Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλφόνσος δε Αραγόν υ Εσκόβαρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλφόνσος δε Αραγόν
δούκας της Βιγιαερμόσα.
Πίνακας από το δουκικό ανάκτορο δε Πεδρόλα στη Θαραγόθα.
μέγας μάγιστρος του Τάγματος της Καλατράβα
Περίοδος1475 - 1485
ΔιάδοχοςΑλφόνσο δε Αραγόν υ δε Σοτομαγιόρ
κόμης της Ριβαγόρθα
Περίοδος1469 - 1485
ΠροκάτοχοςΦερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας
ΔιάδοχοςΙωάννης Β΄ της Αραγωνίας
Γέννηση1417
Ολμέδο, Βαγιαδολίδ
Θάνατος1485 (ετών 68)
Λινάρες, Χαέν, Ανδαλουσία
ΕπίγονοιΦερδινάνδος
Αλφόνσος
Μαρία
ΟίκοςΟίκος της Τραστάμαρα-Αραγωνίας
ΠατέραςΙωάννης Β΄ της Αραγωνίας
ΜητέραΕλεονώρα δε Εσκόβαρ
ΘρησκείαΚαθολικός Χριστιανός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Αλφόνσος, ισπαν. Alfonso (1417 - 1495) από τον Οίκο της Τραστάμαρα ήταν δούκας της Βιλλαερμόσα, κόμης της Ριβαγόρθα & Κόρτε και μέγας Μάγιστρος τού Τάγματος της Καλατράβα.

Ήταν ο πρώτος νόθος γιος τού Ιωάννη Β΄ της Αραγωνίας και της ερωμένης του Λεόνορ δε Εσκόβαρ.

Νόμιμα τέκνα τού Ιωάννη Β΄ ήταν από την πρώτη του σύζυγο ο Κάρολος Δ΄ της Ναβάρρας και από τη δεύτερη σύζυγο ο Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας.

Το 1443 εξελέγη Μάγιστρος τού Τάγματος της Καλατράβα ως το 1445, οπότε τον διαδέχθηκε ο Πέδρο Χιρόν Ακούνια Πακέκο. Ο πατέρας του τον έκανε κόμη της Ριβαγόρθα· ο Αλφόνσος παραιτήθηκε το 1479 υπέρ τού γιου του Φερδινάνδου. Πολέμησε στον Πόλεμο για τη Διαδοχή στην Καστίλη. Η κατάληψη τού κάστρου Αμπόστα της Καταλωνίας αύξησε τη φήμη του. Οδήγησε μία ομάδα επιτήδειων στις πολιορκίες μηχανικών στην πολιορκία τού Βούργος το 1475.

Ως αμοιβή για το ότι ήταν πιστός και για τη στρατιωτική του αξία, το 1475 από τον πατέρα του ονομάστηκε δούκας της Βιγιαερμόσα. Λίγο μετά από την ίδρυση της πόλης Οθάρρα στη Μάλαγα, απεβίωσε το 1485 στο Λινάρες σε ηλικία 68 ετών.

Νυμφεύτηκε το 1477 τη Λεόνορ δε Σοτομαγιόρ, κόρη τού Χουάν δε Σοτομαγιόρ και είχε τέκνα:

  • Φερδινάνδος 1478-1481, απεβ. 3 ετών.
  • Αλφόνσος π. 1479-1513, 2ος δούκας της Βιγιαερμόσα.
  • Μαρία 1485-1513, παντρεύτηκε πρώτα τον Ροβέρτο Σανσεβερίνο και μετά τον Ιάκωβο Ε΄ Αππιάνι κύριο τού Πιομμπίνο.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. Ιωάννης Α΄ της Καστίλης
 
 
 
 
 
 
 
4. Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. Ελεονώρα της Αραγωνίας, βασίλισσα της Καστίλης
 
 
 
 
 
 
 
2. Ιωάννης Β΄ της Αραγωνίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10. Σάντσο Αλφόνσος του Αλμπουρκέρκε
 
 
 
 
 
 
 
5. Ελεονώρα του Αλμπουρκέρκε
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Βεατρίκη της Πορτογαλίας, κόμισσα του Αλμπουρκέρκε
 
 
 
 
 
 
 
1. Αλφόνσου δε Αραγόν υ Εσκόβαρ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12.
 
 
 
 
 
 
 
6.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
13.
 
 
 
 
 
 
 
3. Λεόνορ δε Εσκόβαρ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
14.
 
 
 
 
 
 
 
7.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15.
 
 
 
 
 
 
  • Navarro Latorre, José (1982). "Don Alonso de Aragón, la "espada" o "lanza" de Juan II (Alonso de Aragón: "Sword " or "Spear" of John II)" (PDF) (41–42). Revista de Historia Jerónimo Zurita: 159–204. * ISSN 0214-0993. Archived from the original on 2013-07-18.

Carnicer, José Soler (1985). Nuestras tierras (Our Lands). 1. Valencia: Vicente García. ISBN 84-85094-39-5.