Αζαλί Ασουμανί
| Αζαλί Ασουμανί | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Azali Assoumani (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1 Ιανουαρίου 1959[1] Mitsoudjé |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κομόρες |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[2] στρατιωτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Σύμβαση για την Ανανέωση των Κομορών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρόεδρος των Κομορών (2016–2019) Πρόεδρος των Κομορών (2001–2006) Πρόεδρος των Κομορών (1999–2001) Πρόεδρος των Κομορών (από 2019)[3][4] Πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης (από 2023) |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αζαλί Ασουμανί (1 Ιανουαρίου 1959) είναι πολιτικός από τις Κομόρες, πρόεδρος της χώρας από τον Μάιο του 2016. Νωρίτερα διετέλεσε ξανά πρόεδρος, από το 1999 ως το 2006. Κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα στα τέλη Απριλίου του 1999 και αναδείχθηκε νικητής στις πολυκομματικές εκλογές του 2002. Επανεξελέγη πιο πρόσφατα το 2024.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώτα χρόνια και στρατιωτική καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Μιτσουτζέ στα νοτιοδυτικά της Μεγάλης Κομόρας την 1η Ιανουαρίου του 1959. Επί δύο δεκαετίες ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και την περίοδο από το 1977 ως το 1980 εκπαιδεύτηκε στη Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία του Μαρόκου. Έγινε αλεξιπτωτιστής και μετά την επιστροφή του στις Κομόρες κατατάχθηκε στις Κομοριανές Ένοπλες Δυνάμεις, τις οποίες επέβλεπαν τότε οι Ευρωπαίοι μισθοφόροι του Μπομπ Ντενάρ και πρόσκειντο στον πρόεδρο Αχμέτ Αμπνταλά. Ήταν ήδη Ταγματάρχης όταν δολοφονήθηκε ο πρόεδρος το 1989 και έφυγαν οι μισθοφόροι. Το 1990 έγινε ανώτατος αξιωματικός στη νέα Αμυντική Δύναμη των Κομορών (FCD). Η νέα δύναμη νικήθηκε ξανά για μικρό χρονικό διάστημα το 1995 από τους μισθοφόρους του Ντενάρ. Το 1996 έκανε μετεκπαίδευση στη γαλλική στρατιωτική ακαδημία και προήχθη σε συνταγματάρχη και τελικά έγινε αρχηγός του Εθνικού Στρατού για την Ανάπτυξη (NAD).
Άνοδος στην εξουσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 30 Απριλίου του 1999 ηγήθηκε στρατιωτικού πραξικοπήματος[5] και ανέτρεψε τον πρόεδρο Τατζιντέν Μπεν Σαΐντ Μασούντε, ο οποίος ενθάρρυνε κατά τον Ασουμανί το αυτονομιστικό κίνημα στο Ανζουάν. Η ΕΕ καταδίκασε το πραξικόπημα.[6]
Πρόεδρος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με βάση το νέο Σύνταγμα, η προεδρία εναλλάσσεται ανά τετραετία μεταξύ των επικεφαλής των τριών νησιών (Μεγάλη Κομόρα, Ανζουάν και Μοελί). Στις 10 Μαρτίου του 2002 ο Αζαλί αναδείχθηκε νικητής στον προκριματικό γύρο στις εκλογές στη Μεγάλη Κομόρα[7]. Ο Ασουμανί ήταν πρώτος μεταξύ εννέα υποψηφίων, με 39,81% των ψήφων. Στο δεύτερο γύρο αναμετρήθηκαν μαζί του οι Μαχαμούντ Μρανταμπί και Σαΐντ Αλί Κεμάλ, οι οποίοι κέρδισαν 15,69% και 10,68%, αντίστοιχα. Οι τελευταίοι κατήγγειλαν παρατυπίες στον πρώτο γύρο και αποφάσισαν να μη μετάσχουν στον τελικό γύρο των εκλογών. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να εκλεγεί πρόεδρος ο Ασουμανί, με 100% των ψήφων στο δεύτερο γύρο[8]. Ορκίστηκε πρόεδρος στις 26 Μαΐου του 2002. Το 2005 σχέδιο νόμου θα επέτρεπε τη διεκδίκηση και δεύτερης προεδρικής θητείας από τον Ασουμανί, όμως αποσύρθηκε.[9] Υπηρέτησε στο ύπατο αξίωμα ως τις 26 Μαΐου του 2006. τον διαδέχθηκε στο αξίωμα του προέδρου ο Αχμέτ Αμπντάλα Σαμπί.
Δεύτερη θητεία (2016- 2019)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αζαλί επανήλθε στην προεδρία έπειτα από τις προεδρικές εκλογές του 2016. Κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 41% των ψήφων και ορκίστηκε πρόεδρος στις 26 Μαΐου 2016.
Τρίτη θητεία (2019-2024)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καθώς ήταν υποψήφιος ξανά για τις επόμενες προεδρικές εκλογές, ο Αζαλί έλαβε άδεια σύμφωνα με το Σύνταγμα και υπηρεσιακός πρόεδρος έγινε ο Μουσταντρουάν Αμπντού στις 13 Φεβρουαρίου 2019.[10] Εν συνεχεία, ο Αζαλί κέρδισε ξανά τις προεδρικές εκλογές του 2019 με ποσοστό 60,7% από τον πρώτο γύρο. Τον Μάιο του 2022, ο Αζαλί τιμήθηκε με τη διάκριση Continental Distinction of Africanity Trophy από τη Μαροκινή Πρεσβεία στις Κομόρες. Το 2023 ανέλαβε για έναν χρόνο την προεδρία της Αφρικανικής Ένωσης.
Τέταρτη θητεία (2024-σήμερα)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 16 Ιανουαρίου 2024 οι εκλογικές αρχές ανακοίνωσαν ότι ο πρόεδρος Ασουμανί είχε κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2024 με ποσοστό 62,97% των ψήφων.[11] Στις προεδρικές εκλογές, τις οποίες μποϋκοτάρισαν ορισμένοι από τους υποψηφίους της αντιπολίτευσης, η συμμετοχή διαμορφώθηκε στο 16%. Ο Ασουμανί ορκίστηκε πρόεδρος για 4η θητεία στις 26 Μαΐου 2024.
Στις 7 Αυγούστου 2024, ο Azali Assoumani παραχώρησε εκτεταμένες εξουσίες στον γιο του και υποτιθέμενο διάδοχο Nour El Fath, επιτρέποντάς του να παρέμβει σε διάφορα στάδια της διαδικασίας λήψης αποφάσεων της κυβέρνησης.[12]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. assoumani-azali. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2015.
- ↑ COMOROS: Cabinet Sworn In. 15 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ «The International Directory of Government 2022» Routledge. 5 Αυγούστου 2022. σελ. 143. ISBN-13 978-1-032-27532-1.
- ↑ BBC News | Africa | UN condemns Comoros coup
- ↑ Bulletin EU 6-1999 (el): 1.3.124[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ BBC News, Azali wins Comoros presidential primary, 18-3-2002.
- ↑ Εκλογές στις Κομόρες, Βάση δεδομένων αφρικανικών εκλογών.
- ↑ IRIN Africa GLOBAL: USAID reviewing food aid as costs soar , Early Warning Economy Food Security Health & Nutrition ]
- ↑ Rulers.org
- ↑ «Unrest grips Comoros as opposition rejects president's re-election». France 24. 17 Ιανουαρίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Reuters Africa Comoros president grants sweeping new powers to his son ]