Αντουάν Κουαζεβό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντουάν Κουαζεβό
Ο Αντουάν Κουαζεβό, πίνακας του Φρανσουά Ζουβενέ (1701)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Antoine Coysevox (Γαλλικά)
Γέννηση29  Σεπτεμβρίου 1640[1][2][3]
Λυών[4]
Θάνατος10  Οκτωβρίου 1720[1][2][5]
Παρίσι[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλύπτης[8]
Αξιοσημείωτο έργοFame Riding Pegasus
Mercury Riding Pegasus
Shepherd with Flute
Περίοδος ακμής1660[9] - 1720[9]
Οικογένεια
ΓονείςPierre Coysevox και Ysabeau Morel
ΑδέλφιαGuillaume Coysevox
Madeleine Coysevox
Claudine Coysevox
ΣυγγενείςΝικολά Κουστού (θείος) και Guillaume Coustou the Elder (parent's brother)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αντουάν Κουαζεβό (γαλλικά: Antoine Coysevox), γεννήθηκε στη Λυών στις 29 Σεπτεμβρίου 1640 και πέθανε στο Παρίσι στις 10 Οκτωβρίου 1720, ήταν Γάλλος γλύπτης.

Υπήρξε από τους διαπρεπέστερους γλύπτες της εποχής του μπαρόκ και επίσημος γλύπτης του Λουδοβίκου ΙΔ΄.[10]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αλληγορία του Γαρούνα, Βερσαλλίες (1686)

Ο Αντουάν Κουαζεβό γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1640 στη Λυών. Ήταν γιος γλύπτη, από οικογένεια που είχε μεταναστεύσει από τη Φρανς-Κοντέ, στην ισπανική κυριαρχία εκείνη την εποχή. Έκανε το πρώτο του έργο γλυπτικής της Παναγίας σε ηλικία μόλις δεκαεπτά ετών.[11]

Ανδριάντας του Αντουάν Κουαζεβό στο Μουσείο του Λούβρου, ανάμεσα στους 86 Επιφανείς Άνδρες της Γαλλίας

Το 1637 πήγε στο Παρίσι και μαθήτευσε στο εργαστήριο του γλύπτη Λουί Λεραμπέρ. Εκπαιδεύτηκε περαιτέρω κάνοντας αντίγραφα σε μάρμαρο ρωμαϊκών γλυπτών. Το 1666, παντρεύτηκε τη Μαργκερίτ, ανιψιά του Λεραμπέρ, η οποία πέθανε ένα χρόνο μετά το γάμο. Το 1679 παντρεύτηκε την Κλωντ Μπουρντίκτ.

Το 1667 του ανατέθηκε από τον επίσκοπο του Στρασβούργου καρδινάλιο Φύρστενμπεργκ, να φιλοτεχνήσει αγάλματα για το κάστρο του στη Σαβέρν.

Το 1671, μετά από τέσσερα χρόνια εργασίας στη Σαβέρν, επέστρεψε στο Παρίσι. Το 1676, φιλοτέχνησε την προτομή του βασιλικού ζωγράφου Σαρλ Λε Μπρεν και έγινε δεκτός στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής. Έγινε μέλος της εξαιρετικής ομάδας καλλιτεχνών (γλύπτες, ζωγράφοι και διακοσμητές), υπό τον έλεγχο του Λε Μπρεν, ο οποίος μεταξύ 1677 και 1685 διακόσμησε το ανάκτορο και τους κήπους των Βερσαλλιών. Αργότερα, μεταξύ 1701 και 1709, όταν ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ δημιούργησε το (κατεστραμμένο σήμερα) νέο κάστρο του Μαρλί, για να απομακρύνεται από τον κόσμο και την εθιμοτυπία των Βερσαλλιών, ο Κουαζεβό δημιούργησε πολλά έργα.[12]

