Αντίνοος Δελφών
| Αντίνοος Δελφών | |
|---|---|
 | |
| Είδος | άγαλμα |
| Τοποθεσία | Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών |
| Έναρξη κατασκευής | 130[1] |
| Ύψος | 184 εκατοστά |
| Υλικά | μάρμαρο Πάρου |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Αντίνοος Δελφών είναι άγαλμα της ρωμαϊκής περιόδου το οποίο βρέθηκε στους Δελφούς, κοντά στον Ναό του Απόλλωνα. Η κατασκευή του χρονολογείται γύρω στο 130 μ.Χ..[2]
Ιστορικό υπόβαθρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αντίνοος ήταν ένας νέος εξαιρετικής ομορφιάς καταγόμενος από την Βιθυνία, που υπήρξε σύντροφος του αυτοκράτορα Αδριανού. Πνίγηκε στα νερά του Νείλου, με την πεποίθηση ότι η θυσία του αυτή θα βοηθούσε στο να παραταθεί η ζωή του προστάτη του. Συντετριμμένος από το θάνατο του Αντίνοου, ο Αδριανός που ήταν ένθερμος οπαδός της κλασικής ελληνικής αρχαιότητας αλλά και ευεργέτης πολλών ελληνικών ιερών και πόλεων, μεταξύ αυτών και του ιερού των Δελφών, διέταξε να στηθούν αγάλματα του όμορφου μα άτυχου νέου, που τόσο είχε αγαπήσει, σε όλα τα ιερά και τις πόλεις, σε κάθε γωνιά της αυτοκρατορίας του. Διέταξε ακόμη την καθιέρωση διεξαγωγής αγώνων προς τιμήν του Αντίνοου που από τότε δοξάστηκε και λατρεύτηκε σαν θεός. Έτσι, το άγαλμα του Αντίνοου στήθηκε και στο ιερό των Δελφών, μετά τον θάνατό του, το 130 μ.Χ., αποτελώντας ένα από τα ωραιότερα και εντυπωσιακότερα λατρευτικά αγάλματα.
Το άγαλμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1894, κατά τη διάρκεια ανασκαφών στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών, το άγαλμα του Αντίνοου βρέθηκε όρθιο επάνω στο βάθρο του, δίπλα στον τοίχο ενός πλίνθινου δωματίου, κοντά στον ναό του Απόλλωνα. Από τα ρωμαϊκά νομίσματα που κόπηκαν προς τιμήν του Αντίνοου, προέρχεται η πληροφορία πως το άγαλμα συνοδευόταν από το προσωνύμιο «προπυλαίος», η οποία οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αρχικά είχε τοποθετηθεί στην είσοδο του ιερού.
Αργότερα, αφού υπέστη φθορά και έσπασε στο σημείο του γόνατου, χρειάστηκε να μεταφερθεί πιο κοντά στον ναό του Απόλλωνα, σε ένα είδος παρεκκλησιού, όπου και βρέθηκε ύστερα από ανασκαφές, σε σχετικά καλή κατάσταση. Τα εξιδανικευμένα χαρακτηριστικά του καθώς και η έντονη στίλβωση της μαρμάρινης επιδερμίδας του με λάδι (η οποία το βοήθησε να διασωθεί λαμπερό και καλοδιατηρημένο), είναι ενδεικτικά της εποχής του Αδριανού.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ odysseus
.culture .gr /h /4 /eh430 .jsp?obj _id=4672. - ↑ «Μόνιμη Έκθεση Αρχαιολογικού Μουσείου Δελφών:Άγαλμα του Αντίνοου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2015.
- ↑ Ροζίνα Κολώνια, Το Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών, Αθήνα, Υπουργείου Πολιτισμού – Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων, 2009, 67 – 68.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πάνος Βαλαβάνης, Ιερά και Αγώνες στην Αρχαία Ελλάδα. Ολυμπία – Δελφοί – Ίσθμια – Νέμεα – Αθήνα, Αθήνα, 2004.
- Ροζίνα Κολώνια, Το Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών, Αθήνα, Υπουργείου Πολιτισμού – Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων, 2009
- Anthony R. Birley, Hadrian, the Restless Emperor, Routledge, Londres, 1997 (ISBN 0-415-22812-3)
- Christoph W. Clairmont, Die Bildnisse des Antinous. Ein Beitrag zur Portraitplastik unter Kaiser Hadrian, Institut suisse à Rome, Ρώμη, 1966