Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άννα Διαμαντοπούλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άννα Διαμαντοπούλου
Η Άννα Διαμαντοπούλου
Επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Περίοδος
1 Ιουλίου 1999 – 7 Μαρτίου 2004
ΠροκάτοχοςΧρήστος Παπουτσής
ΔιάδοχοςΣταύρος Δήμας
Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Περίοδος
7 Οκτωβρίου 2009 – 7 Μαρτίου 2012
ΠροκάτοχοςΆρης Σπηλιωτόπουλος
ΔιάδοχοςΓεώργιος Μπαμπινιώτης
Υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας
Περίοδος
7 Μαρτίου 2012 – 17 Μαΐου 2012
ΠροκάτοχοςΜιχάλης Χρυσοχοΐδης
ΔιάδοχοςΓιάννης Στουρνάρας
Υφυπουργός Ανάπτυξης
Περίοδος
26 Σεπτεμβρίου 1996 – 23 Ιουνίου 1999
ΠροκάτοχοςΜιχάλης Χρυσοχοΐδης
Φοίβος Ιωαννίδης
Βουλεύτρια Επικρατείας του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
7 Μαρτίου 2004 – 18 Αυγούστου 2007
Βουλεύτρια Α΄ Αθηνών του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
16 Σεπτεμβρίου 2007 – 7 Σεπτεμβρίου 2009
Βουλεύτρια Κοζάνης του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
22 Σεπτεμβρίου 1996 – 16 Σεπτεμβρίου 1999
ΔιάδοχοςΡούλης Κοκελίδης
Νομάρχης Καστοριάς
Περίοδος
1985 – 1986
ΠροκάτοχοςΓιάννης Περβανίδης
ΔιάδοχοςΣτέργιος Χονδρονάσιος
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση26 Φεβρουαρίου 1959 (1959-02-26) (65 ετών), Κοζάνη
ΕθνότηταΕλληνίδα
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής
ΣύζυγοςΓιάννης Σαβαλάνος (ν. 1989)
ΠαιδιάΧάρης Σαβαλάνος
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο,
Πάντειο
ΕπάγγελμαΠολιτικός Μηχανικός
ΙστοσελίδαΕπίσημη Ιστοσελίδα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Άννα Διαμαντοπούλου (Κοζάνη, 26 Φεβρουαρίου 1959) είναι Ελληνίδα πολιτικός μηχανικός, πολιτικός, πρώην υπουργός και πρώην μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Υπήρξε πολιτικό στέλεχος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και κατά τις εσωκομματικές εκλογές του Οκτωβρίου 2024 είναι υποψήφια πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής. Έχει ιδρύσει και προεδρεύει στο «ΔΙΚΤΥΟ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη», έναν ανεξάρτητο οργανισμό πολιτικής και έρευνας.[1]

Κατά το διάστημα 1999 έως 2004, διετέλεσε Επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην Ελλάδα, έχει διατελέσει υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων (2009-2012), υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας (2012), υφυπουργός Ανάπτυξης (1996-1999), βουλευτής Επικρατείας (2004-2007), Α΄ Αθηνών (2007-2012) και Κοζάνης (1996-1999), καθώς και νομάρχης Καστοριάς (1985-1986).

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1959 και είναι κόρη του Τάκη Διαμαντόπουλου και της Εκάβης Χατζηζωγίδου. Τελείωσε το Λύκειο στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια εισήλθε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, αποφοιτώντας από τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών. Η πολιτική της καριέρα ξεκίνησε το 1985, όταν διορίστηκε Νομάρχης στον τότε Νομό Καστοριάς. Υπηρέτησε ως μια από τις νεότερες νομάρχες (26 ετών τότε) μέχρι το 1986, οπότε και ανέλαβε γενική γραμματέας Κατάρτισης και αργότερα Νεότητας. Στη συνέχεια, ανέλαβε πρόεδρος του ΕΟΜΜΕΧ, πόστο που διατήρησε μέχρι το 1993 οπότε και ανέλαβε γενική γραμματέας Βιομηχανίας.

