Βίλα Τζούλια

Βίλα Τζούλια
Είδος	έπαυλη
Αρχιτεκτονική	Μανιεριστική αρχιτεκτονική
Διεύθυνση	piazzale di Villa Giulia, 9, 00196 - Roma και Piazzale di Villa Giulia, 9 - Roma
Γεωγραφικές συντεταγμένες	41°55′7″N 12°28′39″E
Διοικητική υπαγωγή	Flaminio και Ρώμη
Χώρα	Ιταλία
Έναρξη κατασκευής	1551
Ολοκλήρωση	1889
Ένοικοι	Εθνικό Μουσείο Ετρούσκων
Ιδιοκτήτης	Ιταλία
Διαχειριστής	Εθνικό Μουσείο Ετρούσκων
Αρχιτέκτονας	Τζάκομο Μπαρότσι ντα Βινιόλα, Μπαρτολομέο Αμμαννάτι, Τζόρτζιο Βαζάρι και Μιχαήλ Άγγελος
Δημιουργός	Taddeo Zuccari
Χρηματοδότης	Πάπας Ιούλιος Γ΄
Προστασία	ιταλικό πολιτισμικό αγαθό
Ιστότοπος
	Επίσημος ιστότοπος
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

H βίλα Τζούλια, (ιταλ. Villa Giulia) βρίσκεται στη Ρώμη και κτίστηκε από τον πάπα Ιούλιο Γ΄ το διάστημα 1551-55 σε τότε όριο της πόλης. Στην εποχή μας ανήκει στο Ιταλικό δημόσιο και στεγάζει το Εθνικό Ετρουσκικό Μουσείο, που είναι μία συλλογή Ετρουσκικών έργων τέχνης και αντικειμένων.

Ιστορικό

Η βίλα οικοδομήθηκε στην περιοχή γνωστή ως Παλαιός Αμπελώνας (Vigna Vecchia), που ήταν έναντι των τειχών της πόλης και εκτεινόταν στις πλαγιές τού Μόντε Παριόλι. Το κτίσμα ήταν μία προαστιακή βίλα για ανάπαυση.

Ο πάπας, υψηλός γνώστης της Τέχνης, ανέθεσε τον αρχικό σχεδιασμό τού κτηρίου στον Τζάκομο Μπαρότσι ντα Βινιόλα το 1551-53. Το Νυμφαίο (πηγή) και άλλα κτίσματα τού κήπου σχεδιάστηκαν από τον Μπαρτολομέο Αμμαννάτι, όλα υπό την επίβλεψη τού Τζόρτζο Βαζάρι. Ο Μιχαήλ Άγγελος επίσης εργάστηκε εκεί. Ο πάπας είχε άμεσο ενδιαφέρον στο σχεδιασμό της βίλας και τον διάκοσμό της και δαπάνησε τεράστια ποσά εξωραΐζοντάς την. Η βίλα έγινε ένα από τα πιο εκλεπτυσμένα παραδείγματα Μανιεριστικής αρχιτεκτονικής.

Ένα μικρό μόνο μέρος της αρχικής ιδιοκτησίας διασώθηκε ανέπαφο και περιλαμβάνει αμπελώνες, που εκτείνονται ως τον Τίβερη, στον οποίο συνήθως ο πάπας ταξίδευε με λέμβο. Η βίλα, όπως συνηθιζόταν, είχε δύο εισόδους: μία αστική δυτικά, επί της ρωμαϊκής Φλαμινίας οδού και μία αγροτική είσοδο από τον κήπο. Η ίδια η βίλα ήταν το μεταίχμιο μεταξύ δύο κόσμων, της πόλης και της εξοχής, μία ρωμαϊκή αντίληψη. Ένα μετάλλιο τού 1935 δείχνει τη βίλα ολοκληρωμένη.

Η αστική πρόσοψη του Βινιόλα στο κτήριο έχει δύο επίπεδα, ίσου ύψους. Το κέντρο της πρόσοψης έχει το σχήμα θριαμβικής αψίδας με τρία τόξα· στο ισόγειο οι κίονες της αψίδας είναι από αδρά επεξεργασμένες πέτρες (ρουστίκ), ενώ στο επάνω επίπεδο τα τόξα έχουν περίτεχνες λεπτομέρειες. Εκατέρωθεν της αψίδας το κτήριο συνεχίζεται με δύο παράθυρα σε κάθε πλευρά και απολήγει σε ψευδοκίονες (pillasters). Αυτή η πρόσοψη έγινε το πρότυπο της Γεωργιανής βίλας στη Βρετανία, που θα αναπαραχθεί ως τις ΗΠΑ. Το πίσω μέρος τού κτηρίου απολήγει σε ημικυκλική στοά (loggia) και μπροστά της απλώνεται η πρώτη αυλή, χωρισμένη σε απλά παρτέρια. Ακολουθεί o Oικίσκος (Casina), τού οποίου το πίσω μέρος επίσης απολήγει σε ημικύκλιο. Η δεύτερη αυλή αποτελείται από δύο πιο κάτω μαρμάρινα επίπεδα, που κατεβαίνουν όλο και πιο χαμηλά, όσο πλησιάζουμε προς το κέντρο. Ακολουθεί ένα τριώροφο Νυμφαίο, όπου μπορεί να φάει κάποιος σε δροσιά κατά τη ζέστη τού θέρους. Υπάρχουν στα τρία επίπεδα στοές, διακοσμημένες με μαρμάρινα αγάλματα ξαπλωμένων ποτάμιων θεών ή νυμφών μέσα σε κόγχες, με κιγκλιδώματα (balustres) γύρω. Στη μέση, στο πιο χαμηλό επίπεδο είναι το αναβρυτήριο (fontana dell' Acqua Vergine), φιλοτεχνημένο από τους Βαζάρι και Αμμαννάτι και αναπαριστά ποτάμιους θεούς και καρυάτιδες. Η πηγή τού αναβρυτηρίου, το υδραγωγείο Άκουα Βέρτζινε, τροφοδοτεί επίσης τη Φοντάνα ντι Τρέβι στη Ρώμη. Ακολουθεί τρίτη αυλή.

Ο Oικίσκος τού Αμπελώνα (casino della Virga) -όπως αλλιώς λεγόταν- και οι κήποι του ήταν στη μέση αμπελώνων, τους οποίους μπορούσε κάποιος να δει μέσα από τις αψίδες, που είχαν οι γύρω τοίχοι. Οι συντροφιές τού πάπα επιβιβαζόταν σε λέμβους στις πύλες τού Βατικανού και μεταφερόταν κατά μήκος τού Τίβερη ως τη βίλα.

Το 1555 απεβίωσε ο Ιούλιος Γ΄ και ο διάδοχός του Πάπας Παύλος Δ΄ κατάσχεσε όλες τις ιδιοκτησίες, που είχε εκείνος συγκεντρώσει. Η βίλα διαιρέθηκε· το κυρίως κτήριο και μέρος των κήπων πέρασαν στον Αποστολικό Θάλαμο (Θησαυροφυλάκιο). Ο νέος Πάπας Πίος Δ΄ Μέντιτσι την παραχώρησε στον ανιψιό του καρδινάλιο Κάρλο Μπορρομέο. Η βίλα αποκαταστάθηκε το 1769 με πρωτοβουλία τού πάπα Κλήμη ΙΔ΄ και το 1870 κατασχέθηκε από το νεοσύστατο κράτος της Ιταλίας. Στις αρχές τού 20ού αι. δόθηκε στο Εθνικό Ετρουσκικό Μουσείο.