Ανατολική ανδαλουσιανική διάλεκτος
| Ανατολική ανδαλουσιανική διάλεκτος | |
|---|---|
| Ταξινόμηση | Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες
|
Η ανατολική ανδαλουσιανική διάλεκτος είναι μία εκ των νότιων διαλέκτων της ισπανικής γλώσσας στην Ιβηρική χερσόνησο. Παρότι τα ανδαλουσιανικά ιδιώματα συχνά εντάσσονται σε μια κοινή ανδαλουσιανική διάλεκτο, οι διαφορές μεταξύ των δύο κύριων ιδιωματικών μπλοκ είναι τέτοιες που κάνουν απαραίτητη τη διαφοροποίησή τους,[1] ακολουθώντας ταυτόχρονα το έτερο διακριτικό κριτήριο της ισπανικής διαλεκτολογίας μεταξύ δυτικών και ανατολικών διαλέκτων.[2] Η ανατολική διάλεκτος εκτείνεται στο τέως Βασίλειο της Γρανάδας (επαρχίες της Γρανάδας και Αλμερία), στην επαρχία της Χαέν και εν μέρει σε αυτές της Μάλαγα και Κόρδοβας και χαρακτηρίζεται από μια αυξομειούσα χρήση ανά περιοχή και κοινωνική ομάδα.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ανατολική ανδαλουσιανικής διαλέκτου αποτελεί η ύπαρξη τριών φωνηέντων που δεν υφίστανται στο γενικότερο φωνολογικό σύστημα της ισπανικής. Αυτά είναι τα ανοικτά /ɛ, æ, ɔ/ που διαφοροποιούν ζεύγη όπου ετυμολογικά εμφανιζόταν ένα /s/ σε έξοδο συλλαβής όπως στον πληθυντικό των ουσιαστικών /kasa/ 'σπίτι' έναντι /kasæ/ 'σπίτια'.[3] Δεν υφίσταται ευρέως η σύγχυση των συριστικών (θεθέο και σεσέο) αν και το /s/ πραγματώνεται με τη ράχη της γλώσσας και όχι με τη μύτη της όπως στις βόρειες διαλέκτους.[4]
Σε μεγάλο βαθμό τα ιδιώματα που ανήκουν στην ανατολική διάλεκτο (μαζί με ορισμένα της δυτικής όπως αυτά της Μάλαγα) τείνουν προς τη διαλεκτική ισοπέδωση με τη διάλεκτο της Καστίλης-Λα Μάντσα, μια μεταβολή που πρωταγωνιστούν οι νέοι ομιλητές.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Mondejar, J. (2007): «De la antigüedad y la naturaleza de las hablas andaluzas» στο Moya Corral και Sosinski (eds.): Las hablas andaluzas y la enseñanza, Actas de las XII Jornadas sobre la enseñanza de la lengua española. Γρανάδα. σελ. 14.
- ↑ Fernández Ordoñez, I. (2016): «Dialectos del español peninsular» στο Gutiérrez-Rexach: Enciclopedia de lingüística hispánica. Routledge.
- ↑ Hualde, J. I. (2014): Los sonidos del español. Cambridge University Press. σελ. 124.
- ↑ Carrasco Cantos, P. (2007): «Rasgos fonéticos de la norma medieval sevillana» στο Moya Corral και Sosinski (eds.): Las hablas andaluzas y la enseñanza, Actas de las XII Jornadas sobre la enseñanza de la lenguaespañola. Γρανάδα. σελ. 14.
- ↑ Villena Ponsoda, J. A. (2001): La continuidad del cambio lingüístico. Tendencias conservadoras e innovadoras en la fonología del español. Universidad de Granada.