Ο Κουαζεβό ανέβηκε σταθερά στην καλλιτεχνική ιεραρχία. Έγινε καθηγητής στη Βασιλική Ακαδημία το 1678, και στη συνέχεια διευθυντής της το 1702, με ετήσια σύνταξη τεσσάρων χιλιάδων λιβρών. Από αυτή τη θέση, καθοδήγησε την εκπαίδευση μιας γενιάς Γάλλων γλυπτών, μεταξύ των οποίων τους ανιψιούς του Νικολά Κουστού (1659-1733) και Γκυγιώμ Κουστού (1677–1746), που αναδείχθηκαν σε σημαντικές μορφές της γαλλικής γλυπτικής στις αρχές του 18ου αιώνα.

Ο Αντουάν Κουαζεβό πέθανε στο Παρίσι στις 10 Οκτωβρίου 1720.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Δόξα, κάστρο του Μαρλί, 1702, μεταφέρθηκε στους κήπους του Κεραμεικού το 1719[13]

Ο Αντουάν Κουαζεβό φιλοτέχνησε πολλά έργα, τα περισσότερα από τα οποία σήμερα βρίσκονται στο Λούβρο. Αντίγραφα των έφιππων αγαλμάτων Η Δόξα και Ο Ερμής βρίσκονται στην είσοδο του κήπου του Κεραμεικού.[13]

  • στις Βερσαλλίες: Μεγάλη Στοά, Κλίμακα των Πρεσβευτών, Σαλόνι του πολέμου, Άλσος της Αψίδας του Θριάμβου, Νύμφη με το κοχύλι, Καθισμένη Αφροδίτη, Ο Ποταμός Γαρούνας, ο Ποταμός Ντορντόνι[14]
  • στο κάστρο του Μαρλί: Ποσειδώνας, Αμφιτρίτη, Ο Σηκουάνας, ο Μάρνης, Φαύνος παίζοντας αυλό, Η Δόξα, Ο Ερμής κ.ά.
Επιτάφιο μνημείο του Ζαν-Μπατίστ Κολμπέρ στον Άγιο Ευστάθιο, Παρίσι

Υπήρξε ο επίσημος γλύπτης των αγαλμάτων του Λουδοβίκου ΙΔ΄, που τον απεικόνισε σε διάφορες εποχές της ζωής του, σε προτομές, σε δημόσια μνημεία.

Η τέχνη του προαναγγέλλει τον 18ο αιώνα.[15]

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11945419d. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Antoine Coysevox». (Ολλανδικά) RKDartists. 18900.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Antoine-Coysevox. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 25  Φεβρουαρίου 2017.
  5. ↑ «Antoine Coysevox». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00043961. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  6. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/f328bd5a-5b01-4e7a-a50f-bed2889ae8e0. Ανακτήθηκε στις 28  Φεβρουαρίου 2016.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11945419d. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/131924. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/18900. Ανακτήθηκε στις 9  Φεβρουαρίου 2023.
  10. ↑ . «en.chateauversailles.fr/discover/history/great-characters/antoine-coysevox». 
  11. ↑ . «en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclopdia_Britannica/Coysevox,_Charles_Antoine». 
  12. ↑ Geese, Uwe, Section on Baroque sculpture in L'Art Baroque - Architecture - Sculpture - Peinture (French translation from German), H.F. Ulmann, Cologne, 2015. (ISBN 978-3-8480-0856-8) p. 309.
  13. ↑ 13,0 13,1 Μεταφέρθηκαν στον κήπο το 1719 από το κάστρο του Μαρλί και τοποθετήθηκαν στη δυτική πύλη. Το 1986 τα πρωτότυπα μεταφέρθηκαν στο Λούβρο και αντικαταστάθηκαν με αντίγραφα.
  14. ↑ . «chateauversailles.fr/decouvrir/domaine/jardins/parterres#le-parterre-deau». 
  15. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, τομ. 35, σελ. 300
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντουάν_Κουαζεβό&oldid=10375372"