Άρνε Γιάκομπσεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αρνέ Eμίλ Γιάκομπσεν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11  Φεβρουαρίου 1902[1][2][3]
Κοπεγχάγη[4][5]
Θάνατος24  Μαρτίου 1971[1][5][2]
Κοπεγχάγη[1][5]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Δανίας[6]
Γερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΔανικά[7][8]
ΣπουδέςΒασιλική Δανέζικη Ακαδημία Καλών Τεχνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[1]
σχεδιαστής[9][10]
σχεδιαστής επίπλων
Αξιοσημείωτο έργοBellevue Teatret
Rathaus Mainz
AJ-lamp
Egg
Swan
Model 3107 chair
Ant
Οικογένεια
ΣύζυγοςJonna Jacobsen
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςC. F. Hansen Medal (1955)[11]
Μετάλλιο Πρίγκηπα Ευγκέν (1962)
Eckersberg Medal (1936)
Ιστότοπος
www.arnejacobsen.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Άρνε Εμίλ Γιάκομπσεν (11 Φεβρουαρίου 1902 - 24 Μαρτίου 1971) ήταν Δανός αρχιτέκτονας και σχεδιαστής επίπλων. Τον θυμούνται για τη συμβολή του στον αρχιτεκτονικό λειτουργισμό και για την παγκόσμια επιτυχία που γνώρισε με απλές καλοσχεδιασμένες καρέκλες.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νεανικά χρόνια και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άρνε Γιάκομπσεν γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1902 στην Κοπεγχάγη.[12] Ο πατέρας του Γιόχαν ήταν έμπορος χονδρικής σε παραμάνες και σούστες. Η μητέρα του, η Πουλίν, ήταν ταμίας τράπεζας της οποίας το χόμπι ήταν τα λουλουδένια μοτίβα.[13] Αρχικά ήλπιζε να γίνει ζωγράφος, αλλά αποθαρρύνθηκε από τη μητέρα του, η οποία τον ενθάρρυνε να επιλέξει τον πιο ασφαλή τομέα της αρχιτεκτονικής. Μετά από ένα διάστημα ως μαθητευόμενος κτίστης, ο Γιάκομπσεν έγινε δεκτός στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Δανίας, όπου από το 1924 έως το 1927 σπούδασε υπό τον Καϊ Φίσκερ και τον Και Γκότλομπ, κορυφαίους αρχιτέκτονες και σχεδιαστές.[14]

Ακόμα φοιτητής, το 1925 ο Γιάκομπσεν συμμετείχε στην έκθεση Αρ Ντεκό του Παρισίου, Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes, όπου κέρδισε ένα ασημένιο μετάλλιο για σχέδιο καρέκλας. Σε εκείνο το ταξίδι, εντυπωσιάστηκε από την πρωτοποριακή αισθητική του περιπτέρου L'Esprit Nouveau του Λε Κορμπυζιέ. Πριν εγκαταλείψει την Ακαδημία, ο Γιάκομπσεν ταξίδεψε επίσης στη Γερμανία, όπου γνώρισε την ορθολογιστική αρχιτεκτονική των Λούντβιχ Μις φαν ντερ Ρόε και Βάλτερ Γκρόπιους. Η δουλειά τους επηρέασε τα πρώτα του σχέδια, συμπεριλαμβανομένου του προγράμματος αποφοίτησής του, μιας γκαλερί τέχνης, που του χάρισε ένα χρυσό μετάλλιο.[15] Μετά την ολοκλήρωση της σχολής αρχιτεκτονικής, δούλεψε αρχικά στο αρχιτεκτονικό γραφείο του αρχιτέκτονα πόλεων Poul Holsøe. [16]

Το 1929, σε συνεργασία με τον Φλέμινγκ Λάσεν, κέρδισε ένα διαγωνισμό Δανικής Ένωσης Αρχιτεκτόνων για τον σχεδιασμό του «Σπίτι του Μέλλοντος» που χτίστηκε σε πλήρη κλίμακας στην επόμενη έκθεση στο Φορούμ της Κοπεγχάγης.[17] Ήταν ένα σπειροειδές σπίτι με επίπεδη στέγη από γυαλί και σκυρόδεμα, που περιλάμβανε ένα ιδιωτικό γκαράζ, ένα υπόστεγο φύλαξης σκαφών και ένα ελικοδρόμιο. Άλλα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά ήταν τα παράθυρα, που κατέβαιναν σαν παράθυρα αυτοκινήτου, ένας μεταφορικός σωλήνας για το ταχυδρομείο και μια κουζίνα εφοδιασμένη με έτοιμα γεύματα.[18] Ένα Dodge Cabriolet Coupé ήταν σταθμευμένο στο γκαράζ, υπήρχε ένα Chris Craft στο καϊκι και ένα Autogyro στην οροφή. [19] Ο Γιάκομπσεν αναγνωρίστηκε αμέσως ως υπερσύγχρονος αρχιτέκτονας.

Σταδιοδρομία πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας από τους ναυαγοσωστικούς πύργους του Jacobsen στην παραλία Bellevue

Τη χρονιά μετά την κατάκτηση του βραβείου «Σπίτι του Μέλλοντος», ο Άρνε Γιάκομπσεν δημιούργησε το δικό του γραφείο. Σχεδίασε το λειτουργικό Σπίτι Rothenborg, το οποίο σχεδίασε με κάθε λεπτομέρεια, χαρακτηριστικό πολλών από τα μεταγενέστερα έργα του.[20]

Αμέσως μετά, κέρδισε ένα διαγωνισμό από τον δήμο Γεντοφτέ για τον σχεδιασμό ενός παραθαλάσσιου συγκροτήματος θέρετρου στο Κλάμπενμποργκ στην ακτή του Øresund ακριβώς βόρεια της Κοπεγχάγης. Τα διαφορετικά στοιχεία του θέρετρου έγιναν η σημαντική δημόσια επιτυχία του στη Δανία, καθιερώνοντάς τον περαιτέρω ως κορυφαίο εθνικό υποστηρικτή του Διεθνούς Μοντέρνου Στυλ. Το 1932, ολοκληρώθηκε το πρώτο αντικείμενο, το Bellevue Sea Bath. Ο Γιάκομπσεν σχεδίασε τα πάντα, από τους χαρακτηριστικούς ναυαγοσωστικούς πύργους με μπλε ρίγες, τα περίπτερα και τις καμπίνες αλλαξιών μέχρι τα εισιτήρια, τις κάρτες διαρκείας, ακόμη και τις στολές των εργαζομένων.[21] Το επίκεντρο της περιοχής υποτίθεται ότι ήταν ένας πύργος επιφυλακής, ύψους άνω των εκατό μέτρων με ένα περιστρεφόμενο εστιατόριο στην κορυφή, αλλά εγκαταλείφθηκε μετά από τεράστιες τοπικές διαμαρτυρίες. Ωστόσο, αντανακλάται στη συνολική διάταξη των κτιρίων στην περιοχή, που όλα ακολουθούν γραμμές στις οποίες εκτείνονται από το κέντρο, που λείπει. Το 1934, ήρθε η οικιστική ανάπτυξη Μπελαβίστα, κατασκευασμένη από σκυρόδεμα, χάλυβα και γυαλί, με λείες επιφάνειες και ανοιχτή διαρρύθμιση, απαλλαγμένη από υπερβολές ή στολίδια. Ολοκληρώνοντας τη λευκή τριλογία το 1937, το Θεάτρο Bellevue διέθετε μια αναδιπλούμενη οροφή, που επέτρεπε τις υπαίθριες παραστάσεις.[21] Αυτά τα πρώτα έργα δείχνουν ξεκάθαρα την επιρροή της λευκής κυβιστικής αρχιτεκτονικής, που είχε συναντήσει ο Γιάκομπσεν στη Γερμανία, ιδιαίτερα στο Weissenhof Estate στη Στουτγάρδη. Το σύμπλεγμα των λευκών κτιρίων στο Bellevue περιλαμβάνει επίσης το Πρατήριο πλήρωσης Skovshoved. Στην εποχή τους, αυτά τα έργα περιγράφονταν ως «Το όνειρο του σύγχρονου τρόπου ζωής».[22]

