Βαλέριου Ματέι
| Βαλέριου Ματέι | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 31 Μαρτίου 1959 Cazangic |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρουμανία Μολδαβία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρουμανικά |
| Σπουδές | Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μολδαβίας[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ποιητής[2] |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Party of Democratic Forces |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος του κοινοβουλίου της Μολδαβίας |
| Βραβεύσεις | Τάγμα της Δημοκρατίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βαλέριου Ματέι (γεννημένος στις 31 Μαρτίου 1959 στο Καζάνγκιτς) είναι Μολδαβός - Ρουμάνος συγγραφέας και πολιτικός. Υπηρέτησε ως μέλος του κοινοβουλίου της Μολδαβίας από το 1990. Ο Ματέι είναι μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Μολδαβίας και επίτιμο μέλος της Ρουμανικής Ακαδημίας από το 2011 Έλαβε μέρος στις προεδρικές εκλογές της Μολδαβίας το 1996 .
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βαλέριου Ματέι έκανε το ποιητικό του ντεμπούτο το 1980 στην εφημερίδα "Οι νέοι της Μολδαβίας" (Κισινάου). Το 1981 άρχισε να δημοσιεύει στον λογοτεχνικό τύπο της Ρουμανίας. Τον Ιανουάριο του 1986, δημοσίευσε το χειρόγραφο Ο Στύλος της Φλόγας. Το 1987, ο Ματέι ήταν ένας από τους συμμετέχοντες που πυροδότησε την επανάσταση του 1989 κατά της σοβιετικής κατοχής της επικράτειας. Αργότερα έγινε μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της Μολδαβίας, της Θεατρικής Ένωσης και ιδρυτικό μέλος του Δημοκρατικού Κινήματος. Τον Μάιο του 1989 ο Ματέι βοήθησε στην ίδρυση του Λαϊκού Μετώπου της Μολδαβίας ως μέλος στο Συμβούλιο, στο Μόνιμο Γραφείο τους και ως εκπρόσωπό τους. Έγραψε το τελικό έγγραφο της πρώτης Μεγάλης Εθνικής Συνάντησης για την κυριαρχία και το δικαίωμα των Ρουμάνων να έχουν μέλλον. Η μελέτη — Το έργο του Νικολάε Μιλέσκου Σπατάρουλ– πηγή για τη μελέτη της ιστορικής εθνολογίας των λαών της Σιβηρίας και της Άπω Ανατολής — δημοσιεύτηκε το έτος 1989.[3]
Το 1990 ο Ματέι εξελέγη μέλος του Κοινοβουλίου του Κισινάου, πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και μέλος του Προεδρείου του Κοινοβουλίου.[4] Στις 16 Δεκεμβρίου 1990, ήταν ο ηγέτης της δεύτερης Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης και έγραψε τη διακήρυξη για την ανεξαρτησία όλων των Ρουμάνων από τα εδάφη, που κατέλαβαν και προσαρτήθηκαν από τους Σοβιετικούς, και το δικαίωμά τους να επανενωθούν με τη Ρουμανία. Έγραψε επίσης τη Διακήρυξη (Το Τελικό Έγγραφο) που εγκρίθηκε από αυτή τη συνάντηση και συμμετείχε στη Διάσκεψη του ΟΑΣΕ (Ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη) στην Κοπεγχάγη εξ ονόματος της Δημοκρατίας της Μολδαβίας. Το 1991 ήταν ο κύριος συγγραφέας της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας της Μολδαβίας από τη Σοβιετική Αυτοκρατορία. Το 1993 και το 1994 ήταν μέλος του Μόνιμου Γραφείου του Συνεδρίου των Διανοουμένων, διευθυντής του εκδοτικού οίκου Hyperion και εκδότης της εβδομαδιαίας εφημερίδας Ο αγγελιοφόρος.
Το 1994 κυκλοφόρησε τον τόμο του, Ο θάνατος του Ζήνωνα (Moartea lui Zenon). Επανεξελέγη βουλευτής στο Κοινοβούλιο της Μολδαβίας για λογαριασμό του Κόμματος Δημοκρατικών Δυνάμεων το 1994 προτού επανεκλεγεί το 1998 ως πρόεδρος του κόμματος 1994–1998.[5] Έγινε αντιπρόεδρος του Κοινοβουλίου και πρόεδρος της Επιτροπής Συνεργασίας μεταξύ Μολδαβίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το 2003 κυκλοφόρησαν τα ποιητικά του βιβλία Το πρωί της μεγάλης πόλης, Ο Ορφέας και η μοναξιά και Η φανταστική Ελλάδα. Εξέδωσε τη Ζιλιάδα το 2008, δημοσίευσε τη νέα έκδοση του τόμου «Ο ύπνος του Λύκου» (Somn de Lup) και την ανθολογία Οι Ελεγείες του άσωτου (Elegiile fiului risipitor) το 2010. Ο Ματέι δημοσίευσε άρθρα σε περιοδικά, λογοτεχνικά δοκίμια και έχει μεταφράσει από τη γαλλική ποίηση, τη ρωσική και την ισπανική ποίηση. Συμμετείχε επίσης στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Istanbulensis.[6] Έγινε Μέλος της Ρουμανικής Ακαδημίας το 2011.
Τιμές και βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο Βαλέριου Ματέι έχουν απονεμηθεί πολλά βραβεία και παράσημα όπως, το βραβείο ποίησης του περιοδικού Τρανσυλβανία (1988), το βραβείο Γεώργιου Μπακόβια του περιοδικού Ateneu (1991), το Μεγάλο Βραβείο ποίησης Νικήτα Στανέσκου (1995), το Βραβείο Μιχάι Εμινέσκου της Ρουμανικής Ακαδημίας και το Βραβείο Ποίησης του Μιχάι Εμινέσκου της διεθνούς Ακαδημίας (1996), το μετάλλιο Μιχάι Εμινέσκου (2000), το Μεγάλο Βραβείο Νικήτα Στανέσκου της Πλοϊέστι για την Όπερα Όμνια και το τρόπαιο Νικήτα Στανέσκου (2002), το Εθνικό Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας στον βαθμό του Διοικητή, το βραβείο λογοτεχνίας της ρουμανικής διασποράς στη Γερμανία (2004), το βραβείο Frontiera Poesis στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίηση στο Σάτου Μάρε, το βραβείο Όπερα Όμνια στη δεύτερη έκδοση του Φεστιβάλ Ποίησης Τσεζάρ Ιβανέσκου (2012).[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 «Institutul Cultural Român».
- ↑ «MOLDPRES News Agency - Scriitorul Valeriu Matei își sărbătorește cea de-a 60-a aniversare».
- ↑ Derbyshire (2016). Encyclopedia of World Political Systems. Routledge. σελ. 406. ISBN 978-1-317-47156-1.
- ↑ «V. Istanbulensis Poetry Festival – Istanbulensis International Poetry Festival». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2022.
