Αλφάβητο Πεγκόν

Σύμφωνα του αλφαβήτου Πεγκόν. Τα γράμματα δεν υπάρχουν στο αραβικό αλφάβητο επισημαίνονται με ένα κίτρινο κύκλο.

Φωνήεντα του αλφαβήτου Πεγκόν

Το Πεγκόν είναι αραβικό αλφάβητο που χρησιμοποιήθηκε για να γράψει την Ιαβαϊκή και Σουνδανική γλώσσα, ως εναλλακτική λύση για το λατινικό αλφάβητο ή το Ιαβανεζικό αλφάβητο και το παλιό Σουνδανικό αλφάβητο. Ειδικότερα, χρησιμοποιήθηκε για θρησκευτική (Ισλαμική) συγγραφή και την ποίηση από το δέκατο πέμπτο αιώνα, ιδιαίτερα στη γραφή σχολίων για το Κοράνιο. Η λέξη Πεγκόν προέρχεται από τη Ιαβαϊκή λέξη pégo, που σημαίνει "αποκλίνω", λόγω της πρακτικής της γραφής των Ιαβαϊκών με αραβική γραφή, το οποίο κρίθηκε αντισυμβατικό από τους Ιαβανέζους. Τα Πεγκόν περιλαμβάνουν σύμβολα για τους ήχους που δεν υπάρχουν στα πρότυπα Αραβικά.

Η κύρια διαφορά μεταξύ των Τζάουι και Πεγκόν είναι ότι το τελευταίο είναι σχεδόν πάντα γραμμένο με φωνητικά σημάδια. Δεδομένου ότι η Ιαβαϊκή περιέχει περισσότερα "ακσάρα σουάρα" (σήματα φωνηέντων) από τα Μαλαϊκά, τα φωνητικά σημάδια πρέπει να γραφτούν για να αποφευχθεί η φωνητική σύγχυση. Εκτός από τα Μαλαϊκά η Τσία-Τσία επίσης χρησιμοποίησε ένα παρόμοιο σύστημα γραφής, το Γκουντούλ.

Ένα από τα πρώτα χρονολογημένα παραδείγματα του αλφαβήτου Πεγκόν μπορεί να είναι το Μασά'ιλ αλ-ταλ'ίμ, ένα έργο σχετικά με τον Ισλαμικό νόμο γραμμένο στα αραβικά με μετάφραση και σχολιασμό στα Ιαβαϊκά. Το χειρόγραφο χρονολογείται από το 1623 και είναι γραμμένο σε ντλουουάνγκ, ένα χαρτί που παρασκευάζεται από το φλοιό της μουριάς.