Βέσσοι
Οι Βέσσοι, επίσης γνωστοί ως Βήσσοι, ήταν θρακικός λαός παρά τον Αίμο μέχρι Ιλλυρίας που παρήκμασε πρώιμα.[1] Ήταν πολεμικός λαός, γνωστός κυρίως για τις ληστρικές επιδόσεις του. Ο Ηρόδοτος τον αναφέρει σαν παράδειγμα λαού που δεν υποτάχθηκε ποτέ σε κατακτητή, ούτε καν στον Ξέρξη. Στο Μαντείο των Βεσσών, που βρισκόταν σε υψηλό μέρος, τέλεσε θυσία το το 335 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος. Από τότε οι Βεσσοί ταυτίστηκαν με τους Δαρδάνους, που υποτάχθηκαν το (72 π.Χ.) στους Ρωμαίους.[2] Αυτή η φυλή ήταν η τελευταία που διατηρούσε τον 7ον μ.Χ. αιώνα τη θρακική γλώσσα της, αλλά εργότερα εξελληνίστηκε κι αυτή, πριν οι Σλάβοι έρθουν σε επαφή μαζί της.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ηρόδοτος, Ιστορίαι Ζ, 111
- ↑ Τίτος Λίβιος, Από κτίσεως πόλεως (Ab urbe condita) XXXIX, 53
- ↑ Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Η αρχαία Μακεδονική και η ψευδώνυμη γλώσσα των Σκοπίων «Νικόλαος Ανδριώτης, Το ομόσπονδο κράτος των Σκοπίων» σελ. 207-258», 1992 ISBN 960-7169-11-5