Έμπερχαρντ της Βαυαρίας
| Εβεράρδος της Βαυαρίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Eberhard Herzog von Bayern (Γερμανικά) |
| Θάνατος | 940 (περίπου) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Wigfrid Wichburg von Bayern |
| Γονείς | Αρνούλφος Α΄ της Βαυαρίας[1] |
| Αδέλφια | Ιουδήθ, δούκισσα της Βαυαρίας Μπέρτολντ του Σβάινφουρτ Arnulf of Bavaria |
| Οικογένεια | Οίκος των Λεοπολδιδών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | δούκας της Βαυαρίας (937–938) |
Ο Έμπερχαρντ, γερμ.: Eberhard von Bayern (άκμασε 933-940) από τον Οίκο των Λεοπολδιδών ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Αρνούλφου δούκα της Βαυαρίας (907–937). Ωστόσο η εξουσία του στο δουκάτο ήταν σύντομη, διότι εξορίστηκε από τον βασιλιά Όθωνα Α΄ της Γερμανίας το 938.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 933 ή το 934, στον Έμπερχαρντ, λόγω του ότι από τη μητέρα του ήταν απόγονος των Ουνρουοχιδών. προσφέρθηκε το σιδηρούν στέμμα της Λομβαρδίας από υποστηρικτές του βασιλιά Ροδόλφος Β΄ της Βουργουνδίας, στη σύγκρουση με τον αντίπαλο Ούγο της Αρλ. Αφού ο ίδιος ο Ροδόλφος είχε αποκηρύξει όλες τις αξιώσεις στον ιταλικό θρόνο, ο Βαυαρός δούκας συμμάχησε με τον επίσκοπο Ραθέριο και βάδισε εναντίον της Βερόνας, αλλά η εκστρατεία απέτυχε. Το 935 ο Έμπερχαρντ ορίστηκε από τον πατέρα του ως διάδοχός του στο δουκάτο. Ο δούκας Aρνούλφος επέτυχε τη συγκατάθεση του βασιλιά Ερρίκου Α΄ της Γερμανίας και έκανε επίσης τους Βαυαρούς ευγενείς να αποτίσουν φόρο τιμής στον γιο του στο Ράιχενχαλ τον Ιούλιο. Περίπου αυτή την εποχή, ο Έμπερχαρντ νυμφεύτηκε τη Λιούτγκαρντ.
Μετά το τέλος του πατέρα του, τον διαδέχθηκε αθόρυβα, αλλά γρήγορα ήρθε σε σύγκρουση με τον γιο του Ερρίκου Α΄, τον βασιλιά Όθωνα Α΄, ο οποίος αντιτάχθηκε στα προνόμια που είχε κερδίσει ο αποβιώσας δούκας Αρνούλφος από τον πατέρα του. Τέτοιο ήταν το προνόμιο του διορισμού επισκόπων, που οδήγησε σε εξέγερση τον Έμπερχαρντ, η οποία δεν συγκέντρωσε την πλήρη υποστήριξη της Βαυαρίας, αλλά έκανε τον Έμπερχαρντ δούκα της Φραγκονίας να επαναστατήσει δίπλα στον Έμπερχαρντ. [2] Σε δύο εκστρατείες το 938, την άνοιξη και το φθινόπωρο, ο Όθωνας νίκησε τον Έμπερχαρντ και τον έδιωξε. Στη θέση του διόρισε τον πιστό θείο εκείνου Μπέρτολντ. Ο τόπος εξορίας και η ημερομηνία τέλους του Έμπερχαρντ είναι άγνωστα. Μπορεί να παπεβίωσε γύρω στο 940 ή μπορεί να είχε καταφύγει στην Ουγγαρία, βοηθώντας ακόμη και τους επαναστάτες τού 953.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Duckett, Eleanor Shipley (1967). Death and Life in the Tenth Century (στα Αγγλικά). University of Michigan Press. σελίδες 64-65. ISBN 9780472061723. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2019.