Το Δημαρχείο του Αρχους

Παρά τη σημαντική αντίθεση του κοινού στο αβάντ-γκάρντε στυλ του, ο Γιάκομπσεν συνέχισε να χτίζει το Stelling House στο Γαμμελτόρβ, μια από τις πιο ιστορικές πλατείες της Κοπεγχάγης. Αν και το σύγχρονο στυλ είναι μάλλον συγκρατημένο και αργότερα θεωρήθηκε ως πρότυπο παράδειγμα κτιρίου σε ένα ιστορικό περιβάλλον, προκάλεσε βίαιες διαμαρτυρίες στην εποχή του. Μια εφημερίδα έγραψε ότι ο Γιάκομπσεν θα έπρεπε να «απαγορευτεί ισόβια από την αρχιτεκτονική».[23]

Όταν, μαζί με τον 'Ερικ Μολλερ, κέρδισε ένα διαγωνισμό για το σχεδιασμό του Δημαρχείου του 'Αρχους, ήταν με ένα ακόμη αμφιλεγόμενο σχέδιο. Θεωρήθηκε πολύ μοντέρνο και πολύ αντιμνημειακό. Στο τέλος ο Γιάκομπσεν έπρεπε να προσθέσει έναν πύργο καθώς και μαρμάρινη επένδυση.[24] Ακόμα, θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα κτίριά του. Αποτελείται από τρεις τόμους όφσετ.

Εξορία και επιστροφή στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπίτια με ταράτσα Søholm I, Klampenborg

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η έλλειψη οικοδομικών υλικών και οι ναζιστικοί φυλετικοί νόμοι κατά των Εβραίων πολιτών έκαναν δύσκολη την απόκτηση αναθέσεων. Το 1943, λόγω της εβραϊκής καταγωγής του, ο 'Αρνε Γιάκομπσεν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το γραφείο του και να πάει στην εξορία για να ξεφύγει από την προγραμματισμένη απέλαση των Εβραίων Δανών από τους Ναζί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μαζί με άλλους Εβραίους Δανούς και με τη βοήθεια της Δανικής αντίστασης, έφυγε από τη Δανία, κωπηλατώντας με μια μικρή βάρκα διασχίζοντας το Øresund στη γειτονική Σουηδία όπου θα έμενε για τα επόμενα δύο χρόνια. Το αρχιτεκτονικό του έργο περιορίστηκε σε ένα εξοχικό για δύο γιατρούς. [15] Αντίθετα, πέρασε τον χρόνο του σχεδιάζοντας υφάσματα και ταπετσαρίες.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος το 1945, ο Γιάκομπσεν επέστρεψε στη Δανία και συνέχισε την αρχιτεκτονική του σταδιοδρομία. Η χώρα χρειαζόταν επειγόντως στέγαση και νέα δημόσια κτίρια, αλλά η πρωταρχική ανάγκη ήταν για σπαρταριστά κτίρια που θα μπορούσαν να κατασκευαστούν χωρίς καθυστέρηση.

Μετά από μερικά χρόνια ο Γιάκομπσεν επανέφερε την σταδιοδρομία του σε τροχιά και με έργα όπως το συγκρότημα Allehusene από το 1952 και τα σπίτια του στο Søholm από το 1955, ξεκίνησε μια πιο πειραματική φάση. Μετακόμισε σε ένα από τα σπίτια Søholm και έζησε εκεί μέχρι τον θάνατό του. [25]

Η kεντρική σκάλα του Δημαρχείου Rødovre

Το Δημαρχείο του Rødovre, που χτίστηκε από το 1952 έως το 1956, δείχνει πόσο καλά ο Γιάκομπσεν συνδύασε τη χρήση διαφορετικών υλικών: ψαμμίτη, δύο τύπους γυαλιού, βαμμένα μεταλλικά έργα και ανοξείδωτο χάλυβα. Διακρίνεται επίσης για την κεντρική του σκάλα, αναρτημένη από την οροφή σε πορτοκαλοκόκκινες ατσάλινες ράβδους. Τα πλαϊνά κόβονται από 5 εκ. πλάκα από χάλυβα , βαμμένη σε σκούρο γκρι. τα σκαλοπάτια, πάχους μόνο λίγων χιλιοστών, είναι από ανοξείδωτο χάλυβα με επίστρωση από καουτσούκ στην επάνω πλευρά για καλύτερο κράτημα.

Το σχολείο Munkegaard αποτελείται από κιόσκια συνδέονται με γυάλινους διαδρόμους, διατεταγμένα σε ένα σύστημα πλέγματος γύρω από μικρές αυλές. Έλαβε μεγάλη προσοχή στους διεθνείς σχολικούς κύκλους και συνέβαλε στην αυξανόμενη διεθνή φήμη του.[26] [27]

Μεγάλες προμήθειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με το Ξενοδοχείο SAS Royal, που κατασκευάστηκε από το 1956 έως το 1960, δόθηκε η ευκαιρία στον Γιάκομπσεν να σχεδιάσει αυτό που έχει αποκαλέσει «το πρώτο ξενοδοχείο σχεδιαστών στον κόσμο».[28] Σχεδίασε τα πάντα, από το κτίριο και τα έπιπλα και τα εξαρτήματά του μέχρι τα τασάκια, που πωλούνται στο κατάστημα με σουβενίρ και τα λεωφορεία του αεροδρομίου.

To κολέγιο St Catherine, Οξφόρδη, θέα από τα δυτικά

Αυτές οι μεγαλύτερες αναθέσεις άρχισαν να προσελκύουν την προσοχή και τις προμήθειες από το εξωτερικό. Το Δημαρχείο του Rødovre του εξασφάλισε μια πρόσκληση για τον πρώτο του διαγωνισμό στη Γερμανία, τον οποίο ακολούθησαν πολλά άλλα γερμανικά έργα.

Μια αντιπροσωπεία των Dons της Οξφόρδης επισκέφτηκε το Ξενοδοχείο SAS και το Σχολή Munkegård στην αναζήτησή τους για έναν αρχιτέκτονα για το Κολέγιο St Catherine. Σύντομα πείστηκαν ότι ήταν η σωστή επιλογή για τη σημαντική αποστολή τους.[15] Και πάλι ο Γιάκομπσεν σχεδίασε τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου του κήπου, μέχρι την επιλογή των ειδών ψαριών για τη λίμνη. Η τραπεζαρία είναι αξιοσημείωτη για το δάπεδο από σχιστόλιθο Cumbrian. Τα αρχικά κτίρια του κολεγίου έλαβαν καταχώριση Βαθμού Ι στις 30 Μαρτίου 1993. [29]

Ημιτελείς εργασίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν ο Άρνε Γιάκομπσεν πέθανε απροσδόκητα το 1971, είχε μια σειρά από μεγάλα έργα σε εξέλιξη. Αυτά περιλάμβαναν ένα νέο δημαρχείο στο Μάιντς της Γερμανίας και στο Castrop-Rauxel της Γερμανίας, την Εθνική Τράπεζα της Δανίας και τη Βασιλική Πρεσβεία της Δανίας στο Λονδίνο. Αυτά τα έργα ολοκληρώθηκαν από τη Dissing+Weitling, μια εταιρεία που ιδρύθηκε από τους πρώην βασικούς υπαλλήλους του Χανς Ντίσινγκ και Οτο Γιουάιτλινγκ.

Σχεδιασμός επίπλων και προϊόντων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καρέκλες Drop, Egg and Swan σχεδιασμένες από τον Γιάκομπσεν για χρήση στο SAS Royal Hotel (φωτογραφία στο φόντο).
Έκθεση με έπιπλα του Γιάκομπσεν κ.λπ. στο SAS Royal Hotel στην Κοπεγχάγη 2000.

Σήμερα, ο ΄Αρνε Γιάκομπσεν μνημονεύεται κυρίως για τα σχέδια επίπλων του. Ωστόσο, πίστευε ότι ήταν πρώτα και πάνω από όλα αρχιτέκτονας. Σύμφωνα με τον Σκότ Πόλε, καθηγητή στο Virginia Tech, ο 'Αρνε Γιάκομπσεν δε χρησιμοποίησε ποτέ τη λέξη «σχεδιαστής», καθώς την αντιπαθούσε.

Ο δρόμος του στον σχεδιασμό προϊόντων ήρθε μέσα από το ενδιαφέρον του για τον Gesamtkunst και τα περισσότερα από τα σχέδιά του στα οποία αργότερα έγιναν διάσημα από μόνα τους δημιουργήθηκαν για αρχιτεκτονικά έργα. Ένα από τα πρώτα του σχέδια επίπλων ήταν η ξαπλώστρα Paris από το 1929, η οποία εμφανίστηκε επίσης ως μέρος της εσωτερικής διακόσμησης του διάσημου "Σπίτι του Μέλλοντος". Τα περισσότερα από τα σχέδια επίπλων του ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας με τον κατασκευαστή επίπλων Φρίτζ Χάνσεν με τον οποίο ξεκίνησε μια συνεργασία το 1934, ενώ οι λάμπες και τα φωτιστικά του αναπτύχθηκαν με τον Λουίς Πούλσεν. Παρά την επιτυχία του με την καρέκλα του στην Έκθεση του Παρισιού το 1925, ήταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 που το ενδιαφέρον του για τον σχεδιασμό επίπλων κορυφώθηκε.

Μια σημαντική πηγή έμπνευσης προήλθε από τα λυγισμένα σχέδια από κόντρα πλακέ των Τσαρλς και Ρέι Ιμς. Επηρεάστηκε επίσης από τον Ιταλό ιστορικό σχεδιασμού Ερνέστο Ρότζερς, ο οποίος είχε διακηρύξει ότι ο σχεδιασμός κάθε στοιχείου ήταν εξίσου σημαντικός «από το κουτάλι μέχρι την πόλη» που εναρμονιζόταν καλά με τα δικά του ιδανικά.

Νο. 7 καρέκλες στο αμφιθέατρο του Ny Carlsberg Glyptotek στην Κοπεγχάγη

Το 1951, δημιούργησε την καρέκλα Αντ για επέκταση του φαρμακευτικού εργοστασίου Novo και, το 1955, κυκλοφόρησε το Επτά Σειρά. Και τα δύο ταιριάζουν απόλυτα με τις σύγχρονες ανάγκες, καθώς είναι ελαφριά, συμπαγή και στοιβάζονται εύκολα. Δύο άλλα επιτυχημένα σχέδια καρέκλας, το Αυγό και ο Κύκνος, δημιουργήθηκαν για το Ξενοδοχείο SAS Royal το οποίο σχεδίασε επίσης το 1956.

Άλλα σχέδια έγιναν για τη Στέλτον, μια εταιρεία που ιδρύθηκε από τον θετό γιο του Πήτερ Χόλμπλ. Αυτά περιλαμβάνουν το κλασικό πλέον κιτ κοκτέιλ από ανοξείδωτο χάλυβα Κυλινδρική Γραμμή και επιτραπέζια σκεύη.

Άλλη διακόσμηση εσωτερικών χώρων είναι μια σειρά από βρύσες και αξεσουάρ για μπάνιο και κουζίνα, που δημιουργήθηκε αφού κέρδισε ένα διαγωνισμό το 1961 για το σχέδιό του για την Εθνική Τράπεζα της Δανίας. Αυτό το κλασικό σχέδιο εξακολουθεί να παράγεται σήμερα από τη δανική εταιρεία Βόλα.

Το στυλ και η κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τον Ρ. Κραίγκ Μίλερ, συγγραφέα του «Διακόσμηση 1935-1989, Τι ήταν το Σύγχρονο», το έργο του Γιάκομπσεν «είναι μια σημαντική και πρωτότυπη συμβολή τόσο στον μοντερνισμό όσο και στη συγκεκριμένη θέση που έχουν η Δανία και οι Σκανδιναβικές χώρες στο σύγχρονο κίνημα» και συνεχίζεται. «Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι πολλά από αυτά που πρεσβεύει το μοντέρνο κίνημα, θα είχαν χαθεί και απλώς θα είχαν ξεχαστεί εάν Σκανδιναβοί σχεδιαστές και αρχιτέκτονες όπως ο 'Αρνε Γιάκοπσεν δε θα είχαν προσθέσει αυτό το ανθρώπινο στοιχείο σε αυτό». [18]

Ο Άρνε Γιάκομπσεν διακρίνεται για την αίσθηση του μέτρου. Πράγματι, ο ίδιος το έβλεπε αυτό ως ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της δουλειάς του. Σε συνέντευξή του είπε: «Η αναλογία είναι ακριβώς αυτό που κάνει τους πανέμορφους αρχαίους αιγυπτιακούς ναούς [...] και αν δούμε μερικά από τα πιο αξιοθαύμαστα κτίρια της Αναγέννησης και του Μπαρόκ, παρατηρούμε ότι ήταν όλα αναλογικά. Εδώ είναι το βασικό» [18]

Επιλεγμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στέγαση Alléhusene , Γεντόφτε, 1949-1953
Το κολλέγιο St Catherine, Οξφόρδη-προπτυχιακά δωμάτια και θέα στο καμπαναριό από δυτικά
Πρεσβεία της Δανίας, Λονδίνο
Το Δημαρχείο και Φόρουμ, Καστροπ-Ραουξέλ, 1966-1976

Αρχιτεκτονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Παραλία Βellevue, Κλαμπενμπόργκ, Δανία (1932)
  • Συγκρότημα κατοικιών Bellavista,Κλαμπενμπόργκ, Κοπεγχάγη (1931 – 34)
  • Θέατρο και εστιατόριο Bellevue, Κλαμπενμπόργκ (1935 – 36)
  • Πρατήριο βενζίνης Skovshoved, Skovshoved, Κοπεγχάγη (1936)
  • Σπίτι Stelling , 6 Γαμμελτόρβ, Κοπεγχάγη (1934 – 37)
  • Δημαρχείο Søllerød (με τον Φλέμινγκ Λασσέν), Søllerød, Κοπεγχάγη (1938 – 42)
  • Δημαρχείο του Århus (με τον Έρικ Μόλερ ), Århus (1939–42)
  • Søholm I (1946 – 50), [25] II [30] και III [31] ταράτσες, Κλαμπενμπόργκ
  • Δημαρχείο Rødovre, Rødovre, Δανία (1952 – 56)
  • Alléhusene στέγαση, Γεντοφτέ, Κοπεγχάγη (1949 – 1953)
  • Δημαρχείο Γκλοστρούπ , Γκλοστρούπ, Κοπεγχάγη (1958)
  • Σχολή Munkegaard, Κοπεγχάγη (1957)
  • Ξενοδοχείο SAS Royal, Κοπεγχάγη (1958 – 60)
  • Εργοστάσιο σοκολάτας Τομς, Μπαλεράπ, Κοπεγχάγη (1961)
  • Εθνική Τράπεζα της Δανίας, Κοπεγχάγη (1965–70)
  • Αθλητική αίθουσα Λαντσκρόνα , Λαντσκρόνα, Σουηδία (1965)
  • Κολέγιο St Catherine, Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο (1964–66)
  • Δημαρχείο του Μάιντς, Μάιντς, Γερμανία (1966–73)
  • Δημαρχείο Καστρόπ-Ραουξέλ and Forum, Καστρόπ-Ραουξέλ, Γερμανία (1966 – 76) [32]
  • Σχολή Christianeum , Αμβούργο, Γερμανία (1970–71)
  • HEW Vattenfall Europe, Αμβούργο, Γερμανία (1970) [33]
  • Βασιλική Πρεσβεία της Δανίας, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο (1976–77) [34]

O σχεδιασμός των επίπλων και προϊόντων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυθρόνα Παρίσι (1929)
  • Πολυθρόνα Charlottenborg / AJ 237 (1936)
  • Καναπές Charlottenborg και τραπεζάκι Charlottenborg (1937)
  • Καρέκλα μυρμήγκι (1952)
  • Dot Stool Model 3170 (1954)
  • Καρέκλα γλώσσας (1955)
  • Σειρά 7 καρέκλες
  • Καρέκλα κύκνου (1958)
  • Καρέκλα αυγού (1958)
  • Καρέκλα κατσαρόλας (1959)
  • Καρέκλα Giraffe (1959)
  • Επιτραπέζια σκεύη Κυλινδρική γραμμή
  • Μαχαιροπίρουνα μαχαιροπήρουνων (1957)
  • VOLA (1968)
  • Dot Stool Model M3170 (1969)
  • Πτώση καρέκλα

Στον πολιτισμό και τα μέσα ενημέρωσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η καρέκλα Νο. 7 του Άρνε Γιάκομπσεν είναι γνωστή ως το στήριγμα που χρησιμοποιείται για να κρύψει τη γύμνια της Κριστίνε Κέλερ στην εμβληματική φωτογραφία της που τραβήχτηκε από τον Λιούις Μόρλεϊ το 1963. [35] Ο Μόρλεϊ απλά έτυχε να χρησιμοποιήσει μια καρέκλα που είχε στο στούντιο, η οποία αποδείχθηκε ότι ήταν αντίγραφο του σχεδίου του Γιάκομπσεν. Από τότε οι καρέκλες «Αριθμό 7» έχουν χρησιμοποιηθεί για πολλά παρόμοια πορτρέτα που μιμούνται την πόζα.
  • Οι Επτά εμφανίστηκαν στα γυρίσματα της σαπουνόπερας του BBC EastEnders . [15]
  • Το σχέδιο μαχαιροπίρουνων του Γιάκομπσεν , με δεξιό και αριστερό κουτάλι, χρησιμοποιείται από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ στην ταινία του 2001: Μια Οδύσσεια του Διαστήματος . Επιλέχθηκε για την ταινία λόγω της «φουτουριστικής» εμφάνισής του.
  • Ο εγγονός του Άρνε Γιάκομπσεν,Τομπίας Γιάκομπσεν , είναι επίσης σχεδιαστής επίπλων:δημιούργησε για παράδειγμα την καρέκλα «Βίο» (σύμφωνα με τα στοιχεία ενός βιολιού) και τον μπουφέ «Μπούμερανγκ» (που πήρε το όνομά του από το κυρτό ραβδί). [36]

Υπάρχουν καρέκλες με το σχέδιό του στην πύλη 56Α στο αεροδρόμιο του Σαν Φρανσίσκο.

