α΄ της Αγγλίας[4][6]
  • Ρότζερ Φίτςμιλς, 2ος κόμης του Χέρεφορντ (1143 - 1155)[4]
  • Ουόλτερ του Χέρεφορντ (1155 - 1160)[7]
  • Χένρι Φίτςμιλς (1160 - 1163)[7]
  • Μαχίλ του Χέρεφορντ (1163 - 1164)[7]
  • Γουίλιαμ του Χέρεφορντ (1164 - 1165)[7]
  • Ούγος του Μποσάμπ [7]
  • Γουίλιαμ του Μπράοσε, 3ος λόρδος του Μπράμπερ (1173 - μετά το 1179)[8]
  • Γουίλιαμ του Μπράοσε, 4ος λόρδος του Μπράμπερ, προσωρινά επί Ιωάννης του Ακτήμονα[9]
  • Ζιλ του Μπράοσε (1215)[9]
  • Ρέτζιναλντ του Μπράοσε (1216 - 1228)
  • Γουίλιαμ του Μπράοσε (πέθανε το 1230) (1228 - 1230)[9]
  • Γουίλιαμ του Μπράοσε, 4ος λόρδος του Μπράμπερ, σε συνεργασία (πέθανε το 1254)[9]
  • Τζωρτζ του Κάντιλουπ (1255 - 1273)[10]
  • Τζων Χέιστινγκς, 1ος βαρόνος του Χέιστινγκς (1273 - 1313)[10]
  • Τζων Χέιστινγκς, 2ος βαρόνος του Χέιστινγκς (1313 - 1325)[10]
  • Λόρενς Χέιστινγκς, 1ος κόμης του Πέμπροκ (1325- 1348)[10]
  • Τζων Χέιστινγκς, 2ος κόμης του Πέμπροκ (1348- 1375)[10]
  • Τζων Χέιστινγκς, 3ος κόμης του Πέμπροκ (1375 - 1389)[10]

Βαρόνοι του Μπεργκαβεννί, πρώτη δημιουργία (1392)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βαρόνοι του Μπεργκαβεννί, δεύτερη δημιουργία (1450)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βαρόνοι του Μπεργκαβεννί, τρίτη δημιουργία (1604)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βαρόνοι του Μπεργκαβεννί, τέταρτη δημιουργία (1641 - 1662)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βαρόνοι του Μπεργκαβεννί, τέταρτη δημιουργία (μετά το 1666 - 1695)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βαρόνοι του Μπεργκαβεννί, έκτη δημιουργία (1695)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βαρόνοι του Μπεργκαβεννί, έβδομη δημιουργία (1695)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρσενική διαδοχή των βαρόνων του Μπεργκαβεννί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Sanders, I.J. English Baronies: A Study of their Origin and Descent 1086-1327, Oxford, 1960, p7, Barony of Miles of Gloucester & p.66, Braose Baronies in Wales: Radnor, Brecon, Abergavenny, Builth
  2. ↑ Cokayne 1910, p. 19.
  3. ↑ Sanders, p.66, Barony of Much Marcle, note 2: "Hamelin was at one time lord of Abergavenny but he lost control of this estate"
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Cokayne 1910, p. 20.
  5. ↑ Sanders, p.7, Barony of Miles of Gloucester: "In (1140/2) Brian FitzCount was allowed to enfeoff Miles (of Gloucester) with the castle and honour of Abergavenny for the service of 3 knights' fees. This holding became a permanent possession of Miles' heirs as Brian FitzCount d.s.p. (died without children) ante 1154"
  6. ↑ Sanders, p.7
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Cokayne 1910, p. 21.
  8. ↑ Cokayne 1910, pp. 21–22.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Cokayne 1910, p. 22.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Cokayne 1910, p. 23.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Cokayne, George E. (1910). Gibbs, Vicary, ed. The complete peerage of England, Scotland, Ireland, Great Britain and the United Kingdom, extant, extinct, or dormant
  • Sanders, I.J. English Baronies: A Study of their Origin and Descent 1086-1327, Oxford, 1960
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βαρόνος_του_Μπεργκαβεννί&oldid=10679152"