Η βουλευτική πορεία της Άννας Διαμαντοπούλου ξεκίνησε το 1996 όταν εκλέχθηκε βουλευτής Κοζάνης. Ορίστηκε υφυπουργός Ανάπτυξης με ευθύνη για τις ιδιωτικοποιήσεις και τη βιομηχανική αναδιάρθρωση. Έμεινε στη θέση αυτή μέχρι την επιλογή της ως Επιτρόπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με αρμοδιότητα τα θέματα απασχόλησης και κοινωνικών θεμάτων, την περίοδο 1999-2004.

Στις εκλογές του 2009 επανεκλέχθηκε βουλευτής Α΄ Αθήνας και στις 7 Οκτωβρίου ορκίστηκε υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, θέση που διατήρησε και στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου το 2011. Λόγω του ανασχηματισμού που προκάλεσε η παραίτηση του Χρήστου Παπουτσή, ανέλαβε το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας στις 7 Μαρτίου 2012. Στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου του 2012 και του Ιουνίου του 2012 δεν επανεξελέγη. Η Φώφη Γεννηματά, τότε πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είχε δηλώσει για την Διαμαντοπούλου το 2014 ότι «το πανελλήνιο γνωρίζει ότι έχει αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ από το 2013».[2] Στις 16 Ιουλίου 2024 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. στις εσωκομματικές εκλογές του Οκτωβρίου.[3]

Έχει γράψει το βιβλίο «Έξυπνη Ελλάδα», όπου υπογραμμίζονται οι ανάγκες για καινοτομία, στοχευμένη δράση και επαγγελματικές προσεγγίσεις ως απαραίτητες προϋποθέσεις για κοινωνική και οικονομική πρόοδο. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος για την ευρωπαϊκή διάσταση της κοινωνικής Ευρώπης και έχει ενεργό συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διεργασίες και συζητήσεις.

Έργο

Το 2011 ανάμεσα στις μεταρρυθμίσεις που προωθήθηκαν από τη κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου ήταν ο νόμος Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ (ν. 4009/2011).[4] Πολλές από τις τροποποιήσεις που εμπεριέχονταν ήταν μεταξύ άλλων η τριετής φοίτηση, κατάργηση του ασύλου, δημιουργία επιτροπών αξιολόγησης, κατάργηση του θεσμού της πρυτανείας, αυστηρός έλεγχος του χρόνου φοίτησης κ.α.

Ο νόμος ψηφίσθηκε με συντριπτική πλειοψηφία στη βουλή κάτι που έγινε για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά[5], ενώ βρήκε θετική ανταπόκριση σε μεγάλη μερίδα πολιτών, καθηγητών πανεπιστημίων κ.ά. Παράλληλα έντονη κριτική δέχθηκε από τις περισσότερες πρυτανείες των ΑΕΙ και φοιτητές. Αρκετές συζητήσεις στα ΜΜΕ έλαβαν χώρα αμέσως μετά την ψήφισή του ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο είναι εφαρμόσιμος.[6] Έντονη κριτική δέχθηκε η πρυτανεία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για τη στάση του πρύτανη Γιάννη Μυλόπουλου ενώ πολλές φωνές έκαναν λόγο για υποκίνηση των φοιτητικών παρατάξεων.[7][8][9][10][11]

Η ρήξη μεταξύ καθηγητών, υπουργείου και φοιτητών ήταν μεγάλη όσον αφορά το ζήτημα εφαρμογής με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν διαρκείς καταλήψεις στα πανεπιστήμια τον Σεπτέμβριο του 2011, ενώ ταυτόχρονα η Άννα Διαμαντοπούλου ζητούσε την άμεση εφαρμογή του νόμου[12] τονίζοντας ότι κόμματα και παρατάξεις δεν έχουν θέση στα Ελληνικά πανεπιστήμια.[7]

Ανάλογη ήταν η συνέχεια τον Φεβρουάριο του 2012 όταν οι πρυτανείες των ΑΕΙ κλήθηκαν να εκλέξουν συμβούλια διοίκησης και εμποδίστηκαν από ομάδες αναρχικών.[13] Το Υπουργείο Παιδείας δεν μπόρεσε να παρέμβει και έτσι σε διάφορα πανεπιστήμια δεν έλαβαν χώρα οι απαραίτητες διεργασίες.