Βραβεία και αναγνώριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1955 Μετάλλιο CF Hansen
  • 1957 Grand Prix, Μιλάνο XI Triennale, Ιταλία, για την καρέκλα Grand Prix
  • 1961 Επίτιμος DLitt, Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης [37]
  • 1962 Μετάλλιο Prince Eugen για την αρχιτεκτονική [38]
  • 1967 ID-βραβείο, Danish Society of Industrial Design, για το Cylinde
  • 1968 Διεθνές Βραβείο Σχεδιασμού, Αμερικανικό Ινστιτούτο Διακοσμητών Εσωτερικών Χώρων, ΗΠΑ, για το Cylinde

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αρχιτεκτονική της Δανίας
  • Δανέζικο σχέδιο
  • Σύγχρονο Δανέζικο
  • Dissing+Weitling

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Arkitekter verksamma i Sverige. 11  Ιουλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120753405. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Arne-Jacobsen. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Arkitekter verksamma i Sverige. 9  Ιανουαρίου 2015.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 2869. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120753405. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. ↑ CONOR.SI. 27991395.
  9. ↑ 1611. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  10. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/54186. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  11. ↑ www.akademiraadet.dk/index.php?id=95.
  12. ↑ «Arne Jacobsen | Danish architect». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2020. 
  13. ↑ Biography from Arne-Jacobsen.com.
  14. ↑ «Arne Jacobsen». answers.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2010. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 «Arne Jacobsen». Design Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2010. 
  16. ↑ «Arne Jacobsen». Ketterer Kunst. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2010. 
  17. ↑ Shop, Finnish Design. «Arne Jacobsen design». www.finnishdesignshop.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 «Biography + Resources: Egg Chair designer Arne Jacobsen». Fritz Hansen. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2010. 
  19. ↑ «Jacobsen's light». Louis Poulsen. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2010. 
  20. ↑ «Rothenborgs Hus». Gentofte Municipality. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2010. 
  21. ↑ 21,0 21,1 «Arne Jacobsens betagende Bellevue og Bellavista». Villabyerne. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2010. 
  22. ↑ «Arne Jacobsen -Restaurant Jacobsen». arcspace. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2010. 
  23. ↑ «Arne Jacobsen - Absolutely Modern». arcspace. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2010. 
  24. ↑ «ÅRHUS RÅDHUS (1942». Danish Architecture Center. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2010. 
  25. ↑ 25,0 25,1 «ARNE JACOBSEN'S OWN HOUSE» (PDF). Realea. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2010. 
  26. ↑ «Munkegårdsskolen». arnejacobsen.gen. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2010. 
  27. ↑ «Munkegårdsskolen». Danish Architecture Centre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2010. 
  28. ↑ Kaminer, Michael (2009-07-12). «Where the Rooms Are the View». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/07/10/AR2009071001663.html. Ανακτήθηκε στις 2010-01-04. 
  29. ↑ «Listed Buildings Online - St Catherines College, Podium And All Buildings Upon It». Heritage Gateway. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2008. 
  30. ↑ «Søholm 2». Gentofte Municipality. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2010. 
  31. ↑ «Rækkehusene Søholm III». Gentofte Municipality. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2010. 
  32. ↑ Designed together with Otto Weitling, who oversaw the construction from Jacobsens death in 1971 onward.|url=http://www.baukunst-nrw.de/objekte/Forum-und-Rathaus-Castrop-Rauxel--281.htm |
  33. ↑ Believed to have been notably successful.
  34. ↑ The dates here represent the period of construction only.
  35. ↑ Christine Keeler Photograph: A Modern Icon - Victoria and Albert Museum
  36. ↑ Designerprofile Tobias Jacobsen, D: Fashion For Home, http://www.fashionforhome.de/inspiration/designer/jacobsen, ανακτήθηκε στις 9 November 2015 .
  37. ↑ «Who's Who in the Twentieth Century». Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2022. 
  38. ↑ «Prins Eugen Medaljen» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2015. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Eξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άρνε_Γιάκομπσεν&oldid=9793477"