Τη θέση του υπουργού Παιδείας ανέλαβε στις 6 Μαρτίου 2012[14] ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης, ο οποίος αποφάσισε μόλις μερικές ημέρες μετά την υπουργοποίησή του να αναστείλει την εφαρμογή του νόμου των ΑΕΙ,[15] λέγοντας ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί από το επόμενο έτος.[16] Η συγκεκριμένη κίνηση είχε ως αποτέλεσμα την έντονη αντίδραση τόσο του πολιτικού αλλά και του πανεπιστημιακού χώρου.[17][18][19][20][21][22][23][24]

Ύστερα από την υπουργοποίηση του Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου τον Ιούλιο του 2012 αποφασίστηκε ότι θα τεθεί σε εφαρμογή ο νόμος με την παράλληλη εξάντληση της θητείας όλων των πρυτανειών της χώρας.

Παραπομπές

  1. [1]
  2. ««Έχει αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ από το 2013» – Τι έλεγε η Φώφη Γενημματά για την Άννα Διαμαντοπούλου». documentonews.gr. 16 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2024. 
  3. «Η Άννα Διαμαντοπούλου ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ – Το βίντεο και η διακήρυξη». in.gr. 16 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2024. 
  4. Μάρνυ, Παπαματθαίου (28 Ιουνίου 2011). «Νέος νόμος πλαίσιο για τα ΑΕΙ με τρίχρονο πτυχίο». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  5. Μάρνυ, Παπαματθαίου (25 Αυγούστου 2011). «Αννα Διαμαντοπούλου: Με αυτόν τον νόμο η επόμενη 20ετία στα ΑΕΙ». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  6. «Υπουργός Παιδείας ∼ Οι νέοι Φάκελοι · ΣΚΑΪ». folders.skai.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  7. 7,0 7,1 Βασίλης, Χιώτης (21 Αυγούστου 2011). «Αννα Διαμαντοπούλου: «Κόμματα και παρατάξεις δεν έχουν λόγο στα πανεπιστήμια»». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  8. Team, ΤοΒΗΜΑ (13 Ιουλίου 2011). «Ι. Μυλόπουλος: Ο νόμος δεν είναι εφαρμόσιμος». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  9. Ελλη, Ισμαηλίδου (7 Αυγούστου 2011). «Μπουτάρης εναντίον Μυλόπουλου». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  10. http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=1&artid=109853[νεκρός σύνδεσμος]
  11. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2012. 
  12. Μάρνυ, Παπαματθαίου (6 Σεπτεμβρίου 2011). «Αννα Διαμαντοπούλου: Ο νόμος ψηφίσθηκε και θα εφαρμοστεί». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  13. Μάρνυ, Παπαματθαίου (15 Φεβρουαρίου 2012). «Καταλήψεις εμποδίζουν τις εκλογές στα Πανεπιστήμια». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  14. Team, ΤοΒΗΜΑ (6 Μαρτίου 2012). «Ορκίστηκαν οι νέοι υπουργοί». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  15. «Παπαδήμος - Μπαμπινιώτης: (Δεν) θα εφαρμοστεί ο νόμος για τα ΑΕΙ». ΣΚΑΪ. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  16. Team, TANEA (8 Δεκεμβρίου 2006). «Article». ΤΑ ΝΕΑ. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  17. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2012. 
  18. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2012. 
  19. Team, ΤοΒΗΜΑ (1 Μαΐου 2012). «Αντιπαράθεση Γερουλάνου - Μπαμπινιώτη με αφορμή τα ΑΕΙ». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  20. Μάρνυ, Παπαματθαίου (29 Μαρτίου 2012). «Πλήρη εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο για τα ΑΕΙ ζητεί το Μαξίμου». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  21. IEFIMERIDA.GR, NEWSROOM (29 Μαρτίου 2012). «Μητσοτάκης: «Τραγικό λάθος Μπαμπινιώτη η αναστολή του νόμου για τα ΑΕΙ» | ΠΟΛΙΤΙΚΗ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  22. Παπουτσάκη, Μαρία (29 Μαρτίου 2012). ««Σκληρός νόμος αλλά νόμος», κύριε Μπαμπινιώτη…». Aixmi.gr - Ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο - Έκτακτη επικαιρότητα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  23. Team, ΤοΒΗΜΑ (3 Απριλίου 2012). «Επιστολή καθηγητών του ΑΠΘ στον Πρωθυπουργό κατά Μπαμπινιώτη». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  24. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι